ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ฟานี่มาเห็น
" พี่ยูล !! " เสียงตะโกนเรียกของเจสสิก้าดังขึ้น
" ว่าไงค่ะ " ยูริผละหน้าออกจากหนังสือเมนูอาหารก่อนจะหันมาหาอิกคน เจสสิก้าไม่ตอบอ่ะไรเพียงแต่ทำหน้ามุ่ยแล้วยื่นโทรศัพท์ไปให้อิกคน ยูริงงเล็กน้อยกับท่าทางของเจสสิก้าแต่ก็ยื่นมือไปรับโทรศัพท์จากเจสสิก้าแต่โดยดี
" ฮัลโหลค่ะ " ยูริทักขึ้น
[ Hello ] น้ำเสียงสดใสตอบกลับมา
" อ่าา.....ฟานี่ " ยูริถึงกับรู้ทันที่เมื่อได้ยิ่นเสียง
[ คิคิ...ดีใจจังพี่ยูลจำฟานี่ได้ด้วย ]
" เสียงน่ารักๆแบบนี้ใครจะจำไม่ได้มั้งหล่ะ " ยูริเอ่ยชมออกไปโดยลืมสังเกตุสีหน้าของอิกคน
[ ปากหวานจริงๆเลยน่าาา ---- วันนี้พี่ยูลว่าหรือเปล่าค่ะ ] ทิฟฟานี่เอ่ยถามจุดประสงค์ที่โทรมา
" วะ....ว่า...ไม่ว่างค่ะ " ตอนแรกจะตอบว่างอยู่หรอแต่สายตาทูลหัวมันช่างเยียบเย็นซะเหลือเกิน
[ แย่จัง!! ฟานี่ว่าจะช่วนพี่ยูลไปเที่ยวซะหน่อย ] ทิฟฟานี่เอ่ยบอกเสียงเศร้า เมื่อยูริไม่ว่าง
" พี่ขอโทษน่ะ --- เอาไว้วันหลังได้มัย ?? " ยูริตอบกลับเสียงเศร้าเช่นกัน
[ ก็ได้ค่ะ ---- ฟานี่อยากเจอะหน้าพี่ยูลจัง ]
" พี่ก็อยากเจอะฟานี่ " ยูริตอบโดยลืมไปว่าเจสสิก้าอยู่ด้วย
[ ฟานี่ไปหาพี่ยูลที่บ้านได้มัยค่ะ ]
" ได้สิ!!! " ยูริเผยยิ้มออกมาเมื่อรู้ว่าทิฟฟานี่จะมาหา
[ งันเดียวปะมาณบ่ายๆฟานี่ไปหาน่ะค่ะ ---- ว่าแต่บ้านพี่ยูลอยู่ไหนค่ะ ]
" อยู่ตรง XXX " หลังจากที่ตกลงกันเสร๊จยูริก็กดว่างสายอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะหันไปมองเจสสิก้า
" อุ้ย!! " ยูริถึงตกใจเมื่อเห็นสีหน้าสุดเรียบตึงของเจสสิก้า
" เป็นอะไรค่ะ ---- ยิ้มหน่อยซิ " ยูริฉีกยิ้มกว้างให้เจสสิก้าอย่างกล้าๆกลัวๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปดึงแก้มทั้งสองของเจสสิก้าอย่างหมั่นเขี้ยว
" อย่ามายุ่ง " เจสสิก้าสะบัดเสียงใส่ยูริพร้อมปัดมืออก
" อือ...งอนอะไรพี่อิกค่ะ " ยูริดึงเจสสิก้าที่นั่งหันหลังเข้ามากอดก่อนจะเกยคางไว้บนไหลเล็ก
" พี่ยูลผิดสัญญา "
" พี่ผิดสัญญาตรงไหน " ยูริถามอย่างไม่เข้าใจเค้าผิดสัญญาอะไร
" ไหนพี่บอกจะสนใจสิก้าคนเดียวไง "
" พี่ก็สนใจสิก้าคนเดียวไงค่ะ ---- พี่ไม่ได้สนใจคนอื่นซะหน่อย " ยูริพูดพร้อมกำชับกอดให้แน่นขึ้น
" เดียวพอฟานี่มาพี่ก็ไม่สนใจสิก้าอิก " เจสสิก้าพูดอย่างน้อยใจ
" ไม่หรอก....พี่ไม่สนใจหรอก พี่มีสิก้าทั้งคนจะสนใจคนอื่นได้ไงกัน " ยูริพูดพร้อมสูดดมกลิ่นหอมจากซอกคอเจสสิก้าก่อนจะกดจูบลงไปบนต้นคอขาวเบาๆ
' สิก้าหอมจะเลยอ่าาาา....พี่อยากกดสิก้าจัง ' ความคิดอันแสนหื่นเริ่มผุดขึ้นในหัวยูริ
" อื้อ....พี่ยูล.... " เจสสิก้าส่งเสียงครางออกมาเมื่อยูริเริ่มไล่เลียต้นคอเธอ
" สิก้าหวานจังเลย พี่ของชิมทั้งตัวเลยได้มัย " ยูริพูดจบก็ดันเจสสิก้านอนราบกับโซฟาก่อนจะก้มลงไปซุกไซร้ต้นคอเจสสิก้า
" อื้อ..... " เจสสิก้าครางเบาๆในลำคอเธอรู้สึกมือไม่อ่อนไปหมดกับสัมผัสยูริ ความรู้สึกแปลกๆนี้ทำให้เจสสิก้าไม่รู้ว่าจะต้องห้ามยูริหรือเปล่า
" พะ...พี่...ยูลสิ่งที่...พี่..ทำอยู่มันคืออะไร " เจสสิก้าพยายามควบคุมน้ำเสียงก่อนจะถามยูริออกไปในสิ่งที่เธอสงสัย
" พี่กำลังทำให้เราสองคนมีความสุขไงค่ะ " ยูริตอบออกาพร้อมส่งยิ้มใหเจสสิก้าอย่างอ่อนโยน
" ถ้ามันมีความสุขจริง ทำไมไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับสิก้า " เจสสิก้าถามพร้อมจ้องยูริตาใส
" ความสุขแบบนี้ต้องทำกับคนรักเท่านั้น "
" พ่อแม่รักสิก้าทำไม่พ่อกับแม่ไม่ทำแบบนี้บ้าง หรือว่าพ่อกับแม่ไม่รักสิก้า " ยิ่งยูริอธิบายกับเจสสิก้ายิ่งสงสัยและงงมากขึ้น ยูริถึงกับจนปัญญาที่จะอธิบาย
" เอาเป็นว่าโตขึ้นสิก้าก็รู้เองแหละ ---- ตอนนี้สิก้ารู้แค่ว่าพี่รักสิก้าเลยทำอย่างนี้ก็พอ " ยูริพูดจบก็ก้มลงไปสานิจกรรมต่อ
ยูริเลือนมือเข้าไปในเสื้อตัวบางของเจสสิก้าก่อนจะลูบไล่เนินออกเล็กๆของร่างบางอย่างชอบใจ
" อะ...อ้าา... " เจสสิก้าครางขึ้นอิกครั้งเมื่อยูริเลิกเสื้อเธอขึ้นสูง ยูริจ้องมองหน้าอกทั้งสองข้างของเจสสิก้าอย่างพอใจ
" สิก้ารู้มัยพี่ชอบหน้าอกของสิก้าที่สุดเลย " พูดจบยูริก็ก้มลงไปฉกชิมยอดออกนั้นอย่างโหยหา ปากของยูริทำหน้าที่อย่างชำนาญ
" อะ...อ่าา...พี่...ยู...ล " เจสสิก้าครางออกมาเมื่อมือยูริผลุบเข้าไปในกางเกงขาสั่นเธอ
" ความรู้สึกเร็วดีจังเด็กน้อย " ยูริพูดขึ้นเมื่อได้สัมผัสน้ำหวานที่ไหลซึมออกมา ยูรินั่งคุกเข่าพร้อมกับจับขาที่ไรเรียวแรงของเจสสิก้าให้ทั้งชัน
" สิก้ายกสะโพกขึ้นหน่อยน่ะค่ะ " ยูริเอ่ยบอกเจสสิก้าเสียงหวาน เจสสิก้าก็ทำตามคำสั่งยูริอย่างว่าง่าย ยูริรีบดึงกางเกงขาสั้นของเจสสิก้าออกอย่างรวดเร็วก่อนจะค่อยเลือนใบหน้าคมคายเข้าไปไกล้แหล่ผลิตน้ำหวานของเจสสิก้า
" ครางหวานๆเลยน่ะเด็กดี " ยูริเงยหน้าขึ้นมาสั่งอิกคนก่อนจะเริ่มทำสิ่งที่ตนอยากทำมานาน ถึงแม้จะเคยลองสัมผัสมาแล้วก็เถอะแต่มันไม่ได้ยิ่นเสียงครางของเจสสิก้าหนิ อิกแค่คืบเดียวเท่านั้นยูริก็จะได้ยิ่นเสียงครางของเจสสิก้าแล้วแต่.........
" พี่ยูล!!!! " เสียงหวานดังขึ้นอย่างตกใจเมื่อมาเห็นภาพที่สุดแสนจะล่อแหลม
" ฟานี่ !!! " ยูริรีบผละใบหน้าออกจากหว่างขาของเจสสิก้าอย่างตกใจ ก่อนจะรีบดึงผ้ามาห่มให้เจสสิก้า เจสสิก้าเห็นอาการตกใจของยูริก็รู้สึกไม่เข้าใจ ทำไมทิฟฟานี่มายูริต้องตกใจขนาดนี้ด้วยเราไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย เจสสิก้าพยายามยันตัวเองลุกขึ้นนั่งเธอยังคงรู้หมดเรียวแรงกับการกระทำยูริอยู่เลย
" ฟะ....ฟานี่...มาเร็วดีน่ะ " ยูริตะกุตะกัก
" พี่ยูลทำมัยทำอย่างนี้ ---- นอกใจฟานี่ทำมัย ค่อยดูฟานี่จะฟ้องพ่อ!!! " ทิฟฟานี่จบก็รีบวิ่งออกไปทันที
' ถ้าฟานี่ไปฟ้องพ่อว่าเห็นว่าเราทำอะไรกับสิก้า....พ่อของฟานี่รู้จักครอบครัวของเจสสิก้า '
" ฟานี่กลับมากอ่น...เราตกลงกันได้น่ะ " ยูริตะโกนเรียกทิฟฟานี่ที่วิ่งขึ้นรถไปเสียงดัง
" โอ๊ย!! จบกับชีวิตอันแสนสุขของฉัน " ยูริทิ้งตัวลงบนโซฟาพร้อมคิดถึงอนาคตที่ต้องอยู่ในคุก
" พี่ยูลทำมัยต้องทำหน้าเครียดด้วย "
" สิก้าถ้าต่อไปนี้......พี่ต้องถูกจับสิก้าอย่าลืมเอาโอเลี้ยงกับข้าวหมูแดงไปฝากพี่น่ะ "
" ทำมัยพี่ยูลถึงจะถูกจับหล่ะค่ะ "
" เพราะพี่รักสิก้ามากไป ---- พี่เลยแสดงความรักที่ยังไม่ถึงเวลา "
" พี่ยูลไม่ต้องกลัวน่ะ ---- ไม่มีใครกล้าจับพี่ยูลหรอ ถ้าใครจับพี่ยูลสิก้าจะสั่งให้พ่อไปฆ่ามันเลย " เจสสิก้าพูดพร้อมเข้าไปสวมกอดยูริ ยูริถึงกับเหมือซึมเมื่อได้ยิ่นสิ่งที่เจสสิก้าพูด
" พ่อสิก้ามีอธิพลขนาดนั้นเลยหรอ "
" ใช่!!! หลายคนอาจจะคิดว่าพ่อสิก้าเป็นนักธูรกิจแต่จริงๆแล้วพ่อสิก้าเป็นมาเฟีย " น้ำตายูริแทบไหลเมื่อรู้สถานะพ่อเจสสิก้า
" สิก้าค่ะ --- ปล่อยให้พี่เข้าคุกเถอะ " ยูริหันมาบอกเจสสิก้าเสียงสั่น
" หื้อ....ไม่เอาอ่ะ --- ในคุกมันไม่ดีพี่ยูลอย่าไปอยู่เลยน่ะ "
' ถ้าไม่อยู่ในคุกพ่อสิก้าต้องยิงพี่ตายแน่ ฮือๆๆๆ ...... ดับแล้วชีวิตฉัน '
" ตอนนี้สิก้ารักพี่ยูลน่ะ... สิก้ายอมเป็นพี่ยูลแล้ว "
" พี่จะดีใจมากถ้าสิก้าบอกรักพี่แล้วกว่านี้ T^T "
' แม่จ๋า......ช่วยยูลด้วย!!! '
-------------------------------------------------------------
:)
Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น