จากวันนั้นถึงวันนี้ในชีวิตเด็ก ป.6

  วันนั้นวันที่ 17 /5/49 เด็กนักเรียนที่ต้องขึ้น
 ป.6 มากอยู่พร้อมหน้ากันที่ 6/6  
เวลา  8.00 น. นักเรียนทุกคนต้องเคารพธงชาติ
เข้าห้องตอนเช้า คุนครูประจำชั้นรายงานตัว
เเต่เเทนที่เด็กๆจะกลัว เเต่กลับนั่งหัวเราะ
  55555555555555555555555555+

จน คุณครูต้องพูดว่า นี่ เธอ ๆ นะรู้ตัวบ้างปะว่าได้ครูที่ดุ
ที่สุดของ ระดับ ป.6 เเล้ว หะ รู้ตัวไหม ( อิ อิ )
  เเล้วพวกเทอรู้ไหมว่าฉันชื่ออะไร  (ทุกคน รีบบอกว่า)

                                     ไม่รู้ค้า   (คับ)
      ฉันชื่อ มณีวรรณ  นราภิรมย์ขวัญ
   เเล้วนักเรียน  ก็นั่งขำ 
เพราะตอนเเรก นักเรียนชาย  เเละ นักเรียน ญ  ไม่ค่อย สนิทกัน สักเท่าไร จึงไม่ค่อย  กินเส้นซักเท่าไร   

 กะทั้งเรียนไป เล่นไป กะทั้งวันหนึ่ง 1/1/50 
นักเรียน ชั้น ป.6/6 ต้องเเยกจากกัน
เข้าหอประชุม ไปไหว้คุนครู ที่เคารพรัก

นักกอดกัน มีความรักให้กันเเละกัน
กอดคุณครูคนนั้นคนที่ เคยล่วงเกิน คนที่เขาเปงห่วงเรา  เเต่ตั้งเเต่บัดนี้เปงต้นไป เราทุกคนจะต้องเปงห่าวงท่าน
ตลอดเวลา  8 เดือน ที่ผ่านมา
ทำให้ด้หลายๆๆ อย่าง
ทั้ง เพื่อน  ความไว้วางใจ
ความ  ทุกความรู้สึก
มันมารวมกัน

ไม่มีคำไหนที่จะบรรยายได้ว่ามันเปงยังไง

      "เเต่วันนี้ จำใจจากลาจอง"  เพลงนี้ ทำให้ทุกคนต่างยิ้มั้งนําตา เเต่ฉัน ก็จะยิ้ม เเละร้องไห้ เเต่ไม่ได้ร้องไห้ด้วยความ  เสียใจ  เเต่ร้องห้ายด้วยความดีใจ  ที่ได้มี วันนี้  วันที่.....ทุกคนได้มาอยู่ร่วมกัน   เเต่บันยากาดอย่างนั้น มันจะไม่มีอีกเเล้ว ไม่มีอีกเเล้ว เเต่มันยังคง  เก็บ เเละตราตึงอยู่ในหัวจัย  ของใคร หลาย คน รวมถึง ฉัน   เเละหัวจัย ของครู ทุกๆๆคน   "  ครูบึนขา  หนูจะไม่ลืม  ที่คุณครูบึนเคยรักเคยห่วงใยหนู ถึงเเม้หนูจะไม่ได้อยู่กับครูบึนเเล้ว  เเต่หนูจะเก็บไว้ในจัย  ตลอดไป"