Power Love พลังรัก ผู้พิทักษ์หัวใจ

ลำดับตอนที่ #15 : 13:ไม่คาดฝัน

"มาแล้วหรือ หึๆ !" เสียงชายหนุ่มแสนเย็นชาหันไปพูดกับหญิงสาวที่ปรากฏต่อหน้าและไปสบตา...

"เฮ้ยย !! ยัยชา า!! ไปหาไอ้พวกปีศาจแล้ว !! ทำไงดี ยัยชาไปช่วยยัยธารแล้ว" สาวร่างบางรีบพูดหลังจากลืมตาขึ้นจากจิต
"จริงเหรอ !! ยัยชาเป็นไงบ้าง" สาวร่างเพรียวหันไปถามด้วยความเป็นห่วง
"เราต้องรีบไปช่วย" เปลวฟ้าตอบอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม พร้อมกับแผนของเธอที่ฝังอยู่ที่นัยตา ทำให้เพลิงรุ้งดูออก
ทั้งไอคอนต์และทีไลน์ก็พร้อมจะไปช่วยเต็มที่..

"กล้ามากจริงๆนะ ! ที่มาแม้กระทั่งตัวคนเดียว เจ้าหญิง" ชายหนุ่มร่างสูงพูดขึ้นด้วยความยั่วยวนกวนอารมณ์อีกเช่นเคย! - -''
จะทำอย่างไรอีก หากเธอไม่มา เพื่อนสาวที่เธอสนิทก็ยังจะต้องมีอันตราย
เพราะฉะนั้นเธอก็รีบมาช่วยเสียทีสิ จะปล่อยให้อย่กับวกปีศาจอย่างนี้ได้อย่างไร
ต่อให้มีอันตรายแค่ไหน.. เธอก็ต้องมา

"ยัยธารอยู่ไหน !!" หลังจากออกจากภวังค์ความคิดของหญิงสาว เธอก็รีบรวบรัดตัดบท ถามถึงเพื่อนรักของเธอทันที

"มันง่ายไปมัย้ (?) !" ฟีฟาร์ที่นั่งอยู่ลุกขึ้นมาแล้วยักไหล่ ถามถึงความสบายๆ ง่ายๆของชาเย็นที่ถามมาได้ -- ''

"พวกนายจะเอายังไง" ชาเย็นมองด้วยสายตาเบื่อหน่ายของความกวนอารมณ์กับเจ้าชายปีศาจนี้เต็มที แต่เมื่อเธอคนไม่ได้..เธอก็ทำให้คีย์ตัวแข็งทันที

ความเย็นยะเยือกของเธอ... ทำให้คีย์ ชายหนุ่มที่ร้อนรุ่มรู้สึกเย็นเฉียบขึ้นมาทันที
คีย์ก้มลงกอดร่างของตัวเองด้วยความเจ็บปวด .. ถึงมันจะเย็น แต่ก็เย็นเฉียบเสียเกินไป ชาเย็นจ้องด้วยความอาฆาตอย่างเต็มที่ .. พร้อมกับส่งพลังความเย็นไปผ่านสายตา
เจ้าชายปีศาจที่แสนสุขุมเธอแข็งเรื่อยๆ .. แต่เขาก็ใช้พลังระงับความเย็นของเธออยู่
ฟีฟาร์ รีเทิร์น ดีเลนด์ที่เฝ้ามองอยู่..

"หยุดนะ !!" ดีเลนด์กล่าวขึ้น ! พร้อมกันใช้พลังย้ายกล่องบางๆพุ่งชนเข้าหาร่างสูงของชาเย็น ทำให้เธอหลุดออกจากพลังทันที และล้มลง

"เฮ้ย ! อะไรวะ! 4 รุม 1 อย่างนี้มันไม่แมนนี่หว่าา !"
เสียงกวนๆ ดังแว่วมาแต่ไกล เสียงนั้นไม่ใช่ของเจ้าหญิงชาเย็นที่พึ่งล้มขมำลงไปเมื่อซักครู่นี้ แต่เป็นเสียงของเปลวฟ้า.. ที่เดินเข้ามาด้วยความมั่นใจกับเพลิงรุ้ง
ไอคอนต์ และ ทีไลน์ !! เปลือกตาของรีเทิร์นที่หันมาหาทันที

"แกมาได้ไง" ชาเย็นถามคำถามเบาๆ ซึ่งรู้ว่าอย่างไร คนรักเพื่อนอย่างเปลวฟ้าก็ไม่มีทางตอบคำถามนั้น เพราะอย่างไร เธอก็ต้องมาช่วยเขา เธอไม่มีทางปล่อยให้เขาอยู่ในอันตรายคนเดียวหรอก

เจ้าหญิงแห่งเมืองไลน์ ค่อยๆ ปะทะกับเจ้าชายปีศาจไปเรื่อยๆ แต่ต่างคนกับไม่เป็นอะไร สักครู่นึง .. รีเทิร์นเริ่มสังเกตว่าเปลวฟ้าหายไป..
คงจะเป็นแผนเดิมอีกละสิ ที่เธออุตส่าห์แยกตัวออกไปเพื่อช่วยเพื่อนๆ
เจ้าชายปีศาจคิดเช่นนั้น เขาก็รีบออกจากการปะทะ ณ ที่นั้นแล้วตามหาหญิงสาวทันที

ณ พระราชวังที่ลึกขึ้น..
ก็ถูกของความคิดของรีเทิร์น เปลวฟ้าแยกตัวออกมาตามหาธารใสจริงๆ
สาวร่างบางค่อยๆ เดินไปตามทางเงียบๆ ที่ยิ่งลึก ก็ยิ่งมืดลง
หากไม่ใช่ปีศาจ... ถ้ายิ่งเดินไปลึกมากกว่านี้ เธออาจมองทางไม่เห็นด้วยซ้ำไป
แต่ระหหว่างที่เธอกำลังเดินไป.. เธอก็ต้องหยุดชะงักเมื่อพบกับ

ฟึ้บบบบบ !! '

เสียงเจ้าชายปีศาจร่างสูงหายตัวมา คนคนนั้นคือรีเทิร์นนั่นเอง
ที่ชอบมองเปลวฟ้าอยู่เสียบ่อยๆ

"เดี๋ยวก่อนสิเจ้าหญิง" สายตาเจ้าเล่ห์จากรีเทิร์นส่งผ่านมาให้เปลวฟ้า

"อะไรของแกวะ !" เปลวฟ้าตอบด้วยความหงุดหงิดไม่รับอารมณ์

"คิดจะช่วยเพื่อนแบบนี้ มันง่ายไปมั้ยย ! ^ ^ หึๆ " รีเทิร์นพูดอย่างมีเลศนัย์ แต่เปลวฟ้าไม่รู้ว่าหมายความว่าอย่างไร
เพราะมันแปลไปได้หลายอย่าง สำหรับความคิดเธอ
ชายหนุ่มคนนี้ต้องการอะไรกันแน่ ! แต่ไม่ว่าอย่างไร เธอก็จะยอมทำทุกอย่าง
เพราะไม่ว่าอย่างไร สักวันเธอก็ต้องกำจัดปีศาจตรงหน้าให้ไปพ้นๆ จากชีวีตเธอเสียที
ความชั่วร้ายของปีศาจตรงหน้าเธอมีอยู่อย่างเต็มเปี่ยม ซึ่งเธอไม่สามารถสัมผัส
ได้ถึงความดีเลยด้วยซ้ำไป..

"ฉันต้องการเธอ.." รีเทิร์นแสยะยิ้ม
"ว่าไงนะ!!" เสียงตกใจนิดๆ ออกมาจาเปลวฟ้า แต่เธอก็คิดนิดๆ เพราะอย่างไรเธอก็เข้าใจความหมาย
"มาอยู่ข้างฉันสิ.. มาเป็นคนของฉัน"
หลังจบคำของรีเทิร์น .. เปลวฟ้าก็นิ่งเงียบสักพัก หายไปอยู่ในภวังค์ความคิดของเธอ
ซึ่งเธอจะตัดใจอย่างไรดี เธอคิดเรื่องไว้มากมาย .. กับอะไรทั้งหมด
หากเธอตกลง เธอจะได้ช่วยเพื่อนของเธอ ที่ตอนนี้อยู่ไหนก็ไม่รู้..
เธอยังนึกถึงของ ของพวกปีศาจที่ต้องยังต้องทำลาย.. ของสิ่งนั้นคืออะไร
เธอก็ต้องการรู้เช่นกัน
แต่สุดท้าย.. เธอก็คิดถึงอันตราย .. เธอต้องเสีย่งกับอะไรบ้าง แต่เธอยังไม่ได้คิดไปมากกว่านั้น เธอก็เเสยะยิ้ม
"ตกลง"

รีเทิร์นฟังแล้วตกใจนิด กับคำตอบที่ไม่คิดว่าจะเป็นอย่างนี้.. แต่เปลวฟ้ายิ้มให้ อย่างไม่มีอันตรายใดๆ นอกเสียจากความคิดของเธอที่ฝังอยู่ในใจ
"ดีมาก ง่ายดีนี่" รีเทิร์นไม่รู้ว่าทำไมถึงตกลงง่ายขนาดนี้ แต่คงเป็นเพราะหญิงสาวอาจจะกลัวที่จะไม่รอดจากพวกเขาเลยยก็ได้ เธอจึงยอมตกลง
แต่ไม่ทันไร รีเทิร์นก็เดินเข้าไปโอบเอวเปลวฟ้าทันที ซึ่งเธอก็ไม่ปฏิเสธ
เพราะเธอรู้นิสัยของรีเทิร์นอยู้แล้ว ว่าเป็นคนอย่างไร..
เธอและเขาเดินกลับไปยังหน้าพระราชวังด้วยกัน..

"โอ้ยย !! " เพลิงรุ้งกระเด็นออกมาจากพลังจากฟีฟาร์ที่มีไอคอนต์รับร่างเพรียวของเธอมาไว้ในอ้อมแขนพอดี
'ไม่เป็นไร ฉันไม่เป็นไร" เพลิงรุ้งสบตาไอคอนต์ รู้ว่าสายตาที่เขามองเธอ กำลังถามคำถามที่เธอตอบไปเมื่อสักครู่นี้ อย่างห่วงใย
เขาปล่อยร่างเธอแล้วลุกขึ้น ไปอย่างเด็ดเดี่ยว
"ไอคอนต์ คุณจะทำอะไร" แต่ไม่ทันตอบเขาก็ลุกขึ้นไปแล้ว

"แกทำแฟนฉันน ! " ไอคอนต์พูดพร้อมกับหมัดที่ซักเข้าไปที่ใบหน้าของฟีฟาร์ทันที
แต่ก่อนที่ฟีฟาร์จะโกรธ และสวนพลังกลับ เสียงหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมา

รีเทิร์นปล่อยมือจากเอวของเปลวฟ้า แล้วปรบมือดังๆ อย่างเยาะเย้
เพื่อหยุดสถานการณ์ทุกอย่าง

"ยัยเปลวฟ้า .. มันเกิดอะไรขึ้น" ชาเย็นถาม
แต่เปลวฟ้าไม่ตอบคำถาม.. และเบือนหน้าหนี
ทีไลน์ก็จ้องมองเปลวฟ้า เกือบจะมีน้ำตา .. เพราะตัวเขาเองก็คิดเรื่องไปไกลกว่านั้นแล้วว เพียงแต่เขาต้องการคำตอบจากเธอมากเสียกว่า

ในที่ที่นั้น มีความเย็นโอบอวยอยู่มากมาย ทั้ง
คีย์ ฟีฟาร์ รีเทิร์น ชาเย็น เปลวฟ้า เพลิงรุ้ง ไอคอนต์ และทีไลน์ ทั้งหมดอยู่ด้วยกันอย่างไม่พร้อมหน้าพร้อมตา เสียเท่าไร เพราะคู่ของธารใสและดีเลนด์หายไป
ซึ่งคาดว่า ดีเลนด์ก็คงจะไปเฝ้าตัวธารใสที่ถูกขังอยู่นั่นล่ะ
แต่ในห้องก็ยังเงียบ เพียงเพราะต้องการฟังคำอธิบาย จากชายหญิงที่ยืนอยู่ ..

"หึ !! ทุกคน ฟังให้ดี .. ตอนนี้ เปลวฟ้าคือพวกของฉัน.. และที่สำคัญ.. เขาคือคนของฉัน คนรักของฉัน" รีเทิร์น อธิบายจบก็พาทุกคนอึ้งไปทันที
โดยเฉพาะทีไลน์
"จริงเหรอเปลว" เขาตะโกนถามไป เพื่อต้องการคำตอบ แต่เปลวฟ้าเบือนหน้าหนี

"กลับไปซ้ะ ! ถ้าไม่อยากเจ็บตัว" เปลวฟ้าคำราม

"ไม่ !! ฉันต้องการได้ยินคำตอบจากปากของเธอ"

"ใช่ !! กลับไปซ้ะเถอะ ! เราไม่มีอะไรต้องพูดกัน" เปลวฟ้าใช้พลังผ่านสายตา ช็อตไปที่ทีไลน์ อย่างเจ็บปวดทรมาน ถึงเธอจะรู้สึกผิด แต่เมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว เธอยังต้องทำต่อไป.. เพื่อให้แผนของเธอสำเร็จ โดยไม่บอกใครทั้งนั้น
รีเทิร์นเห็นดังนั้นก็เเสยะยิ้ม

เปลวฟ้ามองไปที่เพลิงรุ้งกับชาเย็น ที่รู้สึกได้ว่าเธอทั้งคู่ไม่ได้ต้องการคำตอบหรือคำถามใด
เพียงแต่เธอผิดหวัง..

แต่ไม่ทันไร ! เปลวฟ้าก็เดินหลบเข้าไปในพระราชวังที่ลึกกว่าเดิมทันที .. ซึ่งรีเทิร์นก็หันเดินกลับไป แต่ก่อนไปเขาได้ทำหน้ากวนๆ ส่งสายตาเยาะเย้ยไปที่อีกฝ่าย
ซึ่งระหว่างเดินกลับไป ก็มีสายตาอาลัยอาวรของทีไลน์ มองไปเรื่อยๆ

คีย์และฟีฟาร์ไม่ต้องการพูดอะไรอีกแล้ว..

อีกฝั่งก็ยอมกลับเสียโดยดี โดยที่ชาเย็นก็คิดว่า เปลวฟ้าไม่มีทางยอมพวกนั้นง่ายๆ
นอกเสียจากเธอจะมีแผนการอะไรที่ซ่อนอยู่หรือเกิดเหตุอะไร ที่เธอไม่บอกซ้ะมากกว่า
เธอเลยยอมกลับไป
< เปลวฟ้า

[โปรดติดตามตอนต่อไป] :)  Shalunla