คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ว้าวุ่นนิดๆหน่อยๆก่อนเดท
- ณ บ้านโอริฮาระ -
ชายหนุ่มร่างบางควานหากุญแจในกระเป๋ากางเกงของตนอยู่พักหนึ่ง เมื่อหยิบได้กุญแจแล้วจึงไขประตูเดินเข้าไปในบ้าน
อย่างเงียบๆ ตอนนี้สมองของร่างบางกำลังสับสนไปหมด “กลับมาแล้วครับ...”ร่างบางเอ่ยขึ้นเบาๆคนเดียว เหมือนเป็นการ
บอกว่า ตนกลับมาแล้ว แม้จะไม่มีใครอยู่ในบ้านหลังนี้ก็ตามนอกจากเขา ยัยไมรุกะยัยคุริริยังไม่กลับมาอีกเหรอ? เค้าคิด
ด้วยความสงสัยนิดหน่อย แต่เรื่องที่เค้าคิดอยู่ก่อนหน้านี้น่ะ สำคัญกว่ายัยน้องสาวสองคนนั้นเยอะ เรื่องที่ว่าน่ะมันก็
คือ....การที่ชั้นต้องไปเดทกับชิสึจังน่ะสิ เอ๊ะ...มันก็แค่การไปซื้อของนี่นา แต่ถึงงั้นก็เหอะ มันไปแค่สองคนนี่นา!! ทั้ง
ชินระทั้งโดตะจินก็ไม่ได้ไป แล้วของที่จะให้ซื้อน่ะมันอะไร?? ชั้นไม่เก่งเรื่องการจัดเตรียมซักหน่อย แล้วชิสึจังจะฆ่าชั้นมั้ย?
ล้วชั้นจะใส่ชุดอะไรไปดี? เออ ใช่ ชุด!! สิ้นความคิดร่างบางก็วิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้าของตนแล้วเปิดออกอย่างแรง ข้างในตู้มีเสื้อ
อัดแน่นอยู่ไม่ใช่น้อย แต่หากจะให้นับเสื้อที่เค้าใส่จริงๆนั้นก็คงมีไม่ถึงครึ่ง ชุดนี้ก็ดีนะ เรียบดี เอ๊ะ แต่เรียบไปก็ไม่ดีนะ ชุดนี้
ก็ดีนะ ไม่อ่ะ ชิสึจังไม่ชอบชุดนี้แน่ๆ แล้วชุด... ร่างบางหาเสื้อที่จะใส่ไปพรุ่งนี้อยู่นานแต่ก็ไม่เจอเสื้อที่คิดว่าควรจะใส่ไป
ซักที จึงรีบคว้าโทรศัพท์ของตนมา กดเบอร์ที่คุ้นเคยแต่ก็ไม่ค่อยได้โทรบ่อยนัก “ตรื๊ดดดด “ โทรศัพท์ของหมอหนุ่มส่ง
เสียกเป็นสัญญาณให้รู้ว่า มีคนโทรมาหาเขา “สวัสดีครับ ผมคิชิทานิ” ชินระรับสายโดยไม่แม้แต่จะมองเบอร์โทรเข้า “ชิน
ระ ช่วยชั้นหน่อยสิ” เสียงกวนๆที่คุ้นเคยดังแว่วเข้ามาในหูของว่าที่หมอหนุ่ม เสียงของอิซายะตอนนี้ดูกระวนกระวายจัง
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย??”อะไรเหรอ อิซายะ ปกตินายไม่ค่อยจะขอความช่วยเหลือจากใครนี่นา?” ชินระถามกลับด้วยความสงสัย
ปลายสายเงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนพูดขึ้นมาเบาๆว่า“พรุ่งนี้ชั้นใส่ชุดอะไรไปดี?”เมื่อคนที่ถือสายได้ฟังคำถามที่เดือดร้อนของ
อีกฝ่ายก็กลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่ นึกว่าเรื่องอะไรใหญ่โต แต่มันอาจจะเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับคนที่มีความรักอย่างอิซายะก็
เป็นได้ “ใส่อะไรก็ได้ ตามปกติของนายน่ะนะ” ชินระให้คำแนะนำที่ใครๆก็ตอบได้ หากเป็นคนอื่นตอบอาจจะดูกวนประสาท
ว่ามันมีประโยชน์ตรงไหน แต่พอชินระตอบกลับดูน่าเชื่อถืออยู่บ้าง อาจจะเพราะผลการเรียนที่อยู่ในเกณฑ์ดีก็เป็นได้ “นาย
เป็นนายน่ะ ก็ดีอยู่แล้วล่ะ อย่าฝืนเลย เอ..ว่าแต่ทำไมนายต้องเดือดร้อนด้วยล่ะ? แค่ไปซื้อของกับชิสึโอะเองนี่”ชินระถาม
ปลายสายอีกฝั่งหนึ่ง “ไม่รู้สิ...” ”นายน่ะ เหมือนพวกเด็กสาวที่ตกหลุมรักเลยนะ อิซายะ นายชอบชิสึโอะรึเปล่าเนี่ย?”ว่าที่
หมอหนุ่มหัวเราะ พูดทีเล่นที่จริงจนหัวใจของอิซายะเต้นไม่เป็นจังหวะ“ปะ...เปล่านะ นายจะบ้าเหรอ หมอนั้นเป็นทั้งโปร
โตซัวและก็เป็นผู้ชายนะ”อิซายะเถียงอีกฝ่ายไปแม้ใจจะคิดว่า มันก็แปลกอยู่นะ ที่เค้าต้องมานั่งสนใจว่าชิสึโอะจะชอบรึไม่
ชอบชุดที่เค้าใส่ “อ้อ เหรอๆ”อีกฝั่งของสายตอบกลับมาเหมือนรู้ทัน “พรุ่งนี้พยายามเข้านะ อิซายะ”
ว่าที่หมอหนุ่มทิ้งท้ายและก็ตัดสายไป “นี่ ชินระ เดี๋ยว..!” ร่างบางตะโกนห้ามไม่ทันพลางปิดฝาพับโทรศัพท์ของตน และก็
พาร่างของตนเองมานอนสลบอยู่บนเตียงด้วยสภาพสับสนเกินบรรยาย ชิสึจัง...นายน่ะ สับสนแบบชั้นอยู่รึเปล่านะ? ร่าง
บางคิดอยู่อย่างนั้น และดวงตาสีนิลก็ค่อยๆดับลง....
.
.
.
- ณ บ้านเฮย์วาจิม่า -
“โธ่เว้ย ทำไมชั้นต้องไปซื้อของกะไอ้เห็บเวรนั่นด้วยวะ” เสียงทุ้มบ่นในขณะที่นั่งอยู่กับน้องชายของตน ฮาเนจิมะ ยูเฮย์
หรือ คาสึกะ น้องชายที่เป็นดาราดังที่ชิสึโอะแสนจะรักและภูมิใจ “พี่ครับ..” น้องชายของเขาเรียกเบาๆ ชิสึโอะหันมามอง
หน้าน้องชายแล้วทำหน้าเหมือนว่าจะถามอะไร? “พรุ่งนี้ผมมาถ่ายทำรายการที่อิเคะบุคุโระนะครับ..” คาสึกะพูดบอกพี่ชาย
ของตน ชิสึโอะพยักหน้าเบาๆแทนคำตอบว่าเค้ารู้แล้ว คาสึกะเมื่อได้เห็นสีหน้าหงุดหงิดของพี่ชาย ก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ และ
เดินไปเปิดตู้เย็น หยิบนมขวดหนึ่งมาวางไว้ตรงหน้าชิสึโอะ เมื่อร่างสูงได้เห็นดังนั้นแล้วก็คลายความหงุดหงิดลงบ้าง...”รู้
แล้วน่า..” พลางหยิบขวดนมขึ้นมาดื่ม ในใจก็คิดไปเรื่อยเปื่อย พรุ่งนี้จะใส่ชุดอะไรไปดี? แล้วไอ้เวรนั่นจะใส่ชุดอะไรมา?
แต่ถึงใส่ชุดไหนไอ้เห็บก็น่ารักอยู่แล้ว...หือ? น่ารัก ?! พรวด!!ชิสึโอะแทบจะพุ่งนมออกมาเมื่อคิดออกว่า ตนคิดว่าอิซายะ
น่ารักไอ้เห็บเวรนั่น ทำชั้นหงุดหงิดอะไรแบบนี้ฟระเนี่ย?! แถมไอ้อาการเขินนี่อีก น่ารำคาญชะมัด หัวใจก็เต้นแรงไปหมด
ว้อยยย พรุ่งนี้ต้องไปอัดไอ้เห็บนั่นซะหน่อยแล้ว(อย่าทำร้ายภรรยาสิ) ชิสึโอะคิดแล้วก็กระแทกขวดนมที่กินเสร็จลงบนโต๊ะ
ดังปึง ก่อนลุกเดินไปทีห้องนอนของตน...ในตอนนี้เหลือเพียงคาสึกะผู้เป็นน้องชายที่นั่งอยู่ในห้องครัว ดาราหนุ่มพูดกับตัว
เองขึ้นมาเบาๆ"คุณชินระ...ผมจะเตรียมบทไว้นะครับ...เพื่อความรักของพี่" เค้าพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ก่อนลุก
ไปที่ห้องนอนของตน....
TBC.
PS.จากไรเตอร์
สวัสดีค่ะ ไรเตอร์นะคะ พรุ่งนี้ไรเตอร์เปิดเทอมละ รีบมาอัพไว้ก่อนค่ะ
ตอนนี้เหมือนจะเวิ่นๆไปมานะเนี่ย//ความผิดไรเตอร์เองค่า
แต่ตอนนี้ถือว่าเป็นจุดเชื่อมโยงละกันนะ อย่าได้โกรธไรเตอร์เลย
ตอนต่อไป จะเป็นวันแห่งการเดท เตรียมติดตามชม
ซึ่งไรเตอร์มีลางสังหรณ์ว่ามันจะยาวมากกกก
อ้อ แล้วเดี๋ยวไรเตอร์จะหาภาพชุดที่ชิสึโอะและอิซายะใส่ในตอนต่อไปมาให้ดูนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ขอคอมเม้นต์เป็นกำลังใจนิดนึง
บายค่า
ความคิดเห็น