ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Planet of the amity - ตอน ฝันร้าย (3)
เมื่อคืนฉันก็แทบจะไม่ได้นอนทั้งคืนเลยล่ะ ฝันบ้าอะไรแย่จริงๆเลย ฉันเข้าใจความรู้สึกของดาร์กจังแล้วล่ะ.. ที่ว่าฝันร้ายแล้วพอหลับไปก็ฝันแบบนี้ซ้ำๆกันอีก... นี่มันเกิดอะไรขึ้นนะ... พอฉันทำธุระส่วนตัวในตอนเช้าเรียบร้อยก็พร้อมที่จะออกไปข้างนอกบ้านแล้ว พอฉันเดินผ่านกระจกที่โต๊ะเครื่องแป้งมันก็ทำให้ฉันถึงกับต้องหยุดชงักขึ้นมาทันที อะไรเนี่ย....นี่มันหน้าฉันหรือหมีแพนด้ากัน!!!! ไม่ต่างอะไรกับดาร์กจังในเมื่อวานเลย เฮ้อ........
ฉันถอนหายเฮือกใหญ่ก่อนที่จะเดินออกไปเปิดประตูบ้าน และมุ่งหน้าเดินไปที่สวนม้าหินที่เดิม ที่เพื่อนๆของฉันชอบมานั่งจับกลุ่มคุยกัน และก็เป็นแบบนั้น พอฉันไปถึงก็เจอเพื่อนๆของฉันหลายๆคนนั่งจับกลุ่มคุยกันอยู่เหมือนทุกๆวัน แต่เอ๊ะ......... มีบางอย่างที่ไม่เหมือนปรกติ หน้าตาของทุกๆคนดูแปลกไป ฉันเลยหลี่ๆตามองทุกคน ก็ปรากฏว่า หน้าตาทุกคนในตอนนี้เหมือนหมีแพนด้ากันหมดเลย.. หมายความว่าไงเนี่ย..
"อ๊ะ!...สะ..สโสวจัง..." ดาร์กหันมามองฉันแล้วเรียกฉันด้วยน้ำเสียงที่งัวเงียๆ
"ทุกคน...สวัสดีจ้ะ.." ฉันเข้าไปรวมกลุ่มกับทุกคน แล้วไล่มองทุกคนช้าๆ
"สโนวจัง... เธอเองก็เป็นเหรอ..ขอบตาน่ะ.." เมโลดี้พูดออกมางัวเงียอีกคน
"ฝะ...ฝันร้ายน่ะ ถ้าเดานะ..เธอเองก็คงใช่สินะ.." ฉันพอดักทางได้
"ใช่แล้ว ทุกคนแลยเหละ...." เมโลดี้มองสโนวกึ่งจะหลับ
"ถ้าฝันร้ายแบบนี้....มีหลังพวกเราไม่ได้หลับกันพอดีไม่ไหวหรอก ฮาว..." ดาร์กพูดพร้อมกับหาวยกใหญ่
"ถ้าง่วงก็หลับกันสิ. . . . . " จิ้งจอกหนุ่มที่มีตัวสีขาว ที่เงียบไม่พูดกับใคร ในที่สุดก็ยิมพูดออกมาซักทีสินะ
"อ่ะ...เบลม็อตคุง" ฉันเรียกชื่อเขาพร้อมกับหลี่ตามองเขา ฉันเพิ่งจะสังเกตุ เบลม็อตคุงคนเดียวนี้นา ที่ปกติ ไม่ได้ตาดำแบบใครเลย
"ถ้าทุกอย่างผิดปรกติ . . . .จะปลุกเอง. . . ." เขาพูดเบาๆก่อนที่จะหันมามองฉันด้วยสายตาที่นิ่งมาก
"แต่จะให้หลับที่นี้แดนมันแยงตา นอนไม่ได้หรอกนะ.." เมโลดี้บอกทุกๆคน
"งั้นทุกๆคน มารวมตัวที่บ้านสโนวกันเถอะจ้ะ...." ฉันบอกทุกคน ดูเหมือนทุกคนจะเห็นด้วยสินะ
ผ่านไปไม่กี่นาที บ้านของฉันที่แสนกว้างเมื่อตอนที่ฉันอยู่คเดียว แต่ตอนนี้เหมือนกับสวนสัตว์เลยล่ะ ไม่คิดว่าเพื่อนๆของฉันจะเยอะขนาดนี้นะเนี่ย...ประมาณ 7-8 คนได้
และไม่รอช้า เมื่อทุกคนมาถึงบ้าน ฉันก็ปิดไฟแล้วหลับทันที....
ฉันถอนหายเฮือกใหญ่ก่อนที่จะเดินออกไปเปิดประตูบ้าน และมุ่งหน้าเดินไปที่สวนม้าหินที่เดิม ที่เพื่อนๆของฉันชอบมานั่งจับกลุ่มคุยกัน และก็เป็นแบบนั้น พอฉันไปถึงก็เจอเพื่อนๆของฉันหลายๆคนนั่งจับกลุ่มคุยกันอยู่เหมือนทุกๆวัน แต่เอ๊ะ......... มีบางอย่างที่ไม่เหมือนปรกติ หน้าตาของทุกๆคนดูแปลกไป ฉันเลยหลี่ๆตามองทุกคน ก็ปรากฏว่า หน้าตาทุกคนในตอนนี้เหมือนหมีแพนด้ากันหมดเลย.. หมายความว่าไงเนี่ย..
"อ๊ะ!...สะ..สโสวจัง..." ดาร์กหันมามองฉันแล้วเรียกฉันด้วยน้ำเสียงที่งัวเงียๆ
"ทุกคน...สวัสดีจ้ะ.." ฉันเข้าไปรวมกลุ่มกับทุกคน แล้วไล่มองทุกคนช้าๆ
"สโนวจัง... เธอเองก็เป็นเหรอ..ขอบตาน่ะ.." เมโลดี้พูดออกมางัวเงียอีกคน
"ฝะ...ฝันร้ายน่ะ ถ้าเดานะ..เธอเองก็คงใช่สินะ.." ฉันพอดักทางได้
"ใช่แล้ว ทุกคนแลยเหละ...." เมโลดี้มองสโนวกึ่งจะหลับ
"ถ้าฝันร้ายแบบนี้....มีหลังพวกเราไม่ได้หลับกันพอดีไม่ไหวหรอก ฮาว..." ดาร์กพูดพร้อมกับหาวยกใหญ่
"ถ้าง่วงก็หลับกันสิ. . . . . " จิ้งจอกหนุ่มที่มีตัวสีขาว ที่เงียบไม่พูดกับใคร ในที่สุดก็ยิมพูดออกมาซักทีสินะ
"อ่ะ...เบลม็อตคุง" ฉันเรียกชื่อเขาพร้อมกับหลี่ตามองเขา ฉันเพิ่งจะสังเกตุ เบลม็อตคุงคนเดียวนี้นา ที่ปกติ ไม่ได้ตาดำแบบใครเลย
"ถ้าทุกอย่างผิดปรกติ . . . .จะปลุกเอง. . . ." เขาพูดเบาๆก่อนที่จะหันมามองฉันด้วยสายตาที่นิ่งมาก
"แต่จะให้หลับที่นี้แดนมันแยงตา นอนไม่ได้หรอกนะ.." เมโลดี้บอกทุกๆคน
"งั้นทุกๆคน มารวมตัวที่บ้านสโนวกันเถอะจ้ะ...." ฉันบอกทุกคน ดูเหมือนทุกคนจะเห็นด้วยสินะ
ผ่านไปไม่กี่นาที บ้านของฉันที่แสนกว้างเมื่อตอนที่ฉันอยู่คเดียว แต่ตอนนี้เหมือนกับสวนสัตว์เลยล่ะ ไม่คิดว่าเพื่อนๆของฉันจะเยอะขนาดนี้นะเนี่ย...ประมาณ 7-8 คนได้
และไม่รอช้า เมื่อทุกคนมาถึงบ้าน ฉันก็ปิดไฟแล้วหลับทันที....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น