ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SNSD] Please comes back to me (yulsic,yulti)

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1

    • อัปเดตล่าสุด 5 ม.ค. 57


    "เซ็งโว้ยยย คอนโดแกนี่ไม่มีอะไรให้ทำเล"

    ซูยองบ่นออกมาเสียงดังจนคนที่กำลังนั่งอ่านหนังสือต้องเงยหน้าขึ้นมามองเพื่อนตัวดีที่กำลังโวยวายเสียงดังจนรบกวนสมาธิการอ่านหนังสือของตนเอง

     

    "ก็แกอยากมาอยู่กับฉันเองนี่ รู้อย่างนี้จะกลับไปนอนบ้านตัวเองไหม ฉันจะได้ไปส่ง" ยูริพูดออกมาอย่างรำคา

     

    ก็อยู่ดีๆหลังจากที่ซูยองเข้าไปทักทายพ่อและแม่ของตัวเอง

    ก็ขนเสื้อผ้าและเครื่องใช้ส่วนตัวมานอนที่คอนโดของตนเองซะงั้น

    แถมยัง ไม่ถามความสมัครใจของเจ้าของห้องอีกต่างหาก

     

    "ไม่ๆ อยู่กับแกนั่นแหล่ะดีแล้ว เวลาไปเที่ยวไหนพ่อจะได้ไม่รู้"

    เหตุผลที่แท้จริงที่ได้กล่าวออกมาให้ได้รับรู้นั้นทำให้ยูริเกิดอาการเซ็งเพราะทำนายได้เลย

    ว่าต่อไปนี้ชีวิตของตนนั้นคงไม่สงบสุขอย่างที่เคยอีกต่อไป

     

    เพราะว่าพ่อของซูยองนั้นเป็นถึงผู้บังคับบัญชาของกรมตำรวจดังนั้นซูยองจึง

    ไม่ชอบที่พ่อของตนจะมาบังคับตัวเองให้อยู่ในกรอบที่พ่อนั้นได้วางเอาไว้

    นี่คือเหตุผลที่ซูยองเลือกที่จะไปเรียนต่อที่อเมริกาตั้งแต่จบมัธยมปลาย

     

    "เฮ้ยๆ ไอ้ยูล คืนนี้ไปเที่ยวกันเถอะ ถือว่าฉลองการกลับมาเกาหลีด้วยไง"

    ซูยองเอ่ยปากชวนอีกคนที่นั่งอ่านหนังสือบนโซฟา

     

    ยูริและซูยองเป็นเพื่อนสนิทกันในมหาวิทยาลัยที่อเมริกา

    ทั้งสองต่างรู้นิสัยของอีกฝ่ายเป็นอย่างดี

    ซูยองนั้นเป็นคนเจ้าชู้ ไม่ชอบการผูกมัด คิดว่ารักแท้นั้นไม่มีจริงเขาจึงไม่

    คิดที่จะมีความรัก ชอบที่จะเที่ยวและสนุกกับผู้หญิงไปวันๆ  ส่วนยูรินั้นเป็นคน

    สุภาพ อ่อนโยน จิตใจดี และที่สำคัญคือเขาเป็นคนที่รักเดียวใจเดียว คำว่า เจ้าชู้ ไม่เคยอยู่ในสมองของยูริเลยสักครั้ง

     

    "ไม่ได้ๆ เพราะว่า…" ยูริกำลังจะปฏิเสธ

    แต่.......

    "อย่ามาปฎิเสธเลยไอ้ยูล ฉันรู้ว่าตอนนี้แกยังไม่ต้องเข้าไปช่วยงานบริษัทพ่อแก

    เพราะงั้นแกต้องไปเป็นเพื่อนฉัน น้าาาาาาาาาา เพื่อนรัก"

    ซูยองทำหน้าอ้อนๆซึ่งขัดกับหน้าตาและรูปลักษณ์ภายนอกของเจ้าตัว

     

    "ก็ได้ๆ งั้นฉันขอโทรไปบอกฟานี่ก่อนก็แล้วกันนะ"

    ยูริพูดอย่างปลงๆเพราะถึงเขาจะไม่ได้ไปด้วยแต่ยังไงสุดท้ายเขาก็ต้องเป็นคนไปรับเพื่อนตัวแสบที่ผับอยู่ดี

     

    "แกนี่นะทำไมต้องไปบอกยัยมิยองนั่นด้วยล่ะบอกทุกเรื่องจนยัยนั่นจะเปลี่ยนจากแฟนเป็นแม่แกอยู่แล้ว" คาสโนว่าตัวพ่อได้แต่มองยูริด้วยสีหน้าที่เซ็งสุดขีดด้วยความที่ไม่ชอบการผูกมัดดังนั้นจึงอดหงุดหงิดไม่ได้ที่เพื่อนสนิทนั้นทำตัวเชื่อง(?)กับแฟนมากจนเกินไปเกินไป

     

    ทิฟฟานี่ ฮวัง หรือ ฮวัง มิยองที่ซูยองเรียกนั้นมีสถานะเป็นแฟนสาวสุดที่รักของยูริ

    เรียกได้ว่าเป็นผู้หญิงที่เพรียบพร้อมในทุกๆด้านจนต้องมีคนอิจฉายูริไม่น้อยเลยที่ได้เป็นเจ้าของหัวใจของเธอคนนี้

    ยูริและทิฟฟานี่รักกันมากเพราะเป็นแฟนกันตั้งแต่มัธยมปลายก่อนที่จะไปเรียนต่อ

    แต่ที่ยังไม่กลับมาพร้อมกับยูริและซูยองก็เพราะต้องเรียนรู้เกี่ยวกับงานบริหารที่อเมริกา ซึ่งจะตามกลับมาในอีกไม่นานนี้

     

    "ก็ฉันไม่เหมือนแกนี่ ที่จีบคนโน่นทีคนนี้ทีไม่ยอมคบแบบจริงๆสักครั้ง แต่ช่างแกเถอะ

    ฉันว่าฉันเอาเวลาที่เถียงกับแกไปโทรหาฟานี่ดีกว่า"

    พูดจบคุณควอนก็เดินออกไปที่ระเบียงของคอนโดโดยไม่สนใจกับเสียงโวยวายที่ดังไล่หลังมา

     

    ยูริกำลังโทรทางไกลไปหาทิฟฟานี่ที่อเมริกา รอฟังเสียงสัญญานได้ไม่นานก็มีคนรับสาย

    "ฮัลโหล ยูล กลับถึงเกาหลีแล้วใช่ไหมค่ะ แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหนเหรอ ที่รัก"

     เสียงหวานดังขึ้นอย่างออดอ้อนทันทีเมื่อเริ่มการสนทนา

     

    "ค่ะ กลับมาถึงสักพักแล้วล่ะค่ะ ตอนนี้ยูลอยู่ที่คอนโดกำลังอ่านหนังสือ เอ่อ..ฟานี่ ยูลมีเรื่องจะบอกคืนนี้ยูลไปเที่ยวเป็นเพื่อนไอ้ซูนะคะ"

    ยูริบอกแฟนสาวอย่างกล้าๆกลัวๆเพราะไม่รู้ว่าทิฟฟานี่นั้นจะว่าอะไรตนเองมั้ยเรื่องที่ไปตกลงกับซูยองอย่างนั้น

     

     อืมได้สิคะ ยูลไปได้ ฟานี่ไม่ว่าอะไรยูลหรอก ฟานี่เชื่อใจยูลนะคะ

    ทิฟฟานี่ตอบยูริด้วยน้ำเสียงสบายๆเป็นสิ่งที่บ่งบอกว่าเธอนั้นเชื่อใจเขาจริงๆ

    ถึงเธอจะเป็นคนที่ขี้หึงและขี้หวงแค่ไหนแต่ก็จะมีขอบเขตอยู่บ้างเหมือนกันเพราะตลอดเวลาที่คบกันยูริไม่เคยนอกใจเธอและยังดูแลเธอเป็นอย่างดีจนทำให้เธอสามารถเชื่อใจเขาได้แล้ว

     

    ขอบคุณนะคะที่เชื่อใจยูลยูริเผยยิ้มบางๆเมื่อนึกถึงแฟนสาวของตนเอง

     

    ฟานี่ว่า ฟานี่ให้ยูลพักผ่อนก่อนดีกว่า แค่นี้นะคะ บายค่ะ ที่รัก เมื่อทิฟฟานี่วางสายไปแล้วยูริก็เดินเข้าไปในห้อง

     

    แต่ปรากฏว่า ซูยองนั้นได้หลับบนโซฟาไปเรียบร้อย เมื่อเห็นสภาพเพื่อนของตัวเองก็ได้ส่ายหน้าเบาๆก่อนจะเข้าไปนอนในห้องนอนและได้เข้าสู่ห้วงนิทราอย่างรวดเร็วเนื่องจากความเหนื่อยจากการเดินทางหลายชั่วโมง

     

    …..ในห้วงนิทราของยูริ  เขาเห็นตัวของเขาเองกำลังบอกรักใครสักคนซึ่งให้นึกเท่าไรก็นึกไม่ออกและแน่นอนว่าไม่ใช่ทิฟฟานี่ เรื่องราวต่างๆนั้นกำลังถ่ายทอดให้เขาได้รับรู้ผ่านทางความฝัน และเหตุการณ์ที่เขาเห็นก็คือผู้หญิงคนนั้นบอกรักใครอีกคนที่ไม่ใช่ตนเอง ต่อมาก็เป็นภาพที่ตัวเองวิ่งออกไปจากที่ตรงนั้น แล้วสุดท้ายก็คือรถยนต์คันใหญ่กำลังพุ่งเข้าชนร่างกายของเขา….

    "ไม่!!!!!!!!!!!"
    น้ำเสียงตื่นตระหนกของยูริดังก้องไปทั่วห้องในยามค่ำคืน เจ้าตัวลุกขึ้นนั่ง เหลียวมองไปทั่วห้อง ในขณะที่ปากยังคงหอบหายใจถี่ๆอยู่ ก่อนจะค่อยๆช้าลงหลังจากเริ่มสงบสติอารมณ์ของตนเองได้แล้ว

    เพราะฝันบ้าๆนั้นแท้ๆเลยที่ทำให้เขาตื่นขึ้นมากลางดึกแบบนี้

    ว่าแต่เธอคนนั้นเป็นใครกันนะ มั่นใจมากว่าตัวของเขาไม่รู้จัก และรักแรกของตัวเองก็คือทิฟฟานี่ แล้วเธอคนนั้นมาจากไหน จะว่าๆเป็นฝาแฝดของตัวเองก็คงจะไม่ใช่

     

    เฮ้ย ไอ้ยูล เป็นไรป่าวว่ะ ร้องซะเสียงดังเลยซูยองที่คาดว่าคงจะตื่นเพราะเสียงร้อง

     

    เปล่าๆ ฉันฝันร้ายน่ะ ในฝันมันแปลกมากเลยนะเว้ยยูริเอ่ยตอบเพื่อนพร้อมกับเสยผมยาวๆของตัวเองที่ตอนนี้ชุ่มไปด้วยเหงื่อ

     

    ฝันอะไรของแกว่ะ มันแปลกยังไงเหรอ เล่ามาดิ

    แล้วยูริก็เล่าความฝันทั้งหมดของตนเองให้กับเพื่อนรักฟัง

     

    ยูล ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครอ่ะ ตั้งแต่ฉันเป็นเพื่อนกับแกมา ฉันก็ไม่เคยเห็นแกมองคนอื่นนอกจากยัยมิยองเลยนะ แล้วแกก็เป็นคนบอกฉันเองว่ายัยนั่นคือรักครั้งแรกของแกไม่ใช่เหรอว่ะตอนนี้ซูยองกำลังงงกับความฝันของเพื่อนที่มันดูแลกๆ และตอนนี้ลางสังหรณ์ของเขากำลังบอกว่ามันอาจจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น

     

    เออ ช่างมันเถอะน่า ฉันไม่เห็นแม้แต่หน้าเธอด้วยซ้ำ อย่าคิดมากเลย ว่าแต่แกจะไม่ไปเที่ยวแล้วใช่ป่ะยูริกำลังเลิกคิดถึงความฝันประหลาดนั่น และพูดเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากจะคิดมากให้มันปวดหัว

     

    ช่ายๆ แว้ก!!! มันตั้งห้าทุ่มแล้ว แกไปแต่งตัวเลยอีกสิบนาทีเจอกันนะเว้ย พูดจบซูยองก็วิ่งเข้าห้องเพื่อไปแต่งตัวในทันที

    ส่วนยูริก็ขำกับท่าทางลุกลี้ลุกลนของซูยองก่อนจะเดินเข้าห้องเพื่อไปแต่งตัวเช่นเดียวกันกับซูยอง

    --------------------------------------------

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×