ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
รักของเขาจะห่มหัวใจเธอให้อุ่นจนเกือบ...ร้อน
ตรีภัทร...ประธานหนุ่มเทพสถิตพับลิชชิ่ง ที่เวลารักใครแล้ว เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอยอมรับความรักของเขา ถ้าคิดจะหนี เขาก็จะตามอย่างไม่ลดละ เพื่อจะได้หัวใจเธอมาครอง
ขนิษฐา...รีไรท์เตอร์สาวมาดทอมบอยที่ทำให้ประธานบริษัทหนุ่มหวั่นไหว
แต่เธอก็หวาดหวั่นในเรื่องราวบางอย่าง เกินกว่าจะรับความรู้สึกดีๆ ของเขาได้ แต่จะวิ่งหนีไปได้ไกลแค่ไหน
ในเมื่อความอ่อนโยนและอบอุ่นนั้นก็ทำให้หัวใจเธอละลาย
++++ คุณตรีภัทร...พระเอกเรื่องนี้มาจากนิยาย เรื่องปีกพันธนาการค่ะ ก็จูงมือญาติผู้น้องร่างอวบ (แต่น่ารัก) อย่างนิรมัยมาชวนลุ้นเรื่องรักในเรื่องนี้ด้วย ใครไม่เคยอ่านนิยายเรื่องปีกพันธนาการก็อ่านได้รู้เรื่องค่ะ เพราะเนื้อหาไม่ได้ต่อเนื่อง แต่แค่โยงกันบ้างในบางจุดเท่านั้น หรือจะทดลองอ่านปีกพันธนาการดูก็ได้ค่ะ http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=796896
[บางบท บางตอน]
“ทำไมถึงคอยแต่จะวิ่งหนีผมอยู่เรื่อย!” ชายหนุ่มเริ่มต้นบทสนทนาด้วยน้ำเสียงดุๆ
“ปละ...เปล่านะคะ” เธอยังปฏิเสธไม่ได้เต็มเสียงนัก
“คุณกลัวผม” เขาย้ำคำ
“เปล่าค่ะ” เธอยังรั้นที่จะพูดประโยคเดิม
“โกหก!” เขาเผลอตวาดอย่างสุดกลั้น และมันทำให้เธอนิ่งงันไปชั่วครู่ ก่อนจะอ้อมแอ้มตอบกลับมา
“น้องแค่คิดว่าไม่เหมาะที่เราจะเจอหรือคุยกัน คุณตรีเป็นประธานบริษัทนะ และน้องก็เป็นแค่พนักงานบริษัทของคุณเท่านั้น” หญิงสาวแก้ตัว พลางหันไปทางอื่น ที่จะไม่เห็นสายตาคมกริบที่จ้องมองเธออย่างจับผิด
“คุณโกหกไม่เก่งเลย อย่าพยายามดีกว่า และเมื่อคุณไม่กล้าพูดความจริง ผมก็จะสรุปเองแล้วกันว่าเพราะคุณกลัวใจตัวเอง” เขาสรุปอย่างที่ใจเขาเชื่อและรู้สึก
“น้องเปล่านะ” ยังไงก็ไม่มีทางที่เธอจะยอมรับความจริง
“ยังจะพยายามอีก” เขามองเธออย่างคาดโทษ
“คุณกลัวความใกล้ชิดระหว่างเรา เพราะคุณรู้ว่าคุณกับผมใจตรงกัน”
“คือ...ไม่ใช่นะ” ขนิษฐาเริ่มปฏิเสธเสียงแผ่ว และไม่กล้าสบตาของเขาอยู่ดี ได้แต่ก้มมองมือตัวเองที่ตอนนี้กำลังเย็นเฉียบ
“ผมแค่อยากรู้ว่าคุณกลัวทำไม ผมจริงใจนะ และอยากคบกับคุณจริงๆ” พูดออกมาขนาดนี้แล้ว ถ้ายังไม่เห็นใจกันอีก เขาก็คงหมดความอดทนที่จะใจเย็นอีกต่อไป
“แต่น้องไม่อยากคบกับคุณตรี และคุณตรีเข้าใจผิด น้องไม่ได้คิดอะไรกับคุณนะคะ และที่ไม่อยากเจอไม่อยากคุยกับคุณก็ด้วยเหตุผลนี้แหละค่ะ”
“จริงเหรอ”
“จะ...จริง...ค่ะ
“เวลาตอบ มองหน้าผมด้วย” ปลายนิ้วแข็งแรงบังคับคางมนให้เงยหน้าขึ้นสบนัยน์ตาคมวาวของเขา
ดวงตาโตกว้างไหววูบ ปากอิ่มเม้มกันแน่น เมื่อความกดดันในใจกำลังเล่นงานเธออย่างหนัก
“บอกผมอีกทีสิว่าคุณไม่ได้คิดอะไรกับผม” น้ำเสียงเคร่งขรึมก็จริง ทว่าแววตาคมซึ้งกลับเป็นประกายวาวหวาน
“ค่ะ น้อง ไม่ได้คิด...อะไรกับคุณตรี”
“แม้สักเล็กน้อยงั้นเหรอ”
“ค่ะ...”
“ผมเกลียดคนพูดไม่จริง” จบประโยคชายหนุ่มก็ลงโทษคนที่เขาบอกว่าเกลียดอย่างดูดดื่มและเรียกร้องการตอบสนอง
++++
 | รักโปรยใจ | จูนิตา | www.mebmarket.com | รักของเขาจะห่มหัวใจเธอให้อุ่นจนเกือบร้อน ด้วยพายุเสน่หา..........................ตรีภัทร...ประธานหนุ่มสื่อสิ่งพิมพ์ยักษ์ใหญ่ที่เวลารักใครแล้ว เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อจะพิชิตใจเธอให้ได้ แม้ว่าเธอจะพยายามวิ่งหนีเขาให้ไกลแค่ไหนเขาก็จะวิ่งตามเธอให้ทันและไขว่คว้าหัวใจเธอมาครอบครองให้ได้ ขนิษฐา...เป็นพนักงานคนใหม่ของบริษัทสื่อสิ่งพิมพ์ ซึ่งไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมประธานบริษัทต้องพยายามเข้าใกล้เธอจนเกินควร ไม่รู้หรืออย่างไรว่าทำให้เธอหวาดหวั่น แต่อดีตบางอย่างตามหลอกหลอนจนเธอไม่กล้าที่จะเปิดหัวใจให้กับผู้ชายคนไหนทั้งนั้นทว่าความอบอุ่นอ่อนโยนของเขากำลังทำให้หัวใจของเธอหลอมละลาย::::::::::::::::::: “เวลาตอบ มองหน้าผมด้วย” ปลายนิ้วแข็งแรงบังคับคางมนให้เงยหน้าขึ้นสบนัยน์ตาคมวาวของเขา ดวงตาโตกว้างไหววูบ ปากอิ่มเม้มกันแน่นเมื่อความกดดันในใจกำลังเล่นงานเธออย่างหนัก “บอกผมอีกทีสิว่าคุณไม่ได้คิดอะไรกับผม” น้ำเสียงเคร่งขรึมก็จริง ทว่าแววตาคมซึ้งกลับเป็นประกายวาวหวาน “ค่ะ คือน้องไม่ได้คิด...อะไรกับคุณตรี” “แม้สักเล็กน้อยงั้นเหรอ” “ค่ะ...” “ผมเกลียดคนพูดไม่จริง” จบประโยคชายหนุ่มก็ลงโทษคนที่เขาเพิ่งบอกว่าเกลียดอย่างดูดดื่มและเรียกร้องการตอบสนอง ................................... |
|
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
คะ ขอโทษไรต์ด้วยนะคะ ที่มโนเป็นเรื่องเป็นราวไปก่อนว่า พระเอกจะไม่เชื่อใจในตัวนางเอกอะไรประมาณนั้นนะคะ
แต่สงสารน้องจริง ๆนะคะ
ไรต์คะ กรุณาเถอะคะ ขอให้พระเอกเรื่องนี้อย่างโง่เง่า งี่เง่า เลยนะคะขอร้องงงง ภาพลักษณ์แรกของฮีคือเป็นคนที่ดูอบอุ่นใจเย็น แต่อย่าโง่เลยนะคะ
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 21 มิถุนายน 2559 / 22:16
ลุ้นว่าน้องจะยอมบอกเหตุผลที่กลัวไหม // รออ่านตอนต่อไปค่ะ
เรียกสติกลับมาหน่อย