Power Love พลังรัก ผู้พิทักษ์หัวใจ

ลำดับตอนที่ #13 : 11:ฝันร้าย

 

‘ฝันร้าย”

ชาเย็นบอกลาเพื่อนๆที่นั้งอยู่ในห้องด้วยใจที่ขุ่นมัว....หญิงสาวเฝ้ารอคอยพลังที่ค่อย ๆมาอย่างใจเย็นมากที่สุดเธอค่อย ๆหลับตา....อยู่บนเตียงนอนที่เรียบง่ายสีขาว.........เธอคิดถึงตำนานตอนเด็กๆ....ที่คุณแม่มักจะเล่าให้ฟังเสมอ...

ในวันหนึ่ง...มีเจ้าหญิงธาตุน้ำแข็งคนหนึ่ง...ลงไปใต้น้ำ...เพื่อตามหาแม่มดทะเล....เพื่อขอสิ่งที่เธอปราถนา!เธอค่อยๆนึกถึงทะเล.....และในวันต่อมา สติเธอก็ดับวูบลง เธอเดินลงไปในทะเลที่กว้า่งขวาง พบกับแม่มดคนทะเล...เธอบอกสิ่งที่เธอปราถนา! และข้อเสนอของแม่มดตอบกลับมา...เธอต้องฆ่าคนที่เธอรักตายและปลิดชีพเธอด้วย! แม่มดพูดอย่างโหดร้ายหญิงสาวยอมแลกกับชีวิตเพื่อให้เมืองของเธอสงบสุข..และเธอก็สังหาร..คนที่เธอรัก และ ...

''ยัยชาาา !! ตื่นนนนนน !! .. เสียงหวานๆ ที่คุ้นเคยของเพลิงรุ้ง ปลุกชาเย็นขึ้นมา

..''อะไรเนี่ยยย !. ... ปลุกทามมายยยยยยยยยยยยย (?) '' ชาเย็นตอบยานๆ ๆ - -''

''นอนเพ้ออยู่ล่ะสิท่า ! ตื่นได้แล้ว ! - -' ไปกินข้าววว '' เพลิงรุ้งตอบกลับอีกก

-------------------------------ห้องอาหาร (?) --------------------------------------

ทั้งชาเย็น เพลิงรุ้ง เปลวฟ้า ธารใส ทีไลน์ ไอคอนต์ และดีเลนด์ ที่นั่งอยู่ในบนโต๊ะอะหารด้วยกันนนน

''เราจะเอายังไงต่อไป ( ?) .. '' เสียงหวานๆ ของธารใสพูดขึ้น

'' เราจะต้องทำตามวิธีที่ภูติบอก ! ให้เร็วที่สุด '' เปลวฟ้าตอบด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง พร้อมมองไปยังท่าท่างที่ผิดปกติของดีเลนด์

''ฉันจะกินน้ำทะเลเอง ! '' ธารใสตอบด้วยความจริงจังอีกเช่นกันน

(ระหว่างนั้นดีเลนด์ก็เริ่มมีอาการชะงักผิดปกติ )

''ฉันเป็นธาตุน้ำ กินน้ำมากเท่าไรก็ไม่เป็นอะไรหรอก ! '' ธารใสพูดต่ออีกครั้งในขณะที่ทุกคนก็เริ่มไปมองความผิดปกติของดีเลนด์ที่มากขึ้น !

''แต่.. ! เอาเถอะ เอาอย่างนั้นก็ได้ '' เปลวฟ้าตอบ

และดีเลนด์เริ่มกรีดร้อง ! ทุกคนหันไปสนใจดีเลนด์อย่างรวดเร็ว

ดีเลนด์มีอาการชะงัก ตัวสั่นไปทั่งตัว ! และกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดทรมาน !

''ดีเลนด์ ! เป็นอะไร ดีเลนด์ ! บอกฉันมา '' ธารใสหันไปเอามือประคองด้วยความเป็นห่วงง ! ทุกคนก็กำลังจับตามอง

แต่ดีเลนด์ก็สั่นไม่หยุด ดีเลนด์ตกเก้าอี้ล้มลงไปนอนอยู่กับพื้น ทุกๆคนก็รีบเข้าไปมุงดูอาการของดีเลนด์

''แกทำอะไรซักอย่างสิ ! ''เปลวฟ้าพูดด

''เลือดด เลือดด ฉันต้องการเลือดด '' ดีเลนด์พูดด้วยน้ำเสียงที่เบาๆ ฟังดูแล้วน่ากลัวว

ธารใสครุ่นคิดอยู่ซักพักนึงก็ตัดสินใจ ''เอามีดมา ! ใครก็ได้เอามีดมา ''

''แต่ยัยธาร! .. '' เปลวฟ้าพูดไม่ทันขาดคำ

''ฉันต้องช่วยเค้า ! ไปเอามีดมาาาาาาาา !'' เพลิงรุ้งรีบวิ่งไปหยิบจากเคาท์เตอร์ทันที!

ธารใสรับมีดจากมือเพลิงรุ้ง ! แล้วเฉือนที่ข้อมือของตัวเอง พร้อมกับย้ายข้อมือไปใกล้ๆริมฝีปากของดีเลนด์ ! ในขณะที่ดีเลนด์กำลังตัวสั่น และชะงักอยู่นั้น ซักพักอาการก็เริ่มดีขึ้น สีหน้าของธารใสและทุกคนที่กำลังเคร่งเครียดก็ค่อยๆ จางลง

ชาเย็นมองข้อมือของธารใส (?)ธารใส รู้ทันที

ธารใสจึงใช้พลังเรียกน้ำบริสุทธิ์เพื่อมารักษาแผล

ทีไลน์กับไอคอนต์ช่วยกันประคองดีเลนด์ไปพักผ่อนน !

_______________ด้านองค์ชายปีศาจ____________________

ชายหนุ่มผิวขาวปากซีด ร่างสูงๆ เงยหน้าขึ้นมาจากอ่างเล็ก ๆ (คีย์นั่นแหละ)

หัวเราะด้วยความสะใจ

''เป็นอะไรเพื่อนน (?) มันเป็นยังไงบ้าง '' เสียงที่ยั่วยวนกวนอารมณ์ออกมาจากรีเทิร์น

''ฮ่ะๆ ! อาการของมันกำเริบ ! อาการของปีศาจที่ไม่ได้รับการดูเเลจากพวกเดียวกัน ! ฮ่ะๆ ถ้ามันเป็นอย่างนี้อยู่บ่อยๆ ซักวันมันก็ต้องตาย ! '' คีย์แสยะยิ้มให้กับความสะใจของตนเอง

''อย่างนั้นมันก็ดีสิ '' ฟีฟาร์พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาา ออกมาจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ข้างๆโต๊ะกับรีเทิร์น

คีย์สะบัดผ้าคลุมสีดำในชุดของปีศาจเข้ามาใกล้ๆรีเทิร์นและฟีฟาร์

''ใช๊ ! ถ้าไม่มีมันซักคน เราก็จะจัดการพวกองค์หญิงง่ายขึ้น ! '' น้ำเสียงเรียบง่ายที่ฟังดูแล้วเย็นเฉียบออกมาจากปากของคีย์

''แต่คิดดีๆก่อน ดีเลนด์มันยังมีประโยชน์กับพวกเราอยู่ ! ยังไงๆ ก็อย่าให้มันถึงตายล่ะ ! '' รีเทิร์นพูดด้วยเสียงกวนๆ แต่ดูจริงจังกว่าครั้งเก่า

คีย์พยักหน้าเหมือนกำลังมีแผนการร้าย (?)

_______________________ด้านองค์หญิง_____________________

ธารใสเช็ดตัวแล้วแอบยิ้มพลางๆอยู่ที่ข้างๆเตียงของดีเลนด์

ดีเลนด์รู้สึกตัวแต่แกล้งหลับตา (?) ก็ค่อยๆเลื่อนมือไปจับมือธารใสและยิ้มนิดๆ

ธารใสหัวเราะ ! และยิ้มเขินๆ

ดีเลนด์ลืมตาขึ้นมาและหัวเราะเล็กน้อยยเช่นกันน

''ขอบคุณนะที่ช่วยผม '' ดีเลนด์พูดด้วยน้ำเสียงหวานๆ

''ไม่เป็นไรหรอก นายก็เคยช่วยชั้นเหมือนกันน ! '' ธารใสตอบเขินๆ ในขณะที่ดีเลนด์กำลังครุ่นคิดกับอาการที่ตนเองเป็นถึงคำที่คีย์เคยบอกไว้ว่า

''ปีศาจจะต้องตาย หากไม่ได้อยู่กับปีศาจด้วยกัน''

''ดีเลนด์ ! ดีเลนด์ ! '' ธารใสเรียกในขณะที่ดีเลนด์กำลังเหม่อลอยยย

ธารใสสะกิดเรียกสติของดีเลนด์ครั้งนึง

''ห้ะ ห้ะ อะไรนะ (?) '' ดีเลนด์รีบถาม

''เป็นอะไรไป (?) '' ธารใสถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วงงงง

''อ้อ เปล่าหรอก '' ดีเลนด์แสยะยิ้มนิดๆ

''พรุ่งนี้น้ำกับเพื่อนจะเตรียมตัวกัน เพื่อที่จะหาทางกลับเมืองไลน์ ดีเลนด์จะไปกับน้ำมั้ยย (?) ''

ดีเลนด์อึกๆ อักๆ กับคำถามซักพักหนึ่ง !ก่อนตอบ

''ผมขอไม่ไปดีกว่า :) ยังไง ผมเป็นปีศาจ ถ้าไปอยู่เมืองไลน์ยิ่งทำให้ไม่ปลอดภัยใหญ่ '' ดีเลนด์ยิ้มกับคำตอบ แต่ธารใสเซ็งนิดๆ

_________________ ''ชาเย็น และ เพลิงรุ้ง '' ________________

''ยัยชาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา '' เพลิงรุ้งลากเสียงเรียก ! ซึ่งเป้นอะไรที่ทำให้ค่อนข้างหน้าโมโหสำหรับชาเย็น

''อะร้ายยยยยยยยยยยยยยย ! '' ชาเย็นลืมตาจากสมาธิแล้วลากเสียงตอบบ

''จะว่าไปแล้ว ฉันก็ยังไม่อยากจะกลับเลย ไม่รู้ว่าจะต้องเจออันตรายที่เราไม่คาดคิดอีกซักเท่าไรกันน เฮ้ออ .. แล้วไหนจะไอคอนต์อีกก '' เพลิงรุ้งพูดด้วยความไม่สบายใจ ! - -' แต่ชาเย็นเศร้าลงนิดๆๆกับสิ่งที่พูด

''เอาหน่าา ! ยังไงพวกเราก็ต้องทำ ทำทุกวิถีทาง ที่นี่ไม่ปลอดภัยกับพวกเราหรอกก'' ชาเย็นตอบด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายยยของเพลิงรุ้งในเวลานี้นิดๆ ><

''แล้วยัยเปลวจะทำได้หรอ (?) '' เพลิงรุ้งต่อคำ

''ฉันว่าไม่พร้อมก็ต้องพร้อมล่ะ ! '' ชาเย็นยังยืนยันเหมือนเดิมม !

''ฉันไม่ตายง่ายหรอกกกกกกกกกกกกกกก ! '' เสียงกวนๆของเปลวฟ้าดังมาแต่ไกล พร้อมกับทีไลน์ที่เดินมาติดๆ

''จ้าา แม่คนเก่ง ! ถึงเวลานั้นแล้วก็อย่าทำให้พวกเราเป็นห่วงเหมือนครั้งก่อนก็แล้วกัน ! '' เพลิงรุ้งต่อ

''ใช่สิ ! แม่คนนี้อวดเก่งตลอดๆ '' ทีไลน์พูดแล้วขำ คิกคิก

กึกกึก ' ทุกคนต่างได้ยินเสียงดังมาจากข้างบนบ้านด้วยความตกใจ'

และทุกอย่างก็ว่างเปล่า ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

เช้าวันใหม่ทุกคนพร้อมหน้ากันที่สวนหลังบ้าน

''พร้อมมั้ย (?) '' เสียงชาเย็นถามด้วยความหนักแน่น แต่ยังไม่ทันไร สายน้ำหลับตา

ใช้พลังเรียกน้ำทะเลมาไว้ในอ่างแทน ! =...=

''มั่นใจนะว่ากินไหว (?) ฉัน จะช่วยด้วยหน่อยๆล่ะกัน ! '' เปลวฟ้าพูดด้วยความเป็นห่วง

''อืมใช่ ! ในตำนานที่ฉันเคยอ่านเจอ .. ธาตุน้ำก็เถอะ ถ้ากินน้ำทะเลเกิน 300 แก้วอาจทำให้ถึงตายก็ได้นะ ยัยน้ำ '' ชาเย็นพูดอย่างมีสาระ (?)

''งั้นเอางี้ .. ฉัน กับ ยัยเปลวกินคนล่ะ 25 แก้ว ส่วนแก ยัยชา กิน 50 แก้ว โอเคมั้ย (?) '' เพลิงรุ้งจัดแจง

''อืมได้ ! '' ชาเย็นรับคำ

และทุกคนก็รีบตักน้ำดื่มเข้าปากกันอย่างรวดเร็วโดยที่ทีไลน์และไอคอนต์จับตามองอยู่ แต่ยังไม่มีใครสงสัยว่าดีเลนด์หายไปไหน (?)

และเวลาผ่านไปซักระยะ

''แก้วสุดท้ายย ! แก้วที่ 300 '' ธารใสพูดในขณะที่ทุกคนมองด้วยความลุ้น

''ดื่มเลย ! ดื่มเลย ! '' เปลวฟ้าเชียร์ !

ธารใสยกแก้วขึ้นดื่ม ในขณะที่ทุกคนกำลังจับตามอง หลังจากนั้นสายน้ำก็ทรุดลงกับพื้น

''เฮ่ยย ! ยัยน้ำ !!!!!!!!!!!!!! '' เพลิงรุ้งก้มลงประคองง ทีไลน์และไอคอนต์รีบมาช่วยทันที

''เอ ! .. ดีเลนด์ไปไหนว่ะเนี่ย '' เปลวฟ้าบ่นพรึมพรัม

''ฉันไม่เป็นไร ! แค่พลังหายไปวูบนึงง ! ทุกคนรีบทำต่อ '' เสียงหวานๆตอบ

''ฉันเอาหัวโขกเองง ! ฉันกับยัยเปลวว เพราะเราคือไฟ (?) '' เพลิงรุ้ง พูดในขณะที่เอามือจับกำแพง

''เราจะโขกที่ไหน (?) '' เปลวฟ้าถามด้วยความโง่ (?) !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

''กำแพงนั่นไงล่ะ ! '' ชาเย็นตอบด้วยความเกลียดความโง่ของเปลวฟ้า (?) ที่นานๆ ทีจะมีบ่อยครั้ง (?) #ห้ะ

เพลิงรุ้งและเปลวฟ้าเรียกพลังมาเพื่อโขกเข้าไปกับกำลังแรงๆ คนละที ! และเลือดก็ไหลออกมาจากหัววว

(ซาดิสอ่าาา 555555555555 )

''ยัยรุ้ง ยัยเปลว ! '' ชาเย็นมองขณะที่ทั้งคู่ถูกสะท้อนตีกลับออกมาจากกำแพง

ธารใสรีบลุกขึ้นเรียกน้ำบริสุทธิ์มาทันที ! และไม่ทันไร ประตูเพื่อที่จะลงไปใต้น้ำทะเลก็ปรากฏขึ้น ! ทุกคนดีใจมาก เปลวฟ้าหันไปบอกลาทีไลน์ด้วยความเศร้า ง

''ฉันจะกลับมา ! '' เปลวฟ้าพูดเสียงเศร้าๆ ที่ทำให้ทีไลน์ฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ

''โถ่ ! ยัยบ๊อง ไม่ต้องมาดราม่าแถวนี้เลย ! รีบไปเถอะ เธอจะได้กลับบ้าน '' ทีไลน์เปลลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มแย้มแล้วตอบ

ขณะที่เพลิงรุ้งกอดลาไอคอนต์ ธารใสก็แอบสงสัยว่า ''ดีเลนด์หายไปไหน ? ''

''รีบไปกันเถอะ '' ชาเย็นเรียกทุกคน

ทั้ง 4 จับมือกันเดินเข้าประตูที่ติดกับกำแพงง (?)

__________________องค์ชายปีศาจ_________________

''พวกนั้นกำลังจะไปที่ประตูแล้ว ! '' รีเทิร์นพูดด้วยน้ำเสียงรีบเร่ง!ในขณะที่ทั้ง 3 กำลังมองอยู่ที่อ่างเล็กๆที่ทำให้สะท้อนถึงเจ้าหญิง

''มันจะยากอะไร (?) เราก็ขัดขวางพวกมันสิ '' ฟีฟาร์พูดด้วยความเรียบง่ายอีกเช่นเคย

''คีย์เริ่มหัวเราะและเหมือนจะใช้พลังทำอะไรบางอย่าง'' และทันใดนั้น

ชายหนุ่มขาวสะอาด ร่างสูง ก็เดินเข้ามา

''อ้าวว ! ดีเลนด์ แกนั่นเอง'' รีเทิร์นทักทายด้วยน้ำเสียงยั่วยวนกวนอารมณ์เหมือนเดิม

''แกมาทำไม '' คีย์พูดด้วยความเคร่งขรึมแอบแฝงความโกรธ

''ฉันสำนึกแล้ว ! ฉันไม่ควรคิดจะช่วยพวกเจ้าหญิงตั้งแต่เเรก ปีศาจยังไงก็คือปีศาจ ! ฉันจะกลับมาขอโทษ'' ดีเลนด์ตอบอย่างเศร้าๆ

''ไม่ ! ออกไป ! '' คีย์ตวาด

''เฮ่ย เดี๋ยวก่อน ! อย่าลืมสิ ว่ายังไงมันก็ยังมีประโยชน์ '' ฟีฟาร์เดินเข้าไปใกล้ดีเลนด์แล้วแฝงท่าทางร้ายนิดๆ ><'' 

  -------------------------ใต้ทะเล--------------------------------

เฮ้ ! นั่นไง ! ประตูนั่น ต้องเป็นทางกลับเมืองไลน์แน่ๆ ธารใสพูดด้วยความดีใจ !

''เราต้องรีบไปแล้วววววววววววว ! ก่อนที่ประตตูจะปิด เดี๋ยวน้ำจะให้พลังเยียวยา เวลาไว้เอง ! '' ธารใสพูดด้วยความเร่งรีบบ

ทุกคนล้มลงมาใต้น้ำทะเล ! เพลิงรุ้งกับเปลวฟ้ารีบไปจับมือชาเย็นเพื่อที่จะหายใจได้สะดวก และมองประตูที่อยู่ด้วยความใกล ในขณะที่สายน้ำรีบวิ่งไปใกล้ขึ้น ใกล้ขึ้น

ทุกคนค่อยๆ พยุงตัวเองเพื่อเดินต่อไปด้วยความไกล ! พลังก็ไกล้จะหมด ทั้ง 3 คนเริ่มหายใจไม่ออก

ธารใสใช้พลังดันประตูที่กำลังจะปิดให้ช้าขึ้น แต่ยิ่งทุกคนช้า ประตูก็กำลังจะปิด !

ประตูค่อยๆ เล็กลงเรื่อยๆ ธารใสยึ่งรู้สึกเหมือนถูกดูดเข้าประตู

''เร็วๆ '' เสียงหวานๆ ที่ฟังแล้วดูกังวลๆ ของธารใสตะโกน ในขณะที่ทุกคนพยุงตัวเองมาถึงแค่ครึ่งทาง ประตูกำลังจะปิด ! ทันใดนั้น ! ธารใสถูกดูดเข้าไปในประตู

'''เฮ่ยย ! ยัยธาร !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! '' ทุกคนตะโกนด้วยความตกใจและประตูก็ปิด หายไป =...=

''เราจะทำยังไงดี (?) ''' เปลวฟ้าถามพร้อมกับความกระอึกกระอัก ((?) หายใจไม่ออก

''ขึ้นฝั่ง ! '' ขาเย็นพูดจบก็ใช้พลังดึงทั้ง 3 คนกลับออกมาโผล่ที่สวนหลังบ้านทันที !

''ธารล่ะ ! '' ไอคอนต์ถามมม !

เพลิงรุ้งก็สังเกตชาเย็นที่หายไปเช่นกัน (?)  

[โปรดติดตามตอนต่อไป]
ชาเย็น.. หายไป(?)

:) Shalunla