CHASER - นิยาย CHASER : Dek-D.com - Writer
×

    CHASER

    นี่เป็นเรื่องราวของยุคสมัยหลังสงครามศักดิ์สิทธิ์ ยุคที่ไม่มีพระเจ้าอีกแล้ว ยุคที่มีสิ่งใหม่ ของวิเศษ สิ่งมีชีวิตต่างๆ ก็เกิดขึ้นมาใหม่หลังจบสงคราม มีผู้คนออกตามหาสิ่งที่ต้องการ เราเรียกพวกเขาเหล่านั้นว่า CHASER

    ผู้เข้าชมรวม

    35

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    35

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  30 มี.ค. 58 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    CHASER

    เรื่องราวที่กำลังจะดำเนินต่อไปนี้ เป็นช่วงหลังสงครามศักดิ์สิทธิ์ 17ปี ที่ชาวสวรรค์ ปีศาจ และสิ่งมีชีวิตบนพื้นโลก ห้ำหั่นกันเพื่อแย่งชิงตำแหน่งของพระเจ้า ของโลกใบนี้

    ใช่โลกใบนี้ตอนนี้น่ะ พระเจ้าไม่อยู่อีกแล้ว....

    .

    .

    .

    .

    .

    .

                    ในบ่ายวันหนึ่ง ณ หมู่บ้าน ใกล้ๆเมืองบาซาโดร่าที่อยู่ในเขตแห้งแล้ง และวันนี้ก็มีอากาศที่ร้อนระอุเป็นพิเศษ ก็ได้มีชายผู้หนึ่งเดินทางมาถึงเมืองนี้....

                    “แกร๊ง” ชายคนที่ว่าได้เปิดประตูเข้าไปในบาร์แถวๆกลางหมู่บ้าน พร้อมกับสายตาของลูกค้าทุกคนจดจ้องไปที่เขา ชายผู้นั้นมาพร้อมกลับผ้าคลุมที่เทาเก่า และแขนข้างซ้ายที่ดูเหมือนจะพันผ้าพันแผลไว้อย่างแน่นหนา ชายคนนั้นรีบเดินตรงดิ่งไปที่เคาน์เตอร์แล้วก็นั่งลงอย่างรวดเร็ว

    ชายหนุ่ม: แฮ่ ร้อนชะมัดยาดเลยเมืองนี้ หิวน้ำสุดๆไปเลย มาสเตอร์ขอน้ำ “เป-ล่า” 1ขวดสิ =3= /

    มาสเตอร์: น้ำ “เป-ล่า” ขออภัยครับคุณลูกค้า กระผมคิดว่าทางร้านเราไม่น่าจะมีเครื่องที่ว่านะครับ = =

    ชายหนุ่ม: เอ๋!! ร้านไหนๆก็ไม่ไม่ใช่เหรอ เจ้านี่น่ะ =[]=!!

    มาสเตอร์: ???

    ชายหนุ่ม: เป็นของเหลวที่ไม่มีรสชาติ  แต่ใสบริสุทธิ์ราวกับคริสตัล แฝงไปด้วยแร่ธาตุที่มีประโยชน์ต่อร่างกายนิดหน่อย

    มาสเตอร์&คนทั้งร้าน: นั่นมันน้ำเปล่าโว้ยยยย!!!! =[]=!!!!

    ชายหนุ่ม: ชะ!! แต่บ้านเกิดข้าเรียก “เป-ล่า”  นะเฟ้ย!!!

    มาสเตอร์: บ้านเกิดคุณลูกค้า อยู่ที่ไหนเหรอครับ

    ชายหนุ่ม: อ่อ หมู่บ้าน อาราจา แถวๆทางใต้น่ะ

    ขณะนั้นในร้านก็เงียบสงัด ผู้คนต่างหยุดกิจกรรมทุกอย่างแล้วจ้องมองไปที่ชายหนุ่ม ที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์

    จาบิส: เฮอะ!! นึกว่าคนบ้านนอกคอกนาที่ไหน ที่แท้เด็กจากหมู่บ้านต้องสาป ออกไปซะที่นี่ไม่มีใครต้อนรับเจ้าหรอก!!

    ชายผู้เป็นนักล่าเงินรางวัลชื่อ “จาบิส”ลักษณะของเขาค่อนข้างสูงแต่อ้วน คู่กับหมวกสีส้มทรงคาวบอยตัวเก่งของเขา หลังจากตะโกนว่า ชายคนนั้น ทำให้ผู้คนในร้านต่างก็ร่วมวงตะโกนขับไล่ชายคนนั้น

    พร้อมปาสิ่งของขับไล่ ชายหนุ่มก็เงียบไปสักพักแต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้รู้สึกอะไร และพยายามคุยกับมาสเตอร์เพื่อซื้อน้ำต่อ

    ชายหนุ่ม: ว่าแต่มาเตอร์ทั้งตัวของข้ามีแค่ 10 bol เองอ่ะ ซื้อน้ำ เป-ล่า ได้สักแก้วไหมเนี่ย

    จาบิส: หนอย... ฮึ่ย!! อย่างกินน้ำนักใช่ไหม เอาไปเลยเซ่ ฮ่าฮ่าฮ่า

    นักล่าเงินรางวัลจาบิสก็เอาเหล้าในแก้วสาดใส่ชายหนุ่มคนนั้น พร้อมกับหัวเราะอย่างสะใจ

    หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!!! เสียงตะโกนของเด็กชายตัวเล็ก มาพร้อมกลับเสื้อผ้าเก่าๆของเขา นามว่าโคโค่

    จาบิส: อะไรว่ะ?  เจ้าหนู กล้าสั่งข้าคนนี้ให้หยุดเชียวรึ?

    โคโค่: เค้าคนนั้น ไม่ใช่คนไม่ดีสักหน่อย

    จาบิส: หา? ละเมอรึเปล่า เจ้าคนจากหมู่บ้านต้องสาปเนี่ยนะ ฮ่าฮ่า งี่เง่า

    โคโค่: ก็เขาช่วยผมไว้จาก ลูกน้องกลุ่มBlack Bull ที่กำลังจะเข้ามาบุกเข้ามาเมื่อกี้นี่นา

    เอ๋!!!!! ทุกคนในร้านต่างตกใจเป็นเสียงเดียวกัน พร้อมกลับหน้าซีด เหงื่อตก

    มาสเตอร์: จริงรึเปล่า!! โคโค่

    โคโค่: อื้ม!!!

    ชายหนุ่ม: อ่อ เจ้าพวกที่แต่งตัวเหมือน เอ่อ... ควาย? อ่านะ พอดีฉันเห็นมันกำลังขี่ ควาย? ไล่เด็กคนนี้อยู่เลยซัดมันนิดหน่อ..

    มาสเตอร์: นี่นายทำเรื่องใหญ่ เข้าแล้วไง!!!

    ชาวบ้านA: จ๊ากกก!! แมโบโร่ ต้องบุกมาถล่มแน่ๆ!!

    ชาวบ้านB: ตายๆ ตายแน่ๆ หนีกันดีกว่า!!!

    คนในร้านต่างอพยบ แห่กันออกจากร้าน กลับบ้านช่องกัน

    มาสเตอร์: แย่ล่ะ.. กลุ่ม Black Bull น่ะปกครองแถวนี้ แล้วพวกมันมักจะมารีดไถตังค์ ร้านค้าในเมืองทุกๆอาทิตย์ พวกเราก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตายอมมันไป เพราะหัวหน้าของมัน “แมโบโร่” สุดโฉด เป็นคนที่อันตรายสุดๆ ว่ากันว่าหมอนั่นมีกำลังเท่ากับ กระทิง10 ตัว รวมกันเลยนะ

    ชายหนุ่ม: อ่อใช่ๆ กระทิงนี่เอง ไม่ใช่ควาย สินะ

    จาบิส: ยังจะเล่นลิ้นอีกแน่!!  แมโบโร่เหรอ หึหึ เจอเหยื่อตัวใหญ่เข้าซะแล้ว ถ้าจัดการมันได้ล่ะก้อ 400,000 bol เหนาะๆเลยนะเนี่ย

    แมโบโร่: โห.... งั้นก็ลองมาจับดูสิ

    !!!!!!!  ทุกคนที่เหลืออยู่ในร้านต่างก็ผงะ กับชายร่างใหญ่ สูงราว 2 เมตร พร้อมกลับเสื้อหนังที่ประดับเขากระทิงอันใหญ่ ไว้ที่บ่า อยู่ตรงประตูหน้าบาร์

    คนในบาร์: มะ... แมโบโร่ !!!! /=[]=\!!!

    แมโบโร่: หืม.... คนไหนล่ะที่ซัดหน่วยเงินเงินของชั้นน่ะ

    ย้าก!!!! จาบิสได้พุ่งเข้าไปหาแมโบโร่ พร้อมกับฝาดแมโบโร่ด้วยกระบองเหล็กของเขา

    หมับ!! แต่แมโบโร่ก็ใช้มือซ้ายรับกระบองเหล็ก ที่ดูเหมือนจะหนัก70 กิโลกรัมไว้ได้สบายๆ

    จาบิส: อะ อะไรกัน!!!

    แมโบโร่: กระจอกจริงๆ

    ผัวะ!!! แมโบโร่ซัดจาบิสด้วยกำปั้นขวา เข้าที่คางอย่างจัง จาบิสลอยปลิว ไปชนเหล้าในเคาน์เตอร์แตกเสียหายไปหลายขวด และก็เจ็บจนแทบขยับไม่ได้

    จาบิส: มะ.. ไม่อยากจะเชื่อ นี่นะหรือกำลังที่มหาศาล ราวกับกระทิง 10 ต..  //สลบ

    มาสเตอร์: จบสิ้นแน่ๆ หมู่บ้านนี้

    ชายหนุ่มเดินไปที่เคาน์เตอร์ แล้วหยิบน้ำเปล่า 1 ขวดขึ้นมาดื่ม

    ชายหนุ่ม: อึกๆๆ ฮร่า!! สดชื่นนนนน อ่ะมาสเตอร์ นี่ค่าน้ำ

    แมโบโร่: โฮ่ว เจ้าเองรึที่เล่นงานหน่วยเก็บเงินของข้า

    ชายหนุ่ม: อ่าฮ่ะ

    แมโบโร่: หึ... ช่างกล้านักกกกกกกกก!!!

    แมโบโร่ได้ใช้กำปั้นซัดชายหนุ่มเข้าไปตรงๆ

    โคโค่: พี่ชายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!

    พรึ่บ!! ชายหนุ่มได้ถอดเสื้อคลุม พร้อมกับหลบกำปั้น แล้วสะบัดผ้าคลุม ราวกับมาทาดอร์ ลักษนะของชายหนุ่มที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้าคลุม ก็มีเพียงแค่เสื้อผ้าสีครีมแขนยาว กางเกงยีนส์ขายาวสีฟ้า และใส่ผ้าพันคอไหมพรมสีแสง

    ชายหนุ่ม: โอเล่!! คัมออน คัมออน กระทิงจัง

    เปรี๊ยะ! เส้นเลือดปูดขึ้นมาบนหน้าผากแมโบโร่

    แมโบโร่: หนอยแน่ ไอ้เด็กบ้า!!!! โอร่า โอร่า โอร่า โอร่า โอร่า

    แมโบโร่รัวกำปั้น แต่ชายหนุ่มก็ใช้ผ้าคลุม สะบัดหลบ หยอกล้อ ไปมา แมโบโร่ชักจะเริ่มหมดความอดทน จึงคว้าโคโค่มา

    แมโบโร่: หนอยแน่เจ้าเด็กบ้า ข้าจะบีบเจ้าหนูนี่ให้เละไปเลย

    ชายหนุ่ม: เฮ้ย!! เด็กคนนั้นไม่เกี่ยวซะหน่อย

    ผัวะ!! แมโบโร่ใช้จังหวะที่ชายหนุ่มเผลอ ซัดเข้าไปอย่างจัง จนชายหนุ่มปลิวเข้าไปในห้องเก็บของบาร์

    แมโบโร่: ฮ่าฮ่าฮ่า!! สมน้ำหน้า

    โคโค่: พี่ชายยยยยยย!!

    ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!! แมโบโร่ก็หัวเราะอย่างสะใจ แต่ทันใดนั้นเอง ก็มีบางอย่างเป็นเส้นตรง พุ่งเข้าไปโดนหัวแมโบโร่อย่างจัง  ทำให้แมโบโร่ปล่อยโคโค่หลุดจากมือ

    แมโบโร่: อั่ก!! อะไรว่ะ

    ชายหนุ่ม:เฮ้อ ตายสิพวกผู้ร้ายเนี่ย ชอบให้ตัวประกันบ่อยจริงๆน้า

    ชายหนุ่มเดินออกมาท่ามกลางฝุ่นควัน พร้อมกับแกะผ้าพันแผลที่มือ ทำให้ใครที่อยู่ในเหตุการณ์ ต่างก็ต้องอึ้ง กับแขนซ้ายของเขา ที่แลดูเหมือนมือของปีศาจ มีเล็บที่คม และดูเหมือนมีเกราะรูปทรงสี่เหลี่ยม แปะอยู่บนหลังมือราวๆ 6-7อัน

    แมโบโร่: อะ อะไรว่ะนั่นน่ะ มือนั่นมันอะไร!!!

    ชายหนุ่ม:หืม อ่อไอ้นี่นนะเหรอ ของขวัญ.. จากพระเจ้ามั้ง? ย้าก!!!!

     

     

     

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น