[Osomatsu-san] Survive Stage

"เน่~~ คารามัตสึนี่ซัง ไม่คิดมั่งเหรอ ว่าพี่ควรหายไปแล้วให้ผมรอดล่ะ?"

"หึ ขอโทษนะ มายบราเธอร์ แต่ถ้าฉันไม่รอด เหล่าคารามัตสึเกริ์ลคงเสียใจถ้าไม่มีฉันน่ะนะ"

"ว้าาา แย่จัง งั้นผมก็คงต้องฆ่าพี่ด้วยตัวเองเดี๋ยวนี้เลยล่ะนะ"

"ทตตี้ นายไม่คิดว่าเราจะมีทางรอดมั่งเหรอ?"

"ของแบบนั้น ใครสนล่ะ ขอแค่พี่หายไปผมก็มีโอกาศรอดแล้ว!"

"งั้นก็คงไม่มีทางเลือก ลาก่อนนะ มายลิตเติ้ลสวีตบราเธอร์"

------------------------------

"พี่โอโซมัตสึ ผมขอโทษ มันจำเป็นน่ะ"

"อึก.. โจโร.. ไหนนายบอกว่าเราจะร่วมมือกันยุติเกมบ้าๆนี่ไง"

"ผมไม่ได้ตั้งใจ.."

"โจโรไหนนายบอกจะช่วยฉัน ช่วยน้อง ช่วยพวกเราทุกคนไง"

"แล้วพี่คิดว่าเราจะหนีจากเกมนี้ยังไง! พะ..พี่รู้รึไงเล่า ทางออกจากที่นี่ มันจะมีอะไรอีก! เราต้องฆ่าทุกคน.. ทุกคนที่เป็นพี่น้องกับเราให้หมดทุกคน มันคือทางเดียวที่เราจะรอดไงเล่า!!"

"โจโร ใจเย็น พี่เชื่อนายนะ นายแค่เสียสติการควบคุมไปเพราะเกมนี่ เราจะรอดไปด้วยกัน"

"ไม่! ผม.. ผมไม่ได้เสียสติ!"

"โจโร นายไม่ได้เป็นไรหรอก นายปกติดี"

"พี่โอโซ พี่.. ไม่โกรธผมเหรอ?"

"เพราะพี่เป็นพี่ใหญ่ไงล่ะ..อึก"

"พี่โอโซ! พี่โอโซ! ตื่นขึ้นมานะ"

-------------------------------

"อิจิมัตตตตสึ เราไม่มาฆ่ากันตามเกมเหรอ?"

"อะไร อย่าบอกนะนายสนใจเกมงี่เง่านี่ จะฆ่าขยะอย่างฉันก็แล้วแต่นายสิ"

"ว้าวววว งั้นผมจะฟาดพี่ด้วยไม้เบสบอลนะ โฮมรันโฮมรัน"

"จูชิ นายคงไม่คิดจริงใช่มั้ย เห้ย!! จูชิ นายบ้าไปแล้วรึไง"

"พี่ไม่อยากตายหรอกเหรอ?"

"ขะ..ของแบบนั้น จะเป็นไงก็แล้วแต่สิ"

"งั้นจะฟาดแล้วนะคร้าบบบ"

"แล้วนายคิดว่าชั้นจะยอมถูกเล่นงานหรือไงเล่า!"