ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC Exo - Kriskai] แปลกแต่จริง

    ลำดับตอนที่ #21 : Story : NINETEEN

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.ย. 57





    NIGHTEEN ปลกแต่จริง

    ยิ่งให้ยิ่งต้องรักษา ...

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ตื่นมาสิ่งแรกที่อี้ฟานรู้สึกคือปวดหลังครับ โฮรวว ㅠㅠㅠㅠ

    "อือ ..." เสียงงุ้งงิ้งข้างๆตัวทำให้อี้ฟานรีบหันขวับไปมองก่อนจะกลั้นยิ้มไว้มองแฟนเด็กที่มุดหน้าลงไปให้ผ้าห่ม

    "จงอิน ... ตื่นได้แล้วนะครับที่รัก~"

    "..." ไม่มีเสียงตอบรับจากจงอินมีแค่การขยับมุดตัวหนีซุกไปในผ้าห่มมากกว่าเดิม คาดว่าน้องคงรำคาญ ..

    "จงอินอ่า~"

    "อืออ .."

    "ตื่นได้แล้วนะ ตื่นเร็ว"

    "..."

    อี้ฟานหรี่ตามองก้อนผ้าห่มที่นอนนิ่งอยู่ตรงหน้าก่อนจะคิดแผนเล่ห์ได้แล้วเปิดชายผ้าห่มมุดเข้าไปบ้าง

    "..."

    "..."

    "..."

    "อื้อ! ไอ้บ้า! ไอ้พี่คริสเล่นอะไร!!?"

    เสียงโวยวายของจงอินที่ดังขึ้นหลังจากอี้ฟานมุดเข้าไปได้ไม่ถึงนาที

    คุณคิดว่าไงครับ?

    ถ้าการที่เรานอนอยู่แล้วจู่ๆก็มีไอ้บ้าตัวโตๆมุดเข้ามานัวเนียคลอเคลียใต้ผ้าห่มผืนเล็กๆ .. ยัง ยังไม่พอ คือนี่นอนเฉยๆครับไม่ได้จมน้ำตาย ไม่ต้องมาเป่าลมใส่ปาก!!

    คือไม่อะไรมาก แต่หายใจไม่ออก!!!

     

     

    "ปากผมลอกอ่ะ มันซีดๆป่ะพี่คริส" จงอินบุ้ยปากใส่อี้ฟานหลังจากอาบน้ำกินข้าวกันเรียบร้อยแล้วมานั่ง ... ไม่ดิไม่ อี้ฟานอ่ะนั่งบนพื้น แต่จงอินอ่ะนอนบนโซฟา

    "เอาลิปมันของพี่มาใช้ก็ได้"

    "ไม่อาว~ มันไม่ชินปาก"

    "งั้นพี่ก็มีอีกวิธี"

    "ยังไงๆ?" จงอินจัดการพลิกตัวมานอนคว่ำเอาคางเกยไหล่แฟนตัวดีทันที

    "ให้พี่ดูดปากซักนาที ปากจงอินจะชมพูธรรมชาติเลยคะ"

    ใครก็ได้เอาอี้ฟานไปเก็บ ...

    เอาอี้ฟานไปทิ้งที่วัดเส้าหลินที ...

    "อยากปากแตกก่อนป่ะ"

    "พี่ขออย่างอื่นแตกไม่ได้หรอคะ"

    ก็ว่าจะทำเป็นไม่สนใจคำพูดกามๆเมื่อกี้แล้วนะ ...

    จงอินถึงกับอ้าปากพะงาบๆ นี่เขาควรทำยังไงกับอี้ฟานดี ตอบบบ !!!!

     

     

    หลังจากเล่นสงครามประสาทกับอี้ฟานในตอนเช้าเรียบร้อยก็ตามที่ตกลงกันไว้เมื่อวานที่อี้ฟานบอกจะพาจงอินเล่นส่วนที่ยังไม่ได้ไปเล่นต่อ

    วันนี้คือมาเหมือนเป็นผู้ปกครองเด็กอ่ะครับ อี้ฟานนี่ชอบละเกินเทพนิยาย ปราสาทแฟนตาซีเอย ดูร่าเริงตื่นตัวมากกว่าเขาเสียอีก

    "จงอินไปเล่นชิงช้าสวรรค์กัน!"

    "บ่ายๆงี้เนี่ยนะ หูยยย" คนน้องเบ้ปากทันที ถึงช่วงบ่ายของฮ่องกงแดดไม่แรงนัก แต่คิมจงอินก็ไม่ชอบแสงเยอะๆอยู่ดีเพราะมันทำให้เขาแสบตา

    พอหันไปมองคนตัวโตที่ยืนทำตาวาวใส่เป็นเชิงอ้อนอยู่ข้างๆแล้วสุดท้ายเป็นยังไงละ หึ

     

    กระเช้าค่อยๆเคลื่อนตัวขึ้น อี้ฟานมองจงอินที่หันซ้ายหันขวามองวิวข้างนอกเหมือนเด็กๆเพิ่งเคยขึ้นครั้งแรก

    "แล้วทีแรกก็บอกไม่อยากขึ้น" อี้ฟานพูดขำๆก่อนจะโดนจงอินเบะปากใส่แล้วเชิดหน้าหนีกลับไปมองวิวต่อ

    "พี่คริสๆ! หูย มาสูงขนาดนี้แล้วอ่ะดูดิ"

    "วิวสวยสุดๆเลยนะตอนอยู่บนยอดน่ะ"

    "จริงว่ะ มองเห็นข้างล่างหมดทุกอย่างเล.. " คำพูดของจงอินถูกกลืนหายไปเมื่อเขาหันไปกะเรียกอี้ฟานให้ดูวิวข้างล่างบ้างแต่เจ้าตัวดันมานั่งยื่นหน้าเอาคางแทบเกยไหล่อยู่ บวกกับจงอินที่หันหน้าไปไม่รู้เวลาทำให้ระยะห่างของหน้าพวกเขาตอนนี้ห่างกันไม่ถึง 2 ซม.ด้วยซ้ำ!

    "ห..เหย มานั่งอะไรฝั่งนี้! เดี๋ยวกระเช้ามันก็เอียงหรอก" จงอินที่ดึงสติกลับมาได้ก็เอามือดันแผ่นอกกว้างของอี้ฟานที่ทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวทันที

    "เดี๋ยวน่า~ เดี๋ยวลงไปเล่นม้าหมุนกันต่อ"

    "โตแล้วนะ ยังจะมาเล่นเป็นเด็กๆอีก =__="

    "อยากทำตัวเด็กๆตามแฟนไงคะ"

    "ใครเด็ก ผมโตแล้วเหอะ"

    "ยังไงสำหรับพี่เราก็เป็นเด็กน้อยอยู่ดีนั่นแหละ~" อี้ฟานพูดพลางบีบจมูกจงอินอย่างหมั้นเขี้ยวก่อนจะกลับไปนั่งฝั่งตรงข้ามที่เดิม

     

    "พรุ่งนี้ก็กลับเกาหลีแล้วเนอะ"

    "ได้ถ่ายภาพไปอวดพวกเซฮุนกับจื่อเทาบ้างยังเนี่ย หืม"

    "เออว่ะ ลืมไปเลย!" จงอินทำตาโตทันที "ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวผมซื้อของฝากไปอวดมันแทนดีกว่า" พูดจบก็หัวเราะคิกคัก

    อี้ฟานเดินจูงมือจงอินมาตรงม้าหมุนก่อนจะพูดอะไรซักอย่างกับพนักงานซึ่งจงอินก็ไม่เข้าใจสักนิด

    "พี่คริสๆ เขาว่าไงอ่ะ?"

    "ป่าว เขาบอกมีโปรโมชั่นอยู่ ถ้าเป็นคู่รักกันเล่นฟรีกี่รอบก็ได้" จงอินพยักหน้าอ๋อทันทีก่อนที่เครื่องเล่นจะหมุนช้าๆโดยมีเพลงคลอไปด้วย

    "แบบนี้ก็เจ๋งเลยดิ" จงอินหัวเราะเบาๆก่อนจะไปนั่งบนม้าตัวสีขาวที่ขยับขึ้นลงช้าๆอยู่

    ส่วนอี้ฟานเพียงแค่ยืนเกาะตัวม้าหมุนแล้วหยิบไอโฟนออกมาดูก่อนจะยัดเก็บที่เดิม

    "จงอินสนุกรึป่าวคะ"

    จงอินหันไปมองหน้าอี้ฟานที่จู่ๆก็พูดขึ้นมาแต่ไม่ได้มองหน้าเขา

    "อื้อ สนุกดิ"

    "มากป่ะ?"

    "มากมากที่สุดเลยยย" จงอินตอบอย่างทะเล้นในขณะที่อี้ฟานเปลี่ยนมายืนเกาะม้าตัวที่จงอินนั่งอยู่แทน

    "จงอิน"

    "ฮะ"

    "ป่าวๆ พี่ลองเรียกเฉยๆ"

    "ไรของพี่เนี่ย" จงอินขำออกมา

    อี้ฟานหยิบไอโฟนออกมาอีกครั้งก่อนจะเม้มปากอย่างชั่งใจ

    "จงอิน"

    "อะไรอีกอ่ะ"

    "พี่..."

    จงอินมองไปยังคนรักอย่างตั้งใจจนอี้ฟานเห็นภาพเงาสะท้อนตัวเองในดวงตากลมใสคู่นี้

    ครั้นจะขยับปากพูดต่อก็ดันมีเสียงขัดคิดมาแทนซะนี่ ...

     

    ฟิ้วววว ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

     

    จงอินที่ได้ยินเสียงก็สะดุ้งสุดตัวตามประสาคนขี้ตกใจมาแต่ไหนแต่ไร ก่อนจะเห็นเป็นพุหลากสีสันที่ถูกยิงขึ้นฟ้าสวยงาม

    "หูวว พี่คริสพี่ดู---"

    จงอินมองตามพุที่ถูกยิงขึ้นก่อนจะกระตุกแขนเสื้ออีกคนแล้วหันไปเรียกเพื่อจะเรียกให้ดูตามบ้างแต่ยังไม่ทันพูดจบดีริมฝีปากอิ่มสีสดที่กำลังส่งเสียงตื่นเต้นแบบเด็กๆก็หายลงคอไปเมื่ออี้ฟานประกบปากเข้ามา

    อี้ฟานงับปากล่างแฟนเด็กนิดหน่อยแต่ไม่ล่วงล้ำไปมากกว่านี้แล้วแตะริมฝีปากแช่ไว้จนเสียงพลุเงียบไป ...

    "พี่รักจงอินนะคะ"

    "สัญญากับพี่นะว่าจะอยู่ด้วยกันนานๆ" ไม่พูดเปล่าอี้ฟานยังจับมือของจงอินขึ้นมาแนบกับแก้มของตัวเองด้วย

     

    เกร๋ๆ

    โรมันติกฝุด เอ็งมันหล่อแถมยังฉลาดจริงๆอี้ฟาน / /ลูบหัวตัวเอง

     

     

    จงอินที่ได้แต่ทำตาปริบๆมองคนรัก ถามว่าเขินมั้ย?

    นี่กลัวอี้ฟานจะได้ยินเสียงหัวใจตัวเองที่เต้นแรงมากกว่า

    "ไอบ้า!" จงอินได้แต่ก้มหน้างุดหลบสายตากับรอยยิ้มของคนรักที่มองมา จริงๆด่าแก้เขินไปงั้น อยากจะระเบิดเป็นโกโก้ครั้นซ์ โบ้มหายไปกับอากาศ แม่บอกว่าอย่าให้เขารู้ว่าเราเขิน(?)

    จงอินมองอี้ฟานที่ทำหน้าหล่อๆอ้อนพลางชูนิ้วก้อยขึ้นมา ก่อนจะยื่นนิ้วก้อยของตัวเองไปเกี่ยวก้านนิ้วยาวของอีกคนไว้แล้วพูดอ้อมแอ้มงุ้งงิ้งใส่เบาๆ

                    น้องจะน่ารักไปแล้ววววววววว ! อี้ฟานจะไม่ทนนนน / /วิ่งไปเขย่าม้าหมุน

                    จงอินก็เขินแทบบ้าจนอยากจะฟาดหัวฟาดหางใส่

                    ส่วนอี้ฟานก็บ้าเหมือนกันรอรวบหัวรวบหางน้องใหญ่ !

     

     

     

                    คือ ... นี่ถ้าจงอินรู้ว่าอินเนอร์อี้ฟานจริงๆแล้วเป็นยังไงคิดว่าคงไม่ฟาดหัวฟาดหางเพราะเขินอ่ะครับ คืออาจจะเตะก้านคอเลย อุ้บส์ ... 











    WRITTER Talk

    โรแมนติกคืออัลไล ปกติคืออัลไล นิยายเรื่องนี้ไม่มีนะค่ะ น้องงินเราแมนมาก !
    ยอมรับว่าหายหาง(?)ไปนานมากค่ะ ทุกคนทิ้งพี่ฟานกับน้องงินกันไปกันรึยัง //พราก
    ที่หายไปคือ ขก.ล้วนๆมีง่วงผสม อืม .... // กราบงามๆ
    ใกล้จบแล้ว ติดตามกันอีกนิดเนอะะ ขอบคุณทุกคนมากนะคะะ



    SQWEEZ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×