บอสคะ หนูไม่อยากเป็นเลขาแล้วค่ะ (ลงให้อ่านฟรีจนจบก่อนติดเหรียญ)

  สวัสดีคุณผู้อ่านที่รักทุกท่าน ฝากนิยายเรื่องใหม่ของบานบุรีสีชมพูด้วยนะคะ "บอสคะ หนูไม่อยากเป็นเลขาแล้วค่ะ "  เรื่องราวแนวเลขากับเจ้านายที่ทำงานด้วยกันมานานฝ่ายหญิงแอบรักบอสหนุ่มอยู่เงียบๆ ส่วนเจ้านายรูปหล่อ แสนดี ก็ไม่รู้ใจตัวเองเสียที อ่านได้เพลินๆ กุ๊กกิ๊ก น่ารัก แต่ก็แอบมีความเผ็ดร้อนอยู่นะคะ  ใครอยากผ่อนคลายจิตใจให้มีความสุขด้วยนิยายสั้นๆ ไม่ยืดเยื้อ ไม่ควรพลาดค่ะ 

- พฤติกรรมและความคิดของตัวละครอาจจะมีทั้งถูกใจและไม่ถูกใจคนอ่าน อย่าไปยึดติดกับความสมจริงหรือความสมเหตุสมผล ทำใจให้สบาย เน้นอ่านเพื่อความบันเทิงก็พอ

- โปรดแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพ

- ขอบพระคุณที่สนับสนุนผลงานค่ะ

..................................

จะด้วยเมาหรืออะไรดลใจคะนึงนางเจตพลก็ไม่อาจจะรู้ได้ เพราะจากที่ยืนกอดเขาอยู่นิ่งๆ จู่ๆ แม่เลขาสาวก็ยื่นหน้าเข้ามาจูบเขา แต่ไม่ได้จูบลึกซึ้งอะไรมากมาย คะนึงนางทำเพียงใช้ปากของเธอประทับลงมาบนปากของเขาเท่านั้น

“จูบทั้งที ทำแค่นี้เองเหรอคะนึงนาง รู้มั้ยว่ามันเสียเวลามาก”

“อื้อ”

เสียงอื้ออันแผ่วเบาที่ดังออกมา คือเสียงของคะนึงนางที่ไม่สามารถพูดอะไรไปได้มากกว่านี้ เพราะเจตพลกลายร่างเปลี่ยนหน้าที่จากผู้ถูกกระทำเป็นผู้กระทำเสียเอง เขากำลังจะรุกอีกฝ่ายหนึ่งแล้ว

เจตพลกระชับร่างอ้อนแอ้นของคะนึงนางให้เขามาในอ้อมกอดแน่นมากกว่ากว่าเดิม จนไม่มีช่องว่างระหว่างกายทั้งสอง ร่างนุ่มนิ่มและอกอวบที่กดมาที่อกแกร่งทำให้ใจของเจตพลเต้นไม่เป็นจังหวะ พระเจ้า ทำงานด้วยกันมาตั้งนาน ทำไมเขาไม่เคยรู้ว่าคะนึงนางมีรูปร่างที่น่าดึงดูดใจมากมายขนาดนี้