ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : ตอนไอ้ปลาบึกจอมก่อกวน(พิเศษ)
“ เฮ้ยโจ๊กกกทำไรอยู่อ่ะ ”
“ มึงจะถามทำไมวะไอ้บึก กูก็ทำอะไรของกูไปเรื่อยเปื่อยอ่ะมึงจะทำไม ”
“ เปล่าแค่ถามเฉยๆ ทำไมต้องใส่อารมณ์ด้วยอ่ะมึง ”
“ เรื่องของกู ตกลงมีอะไรว่ามาเสียเวลาเล่นเวปกูหมด ”
“ เปล่าแค่คิดถึงเลยเดินมาหา กินไรยัง ”
“ ยัง แค่นี้ใช่ไหมธุระของมึง ”
“ กินโอวัลตินไหม ”
“ ไม่ เดี๋ยวอ้วน ”
“ ไม่อ้วนหรอก มึงนะอ้วนยากจะตายกูรู้ ”
“ ....... ” ตาผมยังคงจ้องอยู่หน้าคอมตัวเองอย่างไม่ลดละ ส่วนไอ้ปลาบึกก็ยังคงยืนค้ำกบาลเพื่อที่จะรอบริการเสริฟอาหารและเครื่องดื่มให้ผมให้ได้
“ กาแฟไหม ”
“ ไม่เอา ”
“ แดงโซดาไหม ”
“ เอ๊ะไอ้นี่ กูบอกว่าไม่เอาๆ นี่มึงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย ”
“ อย่างอนดิ เรื่องมันแล้วไปแล้วนะๆ ”
เพื่อนๆ บางคนอาจจะสงสัยว่าผมมีปัญหาอะไรกับมัน เอาไว้เมื่อเรื่องดำเนินมาถึงวันและเวลาของมันแล้วผมจะกลับมาเล่าให้ฟังครับ แต่สำหรับเพื่อนๆ ที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของผมแล้วนั่นผมของบอกคำเดียวครับว่าอย่าเอ็ดไปครับ (เงียบๆๆๆ และเหยียบเรื่องนี้ไว้ให้จมดินก่อนนะครับเพราะผมจะขออาสาเป็นคนบอกเรื่องนี้กับเพื่อนๆ ที่ติดตามอ่านเรื่องของผมเองครับ) อะต่อๆ
“ ก็ไม่ได้งอนอะไรนี่ แต่ไม่อยากกินจริงๆ ไม่หิวนะเอาไว้หิวเดี๋ยวเรียกใช้บริการได้ไหม ” ผมพยายามพูดด้วยเหตุและผลกับมันเผื่อมันจะไปๆ ซะทีแต่...
“ โจ๊กหอมที ” มันเดินอ้อมมาข้างหลังผมก่อนที่จะโน้มตัวลงมาหมายจะหอมแก้มชายโสดดดดอย่างผม
“ โอ๊ยยย ” ครับผมร้องเสียงหลงเมื่อไอ้บึกมันเสือกกะระยะในการหอมแก้มผมพลาดไปนิดผลคือหน้าผากมันมากระแทกเข้าโหนกแก้มผมอย่างจัง แต่ผมก็รู้ครับว่ามันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ
“ เจ็บไหมๆ ไหนมาดูดิมึง ”
“ แม่งเซ็งเป็ด ช่างเถอะๆ”
“ ทำไมต้องเซ็งเป็ด ” มันเอื้อมมือมาลูบเบาๆ ที่แก้มผมตรงที่ถูกลูกโหมงของมันเมื่อกี้
“ กูไม่เป็นไร ไม่เจ็บหรอกหายแล้ว ” แต่ผมก็ปล่อยให้มันลูบแก้มผมต่อไป
“ กูรักมึงนะโจ๊ก ”
“ อืม ”
“ ยิ้มหน่อยสิ กูอยากเห็นมึงยิ้มเดี๋ยวนี้มึงไม่ค่อยยิ้มเลยนะรู้ตัวบ้างไหม ”
“ บึกกูจะทำงาน ”
“ ยิ้มก่อนสิ มึงยิ้มปุ๊ปกูจะเดินไปจากตรงนี้เลย ”
“ บึกรอยยิ้มมันต้องออกมาจากใจนะโว๊ย ”
“ กูรู้แต่ว่าแค่การยิ้มให้กับคนที่รักกันนี่มันยากมากเลยเหรอวะ ” แล้วอยู่ๆ มันก็ทำเหมือนคิดอะไรอกมาได้ซักอย่างก่อนที่จะทำหน้าสลดไป 2 วิแล้วก็กลับมาเป็นไอ้ปลาบึกคนเดิม
“ ....... ”
“ เอางี้กูจะทำให้มึงยิ้มให้ได้ในเวลา 2 นาที แต่ถ้ากูทำได้มึงต้องให้รางวัลกูนะโอเคปะ ”
“ มึงเก่งขนาดนั้นเชียว อ่ะงั้นลองดูถ้ามึงทำได้จริงเอาแค่กูฝืนยิ้มก็ได้กูจะถือว่ามึงชนะแล้วมึงอยากได้อะไรกูจะให้ ”
“ กูขอมึงมาเยอะแล้วกูคงไม่กล้าขออะไรมากไปกว่านี้แล้ว แต่ถ้ากูชนะจริงกูขอแค่มึงหอมแก้มกู กอดกูซักครั้งได้ไหม ”
“ ก็ได้ลองดู ”
“ งั้นเริ่มเลยนะ ^^”
“ ไม่เริ่มเลยมึงจะไปเริ่มที่อุบลก่อนกูก็ไม่ว่ามึงหรอก เอาซักทีกูพร้อมแระสาดดดดด ”
“ ไอ้คำว่าเซ็งเป็ดที่มึงพูดอยู่นะ มึงรู้ที่มาของคำนั้นไหม ”
“ ไม มึงจะบอกว่ามันมีที่มาเหรอไงวะ ”
“ ถูก ”
“ อะว่ามาดิ ” ผมหันเก้าอี้เพื่อที่จะหันหน้าไปตั้งใจฟังมันเล่าเรื่องที่มาของคำว่าเซ็งเป็ด
“ เรื่องมันมีอยู่ว่า หมา หมู และเป็ด เป็นเพื่อนกันมาช้านาน วันหนึ่งหมูนัดหมาไปกินเหล้าที่ผับแห่งหนึ่ง พอหมามาถึงเห็นหมูนั่งอยู่ตัวเดียวก็สงสัยทำไมเป็ดไม่มาด้วยจึงถาม
หมา 'เฮ้ย ไอ้หมู ทำไมไอ้เป็ดถึงยังไม่มาวะ'
หมู 'กูไม่ได้ชวนมันว่ะ'
หมา 'มึงทำอย่างนี้ไม่ดีนา มากันแค่เราสองตัว เดี๋ยวไอ้เป็ดรู้มันเสียใจแย่'
หมู 'เสียใจก็ช่างมัน เพราะกูตั้งใจจะเลิกคบมันอยู่แล้ว'
หมา 'อ้าวทำไมล่ะมึง เพื่อนกันใจเย็นๆก่อนดีกว่า ไหนเล่ามาซิมีเรื่องอะไรกะไอ้เป็ดมันวะ'
หมู 'มึงลองคิดดูสิ วันก่อนกูชวนมันไปกินเหล้า พอมาถึงร้านเหล้ากูยังไม่ทันได้กินเหล้าเลยมันก็พูดขึ้นว่า กับ กับ กับๆๆๆๆๆๆ กูไม่ทันได้ทำอะไร แม่งงงงมันชวนกลับลูกเดียว เซ็งว่ะ'
ก็เลยเป็นที่มาของ 'เซ็งเป็ด!'
“ มึงจะถามทำไมวะไอ้บึก กูก็ทำอะไรของกูไปเรื่อยเปื่อยอ่ะมึงจะทำไม ”
“ เปล่าแค่ถามเฉยๆ ทำไมต้องใส่อารมณ์ด้วยอ่ะมึง ”
“ เรื่องของกู ตกลงมีอะไรว่ามาเสียเวลาเล่นเวปกูหมด ”
“ เปล่าแค่คิดถึงเลยเดินมาหา กินไรยัง ”
“ ยัง แค่นี้ใช่ไหมธุระของมึง ”
“ กินโอวัลตินไหม ”
“ ไม่ เดี๋ยวอ้วน ”
“ ไม่อ้วนหรอก มึงนะอ้วนยากจะตายกูรู้ ”
“ ....... ” ตาผมยังคงจ้องอยู่หน้าคอมตัวเองอย่างไม่ลดละ ส่วนไอ้ปลาบึกก็ยังคงยืนค้ำกบาลเพื่อที่จะรอบริการเสริฟอาหารและเครื่องดื่มให้ผมให้ได้
“ กาแฟไหม ”
“ ไม่เอา ”
“ แดงโซดาไหม ”
“ เอ๊ะไอ้นี่ กูบอกว่าไม่เอาๆ นี่มึงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย ”
“ อย่างอนดิ เรื่องมันแล้วไปแล้วนะๆ ”
เพื่อนๆ บางคนอาจจะสงสัยว่าผมมีปัญหาอะไรกับมัน เอาไว้เมื่อเรื่องดำเนินมาถึงวันและเวลาของมันแล้วผมจะกลับมาเล่าให้ฟังครับ แต่สำหรับเพื่อนๆ ที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของผมแล้วนั่นผมของบอกคำเดียวครับว่าอย่าเอ็ดไปครับ (เงียบๆๆๆ และเหยียบเรื่องนี้ไว้ให้จมดินก่อนนะครับเพราะผมจะขออาสาเป็นคนบอกเรื่องนี้กับเพื่อนๆ ที่ติดตามอ่านเรื่องของผมเองครับ) อะต่อๆ
“ ก็ไม่ได้งอนอะไรนี่ แต่ไม่อยากกินจริงๆ ไม่หิวนะเอาไว้หิวเดี๋ยวเรียกใช้บริการได้ไหม ” ผมพยายามพูดด้วยเหตุและผลกับมันเผื่อมันจะไปๆ ซะทีแต่...
“ โจ๊กหอมที ” มันเดินอ้อมมาข้างหลังผมก่อนที่จะโน้มตัวลงมาหมายจะหอมแก้มชายโสดดดดอย่างผม
“ โอ๊ยยย ” ครับผมร้องเสียงหลงเมื่อไอ้บึกมันเสือกกะระยะในการหอมแก้มผมพลาดไปนิดผลคือหน้าผากมันมากระแทกเข้าโหนกแก้มผมอย่างจัง แต่ผมก็รู้ครับว่ามันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ
“ เจ็บไหมๆ ไหนมาดูดิมึง ”
“ แม่งเซ็งเป็ด ช่างเถอะๆ”
“ ทำไมต้องเซ็งเป็ด ” มันเอื้อมมือมาลูบเบาๆ ที่แก้มผมตรงที่ถูกลูกโหมงของมันเมื่อกี้
“ กูไม่เป็นไร ไม่เจ็บหรอกหายแล้ว ” แต่ผมก็ปล่อยให้มันลูบแก้มผมต่อไป
“ กูรักมึงนะโจ๊ก ”
“ อืม ”
“ ยิ้มหน่อยสิ กูอยากเห็นมึงยิ้มเดี๋ยวนี้มึงไม่ค่อยยิ้มเลยนะรู้ตัวบ้างไหม ”
“ บึกกูจะทำงาน ”
“ ยิ้มก่อนสิ มึงยิ้มปุ๊ปกูจะเดินไปจากตรงนี้เลย ”
“ บึกรอยยิ้มมันต้องออกมาจากใจนะโว๊ย ”
“ กูรู้แต่ว่าแค่การยิ้มให้กับคนที่รักกันนี่มันยากมากเลยเหรอวะ ” แล้วอยู่ๆ มันก็ทำเหมือนคิดอะไรอกมาได้ซักอย่างก่อนที่จะทำหน้าสลดไป 2 วิแล้วก็กลับมาเป็นไอ้ปลาบึกคนเดิม
“ ....... ”
“ เอางี้กูจะทำให้มึงยิ้มให้ได้ในเวลา 2 นาที แต่ถ้ากูทำได้มึงต้องให้รางวัลกูนะโอเคปะ ”
“ มึงเก่งขนาดนั้นเชียว อ่ะงั้นลองดูถ้ามึงทำได้จริงเอาแค่กูฝืนยิ้มก็ได้กูจะถือว่ามึงชนะแล้วมึงอยากได้อะไรกูจะให้ ”
“ กูขอมึงมาเยอะแล้วกูคงไม่กล้าขออะไรมากไปกว่านี้แล้ว แต่ถ้ากูชนะจริงกูขอแค่มึงหอมแก้มกู กอดกูซักครั้งได้ไหม ”
“ ก็ได้ลองดู ”
“ งั้นเริ่มเลยนะ ^^”
“ ไม่เริ่มเลยมึงจะไปเริ่มที่อุบลก่อนกูก็ไม่ว่ามึงหรอก เอาซักทีกูพร้อมแระสาดดดดด ”
“ ไอ้คำว่าเซ็งเป็ดที่มึงพูดอยู่นะ มึงรู้ที่มาของคำนั้นไหม ”
“ ไม มึงจะบอกว่ามันมีที่มาเหรอไงวะ ”
“ ถูก ”
“ อะว่ามาดิ ” ผมหันเก้าอี้เพื่อที่จะหันหน้าไปตั้งใจฟังมันเล่าเรื่องที่มาของคำว่าเซ็งเป็ด
“ เรื่องมันมีอยู่ว่า หมา หมู และเป็ด เป็นเพื่อนกันมาช้านาน วันหนึ่งหมูนัดหมาไปกินเหล้าที่ผับแห่งหนึ่ง พอหมามาถึงเห็นหมูนั่งอยู่ตัวเดียวก็สงสัยทำไมเป็ดไม่มาด้วยจึงถาม
หมา 'เฮ้ย ไอ้หมู ทำไมไอ้เป็ดถึงยังไม่มาวะ'
หมู 'กูไม่ได้ชวนมันว่ะ'
หมา 'มึงทำอย่างนี้ไม่ดีนา มากันแค่เราสองตัว เดี๋ยวไอ้เป็ดรู้มันเสียใจแย่'
หมู 'เสียใจก็ช่างมัน เพราะกูตั้งใจจะเลิกคบมันอยู่แล้ว'
หมา 'อ้าวทำไมล่ะมึง เพื่อนกันใจเย็นๆก่อนดีกว่า ไหนเล่ามาซิมีเรื่องอะไรกะไอ้เป็ดมันวะ'
หมู 'มึงลองคิดดูสิ วันก่อนกูชวนมันไปกินเหล้า พอมาถึงร้านเหล้ากูยังไม่ทันได้กินเหล้าเลยมันก็พูดขึ้นว่า กับ กับ กับๆๆๆๆๆๆ กูไม่ทันได้ทำอะไร แม่งงงงมันชวนกลับลูกเดียว เซ็งว่ะ'
ก็เลยเป็นที่มาของ 'เซ็งเป็ด!'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น