สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามผู้ใดละเมิดไม่ว่าการลอกเลียนดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
อธิราช
ไอริน
ฝาก E-Book ปลายทางฝัน เรื่องอื่นๆด้วยนะคะ
| ปรารถนาเถื่อนอาญาหัวใจ | ปลายทางฝัน | www.mebmarket.com | ผิดเพราะเธอมาที่หลังกุลนิภาไง ฉันไม่อยากให้เขาต้องมาเสียใจกับผู้หญิงอย่างเธอ ที่ผ่านมา…ฉันก็แค่คบเธอไว้เล่นๆ ฆ่าเวลาเท่านั้น เธอรู้จักคำนี้ไหมกานต์ธิดา...ผู้หญิงชั่วคราว...ฉันคิดกับเธอแค่นี้เอง” เขากล่าวเน้นถ้อยคำกรีดขั้วหัวใจอีกฝ่ายด้วยนัยน์ตาเยาะหยัน ทว่าในใจกับสั่นไหวด้วยความเจ็บปวดจนบาดลึก“พี่คีย์มีคุณกุลนิภาอยู่ทั้งคนแล้วมายุ่งกับธิดาทำไมกัน”เขาแกะมือหญิงสาวออก ขยับตัวออกห่างจากเธอให้มากที่สุด“ผู้ชายเวลาเหงา แถมมีผู้หญิงสาวๆ สวยๆ มาอยู่ใกล้ ใครไม่คว้าไว้ก็โง่แล้ว”นี่เขาเห็นเธอเป็นเครื่องแก้เหงาเท่านั้นเองเหรอ เธอโง่เองที่ไปรักผู้ชายที่ชื่อภาคี อัครภาค คนเลว ปล...1นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานเรื่องแรก(นักเขียนฝึกหัด) หากผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะปล..2นิยายเรื่องนี้เคยติดพิมพ์มาค่ะ | |
|
| ไฟรักพิศวาสร้อน | ปลายทางฝัน | www.mebmarket.com | “นายหญิงเลือด!” วิชัยวิ่งหน้าตาตื่นรีบเข้าไปประคอง แต่กลับถูกนายหัวผลักออกมาเสียก่อน “เมียฉัน ฉันดูแลเขาเอง” อนาคินถลาเข้าไปดูหญิงสาวด้วยความตกใจ“ตะวัน...พี่ขอโทษ” เพียงตะวันถึงกับหน้าซีดเผือด รู้สึกจุกที่หน้าท้องอย่างรุนแรง“ช่วยลูก...เราด้วย” อนาคินตวัดร่างเล็กขึ้นมาอุ้ม พาหญิงสาวลงไปลานจอดรถของโรงแรมทันที โดยมีวิชัยวิ่งตามไปติดๆ คงเหลือแต่เพียงวิญาภาที่ยืนยิ้มออกมาอย่างสะใจและได้ภาวนาให้หญิงสาวแท้งลูก“ตะวันพี่ขอโทษ” หญิงสาวได้แต่น้ำตาไหลพรากออกมาเป็นทาง คำขอโทษของเขากลับไม่มีความหมายอะไรกับเธอเลยภาคต่อปรารถนาเถื่อนอาญาหัวใจ | |
|
| บ่วงร้อนซ่อนรัก | ปลายทางฝัน | www.mebmarket.com | “ขอพี่ชื่นชมสินค้าราคาแพงสักหน่อย ว่าคุ้มค่ากับเงินที่เสียไปหรือเปล่า” ชายหนุ่มใช้หลังมือไล้แก้มเนียนละเอียดไปมา จนหญิงสาวเบือนหน้าหนี“อย่ามาแตะต้องตัวธิดา ธิดาบอกว่ารังเกียจ ไม่ได้ยินหรือไง” หญิงสาวตะเบ็งเสียงใส่ ด้วยท่าทางที่โกรธจัด มองสามีด้วยแววตาวาวโรจน์“ทำไมหา รังเกียจผัวตัวเองมากใช่มั้ย” “ใช่!! ทั้งรังเกียจ ทั้งแขยง ไม่อยากร่วมหายใจด้วยสักวินาทีเดียว” คำพูดของเธอเหมือนสาดน้ำมันเข้าในกองเพลิง ให้โหมกระหน่ำหนักขึ้น จนไม่สามารถยับยั้งได้“งั้นเธอจะได้ลิ้มรส ในสิ่งที่เธอรังเกียจ กวิน...ธิดา” มือหนากระชากชุดนอนสีหวาน ขาดวิ่นติดมือออกมา พร้อมเสียงหวีดร้องด้วยความตกใจ ในการกระทำอันป่าเถื่อนของสามีปล...นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์มาแล้วค่ะ | |
|
| พ่ายรักกำมะลอ | ปลายทางฝัน | www.mebmarket.com | สิทธิ์ที่เธอเรียกร้องคือ "รัก"แต่สิทธิ์ที่เขามอบให้ด้วยใจภักดิ์คือ "ความเร่าร้อน"++++++++++++++++++++++“ลูก...”“ลูกยังอยู่กับเราแนน ไม่ต้องเป็นห่วงนะ” ชายหนุ่มบอกให้หญิงสาวคลายความกังวลใจ แต่ที่ได้รับคือแววตาที่เฉยชาที่มองมาพร้อมแกะมือของเขาออก“เมย์ดีใจจังที่คุณแนนฟื้น” เมษยารีบพูดแทรกขึ้นก่อนที่ทั้งคู่จะมีโอกาสปรับความเข้าใจกัน “เมย์ขอโทษนะคะ ที่ทำให้คุณกับพี่รุจน์ทะเลาะกัน”“กรุณาออกไป และเอาแหวนบ้าๆ วงนี้ของคุณคืนไปด้วย ฉันไม่ต้องการมัน” เธอถอนแหวนปาใส่หน้านพรุจน์ด้วยความโมโหปนความเสียใจกับเหตุการณ์ร้ายๆ ที่เกือบคร่าลูกน้อยในท้องเธอ“แนน” นพรุจน์ครางเสียงแผ่ว ไม่คาดคิดว่าเธอจะโกรธถึงกับถอดแหวนสำคัญทิ้งแบบนี้“ออกไป! ฉันไม่อยากเห็นหน้าพวกคุณ รักกันมากห่วงกันมากก็ไปอยู่ด้วยกัน ไม่ต้องมาเสแสร้งห่วงใยอะไรฉันทั้งนั้น” วลัยพรตะโกนไล่ทั้งน้ำตา เจ็บปวดใจนักกับการกระทำของคนที่เคยบอกว่ารักเธอ มันก็แค่คำลวงของผู้ชายมากรักคนหนึ่งเท่านั้น“ไม่แนน ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น คุณต้องฟังผมนะที่รัก” นพรุจน์คว้าร่างของวลัยพรมากอดไว้ พร้อมกดศีรษะเล็กแนบอกเชิงปลอบขวัญ“ปล่อยฉันนะ ปล่อย” วลัยพรพยายามดิ้นรนสุดแรงแต่อีกฝ่ายยังคงกอดรัดไว้แน่น“พี่รุจน์ปล่อยค่ะ เดี๋ยวจะกระทบกระเทือนเด็กในท้อง” เมษยาเข้ามายื้อร่างทั้งคู่ออกจากกัน และเหตุผลนั้นทำให้นพรุจน์ยอมถอยออกมากลัวลูกน้อยจะเป็นอันตราย “คุณแนนคงไม่พร้อมคุยกับเราตอนนี้ ให้เวลาเธอบ้างนะคะ” เมษยาเข้ามากุมฝ่ามือใหญ่ราวกับเห็นใจแต่เหมือนการกระทำกับตอกย้ำความเข้าใจผิดจนวลัยพรต้องเบือนหน้าหนี++++++++++++++++++++++(ภาคต่อพายุร้อนซ่อนรัก) นพรุจน์&วลัยพร | |
|
ติดตามข่าวสารและการอัปนิยายได้ที่เพจปลายทางฝัน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น