คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 10:หลบซ่อนตัว
[หลบซ่อน]
ยามเช้า ,,,,
ทุกๆคนต่างมาหลบซ่อนตัว… ซึ่งมาพักกันอยู่ที่บ้านของดีเลนด์.. เจ้าชายปีศาจที่ตัดสินใจมาช่วยเจ้าหญิง..
ชาเย็น.. เจ้าหญิงแห่งน้ำแข็ง.. นอนร้องไห้อยู่บนเตียงนิ่มๆ.. ห้องสีขาว.. สดใส .. แต่ซึ่งต่างกับความรู้สึกของเธอโดยสิ้นเชิง..
ชาเย็นรู้สึกเจ็บปวด.. เจ็บปวดในทั้งหลายๆเรื่องที่ผ่านมา .. ความเจ็บปวดมันมีพลังอำนาจมากเกินกว่าที่ผู้หญิงคนนึงจะยอมรับได้ทั้งหมด..
เธอเองก็คิดว่าทุกอย่าง .. มันพลังทลายลงไปหมดแล้ว.. ทุกสิ่งที่เริ่มทำมา .. มันเละหมดแล้ว..
แต่เธอก็คิดได้อีกว่า.. เธอต้องใจแข็ง เพื่อการกลับเมืองไลน์ ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่.. กับเพื่อนๆ ที่เธอรักอีกทั้ง 3คน เธอพยายามจะลืมเรื่อง
ราวในอดีต.. รวมถึงชายหนุ่มที่เธอรักมากที่สุด.. เพราะแท้จริงแล้ว… เธอโดนเขาหลอกมาตลอดเวลา..
คนที่เธอรัก… กลับเป็นคนที่อันตรายที่สุดสำหรับเธอ.. ที่ผ่านมา.. เธอไม่รับรู้เลยด้วยซ้ำไป…
เพราะฉะนั้น .. ถึงอย่างไร เจ้าหญิงแห่งน้ำแข็ง ต้องใจแข็งที่สุด.. ให้สมชื่อความแข็งของเธอ.. ชาเย็นพยายามรวบรวมและเก็บพลังทั้งหมดโดยการตั้งจิต นั่งสมาธิทำให้ตัวเธอแข็ง.. เปรียบดั่งน้ำแข็ง…
เปลวฟ้า… เจ้าหญิงแห่งไฟฟ้า.. จากเรื่องราวที่ผ่านมาทำให้เธอรู้สึกเหมือนโดนช็อตด้วยพลังอำนาจของตนเอง ..
เพราะจากเหตุการณ์นั้น ก็ทำให้เธอหลับใหลไปได้นานถึง 3-4 วัน.. เธอค่อยๆขยับเปลือกตาขึ้นมาพร้อมกับมองชายหนุ่มร่างใหญ่… ที่นั่งอยู่ข้างๆเตียงนอนของเธอ.. ทีไลน์นั่นเอง.. มันช่างอบอุ่นเสียเหลือเกิน… ชายหนุ่มที่เธอรักนั่งกุมมือเธออยู่ข้างๆ..
เสียงดนตรีบรรเลง.. อันไรเราะแสนโรแมนติก.. ทีไลน์สบตาเปลวฟ้า.. เขายิ้มมีความสุข .. ซึ่งทันใดนั้นเอง.. ทีไลน์ค่อยๆ ก้มหน้าตัวเองช้าๆ
ให้สัมผัสกับริมฝีปากสวยของเปลวฟ้า.. ที่นอนอย่างไม่มีสติ.. ใกล้ขึ้นเรื่อยๆ.. ใกล้ขึ้น..
“พี่ทีค่ะ” ไฮไลน์เดินเข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน!! พร้อมกับถ้วยชาอยู่ในถาด
ทีไลน์หัวเราะ แล้วถอนหน้าตัวเองออกจากหน้าของเปลวฟ้าอย่างรวดเร็ว !
'' ไอทีไลน์บ้า ! นายทำอะไรเนี่ยย '' เปลวฟ้าเอามือผลักทีไลน์ออก (?)
''ไฮ เอาอาหารเช้ามาให้ค่ะ '' เสียงหวานๆ ใสๆ น่ารักๆ ของไฮไลท์พูดมา :)
'' ขอบใจน้ะ วางไว้ตรงโต๊ะก่อนล่ะ พี่อยากไปเดินเล่นซ้ะหน่อย '' เปลวฟ้าพูดแบบไม่ค่อยมีเสียงและแรง
ชายหาดด (?)
เปลวฟ้านั่งดูทะเลอยู่ที่ชิงช้าสีขาวว .. พร้อมกับลมที่ผิวไหวช้าๆ. ..
''โอ้ยย ! นี่ฉันต้องมานั่งดูแลเธอตลอดเลยใช่มั้ย ? '' เสียงกวนๆ ที่เปลวฟ้าคุ้นเคย
''ไอทีไลน์เวรตะลัยยยยยยยยยยยย ! ฉันไม่ได้ใช้ให้มาดูแลฉันนี่ ! '' เปลวฟ้าตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงกว่าที่เคย แต่ก็ยังไม่หยุด เปลวฟ้าลุกขึ้นจะเอาเรื่องง แต่ดันไปสะดุดก้อนหินใหญ่ (?) ล้มทับทีไลน์ไปนอนกองกับพื้นทรายย ทั้งคู่ปากประกบปากกัน (?) ซึ่งนิ่งไปซักครู่นี่
''เป็นไรมั้ย (?) ' เสียงทีไลน์ถามด้วยความเป็นห่วงง
''ไอบ้าาาาาาาาาาาาาาาา ! '' เปลวฟ้าตีอกทีไลน์แล้วลุกขึ้น พยุงตัวเองเดินหนีกลับห้อง (?)
ไอคอนต์และเพลิงรุ้ง .. คู่นั่งสบตากันอยู่ที่โต๊ะอาหาร แต่ล่ะคนมองหน้าอ้ำอึ้งกันอยู่ และก็ตัดสินใจ
''เอ่อ ..... '' ทั้งคู่พูดพร้อมกันนนน
''เธอพูดก่อนเถอะ '' เสียงนิ่มๆของไอคอนต์
''เชื่อแล้วใช่มั้ย (?) ว่าฉันเป็นเจ้าหญิงแห่งไฟมาจากเมืองไลน์ เพลิงรุ้งถามต่อทันที
''ผมเชื่อ ! เชื่อแล้ว ... เพลิงรุ้ง คุณโกรธผมมั้ย (?) '' ไอคอนต์พูดด้วยน้ำเสียงเรียบง่ายย
''ห้ะ (?) โกรธอะไร '' เพลิงรุ้งถามด้วยความงุนงงง
''เรื่องผมกับ เปลวฟ้าา ! ผมขอโทษ '' ไอคอนต์ตอบด้วยน้ำเสียงซึมๆนิดนึง ^ ^
''เอิ่ม.... '' >>> เพลิงรุ้งต่อไม่ถูก
''ตอนนั้นผมไม่รู้ ว่าคุณรักผมมากแค่ไหน ! แต่เปลวฟ้าอธิบายเรื่องทุกอย่างให้ ผมฟังหมดแล้ว (ตอนไหนวะ) ผมขอโทษ เพลิงรุ้ง ! ผมเองก็รักคุณณณณ ♥ '' ไอคอนต์แอบยิ้มนิดๆ ><'' และลุกขึ้นไปนั่งคุกเข่า ข้างๆเก้าอี้ของเพลิงรุ้ง
''เป็นแฟนกับผมนะ (?) '' ไอคอนต์ถามมมม
เพลิงรุ้งพยักหน้านิดๆ ยิ้มเขินๆ แล้วหน้าก็แดงฉ่ำ >M<'
ทั้งคู่เข้ากอดกันด้วยความสุขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขข
(กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด )
ห้องนอนเปลวฟ้าาา (?)
ธารใสเคาะประตูและเดินเข้ามา
''เป็นยังไงบ้าง ยัยเปลวว ! '' สายน้ำถามด้วยน้ำเสียงเรียบง่ายย
''ฉันไม่ตายง่ายๆ หรอกย่ะ ! :D '' เปลวฟ้าตอบด้วยความกวนๆ แต่น้ำเสียงอ่อนแรงกว่าเดิม
''เธอเกือบตายหน่ะรู้มั้ยย ! ห้ะ ! พวกเราเป็นห่วงกันแค่ไหน ทำไมต้องเอาตัวไปรับด้วย !
ดีนะที่นานวันแผล ที่ถูกไฟปีศาจเผามันก็ จะดีขึ้น ! ฉันถึงใช้น้ำรักษาตัวแกได้ !
ไม่งั้นแกตายไปแล้ววววววววววววววโว้ยยยยย ! และก็รักษาพลังตัวเองให้ดี ๆ เพราะไม่รู้ว่า อีกไม่นานแค่ไหน (?) เราจะต้องเจอกับบไอพวกปีศาจจจนั่นแน่ๆ ๆ ! ''
ธารใสพูดเป็นชุดๆ ฉอดๆๆ
''เออหน่าาาาาาาาาาาา ! ฉันรู้้แล้ววววววววววววววววววววววว ! '' เปลวฟ้าตอบด้วยน้ำเสียงกวนๆๆๆ เบื่อๆ
''พรุ่งนี้ฉันจะไปหาภูติ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เพื่อหาทางกลับบ้านน ! ดูแลตัวเองดีๆล่ละ ''ธารใสพูดด
และมันก็ว่างเปล่า ,,,
ธารใสปล่อยมือชาเย็นและดีเลนด์ ! ขณะที่กำลังลงมาถึงที่ถ้ำ
''รีบไปหาภูติเลยยยยยยย !'' ชาเย็นสั่งงธารใส
''อืมๆ ได้ '' ธารใสตอบรับ พร้อมจับมือดีเลนด์และเดินนำไป !
''ภูติ ภูติ ได้ยินฉันมั้ยยยยยยยยยย (?) ออกมาเดี๋ยวนี้ '' ธารใสตะโกนเรียกก !
''มีอะไรเรอะ (?) ท่านหญิงงงงงง ! '' เสียงภูติตอบออกมา !
''เราต้องการรู้วิธีกลับเมืองไลน์ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! '' ชาเย็นตอบอย่างรวดเร็วว
''งั้นเรอะ (?) แต่เหลือเวลาอีก 60 วันก่อนที่พระจันทร์จะเต็มดวง และดอกหัวใจล่ะ ! พวกท่านจะทิ้งมันไปหรอ :'(
เอาล่ะ ! แต่ถ้าพวกท่านอยากรู้ ข้าจะบอกให้
พวกท่านต้องทำลายประตูที่องค์ชายปีศาจที่ชื่อว่าคีย์ใช้บังไว้ให้ได้ !
(ชาเย็นแอบเศร้านิดๆ เมื่อได้ยินชื่อ)
และกินน้ำทะเลลงไป 400 แก้ว ! เพื่อเอาน้ำที่บังชั้นต่อออกไปให้หมด
2.เอาหัวโขกกับพื้น แข็งๆ โขกแรงๆ 2 ครั้ง จนหว่าเลือดจะออก (?) เพื่อให้ประตูนั้นยุ้บบและสะดวกขึ้น !
3.ลงไปใต้น้ำ !
และเอิ่ม .... '' เสยงภูติเบาลง
''อะไรต่ออ ! '' ดีเลนด์รีบถามขึ้น
''มันมีของอีกสิ่งหนึ่งที่พวกท่านต้อง ทำลายก่อนน้ะสิ ! มันเป็นของที่องค์ชายปีศาจทั้ง 4 เคยสร้างรวมกันไว้ ! แต่มันนานมว๊ากกกกกกกกกกกกกกก ! ของนั้นมีอำนาจมากมายมาก มหาศาลล ! แต่มันจะถูกทำลายได้ หากผู้คนอีกทั้ง 4 รวมพลังกันน''
''มันคืออะไร '' + ดีเลนด์รีบถามต่ออีกครั้ง อย่างลืมคิดเรื่องราวในอดีตไว้เสียก่อน…
''อันนีข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่ามันเป็นสิ่งที่ชั่วร้ายย ! มีเป็นอุปกรณ์หลัก ที่ปิดทางไม่ให้พวกเจ้ากลับเมืองไลน์ ! และมันเป็นของหลักที่พวกปีศาจมีไว้จ้องจะทำลายเป้าหมายย ! '' ภูติบอกด้วยความลึกลับ
ชาเย็นกับธารใสก็ครุ่นคิด ?
''ขอบใจเจ้ามาก ! พวกข้าจะลองทำดู ! ขอบใจอีกครั้ง ข้าไปล่ะ '' สายน้ำพูดขอบคุณ
''พวกนั้นมันรู้แล้ว ! '' ชายหนุ่มปีศาจปากซีดโผ่ลหน้ามาจากอ่างน้ำเล็กๆ ที่ดูแล้วทรงคุณค่าา !
''รู้อะไรกันคีย์ ! '' รีเทิร์นถามด้วยความอยากรู้
''มันรู้แล้ว ว่าทางกลับเมืองไลน์ต้องไปยังไง ! '' เสียงหวานๆที่เคยมีของคีย์กลายเป็นเสียงดุร้ายที่น่ากลัว ! และเย็นชา
''พวกเราจะทำยังไง '' ฟีฟาร์ถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย ...
''ขัดขวาง ! เราต้องขัดขวางมันน ! '' รีเทิร์นตอบอย่างมั่นใจ
''พวกมันมีไอดีเลนด์ ! มันทรยศพวกเราไปอยู่ฝั่ง เจ้าหญิง ! เลว ! เลวมาก ! '' คีย์พูดด้วยความโมโหที่แฝงความเย็นชาอีกครั้ง . ,, . ,, .. ,, ..
เจ้าหญิงทุกคนนั่งประชุมกันอยู่ที่หน้าเตียงนอนของเปลวฟ้า
''เราต้องรวบรวมพลัง ! '' เสียงของชาเย็นเริ่มต้นขึ้น
''เอาชนะ ! พวกปีศาจให้สำเร็จก่อนถึงจะได้กลับเมืองไลน์ ''
''แล้วเราจะทำยังไง (?) ลำพังแค่นี้เราก็สู้พวกนั้นไม่ได้อยู่แล้ว '' เสียงหวานๆ ของเพลิงรุ้งตอบตาม
ธารใสมองตาเพื่อนทั้ง 4 ''แต่พวกเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ (?) พวกเรา รวมใจเป็นหนึ่งเดียวได้ ... ความรักชนะทุกอย่างยังไงล่ะ '' น้ำเสียงที่ฟังดูลุ้นน่าฟังของธารใสพูดขึ้น
เปลวฟ้าจับมือทีไลน์ด้วยความกลัว เธอไม่เคยรู้สึกกลัวอะไรมากเท่าเช่นนี้มาก่อน
''เราจะรอดกันใช่ไหม (?) เราต้องไม่ทิ้งกันนะ ถ้าถึงเวลานั้นขึ้นมาจริงๆ ถ้ามีอะไรที่เราไม่คาดคิด ฉันขอยอมตายนะ ! '' เปลวฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ
อย่าพูดอย่างนั้นสิ ยัยเบ๊อะ ! มันเป็นรางรู้มั้ยยย ! ทีไลน์ทะเลาะกับเปลวฟ้าอีกแล้ว
ไอคอนต์มองตาเพลิงรุ้ง ''พวกเราจะไปร่วมด้วย ! ผมจะไม่ยอมปล่อยให้คนที่ผมรักต้องเป็นอะไรไปเด็ดขาด '' ไอคอนต์ตอบ
''ผมก็เหมือนกัน ! ... '' ดีเลนด์มองตาธารใส (?) [ห้ะ ? ]
ชาเย็นแอบมองและเศร้านิดๆ พร้อมคิดถึงคีย์ไปหน่อยๆ แต่มันอาจจะทำให้คีย์สัมผัสถึงความรู้สึกนี้ได้ !
ธารใสเริ่มเล่าอธิบายวิธีไปเมืองไลน์ให้ทุทกๆคนฟังอีกครั้ง
''ดีเลนด์ ! นายก็เป็นพวกนั้น (?) คิดไม่ออกเลยหรอว่าเคยสร้างอะไรที่มันยิ่งใหญ่เกินกว่าจะเอาชนะได้ '' ชาเย็นถาม
''ความจริงมันก็มีมากมายอ่ะน่ะ ! มันเยอะเกินซะบอกไม่ถูก ''ดีเลนด์ตอบอย่างสิ้นหวัง
''ฉันไปก่อนนะ '' เสียงชาเย็นบอก
ทำให้สายน้ำสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของชาเย็น
ที่ยังแอบเชื่อว่าคีย์นั้นความจริงแล้ว เป็นคนที่มีจิตใจดี เพียงแต่นิสัยถูกปลูกฝังมากลับแวดล้อมคนรอบข้างทำให้ต้องเป้นแบบนั้น ..
''อย่าลืมรวบรวมพลังที่มีให้ดีขึ้นด้วยล่ะ พร้อมเมื่อไหร่ ! เราจะลงไปใต้น้ำกันทันที '' ชาเย็นพูดประโยคสุดท้ายด้วยความเย็นชาก่อนบอกลา ..
[โปรดติดตามตอนต่อไป].
Shalunla
ความคิดเห็น