จำเลยรักซาตาน [สนพ.อินเลิฟ]

เพลิงสวาทจอมมาร

ปรเมศ เกียรติกร (เมศ)
เขาต้องบินกลับไทยกะทันหัน เมื่อน้องชายเพียงคนเดียวป่วยเป็นโรคซึมเศร้าเพราะถูกนางแบบสาวหักอก เขาจึงต้องกลับมา กลับมาแก้แค้นแทนน้องชาย ให้ผู้หญิงแพศยาคนนั้นได้รับผลกรรมที่ก่อเอาไว้อย่างสาสม!

ปรวุฒิ เกียรติกร (วุฒิ)
เพื่อผู้หญิงที่เขารัก ให้ได้แม้กระทั่งชีวิต รักแรก รักเดียว รักที่จริงใจ เมื่อเธอจากไปเขาจึงอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีเธอ

พราวนภา วิริยะฉัตร (พราว)
แฝดน้องของพิมรดา เธอมีชีวิตอยู่เหมือนเป็นเงาของพี่สาว ไม่มีใครรู้ว่าพิมรดามีพี่น้องฝาแฝด เมื่อถึงคราวเคราะห์เธอจึงรับกรรมแทนพี่สาวไปเต็มๆ

พิมรดา วิริยะฉัตร (พิม)
เพราะหน้าตาเหมือนกัน เธอจึงได้เปรียบ อาชีพนางแบบของเธอจึงไม่เป็นปัญหาป่วยก็ไม่ไป ไม่ป่วยก็ไม่ไป เพราะมีตัวตายตัวแทนคือพราวนภา
 

คำโปรย...

“คุณไม่ถามฉันนี่ค่ะ ว่าฉันทำเป็นรึเปล่า พอฉันทำให้กินแล้วคุณจะมาโวยวายทำไม” คนถูกมองค้อนยกมือขึ้น กอดอกเชิดหน้าขึ้นน้อยๆเถียงเขาคืน

“นึกแล้วว่าเธอต้องมาไม้นี้” เขาทำเสียงครวญในลำคอ นึกอยากจะบีบคอขาวๆของหล่อนให้หักคามือนัก แต่ไม่หรอกเพราะเขามีวิธีเอาคืนที่เจ็บแสบกว่านั้น

มือหนาปัดจานสเต็กและทุกอย่างบนโต๊ะทิ้งจนแตกละเอียดกองอยู่บนพื้น คว้าร่างบางที่ทำให้เขาอารมณ์เสียจับกดนอนลงบนโต๊ะกินข้าว พร้อมกับใช้ร่างหนาขึ้นคร่อมเธอไว้ใต้ร่าง

“ว้าย! คุณจะทำอะไรฉัน ปล่อยน่ะ” พราวนภาตกใจสุดขีดร้องวี้ดว้ายเสียงหลง

ใบหน้าคมอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบด้วยช้ำ จนสามารถสัมผัสได้ถึงลมหายใจของอีกฝ่ายที่รินรดลงมาตรงซอกคอขาวผ่อง

“ลองมีเซ็กบนโต๊ะกินข้าวหน่อยเป็นไง เผื่อเธอจะชอบมันมากกว่าทำกับข้าวให้ฉันกิน”

ทำพูดของเขาทำเอาหญิงสาวใต้ร่างตัวชาดิ้กกระดิกตัวไม่ได้ ดวงตาเบิกโพลงด้วยความตื่นตระหนก ปากหยักเหยียดยิ้ม ยิ่งเห็นเธอตาเบิกกว้างก็ยิ่งอยากจะแกล้งเธอมากว่านี้ ไวเท่าความคิดจมูกโด่งๆก็กดลงบนแก้มนุ่มจนเกิดรอยบุ๋มลงไป หญิงสาวได้สติในตอนนั้นออกแรงดิ้นให้หลุดจากพันธนาการทันที

“ไม่น่ะ! ปล่อยฉันนะคุณเมศ ปล่อย!”

“อย่าเล่นตัวหน่อยเลย ชอบก็ยอมรับมาเถอะ หึๆ” เขาผละออกมาพูดกับเธอพร้อมทำเสียงน่ากลัว น่าขนลุกใส่เธออีก

“ฉันไม่ชอบ! ไม่มีวันชอบ ฉันขยะแขยงเสียซ้ำ อ๊ายย อย่า…หยุด!” พราวนภาร้องเสียงหลง เมื่อใบหน้าคมซุกไซ้ซอกคอขาวระหงอยากเอาเป็นเอาตาย พร้อมกับปากรอยแดงชมพูเป็นจ้ำๆเอาไว้บนตัวเพื่อเป็นหลักฐาน

“อะไรน่ะ อย่าหยุดเหรอ ได้ไม่มีปัญหา” เสียงทุ้มกระซิบเสียงกระเส่าข้างใบหูขาวสะอาด ก่อนจะกดใบหน้าลงไปหาความหอมละมุนนั้นอย่างย่ามใจถ้าชื่อเรื่องซ้ำกับของไรเตอร์ท่านใดบอกได้นะค่ะ^^

ขอบคุณผู้อ่านที่น่ารักทุกคนที่แวะเวียนเข้ามาอ่านนิยายของ รจวลี ค่ะ ^^