เรื่องราวของฉัน..
ที่จริงนั้น มันไม่ได้เรียกว่านิยายหรอกนะ
มันคือ..
เรื่องราวที่เขียนขึ้นเพื่อบันทึก ย้ำเตือนเรื่องราวระหว่างฉันกับเธอ !
หรืออาจจะเป็น "ไดอารี่รัก" ของฉันก็ว่าได้
1 เดือนแล้วนะ ! ที่ฉันกับเธอเราคบกันมา
ถึงแม้ว่ามันอาจจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ สำหรับใครหลายคน
แต่ สำหรับฉันแล้ว
1 เดือนที่ผ่านมานี้...
เราทั้ง 2 คน ต่างก็ผ่านประสบการณ์ร่วมกันมามากมาย
ทั้งดีบ้าง ร้ายบ้าง
แต่เราก็ยังอยู่ด้วยกันได้ ไม่ทิ้งกันไปไหน !
วันพฤหัสบดี ที่ 4 พฤศจิกายน
ขอโทษนะที่ทำให้เธอต้องรำบาก แบบนี้
นี่..
มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยนะ ว่าไม๊ ?
ฉันพาเพื่อนฝูง ไปมีเรื่องทะเลาะตบตีกัน
ทั้งๆ ที่ ! มันก็น่าจะผ่อนผันกันได้ ไม่ใช่หรือ
ฉันเลยต้องเจ็บตัวจากการหนี ตำรวจ* แบบนี้
-----------
แต่
ขอบคุณเธอมากนะ ที่รัก!
ที่ทำให้ฉันเชื่อว่า ไม่ว่าเหตุการณ์มันจะเลวร้ายแค่ไหน
เธอ ก็ไม่เคยที่จะทิ้งฉันไว้เลย
ไออุ่นจากมือเธอตอนจับฉันวิ่ง .. มันเหมือน
เป็นพลังมหาศาลที่ยิ่งใหญ่ ฉุดฉันให้ตามเธอไป
ทั้งๆ ที่จริงแล้ว ตอนนั้นฉันตกใจมากแทบจะก้าวขาไม่ออก !
เธอพาฉันซ่อนตัว ที่ต้นไม้ 2 ต้น !
เธอจะสังเกตุไม๊นะ ?
ว่าต้นไม้ต้นนั้นเป็นต้น วาสนา ^^
มันดูสูง สง่านะ ,, เราหนีหัวซุกหัวซุนมาหลบได้ไงเนี่ย ??
555
ที่รัก ! ขอบคุณมากนะคะ
ตอนนนั้นที่เราหลบอยู่ด้วยกัน เธอคงจะไม่รู้
ว่าฉันแอบร้องไห้ !
แต่..
เธอก็พูดพร่ำเพรื่อ ไม่ยอมหยุด
ว่า รักฉัน
เธอบอกรักฉันบ่อยมากเลยนะ รู้ตัวไม๊ ?
รึว่าเธอละเมอ
แต่นั่นมันก็ทำให้ฉัน สบายใจขึ้นมากเลยล่ะ
นี่ก็ถือว่าเป็นบททดสอบอย่างนึงเลยนะ
เธอปกป้องฉันได้ !
ดีใจไม๊คะ ?
ฉันไม่รู้จะขอบคุณเธอยังไงละ
เอาเป็นว่า..
ฉันจะตอบแทนเธอ
ด้วยการรักเธอเพียงคนเดียว !
และจะรักมากๆ ไปทุกวันเลยนะคะ ^^
ความคิดเห็น