นางบำเรอคนใหม่ของมาเฟีย (ลงให้อ่านฟรีจนจบก่อนติดเหรียญ)

สวัสดีคุณผู้อ่านที่รักของบานบุรีสีชมพูทุกท่านค่ะ ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ เรื่องราวความรักสาวสวย ที่มีเหตุให้ต้องไปอยู่ในการดูแลของคนที่เธอมองว่าเขามันมาเฟียตัวร้ายชัดๆ แต่จริงๆ ก็ร้ายพอกันนั่นแหละ  เรื่องนี้ีครบรสนะคะ ห้ามพลาด

- พฤติกรรมและความคิดของตัวละครอาจจะมีทั้งถูกใจและไม่ถูกใจคนอ่าน อย่าไปยึดติดกับความสมจริงหรือความสมเหตุสมผล ทำใจให้สบาย เน้นอ่านเพื่อความบันเทิงก็พอค่ะ

- โปรดแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพ

- ขอบพระคุณอย่างสูงที่สนับสนุนผลงานค่ะ

...............................

คำโปรย

“เป็นผู้หญิงของคุณ คือต้องทำตามคำสั่งของคุณทุกเรื่องรึเปล่าคะ”

“แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะ”

“ก็คงต้องทำค่ะ ฉันไม่มีทางเลือกมากนี่ จะให้ทำอะไรก็บอกละกันค่ะ ฉันจะพยายามทำให้ได้ทุกเรื่อง”

“ถ้าอย่างนั้นก็ยืนนิ่งๆ ครับ อย่าขยับ”

แล้วรวิชาก็เดินเข้าไปประชิดตัวของดุจจันทรา โอบร่างเพรียวบางไว้ในอ้อมแขน เธอไม่มีเวลาแม้แต่จะตกใจ เพราะทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก เมื่ออยู่ในอ้อมกอดเขาแล้ว ปากหยักหนาก็ประกบลงมาจุมพิตกับกลีบปากบางทันที จูบแรกที่เขามอบให้เธอมีต้นไม้ในสวนเป็นพยานเนี่ยนะ เธอละปวดหัว จูบดุดันเรียกร้องเล่นเอาดุจจันทราหายใจหายคอแทบไม่ทัน เขาบดขยี้ด้วยความเอาแต่ใจ รวิชาคิดในใจว่าเธออยากให้เขาเป็นคนเผด็จการนัก เขาก็จะจัดให้

ดุจจันทราที่ดิ้นขลุกขลักในตอนแรกก็เริ่มสงบนิ่ง เพราะรสจุมพิตอันร้อนแรงของรวิชาทำให้แขนขาเธออ่อนเปลี้ยไปหมด เขาใช้ลิ้นไล้ไปมาที่ริมฝีปากสวย จนเธอยอมเปิดปากให้ลิ้นใหญ่เข้าไปรัดลิ้นเล็กในปากของเธอ มือใหญ่ลูบไปทั่วแผ่นหลังและสีข้าง ลูบไปตรงไหนก็คล้ายกับมีกระแสไฟฟ้านับล้านประจุแล่นไปตรงนั้น เนิ่นนานจนสาแก่ใจเขาจึงปล่อยให้ริมฝีปากนั้นเป็นอิสระ เขาต้องรีบปล่อยก่อนที่อารมณ์จะเตลิดไปมากกว่านี้ ความใกล้ชิดกันทำให้เขารู้ว่า  รูปร่างที่บอบบางของดุจจันทรานั้นน่าสัมผัสไปเสียทุกส่วน แม่คนซ่อนรูป อกอวบที่กดอยู่กับอกแกร่งมันนุ่มนิ่มน่าฟัดให้หายอยาก เขาต้องหยุดเพราะยังไม่อยากเดินเป้าตุงเข้าตึก