ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Naruto Cupid Love วุ่นนัก รักกามเทพจอมป่วน !

    ลำดับตอนที่ #2 : .Chapter 1 แกลอรี่...ภารกิจแรก?

    • อัปเดตล่าสุด 21 มี.ค. 55


















     บทที่หนึ่ง








    :: แกลอรี่...ภารกิจแรก? ::

     

     

    มันไม่จริง!

    มันเป็นเรื่องจริง...

    มันไม่จริง!!

    มันเป็นเรื่องจริง...

    มันไม่จริงงง !!!

    มันเป็นเรื่องจริง...!

     

    อ้ากกกกกกกก O[]o !!!

    ไอ้บ้าเอ๊ยยย ตามมาหลอกหลอนฉันถึงในความฝันเลยเรอะ ฮื่อๆ โกหกฉันก็ได้ โกหกฉันสิ โกหกว่ามันไม่ใช่เรื่องจริงเซ่! ไอ้เทพเพเทย์T^T

     

     . . .อ ะ แ ฮ่ ม !   ด่ า อ ะ ไ ร ข้ า อ ยู่ - _ -  

     

    ฮะ...เฮ้ย! เสียงอะไรน่ะ?!”ฉันที่กำลังด่าเทพเพเทย์อยู่ถึงกับสะดุ้งโหยงกับเสียงที่แล่นเข้ามาในหัว แล้วดันตัวเองให้หลังติดกับหัวเตียงแทน

     

    . . . ข้ า ก็ คื อ เ ท พ เ พ เ ท ย์ ยั ง ไ ง ล่ ะ   ลื ม แ ล้ ว รึ ?

     

    บะ...บ้า! นายจะมา...เอ๋?”  อะไรนะ? เทพเพเทย์?

     


     . . . ข้ า ไ ด้ ยิ น สิ่ ง ที่ เ จ้ า คิ ด ต ล อ ด เ ว ล า ที่ เ จ้ า อ ยู่ ใ น บ้ า น ห ลั ง นี้ พ ร้ อ ม กั บ เ ท พี แ ห่ ง ค ว า ม รั ก . . . อ ย่ า ลื ม สิ

     

    เออว่ะ ก็จริง-0-

    ทำไมนายตื่นเช้าจัง

     

     . .  . เ ช้ า บ้ า อ ะ ไ ร   นี่ แ ป ด โ ม ง จ ะ เ ก้ า โ ม ง อ ยู่ แ ล้ ว น ะ!

     

    เหลือบไปเห็นนาฬิกา  เข็มสั้นชี้ระหว่างเลขแปดกับเลขเก้า เข็มยาวชี้ที่ตัวเลขเก้าพอดิบพอดี

    เออว่ะ ก็จริง-0-

     

    . . . แ ล้ ว เ มื่ อ ไ ห ร่ เ จ้ า จ ะ เ ริ่ ม ภ า ร กิ จ ซั ก ที ล่ ะ ?

     

    เออ เร่งจริงนะ! จะเริ่มให้ก็ได้วันนี้เลยมั้ยล่ะคะ?!”ฉันประชด

     

     . . . อื ม   เ ดี๋ ย ว นี้ เ ล ย ด้ ว ย

     

    ขอเวลาเตรียมตัวหน่อยไม่ได้รึไง ไอ้เทพงี่เง่า!


     . . . ข้ า ไ ด้ ยิ น !

     

    ยอมแล้วค่ะ T^T

     

     

     

     

     

     

     

    ฉันพาตัวเองมาเดินอยู่ที่แกลอรี่ภาพวาดแห่งหนึ่ง ซึ่งก็ใหญ่พอสมควร...ผู้คนต่างขนัดแน่นและเลือกชมกับภาพที่ตนเองชอบอย่างเงียบๆ  ส่วนบางคนก็กำลังเจรจาเรื่องของราคาภาพและอื่นๆอีกมากมาย

    ฉันขี้เกียจแต่งตัวจึงใส่ชุดเดรสท่อนบนกับกางเกงยีนขาสั้นธรรมดาๆ พร้อมกับรวบผมไว้ด้านหลังเหมือนดั่งเคย...


                             เอ...ฉันมาทีนี่ทำไมน่ะเหรอ?

    ก็แหม><! ผู้คนส่วนใหญ่ที่มาที่นี่มักจะเป็นคนใจเย็น ชอบในศิลปะ...บางทีมันก็อาจจะมีคนที่อกหัก อยู่ในการใช้ชีวิตระยะสุดท้ายอะไรแบบนี้เหมือนกับที่ฉันเคยดูมาในซีรีสย์เกาหลีปะปนอยู่กับคนพวกนี้ก็ได้

    แต่ฉันจะรู้ได้ยังไงล่ะ?

    นี่แหละคือปัญหา!

    มีสร้อยก็ใช่มันให้เป็นประโยชน์...เทพเพเทย์บอกมาว่ากดปุ่มเล็กๆอยู่ซ่อนอยู่ข้างหลังรูปหัวใจแล้วมันจะมีปฎิกริยากับคนที่กำลังมีความรัก  ทำให้หัวใจสีชมพูของสร้อยเส้นนี้กลายเป็นแสงกระพริบสีแดง

    มันก้าวข้ามโดราเอม่อนไปจริงๆ=_=:;

    ฉันหยุดความคิดต่างๆนาๆไว้เพียงเท่านี้ก่อนจะเร่งลงมือเดินไปทั่วแกลอรี่ โดยไม่ลืมกดปุ่มที่ซ่อนอยู่ข้างหลังรูปหัวใจก่อน

    ปิ๊บ ปิ๊บ ...

    หะ..เห? อย่างเร็วอ่ะ=_=:;  มีคนที่มีความรักแล้วเหรอเนี่ย? แล้วใครล่ะ คนที่เดินผ่านฉันก็มีตั้งสองคน ฉันจึงหันหลังกลับไปมองคนทั้งสอง คนแรกผิวซีดผมสีดำ คนที่สองผมยาวสีเหลือง สงสัยคงจะเป็นคนแรกมั้ง? ฉันเลยเดินไปหาคนนั้นซะเลย

    เอ่อ...ขอโทษค่ะ คุณชื่ออะไรคะ?”ฉันพูดเมื่อเดินเข้าไปใกล้ไอ้หัวดำผิวซีด

    ซาอิครับ ถามทำไมเหรอครับ^^?”


                             “เอ่อ...นายกำลังมีความรักอยู่สินะ-_-”เปลี่ยนสรรพนามจากคุณ เป็นนายทันที


                             “ไม่นี่ครับ
     ^^”


                             “จริงๆนะ

    ครับ^^”ไม่รู้ว่าทำไมหมอนี่ยิ้มแล้วฉันรู้สึกว่ามันกวนบาทาฉันสุดๆ ยิ้มอยู่ได้ตลอดเวลาและทุกประโยค

    แต่ฉันว่ามันต้องมีนะ ก็สร้อยเส้นนี้มันบอกมาอ่ะ

    จะว่าไป มันก็มีจริงๆนั่นแหละครับ

    “*O*”  ไม่บอกแต่แรกฟ่ะ...!

    ผมรักการวาดรูปครับ^^”

    “=_____=:;”ไอ้...

    ถามทำไมเหรอครับ^^?”

    เออ...เปล่าหรอก

    ไม่ใช่งั้นเหรอ...?

    รึว่าจะเป็นคนผมสีเหลืองขี้ เมื่อกี้=[]=?!! 


                             ฉันเลยหันกลับไปมองที่ๆนายหัวเหลืองเดินผ่านไปเมื่อกี้ แต่กลับไร้วี่แวว  ไม่มีแม้แต่รากเง้า เอร๊ยยย พลาดแล้วตูTOT ~


    มีอะไรเหรอครับ^^” งั้นฉันจะเอายังไงดีเนี่ย!...

    ได้ข่าวมาว่าไอ้หมอนี่รักการวาดรูปใช่มั้ย? ได้...ฉันจะหาที่ปักหลัก ไปกลับไปที่คฤหาสน์นั่นแล้ว หึๆ...เริ่มแผน!

    ฉันอยากจะเรียนวาดรูปน่ะ^O^”    ซุงแหลค่ะ!!

    เหรอครับ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับที่ผมชอบใครล่ะครับ

    นั่นสินะT^T


                             “อะ...อ้อ!
     ก็...เผื่อนายมีคนที่ชอบแล้ว แล้วคนที่ชอบนายมาเห็นฉันอยู่กับนายแล้วหึงโหดอะไรแบบนี้อ่ะเหตุผลมันฟังดูปัญญาอ่อนมาก จริงมะ-.- ?

    ปัญญาอ่อนนะครับ^^”

    ตรงไปป่ะ -___-:;

    ผมก็ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นหรอกครับ นั่นไงครับผลงานของผมซาอิพูดแล้วชี้ไปยังภาพๆหนึ่งฉันเลยหันไปมองตามตำแหน่งที่นิ้วนั่นชี้ 

    ทะ...เทพอ่ะ! เทพมากกกก


    รูปปิกาจูยืนโชว์รักแร้ =_= :;


                           “ไม่ใช่รูปปิกาจูครับ ถัดไปข้างๆนั่นต่างหากเขาพูดเหมือนอ่านใจฉันออกยังไงยังงั้นแน่ะ ฉันเลยมองไปยังภาพข้างๆปิกาจูนั่น

    แต่ภาพที่เขาบอก...มันทำให้ฉันอึ้ง+ช็อกค้าง มันเป็นภาพที่วาดด้วยน้ำหมึกสีดำล้วนๆ เป็นรูปผู้หญิงคนหนึ่ง ในความคิดฉัน ฉันคิดว่าเธอหน้าคุ้นมากกก แต่ก็จำไม่ได้ เหมือนเคยเจอมาเมื่อเร็วๆนี้ โอ๊ยๆ...ไม่รู้ละ รู้แต่ว่าภาพนั่นมันสวย! สวยจนสามารถสะกดสายตาคนมองได้เลยล่ะ

    นายชอบเธออย่างงั้นเหรอ?”ฉันถาม

    ...เขาเงียบ

    ช่างเถอะๆ เอาเป็นว่าฉันจะเรียนศิลปะกับนายนะ>O<”ที่บอกว่าช่างเหอะน่ะ...ในใจฉันกำลังคิดอยู่ว่าซาอิแอบชอบผู้หญิงในรูป...

    ทำไมฉันรู้สึกถึงปฏิกริยาแปลกๆนะ....

    เฮ้ยๆO_o ! สร้อยกระพริบ !!!

    ไม่ผิดแน่ มาถูกคนจริงๆด้วย ฉันไม่พลาดแล้ว โอ้วเย้ๆ ^O^ ~

    แต่ตอนนี้ฉันไม่มีบ้านน่ะ=_= ให้ฉันไปอยู่ด้วยได้ป่ะ?”

    ด้านเข้าไว้อิโนะ

     

    เธอต้องทำได้


    เธอด้านได้ อิโนะ!!


                             “จะดีเหรอครับ^^”

    อะ...อืม=_=”หน้านายมันกวนบาทาชะมัด ชักอยากจะเปลี่ยนใจซะแล้ว TOT

    ผมอยู่บ้านคนเดียวนะครับ

    ก็ดีน่ะสิ !!!

    เอาเถอะน่า

    หน้าด้านจังเลยครับ^^”

    ตึง!!!

    ตรงจังนะคะ

    “^^:;++++”

    เสียใจด้วยครับคงไม่ได้...เขาพูดเสร็จสรรพก็เดินจากไปพร้อมกับสายลมที่พัดผ่านมากระทบใบหน้าของฉันให้หนาวเย็น...

    ขอ 3 คำ... 




                     

    ไอ้!-บ้า!-เอ๊ย!

                          




     

     

     

     

    Be Contenu 

     

                                                                                        

    ::  Writer Talk   ::

    ฮ้ายยยย~ รู้สึกว่าบทที่หนึ่งของเราเนี่ย...จะคลอดช้ากว่าเรื่องอื่นนิดดด หน่อย>O<!

    ก็ตอนไรท์แต่งบทนี้ก็ประมาณเที่ยงคืนอ่ะ

    หาก ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วย จ้า >_O !

     

    ว่าแต่...ทำไมอิโนะไวไฟอะไรเยี่ยงนี้ ฮุๆ

    แล้วผู้หญิงที่ซาอิวาดรูปคือใคร?

    อยากรู้อ่ะสิ แต่ไม่บอกจ้ะ ;P !

    อยากให้ทุกคนเดากันก่อนว่า...ผู้ชายคนที่สอง  ที่อิโนะเดินผ่านเป็นใคร?

     

    แต่งไปแต่งมาเพิ่งรู้ว่า เรื่องเรานี่ปริศนาเยอะเนอะ 555

    แต่เดิมเราก็ชอบนิยายแนวแอบซ้อนปริศนานิดหน่อยอยู่แล้ว ^O^~~

     

    อย่าลืม...เม้นท์ททททท >_.< 

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×