ล่ารักจารชน

“เวลาที่ผมนอนกับคุณ ผมแทบไม่ใช้สมองเลยรู้ไหมล่ะ” เขาเช็ดผมให้เธออย่างทะนุถนอม เธอรู้สึกพึงพอใจมาก

“ไม่ใช้สมอง แต่ใช้อารมณ์ล้วนๆ”

“อารมณ์รักไง” เขาทิ้งผ้าขนหนูลงบนเก้าอี้ แล้วสวมกอดสะเอวเธอไว้ “ถ้าคุณสงสารผม ไม่อยากให้ผมเหนื่อยมากจนเกินไป คุณก็ตามใจผมหน่อยสิ”

ริมฝีปากที่เอาแต่พูดจาเจ้าเล่ห์ เอาแต่ใจตัว ก็กดจูบลงบนต้นคอของหญิงสาวอย่างโหยหิว