HUNHAN,CHANBAEK,KRISHO ep.1

ผมละเซ็งคนจะนอนก็ยังต้องโดนน้องๆปลุก

'คาบูวัชซูวับชีคัมยารา~' ผมคว้าโทรศัพท์ขึ้น

ทายสิครับที่ผมตั้งเสียงเรียกเข้าเนี่ยเพลงอะไร ของวงอะไร แล้วใครร้อง

"ครับคริส"

"ซูโฮนี่นายอยู่ไหนน่ะ!"

คริสตอบกลับมาอย่างกระตือรือร้น

"คริสผมมาแต่งตัวเตรียมเต้น Wolf คุณก็ต้องรีบมาเพราะคุณก็เต้นนะครับ"

"อ้าว! นี่ซูโฮนายไปก่อนฉันได้ไงกัน"

"คริสก็บอกน้องคริสสิว่ารีบปลุกผมทำไม"

"อ้าวหรออือๆอีกเดี๋ยวจะไปถึงนะ"

"โอเคเจอกันที่ห้องแต่งตัวฮะ"

ผมกดวางสายแล้วยัดมือถือลงกระเป๋า

"ซูโฮฮยอง~ ทางนี้ครับ" เสียงเด็กๆโบกมือเรียกผม

ผมรีบก้าวขาไม่ได้สังเกตเลยว่ามีใครตามมาผมจึงรีบก้าวขาเดินต่อ

เฮ้ย! ใครมาปิดปากเรานะ

โอ๊ย! หมอนี่แรงเยอะชะมัด

ปึก! ผมเหยียบเท้าคนที่มาปิดปากผมแล้วเตรียมสู้แต่ทว่า

"คริส นี่อย่ามาเล่นอย่างงี้ได้ไหมเนี่ย" ผมตอบกลับไปอย่างโกรธ

"ขอโทษนะซูโฮ ป่ะไปกัน"

"ไม่ต้องมาเกาะ"ผมดึงมือที่โครตจะเหนียวกว่าหนวดปลาหมึกออก

"ทำอะไรกันอยู่เร็วๆสิฮยองทั้งคู่เลย" เสียงลู่หานตะโกนเรียก

"ได้ๆ"ผมและคริสตอบพร้อมกัน ณ ห้องแต่งตัว

"ซูโฮฮยองเสร็จแล้วเย้หล่อเวอร์ฝีมือเราแท้ๆ" แบคฮยอนดีอกดีใจที่ได้แต่งหน้าให้ผมอย่าง

เพอร์เฟ็กส์

"ซูโฮ~"เสียงของหญิงสาวเรียกชื่อผม

"อ้าวซันมานี่ได้ไงเนี่ย"ผมดีใจที่ได้เจอเพื่อนเก่าแล้วไม่นานเพื่อนเก่าหรือซันก็จู่โจมเข้ากอดแบบเพื่อนทำให้สายตาพิฆาตของบางคนส่งจิกมาทางผม

"อ้อคริสครับนี่ ซันนี่ เพื่อนผมตั้งแต่เด็กๆครับ" ผมกล่าวไป

"ซัน คนนี้คริสนะ"

"ชั่งเด้ ฉันมาเพื่อมาหาแกไม่ได้มาหาคนอื่นนะไอ้เพื่อนบ้า"

"อ้าวแทยอน~" ผมกล่าวเมื่อเห็นผู้คนอีกคนนึง

"ยัยซันยัยแท นี่พวกเธอมาทั้งวงเลยป่ะเนี่ย"

"ใช่แล้ว คิดถึงนะซูโฮเพื่อนรัก" เสียงของผู้หญิงทั้ง 12 คนกล่าวทักทายผม

"ซูโฮได้ข่าวว่าวันนี้นายเต้นนี่พวกเราดูได้ไหม"

"ได้สิซันจะอยู่กี่วันอ่ะ"

"แหมนี่จะไล่เลยใช่ป่ะ" ยัยเพื่อนตัวแสบมองอย่างงอลๆ

"เฮ้ย! ไม่ใช่อย่างงั้นฉันจะชวนพวกแกไปเที่ยวไปป่ะ"

"ไปสิ~"

"แหมทีนี้ละไวจังเลยนะจ๊ะสาวๆ -.-"

"ไปๆซูโฮงานจะเริ่มแล้วงั้นพวกชั้นไปจองท่ี่นั่งก่อนนะ"ยัยพวกนั้นโบกมือให้แล้วเดินหายไปข้างล่าง

"ทุกคนเสร็จหรือยังงานจะเริ่มแล้วนะ"เสียงคริสเอ่ยขึ้น

"เสร็จแล้วครับคริสล่ะ"ผมเหลือบไปเห็นคนที่เพิ่งจะถามคนอื่นแต่ตัวเองยังแต่งตัวไม่เสร็จผมจึงเดินเข้าไปช่วยใส่เร็วๆ

"มาคริสผมช่วย"

"ซูโฮ"

"มีอะไรหรอครับคริส?"

"ขอหอมทีดิ่"

"อยากตายหรือไงไอ้บ้า ไปเสร็จแล้ว ฮึ่ย!"ผมรีบตีตัวออกห่างจากคริสเเล้วเดินจากไป

(Kris)

ผมมองตามร่างเลกที่เดินไปจากตรงจุดที่ผมยืนอยู่

หน้าเขินตรงไหนเนี่ยแค่ขอหอมแก้มเป็นแฟนกันนี่นา?

(Suho)

ผมเดินตึงตังๆ ออกมาจากตรงที่คริสยืนอยู่แต่ไม่นานคริสก็เดินมาอยู่ข้างๆผม

"จะรีบไปไหนเนี่ยเดี๋ยวก็ตกบันไดหรอก"คริสกระซิบที่ข้างหูผม

"อ๊ากกกกก! คริสอย่ามาทำอย่างนี้ได้ไหมเนี่ยมันจั๊กจี้"

"ไปๆเดินๆ" คริสรีบบอกให้ผมเดินไปหลังเวที

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด~" เสียงเหล่าบรรดาพวกผู้หญิงรวมถึงพวกยัยซันนี่แทยอนทิฟฟานี่ง่ายๆรวมถึงยัยพวกวง เกิล เจนาเรชั่น ด้วยล่ะครับ

"อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย~"

"ต่อไปนี้วง Exo จะขึ้นมาแล้วนะคร้าบทุกคนนนนนนน~"

เสียงพิธีกรกล่าวเพื่อเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่า 'พวกนายเตรียมขึ้นมานะ'

"โชกีบวา ทานบอทูเน็กเกิล โนฮากีเปชิจเชอดันชิโอโปอุเท็ตดา"

"เฮอิมักโกเซกกาอมิฮะโก วาอีอุตาอุ วาฮาคือจาปามอคูเท็ตทา"

"ชือโคงิลาเต"

"เฮโชจิมชางยอ ออจะนิเปมาออนิจิคอจึนนา"

"คือดานัทคือกูดีนากอ"

"เฮ ฮวักมูเดอ คือจามมาบาคาชึมxชิเดะเค"

"เฮ ชาอาเดโปสตาลูชอมคะปูดาชิเฮชิวอดา คือแร วูฟ เนกา วูฟ Ahh woo อซารังแงโย นันดึเกคึมอนนิงโยว คือเรวูฟ เนกาวูฟ Ahh woo อซารังแงโย นันดึเกคัมมันนิ่งโยว คาบูวะซูวะชีกัมยารา อีจาปีเนมาจาปูเนมัสสา นัมทัสซูคาเนโจมบวา เยสุกกีโซโมอิคัมมึดตัดซา~ เหยีย โยจมบวา ฟมโมเอปาโจนั่นมาพีชีโชเวชั่น เทโมเทโมเท" สิ้นสุดเสียงผมผมรู้สึกตื่นเต้นจนบอกไม่ถูก

"อ้าวจบไปแล้วครับต่อไปเป็นของ girl's ge ครับ"

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"

"โอ โอโอเวโอ โอโอเวโอ โอโอ่โอ้โอ นันจาลาซาจึมมัน"

"จบไปแล้วครับต่อไปนี้จะเป็นเกมส์ให้ทุกคนเล่นนะครับ ก่อนอื่นมาจับคู่กัน อ่ะเชิญ คริสและซูโฮ จับก่อนเลยครับ" ผมและคริสหยิบใบกระดาษออกมาพร้อมกัน

"อย่าเพิ่งเปิดนะครับ ต่อไปคุณ เซฮุนและคุณลู่หาน ครับ"

"คุณ ชานยอลและแบคฮยอน หยิบครับ คุณ ซิ่วหมินและเฉิน ไคและโด้ เทาและเลย์ หยิบเลยครับ"

ทุกคนหยิบกระดาษออกมาจากมือพิธีกรเรียบร้อยแล้ว

เอ...ผมจะได้คู่กับใครกันนะ?

"เปิดกระดาษดูเลยครับถ้าเลขเหมือนกันให้คู่กันนะครับ"

ทุกคนเปิดกระดาษออกและใบหน้าก็ปรากฏให้รู้ว่าทุกคนรู้สึกยังไง

หน้าเทาเลย์ (^-^)

ฮุนฮาน (^-^)

ชานแบค (^-^)

เฉินหมิน (^-^)

ไคโด้ (^-^)

คริส (^.^)

ผม (-///-)

ทำไมผมถึงต้องได้คู่กะหมอนี่ด้วยนะ

"เป็นอะไรไม่ดีใจหรือที่ได้คู่กับชั้นน่ะ" คริสกระซิบอย่างยิ้มๆ

"ไม่ดีใจเลยสักนิด -.- "

"ทำใจสะอีกปีเดียวเราจะออกกันแล้วนะ"

ก็จริงของเค้าอีกปีเดียวเราจะจบแล้ว

"เกมส์ดังต่อไปนี้คือให้แต่ละคู่ไปยืนประจำโต๊ที่เตรียมไว้ให้ จะมีจานสองใบคือจานที่ว่างกับจานที่มีกระดาษรูปหัวใจอยู่ แล้วแต่ว่าใครจะเป็นคนให้แล้วใครจะเป็นคนรับไปลงยังจานที่ว่างเปล่า

เริ่ม!"

ผมและคริสเริ่มเกมส์คริสเมื่อเห็นยังงั้นก็รู้ว่านี่คือจูบทางอ้อมเขาจึงเป็นคนเริ่มให้ผมเอากระดาษจากปากของเขามาใส่จานที่ว่างอยู่

"กรี๊ดดดดดดด"

อ๊ากกกกกกกกกก! ไอ้คนบ้าแกจะเป่ากระดาษออกทำไมเนี่ยยยยย! นี่มันที่สาธารณะเลยนะ

แกจะมาจูบฉันในเวลานี้ได้ไงเนี่ยยยย

คริสและผมรีบเด้งออกจากกันและปิดปากตัวเอง ผมหันไปดูทุกคู่ก็พบว่าเป็นแบบเดียวกันกับผมและคริส

ฮืออออออ~ หมอนี่มันจูบไม่เลือกเวลา สถานที่บ้างเลย T^T

แต่เป็นครั้งแรกนะเนี่ยที่เห็นคริสเขินขนาดนี้คงเพราะไม่ตั้งใจจะให้เกิดมั้งเนี่ย

หน้าคริสตอนนี้ (o///o)

หน้าผมตอนนี้ (0///0)

"ไปได้เวลาแล้วครับทุกคนแยกย้ายไปหาของกินไปเที่ยวไปชมงานกันนะครับ" พิธีกรเริ่มพูดเมื่อหมดเวลาการชมแล้ว

"คริสนี่คุณจะเป่ากระดาษออกมาทำไมเนี่ย"

"ก็นายไม่มาคาบไปสักทีฉันหายใจไม่ได้ก็เลยเป่าออกไปแล้วนายมาทำไมตอนฉันไปแล้วล่ะ"

"ก็ใครจะไปรู้ละยะ"

ณ ห้องแต่งตัว

ง่่ะ! 0๐0 ไอ้พวกนี้มันนั่งจูบกันยังงี้เลยเรอะ

"ซูโฮขอต่อจากเวทีหน่อยนะ"

"ไม่เอาอ่ะคริส"

"ถ้านายไม่ให้จูบชั้นปล้ำเลยนะ"

ไม่ว่าเปล่าหมอนั่นดันผมให้นอนราบกับเตียงแล้วเริ่มซุกไซร้คอ

"ฮ่าๆๆ มันจั๊กจี้โอเคๆ จูบก็ได้ แต่หยุดก่อนมันจั๊กจี้ ฮ่าๆ"

คริสเลิกซุกซนกับลำคอของผมแต่มาซุกซนต่อที่ริมฝีปากทำไมจูบครั้งนี้จึงได้หอมหวานขนาดนี้หรือเป็นเพราะ นอนจูบบนเตียงกันนะ ไม่ใช่แน่นอนช่างเถอะอยากหยุดเวลานี้จังเลย~!

(Kris)

ผมละริมฝีปากเมื่อเห็นร่างบางผลอยหลับไปผมก็ล้มตัวลงนอนข้างๆร่างบางและกอดเขาอย่างแน่น

เพื่อไม่ให้เขาหนีแต่ทว่าเมื่อผมกอดซูโฮเธอก็เหมือนรู้สึกอบอุ่นและเธอก็หันมากอดตอบผมโดยที่ตนยังหลับอยู่

หมอนี่เวลาหลับเนี่ยน่ารักดีนะ

ผมจูบหน้าผากมนของซูโฮและนอนกอดกันจนเริ่มเช้าวันใหม่

1 ปีผ่านไป

"อ้าว...นักเรียนเงียบหน่อยนะครับตอนนี้พี่ๆเขาก็ได้เรียนจบไปแล้วพวกเราจะจัดงานเลี้ยงส่งพี่เขานะครับเด็กๆ"

"พี่ๆคะแล้วกลับมาหาพวกเราบ้างนะคะ/ครับ"

"ยังไงพวกพี่ก็ต้องมาหาพวกเราอยู่แล้วไหนมาให้พี่กอดซิ"

ผมกอดเด็กและมองคริสอย่าง งงๆ ที่เขามองผมนานเกินไปผมจึงถามเขาว่า

"คริสนายไม่ล่ำลาเด็กบ้างเหรอเราเป็นรุ่นพี่ที่จบจากมหาวิทยาลัยนี้แล้วนะจะไม่ค่อยได้เจอน้องๆแล้วนะ"

"คร้าบๆที่รัก"

ถึงเวลางาน

"คริสนายไปด้วยกันไหม"

"ไปสิที่รัก"

"ครับสุดที่รักของผม"

ผมเดินมากับคริส ผมมองๆหาทุกคนและดวงตาก็ไปสะดุดเข้าที่อิตาคริสบ้าเนี่ยมันเดินไปไหนไม่รู้

ช่างเถอะหมอนั่นคงไปถึงโต๊ะแล้วละ

"ซูโฮทางนี้" คริสโบกมือเรียกผม

"อ่าหะ" ผมเดินไปนั่งข้างๆคริส

"คิดว่าทุกคนจะมาแ... นั่นไงมากันแล้ว" คริสบ่นและชี้ไปทางประตูทางเข้า

"จะตื่นเต้นทำไมเนี่ย -.- "ผมตอบกลับไป

"ขอโทษทีคร้าบบบบบบบ 030 "

ผ่านไปอีก 2 ชั่วโมง

"ดึกแล้วงั้นพวกเรากลับกันเถอะ" ทุกคนพูด

"ฮยองก็ว่างั้นนะเดี๋ยวฮยองก็จะไปแล้ว"

"เช็กบิลด้วยครับ" คริสเรียกพนักงานให้เช็กบิล

"บ๊าย บาย~"

"บายครับเด็กๆ ^.^ "

.

.

.

.

.

"ถึงบ้านแล้วคริสผมไปอาบน้ำก่อนนะ"

"ตามสบายเลยเร็วๆนะเค้าก็จะอาบ"
และค่ำคืนนั้นก็จบลงด้วยดี