ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [EXO] พี่ซิ่วได้มั้ย.. KAIXDO

    ลำดับตอนที่ #2 : ซิ่ว : 02 {30%}

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 20
      0
      10 เม.ย. 57


    xx







                        ว่าแล้วมีลางอยู่ว่าเร็วนี้ๆวันอัน " ..นี่แกลืมวันเกิดตัวเองหรอนังเหลือก





              ก๊อกๆๆ





                        ใครครับ "

                        คนหล่อครับ "

                        ไม่รู้จักครับผม "

                        งั้น.. คนหล่อครับแต่น้อยกว่าดีโอ "

                        ก็ไม่รู้จักอยู่ดีครับ "

                        คนที่ตาไม่เหลือกอ่ะ "

                        " ...ไอ้ศาสตร์โฮ "







              ...






                        มาทำไมเนี่ย " ผมทำหน้าเจื่อนใส่ซูโฮเต็มที่เพราะผมต้องการความเป็นส่วนตัว

                        ชั้นจะมาฮปบดนายคนแรก " พอซูโฮพูดจบผมเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์มือถือนิ้วโป้งกดปุ่มโฮมเข้าจังเกิดหน้าจอที่ปรากฏสัญญาณเคลือขายแบตเตอรี่สไลด์ทูอันล็อควอลเปเปอร์และเวลา

                        อีบ้านี่มันทุ่มนึง!!!!!! " 

                        แล้วไงแปปเดียวเองแค่มีเราสองคนเวลาก้เหมือนหยุดไว้ "

                        เกี่ยว..? "

                        เอาใหม่ๆ เวลาที่มีความสุขมักผ่านไปเร็วเพราะฉนั้นแปปเดียวก็พรุ่งนี้ "

                        เด็กไบร์ทอะไรเอ่ยพุดไม่รู้เรื่อง " ผมพูดออกมาเบาน้ำเสียงเย็นชาปะปหน้าตากวนๆใส่ซูโฮเป็นคนไม่ค่อยตอบโต้ใครครับถ้าเค้าไม่เดือดจริงๆ




                        หึ ชั้นไปก็ได้ " เค้าลึกขึ้นจากเตียงของผมก่อนจะเดินไปที่ประตูมือบิดลูดบิดผลักออกเล็กน้อยก่อนจะหันตัวมาประมาณ42องศาเศษๆพร้อมกับจ้องมาที่ผมเค้าค่อยๆยกมือขึ้นพร้อมกุมมือแน่นและนิ้วกลางค่อยๆเลื่อนขึ้นมาช้าๆและซูโฮก็เดินออกไปจากห้องเลย

                        งืมดีออก.. "


















              ตี๊ดดดดด ตี๊ดดดดดตี๊ดๆๆๆๆๆๆ

              
              
                       ผมค่อยบิดตัวอออกจากผ้าขาก้าวออกมาปลายนิ้วเท้าสัมผัสพื้นไม้แต่หัวยังคงติดหมอนอยู่ผมว่ามันเป็น่ทาที่เท่มากผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ก้วยความขี้เกียจกดปุ่มโฮมปุ๊ปแสงไฟจากโทรศัพท์มือถือสาดแสงใส่ตาอย่าไม่ใยดีนี่โทรศัพท์หรือไฟฉายตอบสุดหล่อที สิ่งที่ปรากฏอยุ่บนหน้าจอโทรศัพท์ของผมคือเวลา7โมงครึ่งและวอลเปเปอร์ถูกบดบังด้วยมิสคอล..












                        คุณพระ.. แล้วนี่อะไร.. " ผมพลิกดโทรศัพท์มือถือเพื่อดูสิ่งที่ติดอยู่ด้านหลังเคสมันคือโน๊ตกระดาษโพสอิทสีเขียวเขียนด้วยลายมือบรรจงฉบับเด็กมัธยมหกเขียนไว้ว่า





                        สุขสันต์วันเกิดน้องเหลือกั้นรู้ว่าแกตื่นสายรีบมารร.ล่ะสงสัยจะมีเซอไพร์ส


                                                                                               - ซูโฮคนหล่อ



                        เอาเวลาเขียนมาปลุกชั้นไม่ได้หรอ " อารมตอนนี้ค่อนข้างติดลบจากนั้นผมรีบอาบน้ำเพื่อไปรรกับวันอำลาของผม
























                       ผมเดินเข้ารรมาด้วยความสงสัยเด็กนักเรียนชั้นอื่นก็ทำตัวปกติเพราะพี่ม6จะดูเด่นกว่าด้วยการแต่งหน้าทำผมพร้อมกับต้องมีสติ๊กเกอร์แปะหลังด้วยข้อความว่า'ผมเด็กม6ครับแต่วันนี้เพื่อนๆของก็ประมาณว่ารุ่นม6รุ่นนี้อ่ะครับมองผมแปลกๆมากมองด้วยหน้าตาไม่รู้จักกันผญมีซุบซิบผชมีเดินชน หึ แต่ขอโทษนะนี่แผนวันเกิดชั้นล่ะสิรู้ทันหรอกน่าอย่ามาทำแอ๊คติ้งจืดๆเล๊ยยย









                       มีเพื่อนร่วมห้องสมัยม2ของผมคนนึงวิ่งเข้ามาคนนี้ชื่อแบคฮยอนวิ่งเข้ามาหาผมพร้อมพูดด้วยเสียงฟังชัดดังไปทั่วแอเรียที่ผมยืนอยู่ในขณะนั้น



                       ดีโอ สุขสันต์วะวะ.....เห้ย!! " จู่ๆแบคนี่ฮ็อตเนอะผชรุมล้อมลากไปนู่นไปนี่


                       แบคฮยอนนน นู่นๆชานยอลรออยู่นู่นน่ะ ไปหาแฟนเธอเร๊ววว " 


                       นั่นสิแบคชานยอลรอนาน เนอะชานยอลเนอะ!!!!!!!!!!!! "


                        " อะไรของพวกเค้า.. " ผมงงมาก.. จะอวยพรก็อวยสิครับแหม่








              ตื๊ดตื๊ดตื๊ด ตื๊ดตื๊ดตื๊ด ตื๊ดตื๊ดตื๊ดตื๊ด



                        ฮัลโหลอยู่ไหน "












                        หกนาฬิกา "




     







    30% พี่ซิ่วได้มั้ย..

    สาระจากฟิคซิ่ว : ...

     





    themy  butter

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×