Maybe! เธอเป็นของฉัน - Maybe! เธอเป็นของฉัน นิยาย Maybe! เธอเป็นของฉัน : Dek-D.com - Writer

    Maybe! เธอเป็นของฉัน

    what happened? o[ ]o

    ผู้เข้าชมรวม

    93

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    93

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  16 ม.ค. 56 / 23:46 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    เมย์บีฉันสาวน้อยมหัศจรรย์(?) งี่เง่า เอาแต่ใจ นี่แหละคุณหนูอย่างฉัน แต่แต่แต่ เพราะแฟนเฮงซวยของฉันแท้ๆ ที่ทำชีวิตฉันต้องตกไปอยู่กับนายนั่น !!!!!!!!!!!!
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      . . .

      @ M.D. Media

      คริส : เมย์บี วันนี้ไปดูแข่งรถกับผมนะ
      เมย์บี : เออะะ คริสค่ะ แต่เรามีนัดไปกินข้าวกันน๊า >///<
      คริส : โท๊ะ! แล้วคุณจะไปไม่ไปล้ะ ? *จ้องหน้า* - -+++
      เมย์บี : ไปก้ได้ค่ะ *kiss* แต่ขอกับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ คริสมารับบี สัก 1ทุ่มเนอะ
      คริส : โอเคครับ :)
      - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
      พอร์ช : สรุปแฟนมึงมาป่ะ?
      คริส : หึ มาดิหว่ะ แค่พูดนิดหน่อย ก้ตามมาล้ะ
      พอร์ช : เออ ดี!
      คริส : เหอะๆ เดี๋ยวกูมา ไปรับก่อน หึหึ
      - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
      คริส : รอนานไหมครับ ที่รักกกก
      เมย์บี : ไม่ค่ะ ไปเลยเนอะ
      .
      .
      .
      @ สนามแข่งรถ
      P : อ้าว ๆ ๆ จะเอาใครมาเป็นเดิมพันการแข่งครั้งนี้ดีละ
      พอร์ช : ก็ให้แฟนไอ้คริสมันลงซิ สวยขนาดนั้น
      คริส : เมย์บี ช่วยลงเดิมพันหน่อยนะที่รัก
      เมย์บี : แต่ คริสค่ะ ท่าข้างเราไม่ชนะ ละค้ะ ? TT
      คริส : นี่คุณ ช่วยเชื่อฝีมือเพื่อนผมมันบ้างก็ได้นะ!
      เมย์บี : แต่ คริสสค่ะะะ
      คริส : เมย์บี!
      เมย์บี : ก็ได้ค่ะ // T__________T
      - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
      คริส : เห้ย อีกข้างใครแข่งหว้ะ?
      พอร์ช : กูไม่รู้หว่ะ นักแข่งมือใหม่อ่ะ มึง แพ้กูอยู่แล้ว
      คริส : อย่าให้พลาดนะมึง หึหึหึ ~
      .
      .
      .
      1 .. 2 .. 3 Goooooooooooooooooooooooooo!



      ~~~~~~ ฟิ้วววววววววววววว
      คริส : อ้าว เห้ย !
      เมย์บี : ไม่นะ ไม่ ไม่ ไม่ มันต้องไม่เป็นแบบนี้

      P : เอ้า ไอ่คริส เอาตัวเดิมพันให้เค้าไปซิ! จะได้หมดๆหนี้กันไป
      คริส : เห้ยย
      เมย์บี : คริส นี่มันหมายความว่าไง ? *ตบ*

      ?? : ส่งตัวเดิมพันมาได้แล้ว!
      เมย์บี : ไม่ ๆ ช้านนนนนนนไม่ปายยยยยยยยยยยยยยยยยยย TT

      ฟิ้วววววววววววว ~
      เมย์บี : นี่นายปล่อยฉันกลับบ้านเดี๊ยวนี้!
      เดรค : ฉันชื่อเดรค! ไม่ได้ชื่อนาย ! จำไว้
      เมย์บี : ฉัน ไม่ จำ
      เดรค : เธอต้องอยู่กับฉันไปอีกนาน! ท่าฉันไม่ลงแข่ง ป่านนี้เธอคงจะไม่เหลืออะไรแล้ว จำไว้
      เมย์บี : งั้นหรออ
      เดรค : ถึงบ้านเธอ ลงไป
      . . . ลงรถ . . .
      * ประกบริมฝีปาก *
      เดรค : นี่มันค่ามัดจำ หึหึ *มองโลมเลีย*
      เมย์บี : สกปรกที่สุด!

      ฟิ้ววว ~
      ฉันเดินขึ้นห้องอย่างหมดแรง เพราะไอ่แฟนเฮงซวยยย แย่ มันแย่ที่สุด ไหนจะไอ่หมอนั่นอีก!

      วันรุ่งขึ้น
      สภาพฉันวันนี้ไม่ได้ต่างศพเลย ก็เล่นไม่ได้นอนทั้งคืนนิ นอนคิดนู้นนั่นนี่ไปเรื่อยเลยนะ ซวยแล้วไงล่ะ ชีวิตฉัน
      นม : คุณหนูค่าาาาา
      เมย์บี : ว่าไงค่ะป้า
      นม : มีคนมาขอพบค่ะ ป้าให้เข้ามาแล้วนะค่ะ

      เดรค : อรุณสวัสดิ์คนของฉัน!
      เมย์บี : นายยยยยยย ออกไปจากบ้านฉัน
      เดรค : ผมว่าเรามีอะไรติดค้างกันอยู่นะ ไปเก็บเสื้อผ้า ผมให้เวลา10นาทีเท่านั้น ตามมาไวๆ! ! !
      เมย์บี : ทำไมฉันต้องฟังนาย!
      เดรค : 1 , 2 ,. .
      เมย์บี : ฉันไปแล้ว ๆ
      .
      .
      .
      เมย์บี : นายจะพาฉันไปไหน ?
      เดรค : บ้านฉัน ! ฉันบอกไปแล้วไง เธอ เป็น ของ ฉัน *ยิ้ม*

      มันใช่เรื่องของฉันไหมเนี่ย ที่ต้องมาอยู่กับหมอนี่ ! ถ้าแฟนฉันไม่เลว ไม่ทำกับฉันแบบนี้ หึ๊ยยยยยยย

      1 month ~~~~~

      ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี้ ทำไมอิตานี่ทำฉันมีความสุขได้ล้ะ? ไม่นะ ฉันคงไม่ได้รักหมอนี่ใช่ไหม (ใช่ไหมค่ะผู้อ่านนนนน T^T) .. แต่ถ้า เขา ไม่ ได้ รัก ฉัน ละ " เศร้าเลยนะค่ะงานนี้ "
      กริ๊งง กริ๊งง กริ๊งง
      คนใช้ : คุณเดรคค่ะ คุณท่านโทรมาค่ะ
      เดรค : ครับป้า
      .
      .
      .
      เดรค : ว่าไงครับแม่
      แม่ : ลูกสาวเพื่อนแม่จากU.K. จะไปพักบ้านเราระหว่างซัมเมอร์นะลูก
      เดรค : ครับ ๆ ผมจะให้คนจัดห้องไว้ แล้วมาเมื่อไหร่ครับ
      แม่ : พรุ่งนี้ตอนบ่ายสามนะลูก ไปรับที่สนามบินด้วย
      เดรค : โอเคครับบ หวัดดีฮะ <33

      เดรค : พรุ่งนี้สามโมงคุณไปธุระกับผม
      เมย์บี : นายจะพาไปไหน
      เดรค : พรุ่งนี้คุณก็รู้
      - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
      วันถัดมา ~
      15:03 น.
      เนม : Hii Drake I'm name
      เดรค : Hi คุณคงพอจะพูดภาษาไทยได้
      เนม : ค่ะ ฉันพอพูดได้ นี่คือ .. ?
      เมย์บี : ฉันชื่อเมย์บีค่ะ ฉันเป็นพะ.. เดรค : แฟนผมครับ *โอบไหล่* // โอ้ย อิตาบ้า ฉันเขินนะ
      เนม : ค่ะ *มองจิก*

      @Drake's home . . . . 3 days ago"
      เมย์บี : ฉันขอกลับบ้านสักวันได้ไหม
      เดรค : อ้อนผมซิ
      เมย์บี : อย่ามา!
      เดรค : อ้อนก็อ้อนนะ ไม่อ้อนก็ไม่ต้องไปหรอก ^+++^
      เมย์บี : เดรคค่าาาาา ฉันขอกลับบ้านแปปนึงนะค่าที่ร๊ากก แล้วจะรีบกลับนะ จุ้บๆ
      เดรค : อย่างนี้ต้องหอมแก้มผมรึเปล่า
      เมย์บี : =[ ]=
      เดรค : 1 , 2 , . . .
      เมย์บี >> *โดดหอมแก้ม >//<
      เดรค : โอเคผมไปส่ง
      เมย์บี : ไม่เป็นไร นายอยู่กับเนมเหอะ ฉันรีบไปรีบกลับ
      เดรค : อย่าเลทละกัน หึหึ
      อ๊าาา ฉันได้กลับบ้านแล้ว . . ลั้ลลา
      - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
      เนม : เดรค ค่ะะ ช่วยดื่มเป็นเพื่อนเนมหน่อยซินะ นะ
      เดรค : เอ้อ เนม มันไม่น่าจะเป็นสิ่งที่ดีนะ
      เนม : นะค่ะ นะนะ
      ' นั่งดื่มไวน์ '
      เดรค : ผมเริ่มไม่ไหวแล้วแหละ // สะลึมสะืลือ
      19:00 น.
      เมย์บี : เดรคฉันกลับมาแล้วนะ นายไปไหนเนี่ย
      @ Drake's room
      เนม >> ฉันจะจัดฉากยังไงดีละเนี้ย ยัยนั่นก็กลับมาพอดีเลยด้วย หึหึ อ้ะ!
      แอ๊ดดด เมย์บี : เดรค . . .
      ฮ่าๆ มันน่าขำสิ้นดี ปากเขาบอกว่าเราเป็นแฟนกัน แต่ภาพที่เห็น ยัยปากแดงนั่นยื่นนัวเนียอยู่กับแฟนฉัน! นี่นะเหรอที่ฉันไม่อยู่ !
      เดรคแทบจะไม่ได้สติเลยมั้งนั่น แต่ก็ยังไม่เลิก T____T ฉันต้องทำไงล้ะ
      เนม : นี่ หล่อน จะเข้าห้องคนอื่นเคาะปะตูซะบ้าง เขาจะทำอะไรกันดูเวลาซะบ้าง
      เมย์บี : เหรอ ? // ตบหน้าเดรค
      ฉันตบหน้าเขา ใช่ ฉันตบ เขาเลยงัวเงียขึ้นมา ตื่นเต็มตาซะที นายนัวเนียกับคนอื่นอยู่นะ!
      คนใช้ : คุณเมย์บีค่ะ มีแขกมาขอพบค่ะ
      เมย์บี : ค่ะ จะลงไปดี๊ยวนี้
      เดรค : มันไม่ใช่อย่างที่เธอเห็นนะ
      เมย์บี >> :) !
      .
      .
      .
      เมย์บี : อ้าววววว. คริส
      คริส : ผมมาขอโทษกับทุกเรื่อง ถ้าคุณให้อภัย ออกไปทานข้าวกับผมสักมื้อได้ไหม
      เมย์บี : ได้ เดรค : ไม่ได้ .. เมย์บี : ได้ค่ะ เราออกไปกันเลยเนอะ ฉันหิวพอดี *มองหน้าเดรค* เชิญ คุณทำธระของคุณให้เสร็จเถอะ!

      เอาแหละ ถึงตาฉันบ้างง ฉันจะออกไปกับใครมันก็เรื่องของฉัน ยังไง นายก็ไม่นึกถึงฉันอยู่ดี มีความสุขกับยัยปากแดงอยู่นี่
      - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
      23:30 น.
      คริส : ขอบคุณคุณมากนะ งานแต่งผม คุณต้องไปนะ
      เมย์บี : แน่นอนค่ะ *กอด* // เดรค >> แอบมองง

      ฟิ้วววว ~
      เดรค : กลับมาแล้วหรอ มีความสุขมากซินะ
      เมย์บี : คงไม่เท่าคุณหรอก
      ลากขึ้นห้อง ~ ~ ~
      เดรค : หึ คนอย่างเธอ มันไม่น่าช่วยมาเลยจริงๆ
      เมย์บี : ฉันไม่ได้ขอร้องคุณ!
      เดรค : ผมอุส่าช่วย ก็ยังจะโง่เหมือนเดิมนะ ได้กันไปกี่ครั้งละ
      เมย์บี : หยาบคาย *ตบ*
      เดรค >> กระชากมาจูบ
      ,,จูบนี้ฉันหายใจแทบไม่ออก มันรู้สึกร้อนไปหมด ฉันเริ่มรู้สึกถึงคาวเลือดแล้ว
      เมย์บี >> ผลักออก
      เดรค : จูบของฉัน มันไม่เร้าใจเหมือนแฟนเก่าเหรอ! หึ *กระชากมาจูบ*
      ผลักลงบนเตียง
      เมย์บี : หยุดทำบ้าๆกับฉันเดี๊ยวนี้ !! T T
      เดรค >> เริ่มลูบไล้
      เมย์บี : ฉันบอกให้หยุดไงเล่าาาา T______________T
      เดรค >> ถอดเสื้อออ
      .
      .
      .
      . อ๊าาา อือออ อื้มม มม อือออ อ๊าา ~ ~
      .
      .
      วันถัดมา
      เมย์บี : พอใจคุณหรือยัง?
      เดรค : ผม ขอ โทษ
      เมย์บี : คงจะพอใจคุณแล้ว !
      เรื่องเมื่อคืน ไม่ต่างจากฝันร้าย ฉันลุกไปอาบน้ำ เขามันเลว! T____________T
      .
      .
      .
      เนม : ช่วยไปเลือกของเป้นเพื่อนเนมหน่อยนะคะ จะซื้อไปให้คุณแม่อ่ะค่ะ
      เดรค : เออออออ . . .
      เนม : นะค่ะ ยังไงคุณก็ต้องซื้อของไปให้แม่คุณอยู่แล้ว
      เดรค : ครับๆ

      ฉันตัดสินใจออกจากบ้านนั่นแล้วแหละ ฉันเกลียดตัวเอง ฉันเกลียดเรื่องเมื่อคืนที่เกิดขึ็น ฉันเกลียด ๆ ๆ . . ฮือออTT อ้ะ แล้วฉันจะไปอยู่ไหนล้ะ "" สุดท้าย ฉนตัดสินใจไปพักบ้านพักต่างอากาศที่หัวหินแล้วแหละ คงไม่ต้องเจอกันอีกแล้วนะ
      .
      .
      .Drake part
      ผมกลับมาบ้านไม่เจอเค้าแล้ว ผมไม่น่าทำเลวๆกับเค้าเลย ผมจะไปหาเค้าที่ไหนได้ล่ะ
      @ Kris's house
      เดรค : เมย์บีหายไปป เค้าไม่ได้กลับบ้า้น นายพอจะรู้ไหม ว่าไปที่ไหน
      คริส : ฉันต้องบอกนายหรอ?
      เดรค : ผมขอร้อง
      คริส : ถ้าผมบอกคุณ คุณจะต้องไม่มีันทำให้ เํธอเสียใจ
      เดรค : ผมสัญญา
      .
      .
      .
      .
      . กลับมาได้หรือเปล่า กลับมาหาฉันที่ได้ไหม . .
      เมย์บี : นายมาได้ไง
      เดรค : คุณเป็นของผม . . ผมรู้ทุกที่ที่คุณไป
      .
      .
      .
      เดรค : ให้ผมได้แก้ตัวนะ เมย์บี แต่งงานกับผมนะ
      >> จูบที่แสนหวาน แต่นั่นมันทำฉันละลายยยยยยยเลยนะ :3 อ่อนโยนดีจริงๆ
      the end ~~~~

      thx : กลับมาได้หรือเปล่า - 2days ago kids

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×