[Fic Prince of Tennis] Letter song

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ถึงตัวผมในอีกสิบปีข้างหน้า


   ตอนนี้เธอกำลังมีความสุขอยู่หรือเปล่านะ...?




WARNING :  SHONEN AI

PAIRING   :  TEZUKA x FUJI  characters based on 'Prince of Tennis'

SONG      :  LETTER SONG (wotamin)

เนื้อเรื่อง

            แสงแดดอ่อน กับสายลมฤดูใบไม้ผลิที่โชยพัด

หอบนำเอาภาพเก่าๆ บรรยากาศที่คุ้นชินคืนกลับมา..

แสงแดด --- ชวนให้นึกถึงสนามเทนนิส

ชีวิตอันสดใส มีพลัง มีความฝัน

...ของเด็กมัธยมต้น

ผมไม่ได้สัมผัสกับความรู้สึกเหล่านี้มานานเท่าไรแล้วนะ

     ไหนจะสายลมที่ผมเคยคุ้นชินนั่นอีก

ครั้งสุดท้ายที่สัมผัสได้ ก็คงจะเป็น...

   ก่อนที่จะเลิกเล่นเทนนิสไปนั่นแหละมั้ง?

สมุดบันทึกเล่มเก่าสมัยมัธยมต้นถูกเปิดขึ้นมาอีกครั้ง

ชดเชยความรู้สึกคำนึงหาอะไรบางอย่างและใครบางคน..

ภายในเผยให้เห็นรูปภาพต่างๆมากมายให้ชวนคิดถึง

เทนนิส.. ชุดนักกีฬาตัวจริงของเซซุน..

เห็นแล้วก็อดอมยิ้มเล็กๆไม่ได้

   เมื่อก่อนผมคงชื่นชอบเทนนิสมากเลยสินะ

แล้วเทนนิสก็คงเป็นจุดเริ่มต้นให้ผมพบกับเขาด้วยสินะ

อ่า.. เกือบลืมไปแล้วด้วยซ้ำ..

แต่ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไรหรอก

ในเมื่อทุกอย่างก็ผ่านมาราวสิบปีแล้วนี่นา...

ลืม งั้นหรอ..

เป็นความคิดที่ชวนให้แค่นหัวเราะใส่ตัวเองเสียนี่กระไร

เธอเคยลืมอะไรเกี่ยวกับเขาได้ด้วยหรือ

ถ้าลืมอะไรไปได้สักนิดก็คงดีนะ ชูสึเกะ...

หน้ากระดาษที่ถูกผลัดผ่านไปแผ่นแล้วแผ่นเล่า

ปรากฏเพียงภาพถ่ายใบสวยมากมาย กับคำบรรยายสั้นๆอยู่ภายใต้เท่านั้น

จริงสิ.. เมื่อก่อนผมเองก็ชอบถ่ายรูปมากเลยนี่นา

    ..แต่คงเป็นช่างกล้องที่ดีไม่ได้ ในเมื่อถ่ายภาพได้ไม่หลากหลายเอาเสียเลย

ผมยิ้มให้กับอดีตของตัวเอง ก่อนจะพลิกหน้าต่อไปพลางๆ

      ภาพคนเดิมๆ ของเดิมๆ สิ่งที่ผมสนใจชิ้นเดิมๆ ในมุมที่ต่างกันออกไป

กระบองเพชร เทนนิส ยูตะ พี่ยูมิโกะ แล้วก็...

เทะสึกะ

พลิกไปจนเกือบสุดสมุดบันทึก ปรากฏข้อความยาวเรียงทั้งหน้ากระดาษ

   ไม่ใช่รูปภาพพร้อมคำบรรยายสั้นๆเหมือนหน้าก่อนๆ

เห็นแล้วอดสงสัยไม่ได้ จนต้องก้มอ่านดู...

เนื้อเพลง...

เป็นเพลงที่ผมเคยชอบฟังมาก

เคยคิดจะเก็บไว้ถาม“ตัวเองในอีกสิบปีข้างหน้า”

ซึ่งก็คือตัวผมในวันนี้

.

.

.

今見てるもの

今出会う人

その中でただ前だけを見てる

The thing I see now 
The person I'll meet now 
What I can see inside is just what stands before me

ภาพที่ผมเห็นก็คือตัวเขาในตอนนั้น

ผู้ชายสมบูรณ์แบบ

ผู้ชายที่ยิ้มยาก และมอบรอยยิ้มนั้นให้กับเพียงไม่กี่คน

ถึงกระนั้น ผมก็ยังเป็นคนหนึ่งที่เคยได้รับมัน

แววตาอ่อนโยน กับคำพูดไม่กี่คำที่แสดงความห่วงหาอย่างชัดเจน

เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว

            เพียงพอที่จะทำให้ ...ผมชอบเขา

...ผมชอบบรรยากาศที่อยู่รอบๆเขา

ชอบ..ที่เราเข้าใจกันโดยไม่ต้องอาศัยคำพูดใดๆ

แต่ผมในตอนนั้นไม่มีทางรู้ได้เลย

ว่าอนาคตของเราหลังจากนั้นจะเป็นอย่างไร

สิ่งที่ผมรู้ ก็มีเพียงสิ่งที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าผมในตอนนั้น

...ก็เท่านั้น...

~10年後の私へ~

今は幸せでしょうか?

それとも悲しみで

泣いているのでしょうか?

To the me ten years after

Are you happy right now? 
  Or in loneliness 
  Are you crying?

ในตอนนี้.. ผมมีความสุขดี

ผมไม่ได้เหงา

และผมก็ไม่ได้ร้องไห้อยู่ด้วยล่ะ

ที่จริงแล้ว ผมไม่ใช่คนร้องไห้ง่ายสักเท่าไรหรอก

ผมไม่ใช่คนอ่อนแอ

ทั้งผมทั้งเขา..ต่างรู้ดี

จะมีไม่กี่ครั้งก็เพื่อเขา...เท่านั้นแหละ

    แต่ตอนนี้มันจะไม่มีอีกแล้ว

ก็ไม่มีเหตุผลอะไรให้ร้องไห้แล้วนี่นา...

けどあなたの傍に

変わらないものがあり

気付いていないだけで

守られていませんか?

But besides you 
  There's something that won't change 
  You're just not aware of it 
  Aren't you able to protect it?

ข้างกายผม ก็มีสิ่งต่างๆอีกมากมายนั่นแหละที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลย

แม้ว่าตอนนี้เราต่างมีทางเดินของตัวเอง

    ไม่ได้เดินไปด้วยกันเหมือนแต่ก่อน

แม้ว่าตอนนี้... เราจะไม่ได้เกี่ยวข้องกันอีก

แม้ว่าตอนนี้เขาจะมีว่าที่ภรรยาสาวแสนสวยอยู่ข้างกาย

และจะกลายเป็นผู้นำตระกูลใหญ่ “เทะสึกะ” ในอีกไม่ช้า

แต่.. ก็มีอะไรอีกมากมาย ที่ยังเหมือนเดิม

... ผม ยังรักเธอเหมือนเดิมนะ เทะสึกะ...

และผมก็..

 มีความสุขดี...

~10年後の私へ~

今がもし幸せなら

あの日の私のこと

思い出してくれますか

そこにはつらいことに

泣いた私がいるけど

その涙を優しく

思い出に変えてください

To the me ten years after

If you are happy right now 
  The things about me that day 
  Are you still remembering them?

In that, there's something painful 
  There's me that cried but 
  Those tears, gently, 
  Bring them back to your memories

ความทรงจำอันหอมหวานเหล่านั้นน่ะหรือ

จำได้สิ ผมจำได้..

แม้มันจะทำให้ผมร้องไห้แทบตาย ในวันที่รู้ว่าจะไม่มีสิ่งเหล่านั้นอีกต่อไป

แต่นั่นก็เป็นความทรงจำที่ดีที่สุดของผม

ความทรงจำ... ที่มีเธอเป็นคนเขียนขึ้นมา

ไม่ว่าอย่างไร..

ผมก็ไม่มีทางลืม...

ที่จริงแล้ว.. เธอก็คงเป็นเหมือนสายลมสำหรับผมนั้นแหละ

สายลม... ที่ผมเคยคิดว่ารู้จักดี

สายลม... ที่ผมเคยเข้าใจจนอ่านทิศทางได้

แต่มาวันนี้.. ก็ไม่มีอีกแล้ว

.

.

#END

>> ขอบคุณเนื้อเพลงและคำแปลจาก animelyrics.com จ้า

ฮะแฮ่มๆ ฟิคใหม่เรื่องแรกในรอบ 5 ปี (ฮา)

เกิดขึ้นจากไรท์เตอร์ชอบเพลงนี้มากๆ และยังมั่นคงในคู่เทะฟูมากๆๆ (แม้จะรู้ว่ารีดเดอร์หายกันไปหมดแล้วว ฮ่าๆ) ทำให้เกิดอาการอยากปั่นฟิคขึ้นมา คือ..เมื่อก่อนบ่นภาษาฝืดยังไง ตอนนี้ภาษาฝืดยิ่งกว่าเดิมอีก (ฮา)

ถ้ายังมีรีดเดอร์สาวกเทะฟูคนไหนแวะเข้ามาเจอก็มาคุยกันได้นะ

เห็นหน้าไอดีไม่อัพเดท แต่ยังเล่นทุกวันนะคะ 555 คุยกันได้นะ :P