คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : [part 9] If you love her, I was ready to give way.
If you love her, I was ready to give way.
#หลังเลิกเรียน (สนามบาส)
“ยุนอา” เสียงร้องเรียกจากชายหนุ่มที่ตอนนี้กลายเป็นเสียงที่คุ้นเคยของยุนอาไปแล้ว
เธอหันมามองตามเสียงเรียกจากชายหนุ่ม ก่อนที่จะเผลอฉีกยิ้มบางๆออกมา
“นายเล่นบาสเสร็จแล้วเหรอ” ยุนอาเงยหน้าถามร่างสูงที่ค่อยๆเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ
“เสร็จแล้ว เธอว่างมั้ยยุนอา” คริสถามยุนอาต่อทันทีก่อนที่จะขยับไปใกล้ร่างบางอีก
“ว่างสิ นายมีอะไรเหรอ” ยุนอาตอบเสียงใส
ทิฟฟานี่เดินเข้ามาเพื่อจะมาหาแฟนหนุ่มที่สนามบาส แต่พบสาวร่างบางที่กำลังสนทนากับแฟนหนุ่มของตัวเองอย่างสนุกสนาน ภาพเหล่านั้นทำให้เธอปวดใจขึ้นมาทันที
เขาก็แค่เพื่อนกันน่า อย่าคิดมากเลยฟานี่
ร่างเล็กก้าวขาอย่างรวดเร็วเพื่อไปหาแฟนหนุ่มก่อนที่จะหยุดอยู่หลังยุนอา
“อ้าว! ฟานี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่” คริสเอ่ยคำทักทายให้แฟนสาว แต่มันกลับไม่ค่อยทำให้เธอประทับใจเลยแม้แต่นิด ใบหน้าสุดแสนจะเย็นชาคลี่ยิ้มบางๆให้ คริสและยุนอา
“เมื่อกี้นี้แหละ” น้ำเสียงเย็นชาราวกับน้ำแข็งเอ่ยขึ้น
ตั้งแต่เปิดเทอมมา ตั้งแต่ยุนอาเข้ามา.. ไม่ใช่แค่เธอที่เปลี่ยนไปราวกับน้ำแข็งอย่างนี้ คริสก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เขาดูแลเธอน้อยลง.. เหมือนยุนอาจะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขา แต่เธอก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ เพียงเพราะเธอกลัวเขาจะหาว่า ไร้สาระเกินไป
“เธอเป็นอะไรรึเปล่า ฟานี่ช่วงนี้ไม่ค่อยสดใสเลยนะ” ยุนอาพูดพลางเดินเข้ามาจับไหล่เพื่อนสาว ที่ทำหน้านิ่งเย็นชาสุดๆ
เธอยังไม่รู้อีกเหรอยุนอา? ว่าทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้ ร่างเล็กได้แต่ครุ่นคิดในใจก่อนที่จะยิ้มตอบกลับยุนอาไป
“ฟานี่ก็ปกติดีนิ ยุนนั่นแหละที่คิดมากไปเอง”
ฝืนยิ้ม
คำเดียวที่สัมผัสได้จากทิฟฟานี่
“ว่าแต่ นายมีอะไรเหรอคริส” ยุนอาหันไปหาร่างสูงข้างๆเธอ
“อ๋อ! จะชวนไปเดินเที่ยวที่สวนเขาเพิ่งสร้างใหม่”
คริสโรแมนติกขนาดนี้เลยเหรอ -////////- ยุนอาครุ่นคิดก่อนที่จะสะบัดความคิดนั้นออก
“ไปสิ ฟานี่ไปด้วยกันนะ” หลังจากที่ตอบคริสเสร็จยุนอาก็อันมาถามทิฟฟานี่ต่อด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ไม่ดีกว่า ” ทิฟฟานี่ตอบเสียงแข็งก่อนที่จะเงยขึ้นมามองหน้าคริสด้วยดวงตาเศร้าหมอง
ที่เธอตัดสินใจไม่ไปเพราะกลัวว่าจะเห็นภาพยุนอากลายเป็นคนข้างกายของคริสแทนเธอ
จะต้องให้เจ็บปวดไปสักเท่าไหร่? จะต้องให้ซ่อนความรู้สึกมากแค่ไหน?
“ถ้าฟานี่ไม่ไป ฉันก็ไม่อยากไปหรอก” ยุนอารู้ดีว่าถ้าเธอไปจะต้องทำให้ฟานี่เสียความรู้สึกแน่นอน ในเมื่อแฟนสาวของเขายังไม่ไป แล้วทำไมเธอจะต้องไปด้วย
ถึงเธอจะอยากอยู่กับคริสมากแค่ไหนก็ตาม
“หมดกัน เธอนี่เปลี่ยนใจง่ายอย่างกับไฟแลบ ยัยบ๋อง” คริสพูดพลางขยี้ผมนุ่มนิ่มของยุนอาเบาๆ ซึ่งถ้าเป็นเมื่อก่อนคนที่คริสจะทำอย่างนี้ได้ ก็มีเพียง ทิฟฟานี่
“คริส นายเป็นแฟนฟานี่ นายก็ต้องดูแลฟานี่ให้มากกว่านี้เข้าใจมั้ย” ยุนอาค่อยๆดึงมือหนาและมือบางของคริสและทิฟฟานี่มาประสานเข้าด้วยกัน ทั้งคริสและทิฟฟานี่กุมมือกันอยู่นาน จนยุนอาต้องปล่อยมือของตัวเองออกมา
ถึงเธอเจ็บปวดมากแค่ไหนเมื่อเห็นภาพนี้ แต่ก็ต้องยอมรับ…
ไม่ได้ที่จะได้พูดอะไร ยุนอาก็ค่อยๆหันหลังกลับทันที โดยไม่บอกลาทั้งสองคนที่กำลังกุมมือกันตามภาษาคนรัก ร่างบางค่อยๆเดินออกมาจากตรงนั้นช้าๆ
ดวงตาบวมแดง น้ำตาเริ่มคลอเบ้า น้ำใสๆค่อยๆไหลรินลงมาอาบแก้มนวลขาวของเธอ มือบางค่อยๆยกขึ้นปาดน้ำตาออกจากแก้ม แต่น้ำตากลับไหลไม่หยุด และไม่มีท่าทีว่าจะหยุดด้วย ยุนอาเดินไปนั่งตรงชิงช้าที่เงียบสนิท เพราะไม่มีใครผ่านมาแถวนี้เลย
ร่างบางค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่สดใส แต่ในสายตาของเธอมันกลับมืดมน ไปหมด
“ฉันควรจะดีสิ ที่เขารักกัน” ยุนอาพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่น้ำตาจะไหลลงมาอาบแก้มอีกครั้ง
สัมผัสอุ่นๆบริเวณไหล่ของยุนอา ทำให้ร่างบางหันไปหาสัมผัสปริศนาทันที
“แบค..” ยุนอาเอ่ยเรียกชื่อเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ก่อนที่จะหันกลับไปก้มหน้าดังเดิม
“เธอร้องไห้เหรอยุนอา ใครทำเธอบอกฉันมา ฉันจะ..” ยังไม่ทันที่แบคฮยอนจะพูดจบเสียงใสก็แทรกพูดขึ้นมาก่อน
“ไม่มีใครทำฉันหรอก” สิ้นเสียงร่างบาง แบคฮยอนก็เดินมาคุกเข่าตรงหน้ายุนอา แล้วค่อยๆใช้มือหน้าปาดน้ำตาที่อยู่บนแก้มของเธอ
“ฉันไม่รู้หรอกนะ ว่าเธอเสียใจเรื่องอะไร แต่อย่าลืมสิ ว่ามีแบคคนนั้นอยู่ข้างๆ” สิ้นเสียงของแบคฮยอน
ยุนอาก็คลี่ยิ้มบางๆออกมา แน่นอนว่าเธอ ฝืนยิ้ม
“ขอบใจนะแบค”
ภายใต้รอยยิ้มมีเพียงน้ำตา…
วันต่อมา..
#ร้านกาแฟ
“นายนัดฉันมาที่ร้านกาแฟทำไม?” แทยอนเปิดประเด็นก่อนที่จะนั่งบนเก้าอี้ของร้านกาแฟหรู
“มาคุยเรื่องงานนิดหน่อย เปลี่ยนบรรยากาศบ้างเนอะ” เซฮุนยิ้มบางๆให้แทยอนที่มีสีหน้าแปลกใจ
“อ๋อคะ เริ่มกันเลยดีกว่า” แทยอนพูดพลางเปิดแฟ้มงานออกมา ก่อนที่จะยื่นเอกสารให้เซฮุนดู
“จะรีบไปไหน สั่งกาแฟก่อนสิ” ร่างสูงเรียกพนักงานเพื่อสั่งกาแฟเย็นมาสองที่ พร้อมกับของว่างนิดหน่อย ก่อนที่จะลงมือตรวจแฟ้มงาน
“ลูกค้า สั่งให้เราไปดูงานที่นอกเมืองอะคะ ” แทยอนพูดพร้อมกับจิบกาแฟเย็นในแก้วหรู
“ลูกค้า จะให้เราออกแบบรีสอร์ทนอกเมืองใช่มั้ย?” เซฮุนพูดด้วยสีหน้าเครียดเล็กน้อย เพราะเขาเป็นคนจริงจังเรื่องงานมาก ไม่งั้นก็คงไม่ได้เป็นผู้บริหารหรอก จริงมั้ย?
“ใช่คะ ลูกค้าเจ้านี้เป็นเจ้าใหญ่ เขาอยากได้คนมีฝีมือไปช่วยดูงาน ไม่ทราบคุณจะให้ใครไปดูงานคะ” แทยอนพูดสุภาพ เพราะต้องเข้าโหมดเจ้านายกับลูกน้องจริงๆแล้วแหละ
“เอ่อ.. ถ้าลูกค้าต้องการคนที่มีฝีมือ ก็คงจะต้องเป็นฉันกับเธอ จริงมั้ยละ?”
แทยอนอ้ำอึ้งกับคำพูดบ้าๆของเซฮุน
จะเป็นไปได้ไง เขาเป็นผู้บริหารนะ ไม่ใช่พนักงาน- -* เอาอะไรมาคิดคะเนี่ย แทยอนครุ่นคิดในใจก่อนที่จะ ยิ้มบางๆแล้วถามบางคำถามไป
“เป็นไปไม่ได้หรอกคะ คุณเป็นผู้บริหารนะคะ” แทยอนปฏิเสธทันควัน เพราะมันไม่เหมาะที่จะให้ผู้บริหารมาทำงานเอง
“ใครสนละ? ฉันต้องการจะลงมืองานนี้กับเธอ กล้าขัดฉันด้วยเหรอ?” แทยอนเงียบไปสักพัก ก็จริงของเขา ใครจะกล้าขัดคำสั่งของเซฮุนได้ละ
“งั้นก็ตามใจ เราจะไปนอกเมืองกันวันไหนคะ?” แทยอนดึงแฟ้มกลับเพื่อจะสำรวจรูปถ่ายบริเวณรีสอร์ท พลางจิบกาแฟไปด้วย
“เมื่อไหร่นะเหรอ? พรุ่งนี้ดีมั้ยละ?”
พวดดด!!
น้ำกาแฟพวดออกมาจากปากแทยอน น้ำสีน้ำตาลเปื้อนพื้นเต็มไปหมด ทำให้พนักงานต้องมารีบเช็ดออกไป
“เธอเป็นอะไร” เซฮุนถามอย่างตกใจก่อนที่จะใช้ผ้าเช็ดหน้าของตัวเองเช็ดปากแทยอน
“ฉันตกใจนิ! ไปพรุ่งนี้ แล้วน้องฉันละ?”
อุ้บ O.O หลุดปากพูดเรื่องน้องสาวไปได้ไงเนี่ย ยัยบ้าแทแท ร่างบางครุ่นคิดก่อนจะทำสีหน้าปกติ
“หะ? เธอมีน้องเหรอ” เซฮุนถามด้วยความสงสัย ก่อนที่จะจิบกาแฟเบาๆ
“เปล่า หมายถึง..เฟอร์บี้ที่บ้าน - -*” แทยอนแก้ตัวทันที แต่ดูเหมือนคำแก้ตัวนั้นไม่ค่อยขึ้นสักเท่าไหร่ แต่ไม่เป็นไร เพราะดูเหมือนเขาจะไม่ติดใจอะไรแล้วแหละ
“อืม งั้นวันนี้ไม่ต้องเข้าบริษัท กลับไปเตรียมตัวให้พร้อม แล้ว 8 โมงเช้าเจอกันที่หน้าบริษัท โอเคนะแทยอน” เซฮุนพูดพลางยิ้มบางๆ ก่อนที่จะขยี้หัวร่างบางเบาๆ ทำเอาร่างบางหน้ามุ่ยขึ้นมาทันที
“หัวยุ่งหมดแล้วนายบ้า!! ว่าแต่ไปกี่คืน” แทยอนถามอีกที เพราะว่าจะได้เตรียมของไปถูก
“2 คืน วันที่ 3 ตอนเช้าก็กลับเลย” สิ้นเสียงเซฮุน แทยอนก็ทำหน้านักใจขึ้นมาอีก แล้วยัยยุนจะอยู่กับใครละทีนี้ T T
[ไม่เม้นต์ไรเตอร์ก็ไม่มีกำลังใจอัพต่อนะคะ TT ฝากเม้นกันเยอะๆนะคะ ]
ความคิดเห็น