โรงเตี๊ยมของจอมเวทสาว (จบ) มีE-Book

เด็กสาวเกิดมาในโลกของนักเวท แต่โชคร้ายไร้ซึ่งพลัง ถูกฆ่าตายให้ฐานะขยะไร้ค่า 

เธอได้เกิดใหม่ในร่างของหญิงสาวที่มีชะตากรรมไม่ต่างกัน แต่ร่างนี้กลับซ่อนพลังเวทที่ยิ่งใหญ่เอาไว้ 

การใช้ชีวิตใหม่ของนักเวทในโลกที่ไม่มีใครรู้จักพลังเวทจึงเริ่มต้นขึ้น

"มีชีวิต มีพลัง มีเงิน แล้วข้าจะทำอะไรดี"

"โรงเตี๊ยมดีไหม ความคิดดี งั้นข้าจะทำโรงเตี๊ยม"

บทนำ 

เอเวอ หญิงสาวที่เกิดมามีชีวิตที่รันทด อาศัยอยู่ในโลกที่ทุกคนต่างเป็นนักเวท มีพลังเวทมาตั้งแต่กำเนิด ได้เล่าเรียนในสถานศึกษา ใช้ชีวิตโดยมีพลังเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ต่างจากเอเวอที่เกิดมาไร้ซึ่งพลัง แต่ในโชคร้ายยังมีโชคดี เอเวอเป็นคนหัวดี สามารถเรียนรู้ได้ด้วยตนเอง จดจำทุกตัวอักษรจากตำราที่ได้อ่าน 

แต่ต่อให้เอเวอศึกษามากแค่ไหน เธอก็ไม่สามารถใช้มันได้เลย ไม่ได้รับการถูกยอมรับ ถูกตาหน้าว่าเป็นตัวประหลาด ไร้ค่าไม่มีประโยชน์ ขยะที่ไม่มีใครต้องการ ถูกกลั่นแกล้ง รังแกมาตลอดชีวิต จนท้ายที่สุดแม้แต่ชีวิตก็รักษาเอาไว้ไม่ได้

หงเยี่ยนหญิงสาวผู้ไม่มีแม้แซ่ให้ใช้ เกิดมาไม่มีทั้งพ่อและแม่ ถูกคนจับได้แล้วนำมาขายให้กับหอนางโลมแลกเงิน หงเยี่ยนเป็นหญิงร่างกายผอมแห้ง เนื้อตัวมอมแมม จึงทำได้เพียงเด็กทำความสะอาดอยู่ด้านในเท่านั้น

ชีวิตที่เหมือนจะดีขึ้นกลับแย่ลงเมื่อนางโลมคนหนึ่งไม่ชอบหน้าของหงเยี่ยน  โดนวางยาและจับไปรับแขก เมื่อเรื่องนี้รู้ถึงหูเถ้าแก่เนี้ย จึงต่อว่า ทุบตี โทษฐานที่บังอาจออกไปรับแขก ทำให้หอเสียชื่อเสียง ขณะที่หงเยี่ยนจะบอกกับเจ้าของหอว่าเธอถูกกลั่นแกล้ง แต่ก็ถูกจับตัวไปฆ่าปิดปาก และนำร่างไปทิ้งในป่า อำพรางว่าถูกสัตว์ร้ายฆ่าตาย 

สนใจอีบุ๊กในMeb คลิ๊ก--> https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMzEzOTI4OCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIzMzYwNCI7fQ

ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจกันด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่า

คำนิยาม 

พลังเวท,นักเวท คือ คนที่มีพลังมาตั้งแต่เกิด เรียกพลังในตัวออกมาใช้ได้ ไม่จำเป็นต้องมีไม้เท้าหรือสิ่งของเป็นตัวช่วยดึงพลัง ใช้พลังจากดินน้ำลมไฟ รักษาและเวทอื่นๆจากที่เรียนมาได้

พลังลมปราณ คือ พลังที่มนุษย์ธรรมดามี มากน้อยขึ้นกับการฝึกฝนเรียนรู้ สามารถใช้ร่วมกับกระบี่หรืออาวุธต่างๆได้ มีหลายขั้น ยิ่งขั้นสูงยิ่งแข็งแกร่ง 

หน่วยวัด

1 จิน เท่ากับ 500 กรัม

1 ชั่ง เท่ากับ 600 กรัม

1 หมู่ เท่ากับ 666 ตารางเมตร

1 ลี้ เท่ากับ 500 เมตร

1 จั้ง เท่ากับ 10 ฉื่อ 

1 ฉื่อ เท่ากับ 10 ชุ่น เท่ากับ 10นิ้ว

1ชุ่น เท่ากับ 1 นิ้ว

การนับช่วงเวลา

1 วัน เท่ากับ 12 ชั่วยาม หรือ 96 เค่อ

1 ชั่วยาม มี 8 เค่อ เท่ากับ 2 ชั่วโมง

1 เค่อ เท่ากับ 15นาที

ช่วงเวลา 23.00-10.59

ยามจื่อ คือ 23.00 – 00.59 น.

ยามโฉ่ว คือ 01.00 – 02.59 น.

ยามอิ๋น คือ 03.00 – 04.59 น.

ยามเหม่า คือ 05.00 – 06.59 น.

ยามเฉิน คือ 07.00 – 08.59 น.

ยามซื่อ คือ 09.00 – 10.59 น.

ช่วงเวลา11.00-22.59

ยามอู่ คือ 11.00 – 12.59 น.

ยามเว่ย คือ 13.00 – 14.59 น.

ยามเซิน คือ 15.00 – 16.59 น.

ยามโหย่ว คือ 17.00 – 18.59 น.

ยามซวี คือ 19.00 – 20.59 น.

ยามห้าย คือ 21.00 – 22.59 น