ริ้วแสงในเงารัก

ไทรีส มอส...ผู้หญิงสำหรับเขาคือความสุขทางกายที่ต่างฝ่ายต่างแบ่งปันกันได้ แต่ไม่มีพันธะผูกพันระหว่างกัน

ครีม...คริมา ผู้ชายที่น่ากลัวที่สุด คือผู้ชายที่ได้แต่เฝ้ามองด้วยความหลงใหล และเก็บไว้ในความฝันมาเนิ่นนาน เพราะเขาจะไม่มีวันกลายมาเป็นความจริงในชีวิตของผู้หญิงธรรมดาๆ อย่างเธอได้ 

..................


บางบทบางตอน

“ผมรอที่รถนะครับ”

            หญิงสาวรับคำพร้อมส่งยิ้ม ก่อนจะเดินตรงไปยังห้องน้ำของร้านอาหาร ในขณะชายหนุ่มเดินเอื่อยๆ ไปยังลานจอดรถ

            ชายหนุ่มชะงักไปเล็กน้อยหลังกดรีโมทกำลังจะเปิดประตูรถเขาก็เห็นเจ้าของเรือนผมยาวสลวยกำลังยืนพิงรถที่จอดอยู่ข้างๆ รถของเขา มองเห็นเธอจากด้านข้าง กำลังคุยโทรศัพท์ เสียงใสๆ ดังแว่วมาให้ได้ยิน

            “จ้า ไม่เกินสี่สิบนาทีก็ถึงห้องพักแล้ว แยมต้องแบ่งมะม่วงน้ำปลาหวานไว้ให้ครีมด้วยนะ ไม่งั้นโกรธ”

            ชายหนุ่มมองกวาดไปทั่วรูปร่างเล็กบางของหญิงสาวที่อยู่ในชุดเดรสสีครีมกับรองเท้าคัทชูสีน้ำตาลเรียบๆ มีกระเป๋าสะพายคล่องไหล่ เขาได้ยินเสียงหัวเราะใสๆ ดังขึ้นก่อนเจ้าตัวจะเก็บโทรศัพท์ที่กระเป๋า แล้วหมุนตัวมาทางเขา

            ไทรีสไม่ได้ตาฝาดไปหรอก เขาเห็นดวงตากลมโตนั้นเบิกค้างทันทีที่เห็นเขา ตัวเธอแข็งทื่อเป็นท่อนไม้ ปล่อยให้สายลมเป่าเส้นผมจนปลิวปลายจนระใบหน้าจนคนมองนึกอยากจะปัดป้ายออกให้พ้น แต่มันก็ทำให้เขาได้มีโอกาสพิศดวงหน้าเล็กๆ นั้นได้อย่างละเอียด 

++++++++++