คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [Part 1] 90%
Part 1
เช้าวันแรกของการเปิดภาคเรียนร่างบางตื่นเร็วกว่าทุกครั้ง เพราะถ้าวันแรกไม่เรียนสายก็โดนสิ-.-
“เหม่งยุน” แทยอนเรียกน้องสาวด้วยเสียงใส
“แป๊ปนึง” ร่างบางตอบรับ
“เลิกพูดเถอะคำว่าแป๊ปนึง เพราะสำหรับยัยเหม่งมันนานเหลือเกิน” แน่นอนร่างเล็กก็รอน้องสาวอยู่นาน
“มาแล้วๆ” อิมยุนอาแต่งกายในชุดนักเรียนพร้อมกับผมยาวที่ปล่อยสยายลงมา
“ม.6แล้วนะ ตั้งใจเรียนด้วยละ”
“รู้แล้วค้า” ยุนอาลากเสียงยาวประชดเล็กน้อยจนทำให้พี่สาวหลุดหัวเราะออกมา
#SM School
“ตั้งใจเรียนละ” คำบอกลาส่งท้ายจากพี่สาวก่อนที่จะแล่นรถออกไป
ร่างบางเดินไปหากลุ่มเพื่อนสนิทที่นั่งกันอยู่ 2 คน
“ยูริ ซอฮยอน” เสียงเรียกของร่างบางทำให้ทั้งสองสาวเพื่อนซี้หันมาหายุนอา
“ยัยเหม่ง/เหม่งยุน” ยูริและซอฮยอนเรียกฉายาของยุนอาทำให้ร่างบางหน้ามุ่ยเล็กน้อย
“คิดถึงจัง>_< ” ร่างบางเดินเข้าไปกอดทั้งซอฮยอนและยูริ ก่อนที่จะค่อยๆผละออกจากสองสาว
“ได้ข่าวว่าปีนี้ คริสเป็นประธานนักเรียน” ยูริเปิดประเด็น
“ใช่! แต่เสียดายที่ไม่โสดซะแล้ว” ซอฮยอนบ่น
“เรื่องของเขาเถอะ” ร่างบางไม่ค่อยสนใจกับคำพูดของเพื่อนรักเพราะเธอไม่ค่อยชอบที่คริสขี้เก๊ก ทำหน้าหล่อไปวันๆ
#ห้องเรียน
บรรยากาศในห้องเรียนก็ยังวุ่นวายเหมือนเดิม เพียงแต่ยุนอาได้อยู่ห้องเดียวกับคริสและทิฟฟานี่ ที่แสนสุดจะฮอตในตอนนี้ แต่เธอกลับไม่ดีใจเอาซะเลย เพราะเธอเบื่อคนขี้เก๊ก!
ร่างบางเดินไปยังห้องเรียนและถึงห้องเป็นคนสุดท้ายซะด้วย ที่นั่งเต็มไปด้วยเด็กนักเรียนไม่เหลือที่นั่งว่างเลยนอกจากโต๊ะข้างๆคริส
“อิมยุนอา..เธอไปนั่งโต๊ะข้างๆคริสไป” อาจารย์คิมเบสั่งพลางยิ้มให้
“คะ”
ร่างบางได้แต่ตอบรับเสียงใสๆแม้เธอไม่อยากนั่งตรงนั้นก็เถอะ แต่จะไปขัดคำสั่งอาจารย์ได้อย่างไง
คริสมองร่างบางพลางสำรวจ แต่แล้วสายตาของคริสก็กลับไปที่ทิฟฟานี่ดังเดิม
“ยุนอา..มันไม่มีที่เหลือแล้วอะ ฉันกับยูริขอโทษนะ” น้ำเสียงรู้สึกผิดจากซอฮยอนและสายตาอ้อนวอนจากยูริส่งมายังยุนอา
“ไม่เป็นไร ฉันนั่งตรงนี้ได้” สิ้นเสียงยุนอาก็มีเสียงแหลมเล็กดังขึ้น
“เธอชื่อ อิมยุนอาเหรอจ๊ะ? ยินดีที่ได้รู้จักฉัน ‘ทิฟฟานี่’ ”
สาวร่างเล็กกล่าวทักทายยุนอาและส่งยิ้มหวานให้เธอ ต่างจากคนข้างๆเธอ ที่ไม่ทักทายแถมยังทำหน้านิ่งใส่อีก
“ยินดีที่ได้รู้จักคะ”
#คิมแทยอน
ร่างบางเห็นเซฮุนที่ร้านดอกไม้เธอจึงจอดรถแล้วลงไปที่ร้านแห่งนั้น
เซฮุนกำลังเลือกดอกไม้ในร้าน แต่ดอกไม้ที่เซฮุนเลือกกลับเป็นดอกไม้ที่ยุนอาชอบ และเขาซื้อให้ยุนอาบ่อยๆ
แต่เซฮุนจะทำแบบนี้ทำไม? แทยอนได้แต่คิดย้อนไปมาเรื่องดอกไม้ ก่อนที่จะตัดสินใจเข้าไปในร้านแล้วคิดแผนบางอย่างขึ้นมา
ตุ๊บบ!
เสียงชนกันระหว่างไหล่ของเซฮุนและคิมแทยอนดังขึ้น ทำให้ร่างบางนั้นแกล้งล้มลงไปกับพื้น
“โอ๊ยย!” ร่างบางร้องลั่นด้วยความเจ็บ แต่เพียงเธอนั้นแกล้งเพื่อให้เข้ากับแผนที่เธอเตรียมไว้ ‘จะมีเหรอ? คิมแทยอนจะปัญญาอ่อนเจ็บง่ายล้มง่ายขนาดนี้’
“ขอโทษนะครับ เป็นอะไรรึเปล่า” เสียงเซฮุนที่แสดงความเป็นห่วงที่จริงใจพลางคุกเข่าช่วยพยุงตัวร่างบางขึ้นมา
“โอ๊ย..เจ็บจังเลยคะ” น้ำเสียงแสแสร้งของร่างบางทำให้เซฮุนเชื่อสนิทใจ
“เหรอครับ? เดี๋ยวผมช่วยนะครับ” ร่างสูงพยุงร่างบางขึ้นมาพร้อมกับพาไปนั่งที่เก้าอี้
“เจ็บข้อเท้าเหรอครับ” เซฮุนเงยหน้าขึ้นถามร่างบางพลางคุกเข่าดูข้อเท้าของแทยอน
“คะ! สงสัยจะเดินไม่ไหวแล้วคะ” ร่างบางตีหน้าเศร้า แต่ในใจนั้นนึงสะใจกับแผนที่ 1 ที่สำเร็จไปด้วยดี ต่อไปก็คงต้องแผน 2
“เดี๋ยวผมพาไปหาหมอนะครับ”
“เอ่อ..ไม่ต้องคะ ฉันไม่ได้เป็นมากขนาดนั้น”
ถ้าไปหาหมอก็ได้รู้กันสิว่าแทแทคนนี้ไม่ได้เป็นไร ร่างบางบ่นกับตัวเองในใจ
“แล้ว คุณจะเอาไงครับ”
“เลี้ยงดินเนอร์ขอโทษฉันสิ”
“ห๊ะ? ” ร่างสูงอึ้งเล็กน้อย ก่อนที่จะตอบตกลงกับสาวที่อยู่ตรงหน้า “ครับตกลง”
ร่างบางยิ้มมุมปากพลางเดินไปที่รถ โดยที่ไม่สนใจว่าตัวเองแกล้งขาเจ็บอยู่
#4.20 น
ตื๊ดๆๆ โทรศัพท์ของยุนอาดังขึ้น เบอร์ที่แสนจะคุ้นเคยขึ้นมาหน้าจอ พี่สาวของเธอนั่นเอง
[นี่ เหม่งยุนวันนี้พี่ไม่ไปรับ เรานะ! หาไรกินด้วยละ พี่มีนัด]
“ห๊ะ?? นี่ยุนฝันไปรึเปล่า พี่สาวยุนจะขายออกแล้ว ฮ่าๆๆ” ร่างบางพูดล้อพี่สาวตัวเอง
[บ้าเหรอยัยเหม่ง หยุดพูดเพ้อเจ้อได้แล้ว..เพื่อนเฉยๆน๊า! แค่นี้นะ]
“โอเคคะ ” ร่างบางกดวางสายก่อนที่จะหันไปพูดกับเพื่อนสาวอีกสองคน
“วันนี้ยัยเหม่งจะกลับกับใคร” ยูริถาม
“ยังไม่รู้เลย” ร่างบางตอบ
“พี่สาวหนีไปมีรักแท้ ฮ่าๆๆ” ซอฮยอนพูดล้อ
“ฮ่าๆ ก็ขอให้จริงเถอะ อยากรู้จริงๆเลยว่าใครจะเป็นผู้โชคร้าย” ยุนอายิ้มมุมปากก่อนจะบอกเพื่อนสาวอีกสองคนว่าจะไปซื้อน้ำมากิน
ร่างบางเดินไปซื้อน้ำคนเดียวที่ร้านน้ำในโรงเรียน มีคนมุงร้านเยอะมากต้องต่อแถวยาวอยู่เหมือนกัน
หลังจากต่อแถวยาวเสร็จแล้ว ร่างบางก็ถือน้ำหนึ่งแก้วเดินกลับไปที่เดิม
ปั่กกกก!!!
ร่างบางเดินไปชนกับประธานนักเรียนเขาคือ คริสนี้เอง ตอนนี้น้ำอัดลมที่ยุนอาซื้อมา ได้หกกระจายไปทั่วร่างกายของคริส และกระเด็นไปโดนร่างบางเล็กน้อย
เสื้อที่เปียกชุ่มทำให้ผ้าของเสื้อนั้นแนบชิดไปกับตัวของคริสจนเห็นซิกแพคอย่างมัวๆไม่ชัดที่หน้าท้องของร่างสูง
“นี่ทำอะไรของเธอ อิมยุนอา” คริสพูดด้วยน้ำเสียงน่ากลัวเป็นบ้าทำเอาร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยิน
“ฉันขะ..ขอโทษ ฉะ…ฉันไม่ได้ตั้งใจนะคริส” ยุนอาหน้าซีดลงทันที แต่สายตารอบข้างของยุนอานั้นมองเพียงซิกแพค จางๆของร่างสูงที่ยืนต่อว่าร่างบางอยู่
“เดินไม่ดู ทางอย่างนี้ต้องลงโทษสักหน่อยมั้ย” คริสพูดพลางสำรวจเสื้อผ้าตัวเอง
“ขอโทษจริงๆนะคะ” ยุนอาตอบเสียงสั่นเครือ
“มีอะไรกัน? ว้ายยย! คริส” ทิฟฟานี่ร้องลั่นเมื่อได้เห็นสภาพของคริสและยุนอา
“ยัยเด็กยุนอาทำเรื่องนะสิ” คริสหันไปหาแฟนสาว
“ปล่อยเขาไปเถอะ.. ยุนอาไม่ได้ตั้งใจนะคริส..” น้ำตาของยุนอาเริ่มตกไปที่แก้มนวลใสของเธอ
“…”
“ยุนอาร้องไห้แล้วเห็นมั้ยคริส” แน่นอน!ร่างบางต่างกับพี่สาวของเธอมาก เธออ่อนแอต่างกับพี่สาวที่แข็งเกร่งเหมือนหิน
“ก็ได้! นี่ฉันเห็นแกเธอนะ ฟานี่” คริสพูดพลางเดินกระแทกเท้ากลับไป
“ไม่เป็นอะไรใช่มั้ยยุนอา คริสอารมณ์ร้อนแบบนี้แหละ” ทิฟฟานี่พาไปนั่งที่เก้าอี้พลางส่งกระดาษชำระให้เช็ดหยดน้ำตามเสื้อ
“ฉันจะเปลี่ยนเขาให้ได้” เสียงใสของร่างบางดังขึ้นทำให้ทิฟฟานี่แปลกใจ
“ยังไง? ขนาดฉันยังทำไม่ได้เลย แล้วเธอจะทำได้เหรอยุนอา”
“ก็ต้องลองดูนิคะ” ยุนอาพูดพลางยิ้มมุมปาก
“ฉันจะช่วยเธอเอง อิมยุนอา” ทิฟฟานี่ส่งยิ้มหวานให้ร่างบาง แต่แล้วร่างบางก็ต้องขอตัวกลับไปนั่งกับเพื่อนอีก 2 คน
“ยุนอา 6 โมงแล้วนะ ฉันว่าเรากลับกันเถอะ” ยูริเสนอ
“แล้วแต่ ไปส่งฉันที่บ้านด้วยละ” ร่างบางขอให้ยูริและซอฮยอนพาไปส่งที่คอนโด
#แทยอน-เซฮุน
@ร้านอาหารหรูใจกลางเมือง
“ขาคุณหายเจ็บแล้วเหรอครับ?” ร่างสูงถามร่างบางที่นั่งอยู่ตรงข้าม
“คะ มาดินเนอร์กับฉันแบบนี้ แฟนคุณไม่ว่าเหรอคะ” แทยอนแกล้งถามร่างสูงที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเธอ สายตาร่างบางตั้งใจฟังอย่างจดจอ
“เพิ่งเลิกกันครับ เมื่อ 2 เดือนที่แล้ว” เซฮุนทำหน้าเศร้า ซึ่งร่างบางรู้ดีว่าเขาเพิ่งเลิกกับน้องสาวของเธอ
“ทำไมละคะ? อุ้ยย! ขอโทษที่ถามนะคะ” ร่างบางจงใจจะถามจริงๆละ - -
“ผมทำให้เธอผิดหวัง.. แต่ผมยังรักเธออยู่” ร่างบางตกใจกับคำพูดของเซฮุน
ทำไมเขาถึงยังไม่ลืม ยัยเหม่ง ทั้งๆที่เป็นคนทำให้ยัยเหม่งผิดหวัง ร่างบางคิดในใจก่อนที่จะทำสีหน้าเป็นปกติ
“เหรอคะ ฉันว่าเราทานอาหารกันเถอะนะคะ ” เปลี่ยนเรื่องก่อนจะดราม่าดีกว่านะยัยแท ร่างบางครุ่นคิดก่อนจะลงมือทานอาหาร
ความคิดเห็น