ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Beautiful Boy รักหมดใจนายหน้าสวย baekxyou ft. exo

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4

    • อัปเดตล่าสุด 10 ส.ค. 57


               "(ชื่อคุณ)คือผู้หญิงของฉัน พวกนายอย่ามายุ่ง "
    "นี่นา อ๊ะ "
    มือหนาจับกุมข้อมือเล็กแน่นและดึงเข้าหาตัวพร้อมกับจุมพิศอย่างนุ่มนวลต่อหน้าทุกคนในห้องเรียน





     
    วันรุ่งขึ้น

    คุณรีบตื่นแต่เช้าเพื่อจะไม่เจอกับแบคยอนตอนตื่นไม่งั้นต้องโดนกวนเป็นแน่ คุณรีบอาบน้ำแต่งตัวและออกไปโดยไม่ทานอะไรเลย เมื่อถึงอาคารเรียนคุณเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ประที่นั่งจำของคุณในห้องเรียน
    "แบคยอนคงตื่นแล้วล่ะมั้ง " คุณมองนาฬิกาข้อมือที่บ่งบอกเวลา 6.40 น. คุณนั่งคนเดียวในห้องเรียนเพราะตอนนี้ยังเช้าอยู่ทำให้ไม่มีคน แต่แล้วประตูห้องเรียนก็ถูกเลื่อนออกช้าๆ พร้อมกับร่างสูง(ไม่มาก)ของผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาในห้องคุณเงยหน้าจากโต๊ะหันไปมอง ผู้ชายคนนั้นก็คือดีโอนั่นเอง ดีโอก้าวเท้าเดินมาทางคุณและนั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้างๆ
    "ทำไมเธอมาเช้าจัง(ชื่อคุณ) " ดีโอคลี่ยิ้มหวานจนละลายมาให้คุณ
    "ก็ไม่อยากตื่นมาเจอแบคยอนน่ะ " ดีโอเอียงคอทำหน้าสงสัยจนคิ้วขมวดเป็นปม หน้ารักดีแฮะไม่น่าล่ะแบคยอนถึงได้....
    " ทำไมถึงไม่อยากเจอแบคยอนล่ะ " ดีโอทำด้วยเสียงนิ่งๆ
    "ก็นายนั่นกวนประสาทชะมัด ถามจริงนายชอบไปได้ไงดีโอ !!" คุณระบายออกไปเสียงดังอย่างลืมตัวเมื่อนึกได้ก็รีบปิดปาก ดีโอหัวเราะเบาๆกับความน่ารักของคุณ คุณเอามือออกจากปากแล้วลูบหัวตัวเองอย่างเขินๆ
    "แต่เมื่อกี้เธอบอกว่าไรนะ ฉันชอบกับแบคยอนเหรอ " ดีโอหุบยิ้มทันทีเมื่อนึกถึงคำพูดเมื่อกี้ได้
    "ก็นายเป็นคู่เอ่อ..เกย์ ไม่ใช่เหรอ " คุณอธิบายประกอบภาพโดยเอานิ้วชี้สองนิ้วมาติดกันเหมือนคู่
    " เป็นไปไม่ได้หรอกเกย์อะไรชอบผู้หญิง ฉันไม่ใช่เกย์นะ " ดีโอส่ายหัวปฏิเสธ
    "  ถ้างั้น " คุณนึกถึงภาพทุกอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างคุณกับแบคยอน ถ้างั้นฉันโดนผู้ชายกอดจูบเหรอเนี่ย ไอ้แบคยอนบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา คนถลึงตาโตขึ้นเมื่อรู้ความจริง
    "(ชื่อคุณ) เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมตาโตจัง 555 น่ารักดีนะ " ดีโอหยิกแก้มคุณเบาๆ แต่สองคุณตอนนี้ไม่รับรู้อะไรแล้วนึกแค่ว่า แบคยอนนายยยยยยยยยยยยยยยยย ฮึ้ย!!  
    แกร๊กๆ เสียงประตูเลื่อนออก ร่างของชายทั้ง 5 คนเข้ามาในห้องไม่ใช่ใครคือกลุ่มของแบคยอนนี่เอง เมื่อคุณเห็นแบคยอนสิ่งแรกที่คิดได้คือการอัดแบคยอนให้น่วม คุณเดินตรงไปที่แบคยอน แบคยอนที่ไม่รู้อะไรก็ยิ้มร่าเมื่อเห็นคุณเดินเข้ามาหา
    " เธอทิ้งฉันให้มาคนเดียว อ๊ะ โอ๊ย !!! " แบคยอนต้องทรุดลงเมื่อคุณกระแทกหัวเข่าเข้ากลางแบคยอนน้อยเต็มๆ
    " ไอ้บ้าาาา" คุณเดินออกจากห้องเรียนไปทันที คุณวิ่งไปที่สวนสาธารณะโรงเรียนที่ตอนนี้ไม่มีผู้คนเลยคุณเดินเตะฝุ่น ใบไม้ ไปเรื่อยโดยไม่ดูทางทำให้ไปชนกับร่างใหญ่ข้างหน้า
      " โอ๊ะ ขอโทษค่ะ " คุณก้มหัวขอโทษให้ร่างตรงหน้า คุณเงยหน้าขึ้นช้าๆคนข้างหน้าเป็นผู้ชายรูปร่างหน้าตาดี (มาก)คนนึงกำลังยิ้มใสๆมาให้คุณ กับพวกข้างหลังประมาณ 6 คน คุณกำลังจะหันหลังเดินกลับแต่แล้วก็
      "เดี๋ยวก่อน " ชายนิรนามเรียกคุณ คุณหันกลับไปช้าๆและมองหน้าพวกเขา
      "มีอะไรหรอค่ะ " ชายคนเดิมเดินตรงมาข้างหน้าคุณพร้อมกับยื่มมือมา
      " ผมจองกุก  ห้อง 1 ครับ " ใครอยากรู้ ตอนนี้อยากเดินกลับ
    ห้องมากกว่า
      " เอ่อ .. ฉัน(ชื่อคุณ) ห้อง 1 ค่ะ " ฉันยื่นมือไปเชคแฮนกับมือขาวที่ยื่นรอนานตามมารยาท
      " คุณมีแฟนยังครับ " ห๊ะ อะไรเนี่ย ถามยังงี้จะจีบหรอ แล้วมือน่ะเมื่อไหร่จะปล่อย คุณพยายามดึงมือกลับแบบเบาๆเพื่อไม่ให้เสียมารยาทแต่ไม่สำเร็จ
      " เอ่อ..คือว่า.../มีแล้ว ฉันเอง " ร่างสูงอีกร่างเดินมาตัดตรงหน้าฉันกับจองกุก ทำให้มือของเราหลุดจากกัน โล่งอกไปที แต่ไอ้คนที่มาเนี่ยจะดีมากถ้าไม่ใช่แบคยอน แต่ก็รู้สึกดีใจนะที่มาช่วย แต่เอ๊ะจะดีใจทำไม
      " นายมายุ่งไรแบคยอน " จองกุกทำหน้าเสียใส่
      " ก็นี่ผู้หญิงของฉัน " ใครของนายห๊ะ แต่คำว่าผู้หญิงของฉันแล้วทำไมฉันต้องใจเต้นด้วยนะ ไม่ๆๆๆ
      " แน่ใจเหรอว่าของนาย ว่าไงครับคุณ(ชื่อคุณ) " คุณตาโตทันที เอ่อจะเรียกว่าแฟนก็ไม่ใช่ เพื่อนก็ไม่อยากเป็น คนรู้จักก็ฟังดูแปลกๆนอนเตียงเดียวกันหนิ
      " เอ่อ... " คุณตอบไม่ถูกได้แต่อ้ำอึง
    แบคยอนมองคุณอยู่รอคำตอบของคุณคำตอบที่เขาต้องการ คือแฟน  เธอรีบตอบสิ ไม่ได้การละขืนปล่อยไว้คำตอบไม่ดีแน่ ชิ่งดีกว่า แบคยอนดึงแขนคุณแล้วพาคุณออกมาจากตรงนั้น
    แบคยอนลากคุณจนมาถึงที่ห้องเรียนห้องเดิม พร้อมกับกองทัพของจองกุกที่วิ่งตามมา
      " จะตามไปถึงไหนว่ะ " แบคยอนบ่นและพาตัวคุณมานั่งที่เก้าอี้ประจำ จองกุกวิ่งมาหยุดที่หน้าห้องและค่อยๆเดินตรงเข้าหาคุณ
       " มีเรื่องไรหรือเปล่าบยอน " ไคถามเมื่อเห็นจองกุกเดินมาหยุดตรงหน้า กลุ่มหนุ่มหล่อเริ่มขยับมารวมตัวกันอีกครั้งโดยมีคุณนั่งตรงกลางกลุ่ม 'ไม่ได้อยากเข้ามายุ่งเลยนะ' -คุณ
       " นี่แบคยอนนายจะวิ่งหนีทำไมวะ " จองกุกยืนท้าวเอวและหอบด้วยความเหนื่อย แบคยอนทำเป็นเหมือนไม่ได้ยินเมินหน้าหนีเมื่อจองกุกเห็นก็เดินเข้าไปผลักไหล่แบคยอนเพื่อเรียกร้องความสนใจ แต่ผลตอบรับคือการยิ้มกวนใส่
      " ก็ฉันจะพาแฟนมาเรียนมีไรมั้ย " แบคยอนยิ้มยียวนกวนบาทาใส่จองกุก แต่คำพูดของแบคยอนทำให้หลายๆคนสะดุ้งโดยเฉพาะคุณ
      " แฟน (ชื่อคุณ)เป็นแฟนนายเหรอ " ดีโอ
      "ตอนไหนว่ะ " ไค
      " แย่งกูสาดดด " เซฮุน
      " ไม่บอกเพื่อนเลยนะ " ซูโฮ
      "...... " ชานยอล
       ฮือ ฮา ๆๆ (เสียงทุกคนที่อยู่ในห้อง )
      " ไม่ได้เป็นแฟนกันจริงนี่หว่า ไม่งั้นทุกคนต้องรู้สิ ใช่มั้ย " จองกุกยิ้มยวนตีนบ้าง
      "ถ้างั้น (ชื่อคุณ)ฉันขอนะ 5555 " แบคยอนถึงกับฉุนขึ้นเมื่อจองกุกพูดอย่างนั้น 'ผู้หญิงแบคใครอย่าแตะเดี๋ยวแบคตบ เอ้ย ต่อย '
       " นายก็ไม่มีข้อพิสูจว่าเป็นแฟนซะด้วย ถ้าอย่างนั้นผมอยากทำความรู้จักกับคุณมากขึ้นนะครับ คุณ(ชื่อคุณ)" จองกุกเอามือไปยื่นจะจับมือคุณแต่แบคยอนปัดออก

       " (ชื่อคุณ) คือผู้หญิงของฉัน นายห้ามยุ่ง " แบคยอนดึงแขนคุณให้คุณลุกขึ้นมา
       " อ๊ะ นี่ นา " แบคยอนดึงแขนเล็กคุณให้ตัวคุณติดเขาแล้วเขาก็จุมพิศคุณอย่างนุ่มนวล
    ต่อหน้าทุกคนในห้อง!!!
        ดวงตาเล็กเบิกกว้างเมื่อสัมผัสนิ่มแตะที่ปากโดยไม่ได้ตั้งตัว มือเล็กที่จะทุบแบคยอนให้ผละออกกลับหมดแรงไปซะงั้นเมื่อปากของแบคยอนเริ่มบดเบียดริมฝีปากเล็กอย่างมันส์ปาก(มันส์อะไรตอนนี้ ไอ้แบคบ้า)
    'นี่นายจะไม่คิดปล่อยฉันออกเลยหรอไอ้แบคคคคคคคค อายคนอื่นนะเฟ้ย ' คุณ
    ' กะว่าแค่ปากแตะปากแต่ปากเธอมันยั่วยวนฉันเองนะ โอกาสที่จะแต๊ะอั๋งขนาดนี้หายาก ยังไงก็เอาซะหน่อย อิอิ ' แบค

    มือเล็กกับมามีแรงอีกครั้งเมื่อลมหายใจเริ่มหมด มือเล็กผลักแบคยอนออกแต่แบคยอนยื้อไว้เพื่อจะให้ดูเนียนว่าคนตัวเล็กสมยอม แบคยอนค่อยๆผละออกช้า และหันมายิ้มกวนตีนใส่จองกุกกับพวกๆ
     " ทีนี้รู้แล้วใช่มั้ยว่าของใคร  ไปเหอะวันนี้ไม่มีอารมณ์เรียนละ  " พูดจบแบคยอนก็ลากร่างคุณออกมาจากห้องพร้อมกับเพื่อนกลุ่มคนหล่อออกมาด้วยทิ้งไว้เหลือแค่จองกุกกับพวกและนักเรียนคนอื่นๆที่อึ้งกับเหตุการณ์เมื่อกี้

      " เฮ้ยไอ้กุก " แร๊ปม่อนรีบเดินมาพยุงเพื่อนชายตัวเล็กที่จะล้มทั้งยืน
      " เมื่อกี้กูไม่ได้ฝันใช่มั้ย กูโดนไอ้แบคแย่งอีกแล้วหรอว่ะเนี่ย ม่ายยยยอม ฮือ " เพื่อนคนอื่นๆพากันส่ายหัวกับความเด็กของจองกุก แค่เรื่องผู้หญิงก็ร้องไห้ซะละ โอ้ย เวรกรรมแท้ๆๆ 
     
    .
    .
    .
     " นี่นายจะลากฉันไปไหนเนี่ย " คุณสะบัดข้อมือออกจากมือหนาของแบคยอนแต่ไม่สำเร็จ คุณทำหน้าฮึดฮั้ดใส่แบคยอน แต่แบคยอนได้แค่มองคุณแล้วถอนหายใจ ตอนนี้พวกคุณอยู่หน้าโรงเรียนแล้วไม่ต้องสงสัยว่าออกมาได้ยังไงระดับกลุ่มหนุ่มหล่อแล้วจะออกเมื่อไหร่ก็ไม่มีใครว่าเพราะแต่ละคนนั้นรวยและเส้นใหญ่อย่างกับพวก4fในหนังเลยล่ะ
      " นี่แบคยอนเราจะไปเที่ยวไหนกันดีฟร่ะ " เซฮุนเอ่ยถามเพื่อนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆ
      " ไปที่ประจำเรากันมะ วันนี้สาวๆน่าจะเพียบว่ะ " ไคเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าแลดูหื่น ขอย้ำหื่่นมาก!!!
      " แต่ตอนนี้ไปก็ไม่หนุกนะ ยังเช้าอยู่เลย " ดีโอพูดแทรก พอดีโอพูดไครีบหันหน้ามามองทันทีด้วยความสนใจ
      " ก็จริงนะ ว่าแต่ไอ้หูกางก็ไอ้ขาวโอโม่จะไม่แสดงความคิดเห็นหน่อยหรอ " แบคยอนมองไปที่เพื่อนสองคนที่ยืนนิ่งเป็นหิน
      " กูยังไม่อยากตะหบะแตกวันนี้ " ซูโฮพูดขึ้น
      " ส่วนกูยังไงก็ได้ แต่ที่ที่ไอ้ไคพูดก็น่าสนใจดีนะ " ชานยอลแสดงความคิดเห็น
      " ไปเที่ยวสวนสนุกกันมั้ย!! " คุณเอ่ยขึ้นอย่างลืมตัว พูดจบก็รีบปิดปากทันทีเพราะถูกทุกสายตาจ้องมอง คุณก้มหน้างุด
      " เยี่ยม!! " ทุกเสียงกล่าวออกมาพร้อมกัน คุณรีบเงยหน้าทันที นึกว่าจะโดนดุซะแล้ว
      .
      .
      .
      เสียงเด็กดังลั่นไปทั่วสวนสนุกโซล ดังซะยิ่งกว่าวันหยุดอีกทั้งที่คนก็ดูออกจะน้อยแต่ทำไมเสียงดังเจื่อยแจ๊วนักนะ หนุ่มหล่อทั้ง6 กับสาวน้อย ก้าวเข้ามาในสวนสนุกราวกับว่าเป็นเทพมาจุติบนพื้น (อะไรจะอลังการขนาดนั้น) 'จะดีมากถ้าตัดฉันออกไป'  เครื่องเล่นนับร้อยรอพวกเขาอยู่ตรงหน้าแล้ว ไม่รอช้าหรอก ทุกคนวิ่งเข้าไปในสวนสนุกยังกับเหมือนแม่พาเด็กๆมาเที่ยว เฮ้ยนี่มันโตกันยัง " ทำไมนายพวกนี้เป็นยังนี้ล่ะ " คุณพรึมพรำ พร้อมกับตาโตๆที่เบิกกว้างภาพตรงหน้าคือชายทั้ง 6 วิ่งเล่นตามเครื่องเล่นต่างๆเหมือนพึ่งเคยมาครั้งแรกนี่ไปเก็บกดกันมาจากไหนเนี่ย บอกฉันทีว่านี่คือแก๊งหนุ่มหล่อ คือกลุ่มที่น่าเกรงขาม และเป็นคนอายุ 17 นึกว่าลิง

     " มานี่สิ(ชื่อคุณ) " แบคยอนเข้ามาลากฉันไปที่บ้านผีสิงจะบ้าหรอ ยิ่งกลัวผีอยู่ โดยเฉพาะไปกับนายมันไม่น่าไว้ใจ
     "แล้วคนอื่นล่ะ " คุณหันไปถามแบคยนอน
     " ไปเล่นกันหมดแล้ว ก็งี้ล่ะไม่ได้มาตั้งนาน " แบคยอนจับมือคุณดึงเข้าไปที่บ้านผีสิง นี่แกจะไม่ถามฉันหน่อยหรอว่าอยากเข้าไปมั้ย ข้างในนี้มืดมากกกกก โครตมืด ไม่ต้องมีก็ได้มั้งไอ้ไฟสีแดงๆนี่
     " ฮ่าฮ่าฮ่า บรู๋-- " เสียงโหยหวนต่างๆนาๆถูกเปิดจากเครื่องเสียง คุณได้แต่กำแขนของแบคยอนไว้แน่น ตอนนี้ไม่สนไรแล้วขอแค่รอดออกไปก็พอ
     ปัง ปัง ปัง
     กรี๊ด คุณกระโดดโย๋งกอดแบคยอนไว้แน่น
     " 555 นี่เธอกลัวผีขนาดนี้เลยหรอ โอ๋ๆที่รักไม่ต้องกลัวนะ " แบคยอนลูบหัวคุณ คุณผละออกอย่างเร็ว ใครที่รักนายห๊ะ แล้วทำไมต้องใจเต้นด้วยเนี่ย รู้ร้อนหน้ามากเลย สงสัยเพราะกลัวผีล่ะมั้ง ไม่น่าเลยเราต้องอยู่ห่างๆแบคยอนไว้ละ
     คุณกับแบคยอนเดินไปเรื่อยๆตามทาง ระหว่างทางก็มีผีโผล่มา แต่คุณพยายามคุณสติไม่ให้ไปกอดไปจับแบคยอน แต่มันก็ไม่พ้นจุดไคลแม็ก อิอิ
     
     ทางใกล้จะสุดทางแล้ว อีกนิดเดียวคุณก็จะออกมาจากบ้านผีสิงแล้ว ถ้าไม่ติดว่า
      แบร่ !!! ผีปลอมตนนึงวิ่งเข้ามาจับแขนคุณ คุณกรี๊ดดังลั่่นพร้อมกับกระโดดกอดคอแบคยอนแต่ท่าที่กอดออกจะล่อแหลมอย่างมากเพราะคุณยืนตรงหน้าแบคยอนมือที่กอดคอก็กอดกันตรงๆกอดคอของแบคยอนจนหน้าของแบคยอนห่างจากคุณไม่ถึงคืบ คุณได้แต่หลับตาปี๋ไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรแต่แบคยอนที่จ้องมองคุณอยู่ก็ยิ้มร่าออกมา  และเลิกคิ้วอย่างเจ้าเล่ห์
     จุ๊บ
     @@
     คุณเงยหน้าขึ้นทันทีสิ่งที่คุณไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอีก
     จุ๊บ
     ปากของคุณตอนเงยหน้าขึ้นไปสัมผัสตรงปากเรียวของแบคยอนพอดี อะไรจะเหมาะเจาะขนาดนี้ คุณรีบผละออกแต่มือหนาของแบคยอนรั้งทายทอยของคุณไว้ทำให้ปากที่สัมผัสกันนั้นมันแน่นกว่าเดิมอีก
     'วันนี้ฉันเสียจูบให้นายกี่ครั้งแล้วเนี่ย แบคยอน!!!'
     " อือ  อื้อ " คุณเอามือเล็กทุบประท้วงที่หน้าอกแกร่ง เพราะลมหายใจหมดแล้ว จะตายแล้วววววว
     แบคยอนผละออกช้าๆ แล้วยิ้มกวนประสาทก่อนจะพูดคำที่คุณอยากจะเตะก้นแบคยอนจริงๆ
      " ปากเธอนี่มันเย้ายวนฉันตลอดเลยนะ 5555 " แบคยอนเดินอออกไปพร้อมกับทิ้งความหมันไส้สุดขีดไว้ให้คุณ
      "แบคยอน !!!! " คุณตะโกนจนคนอื่นต่างสะดุ้งกันหมด
      "5555 " แต่เสียงที่ตอบมาคือเสียงหัวเราะของแบคยอน
      " นายมันกวน... ที่สุดในโลกเลย ฉันเกลียดนายยยย " คุณกระทืบเท้าอย่างหงุดหงิด








    จบล้วนะค่ะตอนนี้ ขอบคุณที่อ่านกันนะ

    ขอ เม้นหน่อย


    หายไปนานเลยอ่ะ เพื่อนๆคงเหมือนกันเนอะ ต้องเรียนหนังสือเลยไม่มีเวลาว่าง
    รักรีดเดอร์นะค่ะ
    :) Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×