กิจกรรมแต่งเรื่องสั้นยอดนักสืบแห่งสยาม(ยังไม่จบ)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

พระนครหลวง

"นี่เจ้าได้ยินไหม เรื่องนั้นน่ะ"

"ข่าวเรื่องแม่นิ่มน่ะหรือ?"

"ใช่แล้ว ข้าแหละเวทนาจริงๆ"

"ลูกแม่นิ่มก็ยังเรียนมิจบ แต่แม่ก็สิ้นลมเสียแล้ว"

"ข้าได้ยินมาว่าคุณหญิงศรีเขามิชอบใจแม่นิ่มยิ่งนัก"

"เจ้าจะบอกว่าคุณหญิงศรีทำหรือ?"

"มิใช่! ขืนพูดข้าจักโดนดีน่ะสิ ข้าจักบอกว่าแม่นิ่มนี่ลำบากนะ แม่ผัวเกลียดตัว แล้วยังส่งผัวตัวไปทำงานที่นครอื่นอีก"

"เจ้าคิดว่าพ่อเดชจักกลับมาหรือไม่?"

"ต้องกลับสิ เมียเสียทั้งคนนะ"

"แล้วเขาจะเอาเจ้าภัทรไปเลี้ยงที่นั้นไหม?"

"เรื่องนี่ข้ามิรู้หรอก พ่อเดชอาจจะโดนย้ายกลับมาก็ได้ เพราะแม่นิ่มก็เสียแล้ว คุณหญิงศรีน่าจะอยากให้ลูกกลับมาอยู่บ้าน"

เสียงสาวเจ้าเล่าเรื่องคดีฆาตกรรม ที่เกิดขึ้นเมื่อเช้ามืดที่ผ่านมา จนเป็นคดีดังที่ตอนนี้ยังหาตัวคนร้ายมิได้

นักสืบอย่างเขาคงจักต้องสืบคดีนี้เป็นแน่ แม้ว่าเพลานี้จักมิมีคนมาจ้างวานเขาก็ตาม

เขานั่งฟังเสียงเจื้อยแจ้วของสาวเจ้าเพื่อหาหลักฐาน นี่เป็นเรื่องที่จำเป็นสำหรับนักสืบเฉกเช่นเขา เขาต้องสืบเรื่องทั้งหมดให้ได้ แต่ในความเป็นจริง จริงๆเขาก็อยากรู้เช่นเดียวกับคนอื่นๆที่ตั้งข้อสงสัย

อาจจะเป็นคุณสมบัติอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้เขามาเป็นนักสืบ

...ความอยากรู้อยากเห็น...

มนุษย์ทุกคนมีความอยากรู้อยากเห็นทั้งนั้น แต่มีเพียงไม่กี่คนหรอก ที่จะเก็บเรื่องเหล่านั้นมาขบคิดจนกระทั้งรู้แจ้งเห็นความจริงของเรื่องทั้งหมด

ตึก..ตึก..

อืม...ท่านผู้นั้นน่าจักมาถึงที่นี้แล้ว ตามการคาดคะเน

"สายัณห์สวัสดิ พ่อเดช"