ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~~เออกูผิด ภาค 2~~(yaoi)

    ลำดับตอนที่ #20 : ตอนไอ้ปลาบึกจอมก่อกวน(พิเศษ)2

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 623
      0
      24 พ.ย. 51

    “ ไม่ขำเหรอว่ะ ”

    “ ขำตายเลยมึง ”

    “ งั้นเอาเรื่องใหม่  เรื่องนี้น่ารักดีกูชอบ ”

    “ อีกนานไหมกว่าจะถึงช่วงขำอ่ะ  เอาแค่ให้กูยิ้มได้ก็โอเคและมึงไม่ต้องอะไรมากมาย ”

    “ อะๆ งั้นเรื่องนี้เลย สมชายกะสมชาติเป็นเพื่อนซี้กัน ตกเย็นหลังเลิกงานทุกวัน2 คนนี้จะต้องหาที่ดื่มกินกันเป็นประจำแต่เผอิญวันนี้เป็นช่วงปลายเดือน ทั้ง 2 จึงหมดงบที่จะพอไปนั่งดื่มกันตามปกติ

    สมชาย: เฮ๊ย ไอ้ชาติ !! เอ็งมีตังเหลือเท่าไหร่ว๊ะ ?? ทั้งเนื้อทั้งตัวข้าเหลืออยู่แค่ 10บาทเองหว่ะ

    สมชาติ : ข้ามีอยู่ 20 เองหว่ะ เอาไงดีอ่ะ ทั้ง 2 ครุ่นคิดกันอยู่พักใหญ

    สมชายก็เอ่ยขึ้นว่า : ไอ้ชาติ...เอ็งเอาตัง 20บาทของเอ็งมารวมกับข้านี่

    สมชาติ :มันก็ยังได้แค่ 30 เองนี่หว่าาาา..............เบียร์เหยือกนึง...ถูกๆก็ 90เข้าไปแล้วนะโว๊ย

    สมชาย : เออน่าาาา เอ็งเอาตังมาให้ข้าละกัน แล้วเราไปร้านเซเว่นฯ กัน

    ทั้ง 2 จึงพากันไปร้านเซเว่นฯ จากนั้น สมชายก็ได้ซื้อไส้กรอก บิ๊กไบค์มาในราคา 30 บาท เมื่อได้ไส้กรอกมา เจ้าสมชายก็เอาไส้กรอกยัดเข้าไปไว้ในเป้ากางเกง แล้วเอ่ยขึ้นว่า

    สมชาย :ไปโว๊ยยย........เราไปหาเบียร์กินกัน คืนนี้ข้าจะพาเอ็งลุยถึง เช้าเลย

    ทั้ง 2 พากันไปยังเบียร์การ์เด้นแห่งหนึ่ง จัดแจงสั่งเบียร์มาดื่ม เหยือกแล้วเหยือกเล่า

    สมชาย :เฮ๊ยยย....ไอ้ชาติ เราเปลี่ยนร้านดีกว่าว่ะ สาวๆเริ่มไม่มีแล้วว่ะร้านนี้

    สมชาติ : ก็ดี...เอาไงเอากัน

    สมชาย : บ๋อย !!!! เช็คบิล !!!!!

    พอบ๋อยนำบิลมาที่โต๊ะ สมชายก็เอามือรูดซิปกางเกงตัวเอง

    แล้วควักเอาไส้กรอกที่เตรียมไว้ออกมา จากนั้นสมชาติก็ก้มลงไปดูดไส้กรอก อย่างเมามันส์ บ๋อยเห็นเช่นนั้น จึงเอ่ย อย่างเสียงดังขึ้นว่า

    บ๋อย : ไอ้พวกเกย์บ้า...ไอ้วิตถาร .... ไอ้โรคจิต....พวกเอ็งรีบออกไปจากร้านเดี๋ยวนี้เลยนะ

    ไป !!!!

    ทั้ง 2 ใช้วิธีนี้ตระเวนดื่มเบียร์ฟรี ไปแทบจนจะถึงเช้า เปลี่ยนร้านมาแล้วประมาณ 7 - 8 ที่ ....

    ก็ใช้วิธีนี้ได้ผลมาตลอด.......

    สมชาติ : เฮ๊ยยยย! ไอ้ชาย....ข้าว่าคืนนี้เราพอกันเหอะว่ะ ข้าชักเมื่อยคอ แล้ว ก้มๆ เงยๆ มาทุกร้านเลยว่ะ

    สมชาย : ก็ดีเหมือนกันว่ะ....เพราะข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไส้กรอกมันหล่นหายไปตั้งแต่ร้านที่สองแล้วว่ะ


    “ 555+ ” ผมหลุดขำอย่างเอาเป็นเอาตายกับเรื่องนี้ของไอ้ปลาบึก

    “ อามึงหัวเราะแล้วหอมๆ หอมแก้มกูเลยกูทำสำเร็จแล้ว ”

          สุดท้ายผมก็ต้องหอมแก้มมันตามสัญญาและแล้วไอ้ปลาบึกก็เดินยิ้มกลับไปทำงานต่ออย่างสบายอารมณ์  เจ็บใจเสียรู้มันจนได้สิน่า
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×