#เลขาหน้าโง่ (mpreg) อลันนาวา

#เลขาหน้าโง่ 

ร่างบางที่ถูกกกกอดด้วยแขนแกร่งกำยำที่ให้ความอบอุ่นมาทั้งคืนจากคนที่ไร้สติด้วยฤทธิ์น้ำเมาถูกกระชากลุกจากที่นอน 

นาวานิ่วหน้าเขาเจ็บระบมไปทั่วทั้งตัวราวกับถูกจับร่างแยกชิ้นส่วนออกจากกัน ดวงตากลมปรือขึ้นมองเจ้าของมือที่กำรวบต้นแขนของเขาได้เพียงฝ่ามือเดียว 

"ทำไมถึงเป็นนาย?!"เจ้านายหนุ่มใช้ดวงตาวาวโรจน์คู่นั้นจ้องเขม็ง 

"คุณเมา"นาวาตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ลำคอแห้งผากราวกับผืนดินที่แตกระแหงสิ้นไร้เม็ดฝน 

"ใช่ฉันเมา แต่เท่าที่จำได้.."อลันคิดอยากจะทุบหัวที่เต้นตุบๆของตัวเอง ร่างสูงสะบัดต้นแขนเนียนในมือทิ้งคว้าผ้าขนหนูพันกายก่อนจะหยิบกระเป๋าสตางค์ในกระเป๋ากางเกงของตัวเองขึ้นมาหยิบแบงค์พันหลายใบโยนใส่หน้าเลขาของเขา 

"ฉันไล่นายออก" 

*นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรง ต่องขออภัยหากไม่ถูกใจคนอ่านท่านใด มันเกิดจากจินตนาการและความชื่นชอบส่วนตัว*