ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : O2 : I'M IS... ORPHAN 。(20%)
- O1 : I'M IS ORPHAN
"ฮึก!... ฮืออออ"
"ไอเด็กไม่มีพ่อไม่มีแม่!"
"ไอเด็กกำพร้า!"
"ไอเด็กไม่มีใครรัก!"
เฮือก!!
คนตัวเล็กใต้ผ้าห่มสะดุ้งสุดตัวตื่นขึ้นมากลางดึกด้วยสีหน้าที่ซีดเผือกใบหน้าเรียวและเนื้อตัวนั้นเต็ม
ไปด้วยเหงื่อชื้นแฉะ
ฝันเรื่องพวกนี้อีกแล้ว... เมื่อไหร่จะเลิกฝันร้ายแบบนี้ซักทีนะบยอนแบคฮยอน
ก๊อกๆๆๆ
"เจ้าลูกชาย! ตื่นได้แล้วนะลูก" เสียงเเรียกของผู้เป็นแม่ดังเข้ามายังโสตประสาทของเขาทันทีนั่นจึง
ทำให้คนตัวเล็กเกิดอาการสะดุ้งเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป
คุณแม่... ฮึก! เมื่อคืนแบคยังไม่ได้นอนเลย แบคกลัว
"เฮ้! แบคฮยอนได้ยินที่แม่เรียกไหมเนี่ย" คุณนายโอเริ่มใจไม่ดีเมื่อเห็นถึงความผิดปกติของลูกชาย
ตัวเล็กแบคฮยอนจะเป็นอะไรหรือเปล่า เรียกตั้งนานไม่เห็นตอบปกติแบคฮยอนไม่เคยเป็นแบบนี้นี่หน่า
คุณนายโอคิดได้สักพักก็มีเสียงฝีเท้าของใครสักคนกำลังเดินขึ้นบันไดมาแหงล่ะ เช้าตรู่ขนาดนี้คงเป็น
เสียงเท้าของใครไม่ได้นอกจาก...
คุณนายโอคิดได้สักพักก็มีเสียงฝีเท้าของใครสักคนกำลังเดินขึ้นบันไดมาแหงล่ะ เช้าตรู่ขนาดนี้คงเป็น
เสียงเท้าของใครไม่ได้นอกจาก...
"อ่าวนี่! ว่าไงจ๊ะคุณชายโอเซฮุน เพิ่งจะระลึกได้หรือไงว่ายังมีบ้านให้อยู่น่ะ แกเนี่ยนะอย่าหมกมุ่น
ให้มากนักแม่ขอเตือนนะเซฮุนไออบายมุขพวกนั้นน่ะมันไม่ดีแกก็รู้" เธอตักตือนลูกชายอีกคนด้วยความหวังดี
โอเซฮุน เขาคนนี้นิสัยต่างกับแบคฮยอนอย่างสิ้นเชิง ทั้งปากร้าย กวนประสาท เอาแต่ใจ
โอเซฮุน เขาคนนี้นิสัยต่างกับแบคฮยอนอย่างสิ้นเชิง ทั้งปากร้าย กวนประสาท เอาแต่ใจ
อารมณ์มาก่อนเหตุผลเสมอ ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ติดผู้หญิง ด้วยที่เขามักจะคิดเสมอว่า 'พ่อไม่รัก' จึงทำให้นิสัยทางด้านลบของเซฮุนลบหนักยิ่งกว่าเดิม เซฮุนจะมีมุมอ่อนแอบางมุมเขามักจะไม่แสดงออกมาให้ใครเห็นได้ง่ายๆ เข้าทำนองว่า แข็งนอกแต่อ่อนข้างใน...
บยอนแบคฮยอน เขาคนนี้มีศักดิ์เป็นน้องชายและนิสัยค่อนข้างจะอ่อนไหวง่าย อ่อนโยน มองโลก
ในแง่ดีเธอเคยคิดนะว่าถ้าแบคฮยอนเป็นลูกแท้ๆของเธออะไรๆมันจะดีกว่านี้ เซฮุนจะได้ไม่ต้องเกลียดเขา และยอมรับมันได้
"ผมขอตัวนะครับ..." เซฮุนรีบตัดประเด็นและมุ่งหน้าไปยังห้องนอนของเขาที่อยู่ถัดไปทันที แต่ก็มี
ประโยคตามมาจึงทำให้เขาหยุดชะงัก
"เดี๋ยวสิ! มาถึงบ้านแกก็เอาแต่นอนๆ หัดลืมตาดูโลกข้างนอกบ้างสิว่าเขาทำอะไรกันอยู่ แกน่ะมาช่วย
แม่เรียกน้องหน่อยดูซิเรียกตั้งนานแต่ไม่เห็นมีเสียงตอบกลับมาเลย"
"แม่จะไปเรียกมันทำไม ถ้ามันอยากตื่นมันก็ตื่นเองล่ะคิดว่าเป็นเจ้าของบ้านหรือไงต้องมีคนมาคอย
ปลุก ปัญญาอ่อน!" เสียงบทสนทนาต่างๆที่อยู่ข้างนอกคนตัวเล็กที่อยู่ในห้องได้ยินมันทั้งหมด รวมถึงคำด่าของคนตัวสูงนั่นด้วย
"แกนี่! พูดจาให้มันน่าฟังหน่อยได้ไหม จะจงเกลียดจงชังอะไรน้องนักหนา ฉันไม่เห็นว่าแบคฮยอนจะ
ทำอะไรให้แกเลยนะ" เธอดุลูกชายพร้อมกับฟาดฝ่ามือลงบนไหล่ของคนตัวสูงไปหนึ่งที
"โอ๊ย! แม่ผมบอกกี่ครั้งแล้วไงว่าผมไม่มีน้องมันไม่ใช่น้องผม แล้วผมก็ไม่คิดจะนับญาติกับไอเด็ก
กำพร้านั่นด้วย สกปรกเว้ย!" เขาพูดก่อนจะชูนิ้วกลางใส่คนในห้องอย่างนึกโมโห แล้วรีบเดินตรงไปยังห้องตัวเองทันที
"ไอลูกคนนี้นี่! ชักจะเอาใหญ่แล้วนะทำอะไรหยาบคายแบบนั้นน่ะ มาคุยกับแม่ให้รู้เรื่องก่อนซิเซฮุน!!"
คุณนายโอก็ได้แต่ตะโกนไล่หลังลูกชายตัวดีนั้นไปถึงยังไงเธอก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี เซฮุนเป็นคนหัวดื้อฟังทุกอย่างที่เธอพูดแต่ไม่เคยคิดที่จะทำตามมันเลยด้วยซ้ำ...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น