พิสมัยภักดิ์ ~[ชุดห้าขุนพล]~ - นิยาย พิสมัยภักดิ์ ~[ชุดห้าขุนพล]~ : Dek-D.com - Writer
×

    พิสมัยภักดิ์ ~[ชุดห้าขุนพล]~

    โถ่ถัง... เขามันจารัญ ไม่ใช่จาพนม เขาอยากหล่อแบบจางกึนซอก ไม่ใช่บัวขาวศึกไทยไฟต์...ปล้ำทอมยังง่ายกว่าให้เขารับช่วงกิจการค่ายมวยเลย

    ผู้เข้าชมรวม

    1,323

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    8

    ผู้เข้าชมรวม


    1.32K

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    31
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  8 พ.ย. 56 / 19:47 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    พิสมัยภักดิ์


    นิยายรักหวานฮา พะบู๊ ปล้ำทอม ประสาเกล็ดถวา






    จารัญ  ขจรทรัพย์

    CEO ค่ายมวยอินเตอร์ตูดงอน


     ผู้ซึ่งครอบครัวตั้งความหวังอยากให้แกร่งเหมือนนักมวย K1
    ของรักของหวงที่สุดคือนางฟ้าตัวน้อยนามว่า 'ซางอี๊ซิน
    '








    พิสมัย  หาญกล้า  (งาม)

    ทอมหน้าสวย อดีตแชมป์มวยไทยตกอับ



    เกริ่นเบาๆ...


    เขาคือความหวังเดียวของครอบครัวที่จะสืบทอดกิจการค่ายมวยอันแสนภูมิใจของ
    พ่อบังเกิดเกล้า  แต่เพราะเขามันอ่อนแอเกินไป 
    จารัญจึงหาทางออกด้วยการปล้ำทอมมวยไทยถึกเหมือนน้องน้อยสักคนเอามาทำเมียช่วยบริหารกิจการแทน ... เห็นไหมว่าจารัญคนนี้ฉลาดแค่ไหน








     
    แอบกระซิบ...

                       "ยัยง่าม  ใส่นวมใส่อะไรกันหน่อยดีไหม"  เมื่อรู้แน่ว่าห้ามไม่ได้  จารัญจึงพยายามออมชอมการออกกำลังกายนี้ให้ผ่อนหนักเป็นเบาที่สุด

                      "ไม่ต้องหรอก  น้องซินตัวบางแค่นี้เอง นายอย่าเวอร์ให้มันมากนักเลยน่า"  ง่าม...เอ้ย...งาม ส่ายหน้าปฏิเสธด้วยความมั่นใจ  ก็แค่ออกกำลังกายช่วยน้องซินกายภาพบำบัดไม่รู้อะไรกับเธอนักหนา  พลางตั้งท่าสอนคุณหนูจระเข้มาเฟียว่ายน้ำอย่างขึงขัง "ตวัดยกขาแบบนี้นะคะน้องซิน  เตะมาทางพี่ได้เลยค่ะไม่ต้องเกรงใจ"

                       'ผั่วะ'  น้องซินตวัดเท้าเตะพี่งามแบบไม่เกรงใจตามที่บอกทุกอย่าง  จนพี่งามล้มตึงลงกับพื้น  แต่โชคยังดีที่มีจารัญกะจังหวะเข้าไปประคองได้ทัน 

                       "ยัยง่าม!" จารัญเขย่าตัวทอมสาวพลางโอดครวญเสียงอ่อย  "โถ่...ซินจ๋า  ทำไมต้องรุนแรงขนาดนี้ด้วยล่ะจ๊ะ"

                       "ก็พี่งามเป็นคนบอกให้ซินเตะไม่ต้องออมแรงเองนี่  พี่จาไม่ต้องห่วงหรอก  ไม่เกินสิบนาทีเดี๋ยวพี่งามก็ฟื้น" น้องน้อยอมยิ้มตอบเสียงหวานในประโยคแรกทว่าดุดันในประโยคท้ายด้วยสายตาวาววับ

                       "...แต่ถ้าพี่จายังกอดพี่งามไม่ปล่อย  คราวนี้พี่งามได้สลบไม่ฟื้นแน่"

     
    [เร็วๆนี้]




     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น