คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Story : TWO
TWO ♥ แปลกแต่จริง
ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูเพื่อน ห้ะ??
ดูเหมือนทุกคนจะรู้ข่าวเชิงลึกแต่ของอู๋อี้ฟานคนเงิงบานรวยฟันธุรกิจพันล้านนะ คราวนี้เรามาส่องข่าวเชิงลึกของคิม จงอินกันบ้างเถอะ
และผู้รายงานวันนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนนะครับ
“อันยอง~ ผมบยอน แบคฮยอนนะครับ” เด็กหนุ่มตัวเล็กยิ้มที่ตาหยีให้กล้องวีดิโอ ‘บยอน แบคฮยอน’ โดยมีร่างสูงโย่งอย่าง ‘ปาร์ค ชานยอล’ เป็นคนถือกล้องให้อยู่
ให้ตายสิ ไอ้คู่รักบีเกิ้ลชาร์มมันเล่นอะไรแผลงๆอีกแล้ว
คิมจงอินจะบ้า ไม่แปลกใจเลยทำไมแบคฮยอนถึงบอกว่าเขาอยากสนิทกับคริส เพราะแบคฮยอนบอกว่าคริสกับเขาคล้ายๆกัน
คล้ายตรงที่โตแต่ตัวสินะ ... // หลบเกิบ
“อันยอง~” คราวนี้เองเป็นเด็กหนุ่มผิวซีดที่ไปโบกมือให้กล้อง
“วันนี้เราจะมาเจาะข่าวลึกของคู่ซี้คนดังของโรงเรียนกันนะครับ ได้แก่‘โอ เซฮุน’!” ว่าแล้วชานยอลก็แพนกล้องไปที่ร่างโปร่งผิวซีดที่โบกมือยิ้มหล่อใส่กล้อง โดยไม่กลัวเวลาที่เปิดให้นร.ในรร.ดูแล้วสาวๆจะหัวใจวาย “และอีกคน ‘คิม จงอิน’!”
“จงอินอ่านายยิ้มหน่อยดิ ” เป็นชานยอลที่ถือกล้องมาส่องเขาพลางสะกิดไหล่ยิ้มอวดฟัน 32 ซี่ให้ดู
“นี้นายมาอัดวิดีโออะไรอีกเนี่ย?” คิมจงอินไม่ยิ้มครับ แถมยังมองปริบๆมายิงคำถามใส่แทนซะงั้น
งั้นเมินนนน เมินคิมจงอินไป ตัดเข้าโฆษณา!
“ว้าวว วันนี้มีตัวแถมด้วย ดูสิใครเอ่ยยย?” แบคฮยอนเดินไปหาเด็กหนุ่มอีกคนที่นั่งร่วมโต๊ะม้าหินอ่อนอยู่กับจงอินและเซฮุน “ชานยอลมานี่!”
“คร้าบบๆ ”
“แพนด้าครับช่วยแนะนำตัวหน่อย อาจจะมีคนยังไม่รู้จักคุณนะครับ” แบคฮยอนพูดแซวเหยื่อคนที่ 3 พลางยื่นมือไปเหมือนไมค์ให้ ‘ฮวาง จื่อเทา’ แพนด้าชิงเต่าตาคม เอบีสไตล์ที่หอบผ้าหอบผ่อนย้ายมาเรียนที่เกาหลี
“ย่าาาาาาาห์!! อะไรของนายเนี่ย บอกว่าไม่ใช่แพนด้าไง”
แล้วจากนั้นจงอินก็ได้ยินจื่อเทาบ่นออกมาเป็นภาษาจีนอีกหลายคำ ...
“เดี๋ยวนะ แปปนึง” แบคฮยอนบอกกับชานยอลก่อนที่จะหยิบกระดาษอะไรซักอย่างขึ้นมา ซึ่งตอนนี้เซฮุนก็ไม่ได้สนใจเท่ากับชานมที่หมดแก้วแล้ว
ทำไมหมดไวจังว่ะ... ไอ้กัมจงแอบกินแน่ๆ
“จงอินมึงไปซื้อชานมแปปดิ”
“ให้เทาไปดิ ขี้เกียจ =___= ”
“ใครกินหมดก็ไปซื้อเองงงง” เทารีบพูดแทรกขึ้นมาขึ้นมาทันที
“ดำมึงก็กินง่ะ งั้นไปซื้อด้วยกันเลย” หันมามองเพื่อนผิวสีน้ำผึ้งอีกรอบ
“ไม่อาววววว กูขี้เกียจ ไม่ปายยยยยยยย ”
เอาแล้วครับ คิมจงอินเริ่มงอแงแล้วครับ
“เจอแล้วว นี่ไงใบคำถามที่ทุกคนฝากมา” แบคฮยอนที่ยิ้มร่าโชว์กระดาษยับยู่ยี่ในมือหนึ่งใบ ซึ่งชานยอลอยากจะบอกเหลือเกินว่า ดูสถานการณ์สิแบคฮยอนที่รัก คิมจงอินมันจะก่อสงครามกับโอเซฮุนแล้วนะครับ
“ไปปปป ไอ้จงอินมึงอย่ามาาาา” นี่จับลากขา
“กูบอกว่าไม่ก็คือม่ายยยย เอาไอ้เทาไปเด่ะะะะ” ส่วนอีกคนก็เกาะขอบโต๊ะไว้แน่น จงอินกับเซฮุนโหมด ดื้อ : ON “เฮ้ยๆ! เซฮุน พี่ลู่มา!!”
“ห้ะ? ไหน”
ตกใจสิครับ ได้ยินชื่อพี่ชายสุดที่รักทั้งที มือนี่ปล่อยจากเพื่อนแทบไม่ทันต้องสวมวิญญาณเด็กดีก่อนครับ
แต่พอมองไปรอบๆก็ไม่เห็นจะเจอพี่ชายอย่างที่ไอ้เพื่อนตัวคล้ำมันว่า
ไดดดดด้ คิมจงอินจะเล่นแบบนี้กับโอเซฮุนใช่มั้ย ตอบบบบบบบบบ
“อ้าว! พี่คริสสวัสดีคร้าบบบบบ” รางวัลซุงแหล อวอร์ด ก็ต้องต้องยกให้คุณชายโอเซนะครับ ยกมือไหว้สมจริงจนคิมจงอินต้องเหลียวหลังไปมอง
อะไรว่ะ ไหนวันนี้พี่คริสบอกไปเข้าบริษัท
แน่นอนว่าการเหลียวหลังหันไปมองนั้นเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดของจงอินมาก ...
“แอ่ก!! เหวออออ~ ไอ้ฮุนนนไม่ปายยย กูบอกไม่อาววปล๊อยยยยย อย่าลากๆ ไอ้สั*!!”
แต่มีหรือคนระดับอย่างโอเซฮุนจะสน ไอ ด๊อนท์ แคร์ ซะอย่าง ก๊ากกก ซึ่งจื่อเทาจะไว้อาลัยให้คิมจงอินเงียบๆละกันนะครับ อาแมน
“คบกันเป็นเพื่อนไปได้ไงว่ะ” แบคฮยอนที่นั่งดูสถานการณ์ได้พอควรเนื่องจากชานยอลบอกว่าไม่เหมาะที่จะอัดวิดีโอต่อ เดี๋ยวแฟนคลับโอเซกับคิมจงจะรับไม่ได้(?)
ไม่สิไม่ เขากลัวแม่ยกฮุนไค ไคฮุนขาดใจตายมากกว่า นี่มันเรียลเกินไป // ปาดน้ำลาย
“แบคนายเคยได้ยินมั้ยว่าคนเราจะคบคนมี่เขามีสิ่งที่เราไม่มี...”
“ไม่... ฉันไม่เคยได้ยินนะ”
“เฮ้ นี่ฉันพูดอยู่อย่าเพิ่งมาขัดดิ”
“แล้วนายกับจงอินมาคบเป็นเพื่อนกันได้ไง” แบคฮยอนผู้ไม่เคยยอมใครยังไม่ลดละ เมินจื่อเทาโวยวายไปครับ อิอิ
“เมื่อก่อนตอนเด็กๆที่มาอยู่เกาหลีบ้านฉันกับจงอินติดกัน =___=”
“ทำไมฉันไม่เห็นรู้เลยอ่ะ” ชานยอลหันไปทำหน้าเอ๋อใส่แบคฮยอนก่อนจะโดนโบกงามๆดัง ผลัวะ ไปหนึ่งที
“เมื่อก่อนไงไอ้กาง เมื่อก่อนก็แค่เมื่อก่อนอ่ะ”
“แล้วทำไมต้องรุนแรงกับยอลด้วย สมองเสื่อมแล้ว โอยยย”
“อย่ามาสำออยเดี๋ยว กัดหูขาดเลยไอ้ปาร์คกาง” แบคฮยอนพูดขู่พลางแยกเขี้ยวแง่งๆ ชายปาร์คจะทำไงได้ครับ นอกจากกลับมานั่งสงบเจี่ยมเจี๊ยมที่เดิม ต้องรักและเคารพเมียไว้ก่อนถ้ายังอยากให้ชีวิตยืนยาวนะครับ
“นายนี่ไม่เฟี้ยวเท่าคู่ฮุนกับจงอินเลยว่ะ” แบคฮยอนเลิกสนใจชานยอลก่อนจะหันมามองเทาแบบ นายนี่มันธรรมดาจริงง
“เออ อยากรู้เหมือนกันว่าเซฮุนมันมาคบกับจงอินได้ไง” เทาพูดขึ้นบ้าง นี่เขาสงสัยจริงๆนะจงอินเป็นคนพูดน้อยแต่กวนตีนมาก
อ่าว ไม่ใช่ประเด็นหรอกหรอครับ // น้องเทายกมือไหว้งามๆ
“ที่นายบอกว่าคนเราจะคบคนในสิ่งที่เราไม่มีนั่นก็ถูกครึ่งนึง” แบคฮยอนพูดพลางกอดอกอย่างคนมีหลักการ “แน่นอนเคสของคู่นี้ก็เหมือนกันเซฮุนขาว ส่วนจงอินมันดำ อ่าหมายถึงผิวคล้ำแบบเซ็กซี่น่ะนะ~”
“และเขาว่าเพื่อนกันมักมีอะไรคล้ายๆกันด้วย”พูดไป สีหน้าคุณบยอนเริ่มจริงจัง
“ใช่ๆ” ชานยอลผู้รับหน้าที่เป็นลูกเสริมให้คุณบยอนพยักหน้าหงึกหงักทันที
“มีด้วยหรอออออออออ?” เทาเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย
“มีดิ พวกนายมันไม่มีสติกันยกแก๊งค์เลยไงงงง ฮ่าๆๆๆ”
จื่อเทารู้สึกอยากจะวูซูใส่คนจริงๆก็ตอนนี้แหละครับ
“บยอนแบคฮยอนนี่เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่รึป่าวไม่ทราบครับบบ”
“เป็นสิ ทำไมหรอจื่อเทาาาา”
“นั่นแหละ แน่นอนนายมันก็ไม่มีสติเหมือนกัน ก๊ากกกกกกกก”
'สปีชี่ย์เดียวกันย่อมเข้าใจกัน โอเคนะครับ'
WRITER Talk
ชอบคุณทุกคนที่หลงเข้ามาเช่นเดิมนะค้า แฮร่ ตอนนี้รู้สึกตัดจบมึนๆมาก แงง /__\
เรื่องนี้นายเอกคือน้องคิมจงไคแท้ๆ แต่น้องบทน้อยพูดน้อยไป ค่าตัวแพงก็งี้ต้องทำใจค่ะ // ปาดน้ำตา
พาร์ทนี้พี่อี้ฟานไม่มาบ่นแล้วล่ะ เย้
พาร์ทหน้าเราจะยกให้คุณชายคิมกับคุณชายโอ คึคึ
พึเอสสึ. ยังคงคอนเซ็ปคนสติออบซอเหมือนเดิม
พึเอสสึสึ. ถามว่าจริงๆเรื่องนี้มีใครปกติมั้ย ตอบเลยว่าไม่ ...
ความคิดเห็น