คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : UNIT10
UNIT10
In Tro Part.. “ พี่เฟลอร์นั่นแหละหยุด พูดถึงคนอื่นอยู่ได้ นี่ซัมเป็นแฟนพี่เฟลอร์นะ ”
Fleur De Lis Talk >>>
“ กูตกลง!! ”
เยส! ในที่สุดผมก็ทำแผนการสำเสร็จไปขั้นหนึ่งแล้ว ฟอร์ยอมทำตามข้อตกลงที่ผมเสนอ ผมรู้ว่า
ผมมันเห็นแก่ตัว ที่ไม่ว่าฟอร์จะเลือกแบบไหน คนที่ได้ก็มีแค่ผม แต่เอาจริงๆนะ ถ้าฟอร์ไม่
ตกลง ผมก็ไม่ทำอะไรน้องซัมจริงๆหรอก เพราะผมก็รักน้องซัมครับ แต่รักแบบน้อง
“ งั้นขึ้นรถสิ ”
“ จะไปไหน ”
“ ถึงเดี๋ยวมึงก็รู้ ”
“ ... ” ฟอร์ไม่พูดอะไร แล้วก็ขึ้นรถมาอย่างง่ายๆ
“ ต้องทำอะไรบ้าง ” ฟอร์ถามผม ขณะที่ผมกำลังขับรถอยู่
“ ก็..มึงก็คิดสิว่า ถ้ามึงเป็นน้องซัมมึงจะทำอะไรกับกูบ้าง ” ใช่ครับ เงื่อนไขหรือข้อตกลงของเรา ถ้าจะให้อธิบายง่ายๆ
คือ ฟอร์จะต้องทำหน้าที่แทนน้องซัม หรืออีกนัยนึงก็คือ ฟอร์จะต้องทำหน้าแฟนผมแทนน้องซัม ยังไงล่ะครับ
“ เป็นซัมหรอ? ” ที่จริงผมก็ไม่อยากให้ฟอร์คิดว่ามาทำอะไรแทนน้องซัมหรอกนะ แต่นี่เป็นทาง
เลือกเดียวที่ผมจะได้ทำอะไรแบบนี้กะฟอร์
“ ก็ประมาณนั้น มึงคงทำได้นะ ” ผมถามกลับเป็นเชิงบังคับ
“ ได้สิ งั้นเริ่มเลยนะ ” ฟอร์หันมายิ้มให้ผมแบบนางฟ้ามากๆครับ เห็นแล้วใจจะละลาย
“ ยิ้มทำไม ” ผมแค่อยากรู้ครับ ไม่ได้อยากให้เสียบรรยากาศ
“ ก็ซัมจะยิ้มให้แฟนซัมไม่ได้หรอฮะ ” ฟอร์..นี่มึง มึงต้องบ้าไปแน่ๆ นี่กูให้มึงทำหน้าที่แทนน้องซัม
ไม่ใช่ให้มาเป็นน้องซัมแบบนี้
“ ฟอร์..กูไม่ได้ต้องการแบบนี้ ”
“ นี่ซัมนะฮะ ไม่ใช่ฟอร์ ” นั่น ยังไม่หยุดพูดอีก.. ผมจะทำยังไงกับคนๆนี้ดี
“ หยุดทำแบบนี้เลยนะ ฟอร์ ”
“ พี่เฟลอร์นั่นแหละหยุด พูดถึงคนอื่นอยู่ได้ นี่ซัมเป็นแฟนพี่เฟลอร์นะ ” จะเล่นแบบนี้ใช่มั๊ยฟอร์
ได้.. แล้วจะมึงจะได้ทำหน้าที่แทนซัมอย่างเต็มรูปแบบ หึหึ
“ ครับ..งั้นวันนี้น้องซัมอยากไปไหนครับ ” ผมเห็นฟอร์ชะงักนิดนึง มึงเล่นก่อนเองนะ
กูก็แค่เล่นให้เข้ากับมึงเท่านั้นเอง
“ ฟอร์..เอ้ย! ซัมหิวครับ อยากกินอาหารญี่ปุ่น ” เกือบหลุดไปนะฟอร์ เล่นให้เหมือนกว่านี้หน่อย
“ ญี่ปุ่นหรอครับ แต่พี่เฟลอร์อยากกินอาหารอิตาลี ”
“ ไม่อ่ะ ซัมชอบกินอาหารญี่ปุ่นนิ่ ” >< ! ฟอร์ทำหน้าค้อนๆ ใส่ผมครับ น่ารักครับ
“ ฮะ ฮา ฮ่า ซัมชอบอาหารฝรั่งเศสไม่ใช่หรอครับ ” ใช่ครับซัมเคยบอกผมว่าซัมชอบอาหารฝรั่งเศส
ก็นะ นี่มันฟอร์ไม่ใช่ซัมนิ่
“ เออ..แต่ซัมอยากกินนิ่ฮะ ” แขนเล็กๆทำท่ากอดอกแล้วสะบัดหน้าไปทางอื่น ผมชอบนะ นานๆทีจะเห็นฟอร์
ในอารมณ์นี้
“ งั้นหอมแก้มพี่ก่อน ” ผมยื่นหน้าไปหาฟอร์ แล้วผมก็เอานิ้วจิ้มที่แก้ม เป็นเชิงให้หอมเร็วๆ
“ เอาจริงหรอมึง? ” ฟอร์ทำหน้าเหวอๆ ก่อนจะ..
ฟอด!!
จมูกโด่งจรดที่แก้มผมจนยุบ ซูดดมกลิ่นของผมเข้าไปเต็มปอด สงสัยคงอยากกินมาก..555++
ฟอร์มึงมันตลกมาก แต่แบบนี้แหละ กูชอบ!!
“ เพราะว่าเป็นซัมหรอกนะ ถึงยอม.. ” ฟอร์พูดแล้วก็หันหน้าไปทางกระจกข้าง ผมแอบเห็นว่า
ฟอร์หน้าขึ้นสีเล็กน้อย
ฟอร์เขินผมหรอ?
“ น่ารักนะเราน่ะ ” ผมไม่เจาะจงชื่อครับ เผื่อฟอร์จะรู้สึกบ้างว่าผมชมมัน ไม่ใช่น้องซัม
“ ง่วงอ่ะ ถึงแล้วปลุกซัมด้วย ” ว่าแล้วเจ้าตัวก็หลับตาลง ใบหน้าเล็ก ผิวขาวออกชมพู
ปากอิ่มสีเชอรี่ จมูกโด่งๆ เห็นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะ..
จุ๊ฟ!
ผมจูบไปที่หน้าผากมนอย่างแผ่วเบา
“ ฝันดีนะครับ น้องฟอร์ของพี่เฟลอร์ ” ไม่รู้ว่าผมตาฝาดรึป่าว ผมเหลือบเห็นรอยยิ้มเล็กๆที่มุม
ปากฟอร์ น่ารักจริงๆ คนสำคัญของผม..^^
Look-peach Talk >>>
สวัสดีครับ ลูกพีช เองนะครับ เพิ่งเคยเจอกันครั้งแรกสินะครับ แต่คุณต้องไม่ผิดหวังแน่
ก็ตอนนี้ผมกำลังเจออะไรดีๆ สำหรับคุณ แต่มันแย่..สำหรับผม เพราะผมอยู่ในร้าน
Sweet couple ไงครับ!!
“ เฮ้ย พีช..นั่นพี่เอสของมึงนี่หว่า.. ” เพื่อนผมคนนึงในโต๊ะ พูดขึ้น
“ มึงตาฝาดรึป่าว พี่เค้าจะมาที่นี่ทำไม ” ผมพูดขึ้นก่อนจะหันไปมอง..
“ ใช่..มากับเด็กสายวิทย์ด้วยมึง น่ารักโคตร ” ใช่ครับ พี่เอสจริงๆด้วย แล้วอีที่นั่งตรงข้าม..มันเป็นใคร??
“ คงเป็นรุ่นน้องมั๊ง ” ผมพยายามจะหลอกตัวเอง ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าคนๆนั้นเป็นใคร ซัมเมอร์
คู่หมั้นของพี่เอสไง ผมรู้มานานแล้วครับ จากใครน่ะหรอ ก็ปริ๊นซ์ไงครับ มันพยายามจะให้ผม
เข้าใจพี่เอสผิด แต่ไม่มีทางหรอก เพราะผมรู้ว่าพี่เอสรักผมคนเดียว..แต่มาวันนี้ผมชักเริ่มไม่แน่ใจ
รอยยิ้มนั่นที่มีไว้สำหรับผมคนเดียว แต่มันกำลังจะถูกแบ่งไปให้คนอื่น..ซึ่งผมไม่มีวันยอม!!
“ อ้าว! แล้วมึงจะไปไหน ” ผมไม่ได้จะไปไหน..แค่จะไปประกาศความเป็นเจ้าของก็เท่านั้นเอง
ผมเลือกที่จะเดินไปด้านหลังของซัมเมอร์ หึ มีความสุขกันมากใช่มั๊ย อย่าหวังว่ามึงจะแย่พี่เอสไปจากกูได้ ซัมเมอร์..
“ พี่เอส! ” ผมเอ่ยเรียกพี่เอสเสียงดัง พี่เอสสะดุ้งเล็กน้อย ใบหน้าบ่งบอกถึงความตกใจ
พี่รู้สึกผิดด้วยหรอ ที่พี่ไม่บอกพีช ว่าพี่มีคู่หมั้นอยู่แล้ว พีชก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะพีชรู้ว่าพี่รักแค่
พีชคนเดียว แต่ทำไม..
“ เอ่อ..พีช มาได้ไงอ่ะ ” ทำไมครับ นี่พี่ไม่ดีใจหรอ ที่ได้เจอพีช..
“ นึกว่าใคร? ชู้นี่เอง ” ซัมเมอร์หันมามองผม แล้วพูดคำประโยคที่ทำให้ผมสะอึก ใครกันแน่ที่เป็นชู้?
“ ซัม! ” พี่เอสหันไปดุใส่ซัมเล็กน้อย ผมไม่สนหรอกครับ เพราะคนที่ได้หัวใจพี่เอสไปน่ะ คือผม
“ ก็นี่มันแถวๆโรงเรียนพีช ทำไมพีชจะมาไม่ได้ฮะ ” ผมตอบกลับไป ผมน่ะเลือกที่จะเป็น นางเอกครับ ไม่ใช่ตัวร้าย
ผมมองพี่เอสอย่างต้องการคำอธิบาย ซึ่งมันก็ได้ผล
“ คือพี่พา.. ” พี่เอสกำลังอธิบาย..แต่
“ คู่หมั้นมาเดท ” พี่เอสยังไม่ทันจะได้พูดต่อ ซัมเมอร์ก็พูดแทรกขึ้นมา..
หึ ไม่คิดว่าจะประกาศกันแบบนี้ กล้ามากนะ ทั้งๆที่รู้ว่าพี่เอสเค้าไม่เต็มใจ
“ ซัม! ” พี่เอสหันไปดุซัมเมอร์อีกครั้ง พีชยืนอยู่ตรงนี้ฮะ ช่วยสนใจกันหน่อย
“ เอ่อ..ล้อเล่นใช่มั๊ยฮะ พี่เอส.. ” ผมพยายามคาดครั้นพี่เอส ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่ามันเป็นเรื่องจริง
ผมอยากให้พี่เอสปฏิเสธซัมเมอร์ไป
“ เฮ้ย.. ” แต่จู่ๆ ซัมเมอร์ก็ลุกขึ้นยืน..
“ จะไปไหนน่ะซัม ” ซึ่งมันก็แย่งความสนใจที่พี่เอสมีต่อผมไปได้ แทนที่พี่เอสจะตอบผม
แต่กลับรั้งมันไว้แทน
“ เบื่อ..คนตอแหล ” ซัมเดินมาใกล้ผม แล้วพูดออกมาอย่างเน้นๆ
“ อ่อ..ขอบคุณนะเอส ที่เช็ดปากให้..ด้วยลิ้น ” ซัมเมอร์เดินไปซักสองก้าว ก่อนจะหันมาพูดด้วย
ประโยคที่ทำให้ผมใจแทบขาด มันยิ้มแสยะยั่วโมโหผม แต่ผมเป็นนางเอกนี่ครับ ทำอะไรได้
นอกจากต้องอดทนไว้ ทั้งๆที่ในใจอยากจะจับคนปากร้ายนี่มาหั่นเป็นชิ้นๆ
“ เดี๋ยวสิซัม..รอกูด้วย ” พี่เอสวางเงินไว้บนโต๊ะ ก่อนจะลุกขึ้นเหมือนจะตามซัมเมอร์ไป
อย่าไปนะพี่เอส คนที่พี่ต้องแคร์คือพีชไม่ใช่มัน!!
“ พี่เอส..นี่มันอะไรกัน ” ผมเรียกพี่เอสไว้ ผมแส้รงทำเป็นคนไม่รู้เรื่อง..พยายามบีบน้ำตาให้ดูน่าสงสาร
ซึ่งมันก็ได้ผล พี่เอสหันกลับมาแล้วเดินมาที่ผม
“ ขอโทษนะพีช ไว้พี่จะมาอธิบายทีหลัง พี่รักพีชนะ ” พี่เอสจับมือผมไว้แล้วก็อธิบาย
แต่สายตาของพี่เค้า ยังจับจ้องอยู่ที่ร่างบางๆของซัมเมอร์ที่เดินออกไป
“ พี่เอส.. ” สิ้นสุดประโยค พี่เอสก็วิ่งออกไป โดยไม่แม้แต่จะหันมามองผมเลย
รักหรอ แบบนี้เค้าเรียกว่ารักหรอครับ พี่เอส?
ตอนแรกที่กะจะแสร้งทำเป็นบีบน้ำตา แต่ตอนนี้มันกลับไหลออกมาอย่างไม่ต้องฝืน
ในที่สุดช่วงเวลาที่ผมกลัวที่สุดก็มาถึงแล้วสินะ ครั้งแรกที่ผมรู้ว่าพี่เอสมีคู่หมั้น ผมร้องไห้แทบ
เป็นแทบตาย แต่ตอนนั้นพี่เอสเค้าก็ดูแลเอาใจใส่ผมเหมือนปกติ เรายังรักกันเหมือนเดิม
แต่ช่วงนี้พี่เอสก็เริ่มเปลี่ยนไป ทุกอย่างที่พี่เอสเคยทำ มันเริ่มน้อยลง จนเกือบไม่มี..เมื่อก่อนผม
มัวแต่ไประวังปริ๊นซ์มากเกินไป จนลืมคิดไปว่ายังมีอีกคนที่น่ากลัวกว่า..ซัมเมอร์ ผมไม่มีวันให้
ใครหน้าไหนมาแย่งสมบัติล้ำค่าของผมไปได้หรอก
พี่เอสต้องเป็นของผมคนเดียว !!
Summer Talk >>>
ผมล่ะสะใจชะมัด หึ สมน้ำหน้ามันทั้งคู่ อยากพาผมไปที่ร้านนั่นเองทำไม เป็นไงล่ะ
มีเรื่องเลยเป็นไง ที่ทำไปไม่ได้อยากจะแย่งไอ้เอสมาหรอกนะครับ ก็แค่หมั่นไส้
เลิกกันไปเลยก็ดี..
“ มีความสุขมากมั๊ย ” อ้าว นี่มึงตามกูมาหรอ เอส!
“ ตามมาทำไม ” นั่นดิ แทนที่มึงจะไปง้อแฟนมึง กลับตามกูมา อีโง่!
“ มึงผิดสัญญา ” สัญญา? สัญญาอะไร มึงโง่รึป่าว อีลูกพีชมันรู้มาตั้งนานแล้วว่า
มึงกะกูเป็นคู่หมั้นกัน
“ แล้วไง ”
“ มึงต้องชดใช้ ” เอสพูดอย่างเดือดๆ
“ กูจะบอกอะไรให้นะ อีลูกพีชน่ะ มันรู้ตั้งนานแล้ว ว่ากูกับมึงเป็นอะไรกัน ”
“ หมายความว่าไง ” มันยังไม่เข้าใจครับ
“ ก็ปริ๊นเซสไง เพื่อนรักมึงอ่ะ มันเป็นคนบอก ” ผมบอกมันไปตามความจริง ปริ๊นซ์มันเป็นคน
บอกผมทุกอย่าง ตอนแรกผมก็ไม่เชื่อ แต่พอได้เห็นกับตาถึงกลับพูดไม่ออก ผมไม่ได้รู้สึกพิเศษ
อะไรกับไอ้เอสนะครับ ผมไม่ได้เสียใจ เพราะผมไม่ได้รักมัน แต่ผมเจ็บใจที่มันกล้าไปมีคนอื่น
ทั้งๆที่มีผมเป็นคู่หมั้นอยู่แล้ว
“ ปริ๊นซ์..ไม่จริงมึงใส่ร้ายมัน ” ผมอยากจะบ้า นี่มันจะโง่ไปไหนวะ ผมก็แอบน้อยในมันนิดๆนะ
ครับ มันเลือกที่จะเชื่ออีลูกพีชกะปริ๊นซ์ ทั้งที่สองคนนี้โกหกมัน..
“ ก็ตามใจมึงนะ เพราะเรื่องอีลูกพีชมันก็เป็นคนบอกกูเอง ” ผมไม่ได้ต้องการให้มันมาเชื่อในสิ่ง
ที่ผมพูดหรอก แค่อยากให้มันฉลาดขึ้นเท่านั้นเอง
“ หึ ให้อมพระมาพูดทั้งประเทศกูก็ไม่เชื่อมึงหรอก มันจะทำแบบนั้นทำไม ” แต่มันก็เลือกที่จะโง่ครับ ผมล่ะเพลีย
“ เฮ้ย..กูล่ะเหนื่อยใจ กูว่าตอนนี้มึงกลับไปถามอีลูกพีชกะปริ๊นซ์เองไป มึงอาจจะฉลาดขึ้น ”
ผมเลยคิดทางเลือกให้มัน
ผมไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกับมันอีกแล้ว
ถ้าไม่เชื่อกัน ก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว
ในสายตาของมันผมคงเป็นแค่..
นางมารร้ายจอมหลอกลวงสินะ
แต่คุณรู้มั๊ยในสายตาผมที่มองมัน
เอสมันก็เหมือนควายที่ยืนสองขาเท่านั้นเอง..
Writer Talk >>>
เป็นยังไงกันบ้างคะตอนนี้
ฟอร์เจ๋งไปเลยใช่มั๊ย เป็นซัมได้สมบทบาทดี
ไม่แน่นะคะ ตอนต่อๆไป ฟอร์อาจจะสวมบทบาท
เป็นแฟนพี่เฟลอร์แทนซัมอย่างเต็มรูปแบบก็ได้
ส่วนเอสซัมพีช สามคนนี้ลุ้นกันนะคะ ว่าพี่เอสจะเลือกใคร?
ปล.เม้นกันด้วยนะคะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับคอมเม้น^^
---------------------------------
---------------------------
ความคิดเห็น