บุษบาวิลิศ

บุษบาวิลิศ
โดย รำไพ

***************

"ฉันเป็นเมียของคุณชายเกื้อนะคะ!" พิศเพลินตื่นตระหนกเมื่อถูกพละกำลังมหาศาลของเขาเหวี่ยงลงมาบนเตียงกว้าง
"แล้วยังไง" ราชนิกุลหนุ่มใหญ่ทิ้งกายตามลงมา ไม่อนาทรร้อนใจต่ออาการตื่นกลัวของอีกฝ่ายเลยสักนิด
"คุณชายเกื้อคือน้องชายของคุณชาย คุณชายไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับฉัน!"
"เธอก็ไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้นกับแม่กับน้องของฉันเหมือนกัน!" เขาตะคอก...เป็นครั้งแรกที่คุณชายผู้สุขุมขึ้นเสียงกับสุภาพสตรีตรงหน้า มือหนาค่อยๆ ปลดเนคไทสีเข้มออกจากปกเสื้อ
"คุณชายกันต์!...แล้วคุณชายจะเสียใจ"
"ฉันไม่มีวันเสียใจ!" ใช่! เขาจะไม่มีวันเสียใจแน่ๆหากทำทุกอย่างตามใจตัวเอง
เขาทนเห็นพิศเพลินแสดงละครตบตาทุกคนด้วยการเปลืองเนื้อเปลืองตัวกับชายเกื้อไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว และเขาก็ไม่อาจทนให้ถึงวันที่หม่อมแม่เส้นเลือดในสมองแตกเพราะพิศเพลินแน่ๆ
...ผู้หญิงคนนี้สมควรจะโดนกำราบเสียบ้าง!

***************


เรื่องนี้เป็นโรแมนติก-ดราม่า ค่ะ (น้ำเน่าด้วย)
ไม่มีฉากลามกอนาจาร ล่อแหลม ๑๘+ แน่นอน
แต่มีคำพูดหยาบคายไปตามอารมณ์ของตัวละคร
เด็กๆ จึงต้อง "ใช้วิจารณญาณ" ในการอ่านนะคะ




อัพทีละน้อย และนานๆ อัพทีค่ะ เพราะงานยุ่งเหลือเกิน เรื่องนี้เขียนเพราะฉากบางอย่างมันผุดขึ้นในหัว แม้จะเขียนเพราะไม่ได้ตั้งใจ แต่ยังไงก็จะตั้งใจเขียนนะคะ ฉะนั้นรักกันต้องรอได้ อิอิ

**************

 

ติดตามข่าวสารและทำความรู้จักกันได้ที่นี่นะคะ