Total top puzzles search ไขปริศนาหัวใจยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #5 : คอนโดเซฟเฟอร์1

หลายวันผ่านไปที่ฉันไปธุระกับเขา ฉันก็พอจะรู้แล้วมาหมอนี่เป็นอย่างไง ! และที่สำคัญ มีสาวๆมาจองตัวเซฟเฟอร์กันไปหมด เพราะฉะนั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะไปหาสาวที่อื่น ทีนี้ก็เหลือแต่เขาว่าจะเลือกใคร แต่ปัญหาอยู่ที่ว่า เซอร์เฟอร์ไม่สนใจใครเลย ต่อให้เธอคนนั้นจะสวยสักแค่ไหน - -' นี่ก็ผ่านมาเป็นเวลานาน ถึงเวลาที่เขาจะต้องจ่ายเงินส่วนที่ 2 ก่อนและเซ็นสัญญาว่าจ้างฉัน (แบบพี่เศษ ส่วนที่ 2 มาจากที่เขาจ้างฉันเป็นพิเศษ) หมอนี่ไม่เหมือนคนอื่น ถึงกับต้องมีคนมาบริการพิเศษ -.,-แต่เอาเถอะ! เพื่อเงิน - - ฉันดูหน้าเลือดขนาดมากเลยเนอะ นี่ก็ถึงเวลานัดเจอกับเซฟเฟอร์แล้ว เขาคงจะถึงที่นี้แล้วแหละ 

                       ผ่านไป 15 นาที 

เซฟเฟอร์เดินมาหาฉันหลังจากเข้าห้องไปคุยกับ บอสที่ห้องแล้ว เขาทำหน้าหงุดหงิดเข้ามาและ ระบายอารมณ์กับฉัน

“นี่ผมต้องรอนานแค่ไหนห๊ะ? กว่าบอสเธอจะทำเรื่องเสร็จ” เขาพูดจาอย่างดุเดือด บางทีเขาก็โหดเหมือนกันนะฉันว่า T^T 

“ใจเย็นๆนะค่ะ ไม่นานไม่กว่านี้หรอกค่ะ” ฉันพูดปลอบใจเขาให้เย็นลง แต่ความจริงแล้ว ฉันก็ไม่รู้หรอกว่ามันนานสักเท่าไหร่กัน 

“เอ่อ.. งั้นเราไปหาร้านกาแฟสบายๆนั่งทานฆ่าเวลาักันดีมั้ยค่ะ?” ฉันพูดกล่อมเขา ซึ่งฉันก็ไม่รู้หรอกว่ามันจะสำเร็จมั้ย TOT 

“ก็ดี!” เขายิ้มมุมปากเล็กน้อยแล้วลากฉันขึ้นรถคันหรู

ฉันนั่งรถไปสักพักก็ถึงร้านกาแฟของแม่ฉัน หมอนี่!จะมากินร้านนี้ทำไมนะ - - 

“ร้านนี่ ผมมากินบ่อย! เธอเคยมามั้ยละ?” เขาปลดเข็มขัดนิรภัยฝั่งเขาออกแล้วลงจากรถด้วยความรวดเร็ว 

ฉันลงมาจากรถและวิ่งตามเขาเข้าไปในร้าน แม่กำลังเสิร์ฟกาแฟและเบเกอร์รี่ให้ลูกค้า 2-3 โต๊ะ ที่นั่งทานอยู่ ร้านยังคงเต็มไปด้วยลูกค้าที่เต็มร้าน (แม่ฉันฝีมือระดับนี้แล้ว หึๆ) 

“ชีเดียร์ มาทำอะไรที่นี้ลูก” แม่ทำสีหน้าแปลกๆแต่ก็ยิ้มให้ฉันอย่างอบอุ่น  

“หนูมาทานกาแฟเป็นเพื่อนลูกค้าที่บริษัทค่ะ^___^” ลูกค้าจริงๆนะแม่ -/////-

“นี่แม่เธอเหรอ ชีเดียร์?” เซฟเฟอร์ทำหน้าสงสัยและสวัสดีแม่ฉัน แปลกแฮะ! นายนี่มีมารยาทด้วยเหรอ -.- 

“คุณจะทานอะไรก็สั่งเลยนะค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปช่วยแม่ก่อน ” ฉันหันไปพูดกับเซฟเฟอร์แล้วก็รีบวิ่งไปหลังร้าน 

#เซฟเฟอร์ 

ผมเพิ่งจะรู้นะว่า้ร้านนี้คือร้านของยัยนี่ ! จะว่าไปยัยนี่ก็ขยัน กตัญญูดีนะก็เป็นคนดีนิ - -' นี่มันก็นานแล้วทำไมบริษัทหาคู่ยังทำเรื่องไม่เสร็จ จะไปทันเอาเอกสารสำคัญที่เลขามั้ยเนี่ย - -' ถ้างานนี้พลาด บริษัทต้องชดใช้แน่นอน 

ผมสั่งกาแฟกินจนหนำใจ และอยากจะกลับไปบริษัทของชีเดียร์แย่แล้ว แต่ชีเดียร์ยังไม่มีเลย ถ้าจะช่วยแม่ขนาดนี้แนะนำให้ลาออกจากงานแล้วมาช่วยเถอะ ยัยบ๋องเอ้ย!!!!!!!!! 

“ชีเดียร์ ผมจะกลับเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่กลับก็กลับเองละกัน” ผมเดินออกจากร้านด้วยความรวดเร็วแล้ว รีบขึ้นรถคันหรูแต่ยังไม่ได้ออกรถ 

“รอฉันด้วยคะ” ชีเดียร์วิ่งสุดกำลังของเํธอจนมาทันรถจนได้ ท่าทางจะเป็นลมซะด้วย - - ใครให้รีบขนาดนี้ละยัยบ้า 

“เธอไหวรึเปล่า?” 

“ไหวสิค่ะ ” ปากยัยนั่นพูดว่าไหว แต่หน้าซีดเป็นไก่ต้มไปแล้ว
ผมเลยตัดสินใจ ช้อนร่างเล็กขึ้นมาอุ้ม สองแขน ตัวเบาอย่างกับปุยนุ่น - - วันๆกินไรบ้างรึเปล่าเนี่ย - - 

“ฉัน..วะ..ไหว ..ค่ะ .. ” เสียงสั่นๆของชีเดียร์จบลงแล้วเธอก็สลบคาอยู่อ้อมแขนผม จะมีผู้หญิงสักกี่คนเชียว! ที่ผมต้องอุ้มบ่อยขนาดนี้ 

คอนโดส่วนตัว
ผมพาชีเดียร์มานอนพักที่คอนโด ผมพาเธอมานอนที่โซฟาหรูของห้องผม อีกสักพักเธอคงจะตื่นขึ้นมาละมั้ง - - เธอหลับนิ่งสนิทอยู่บนโซฟา ผมมองดูใบหน้าเธอ บางทียัยนี่สวยเหมือนกันนะ ..

#ชีเดียร์

ฉันค่อยๆลืมตามา เห็นโคมไฟหรูหราแปลกตาอยู่บนสุด รู้สึกมึนหัวสุดๆ ตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหนกัน ฉันมองไปรอบๆเจอ เซฟเฟอร์นั่งจ้องหน้าฉันอยู่ อย่าบอกนะ O.O นี่คอนโด นายนี่เนีัย! 

[ โปรดติดตามตอนต่อไป ]

:) Shalunla