ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Hight techno human มนุษย์เทคโนโลยี

    ลำดับตอนที่ #2 : Open

    • อัปเดตล่าสุด 11 ต.ค. 54


    กรุงเทพ เวลาสิบสองนาฬกา

    รีเซ็ตกำลังกินมาม่าอยู่ที่บ้านของตนเอง

    เื่พื่อรอใครบางคน

    "ก๊อกๆ" มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

    รีเซ็ตเข้าเปิดประตู

    "ไงจ้ะ คงไม่รบกวนเวลากินข้าวสิน่ะ" เรเดียมเสยผมยาวสีเหลืองของตนเอง เธอมาในชุดนักศึกษา

    "เอ่อ ครับ แล้วจะไปไหนล่ะครับ"

    "ศูนย์บัญชาการ SOS ของประเทศไทยน่ะ" เรเดียมตอบ "ไปกันเร็ว"

    แล้วเรเดียมก็จับแขนรีเซ็ต วิ่งลากออกไป

    "เดี๋ยวคร้าบ ขอล็อคบ้านก่อน" คนถูกลากร้อง

    "จ้า"

    "แรงเยอะชะมัด" หนุ่มวิทย์คิดในใจ

    "เร็วๆหน่อย" เธอตะโกน "เราต้องขึ้นเครื่องบินไปจังหวัดตาก"

    รีเซ็ตชะงัก "ตาก เหรอครับ"

    "ใช่" แล้วเธอก็จับแขนลากรีเซ็ตไปอีกรอบ

    "เฮ้ย อย่าลากกันสิครับ" เขาบ่น

    ................................................................................

    ตาก ประเทศไทย เวลาสิบห้านาฬกา

    ตอนนี้ทั้งสองอยู่ใน ฐานทัพใต้ดินของSOS

    ที่ๆเขาอย่นั้นเต็มไปด้วยคนจำนวนมาก บางคนมีผมสีแปลกๆ บ้างก็สวมชุดที่มีภาพเคลื่อนไหว บ้างก็มีบางส่วนของร่างกายเป็นจักรกลและ ในห้องนั้นเต็มไปด้วยคอมพิวเตอร์ ที่น่าสนที่สนคือจอภาพตรงผนังขนาดใหญ่ แสดงผลข้อมูลต่างๆ

    เรเดียมพาหนุ่มม.ปลายไปยังโต๊ะทำงานของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่กำลังดูจอยักษ์นั้น

    คนที่ว่านั้น มีผมสีฟ้า ตาสีส้ม และแขนข้างซ้าย เป็นแขนเทียม

    "สวัสดีค่ะ SOS ฉันพารีเซ็ตมาแล้วค่ะ" เรเดียมพูดกับหญิงคนนั้น

    เธอหันมาทางรีเซ็ต

    "สวัสดีจ้ะ พ่อหนูอัจฉริยะ" เธอพูดก่อนถามว่า "ชื่ออะไรจ้ะ"

    "เอ่อ รีเซ็ต ควอนตัม อยู่กรุงเทพ เรียนอยู่ชั้น ม.ปลายครับ"

    "แหม เรเดียม ยังน่าเชื่อถือเหมือนเดิม" เธอพูดถึงเรเดียม

    "นี้ ฉันถูกสร้างและเช็คอย่างละเอียดน่า" คนถูกกล่าวถึงพูด

    "เอ่อ ว่าแต่ มันเป็นยัังไง อะไรเหรอครับ ผมไม่เข้าใจ" รีเซ็ตถาม

    "ฉันชื่่อ รีซิสเตอร์ เดลต้า" เธอแนะนำตัว "ฉันเป็นหัวหน้าใหญ่ขององค์กร Sister of science หรือ SOS สาขาประเทศไทย องค์กรเราถูกก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2543 โดยเหล่าชาติถึงยี่สิบห้าชาติด้วยกัน ได้แก่ อเมริกา เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น แคนาดา สวิสเซอร์แลนด์ โปแลนด์ อังกฤษ สิงคโปร์ มาเลเซีย จีน อินเดีย ฝรั่งเศส เยอรมัน ไทย อิตาลี... อืมที่เหลือจำไม่ได้แล้ว แต่องค์กรเรา สร้างเทคโนโลยีลับขึ้นเพื่อใช้ต่อต้านอาญากรรมหลายรูปแบบและเพื่อรอเวลาที่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ออกไป "

    "โห" รีเซ็ตอุทานให้กับรายชื่อประเทศและสิ่งที่องค์กรSOSทำ

    "เทคโนโลยีขององค์กรเราค่อนข้างจะล้ำอนาคต" รีซิสเตอร์พูดต่อ "ทั้ง biotechnology nanotechnology information technology หรือที่ถูกย่อว่า BT NT และ IT"

    "แต่องค์กร 3T Devil เป็นองค์กรที่ก่อตั้งเพื่อผลิตเครื่องมือสงคราม และในเบื้องลึกคือควบคุมเศรษฐกิจ" เรเดียมพูดถึงองค์กรอีกองค์กร "โดยมีการลักพาตัวเด็กไปทดลองปรับแต่งพันธุกรรม ไม่ก็สร้างไวรัสคอมพิวเตอร์ขึ้น แถมพยายามจะโคลนมนุษย์เพื่อใช้สร้างอาญากรขึ้นอีก"

    รีเซ็ตอึ้ง

    "ไม่ใช่แค่นั้นน่ะ" เรเดียมพูดต่อ "เจ้าองค์กรวายร้ายยังอยู่ภายใต้เบื้องหลังของการก่อการร้ายและการขโมยอาวุณจากรัสเซียอีกด้วย แถมยังมีองค์กรลูกๆเป็นฉากบังหน้าและหารายได้ เหมือนองค์กรฉันเลย แต่เอาไปใช้คนละทางกัน"

    "มีองค์กรลูกด้วยเหรอครับ" หนุ่มวิทย์ดวง(ไม่)ดีนักถาม

    "ใช่" เรเดียมตอบ

    "แล้ว ทำไมถึงบอกและพาผมให้มารู้จักที่นี้ล่ะครับ"

    "เพราะเธอไม่ใช่คนปกติ" รีซิสเตอร์พูด "ไม่แน่ใจนักหรอกน่ะ ว่า 3T devil ได้ข้อมูลดีเอ็นเอเธอยังไง แต่พวกเราขอมาจากเจ้าของโรงพยาบาลที่เธอเกิดและวิเคราะห์พันธุกรรมดู ตามคำสั่งของผู้ก่อตั้ง Sister of science ปรากฏว่า มีดีเอ็นเอ ที่ทำให้เธอสามารถ ใช้ทุกสิ่งบนโลกได้ แค่เห็นในครั้งแรกก็ใช้งานมันได้ หรือที่เราเรียกว่ายีน Universal user"

    "ผมเนี่ยน่ะ แต่เรื่องการทำงาน เท่าที่ผมรู้ มันไม่เกี่ยวกับดีเอ็นเอซ่ะหน่อย"

    "ฉันเองก็งงๆเหมือนกัน แต่คนที่มียีนแบบนี้เหมือนกัน มีความสามารถแบบนี้เหมือนกัน"

    รีซิสเตอร์เงียบไปพักใหญ่

    แล้วเธอก็เอ่ยปากถาม"จะว่าอะไรไหม หากฉันจะขอ E-mailเธอแะหมายเลขโทรศัพท์"

    "ทำไมเหรอครับ"

    "มัคำสั่งจากองค์กรใหญ่ที่สวิสว่า..." เธอเว้นช่วง "ให้รับเธอ เป็นสมาชิกองค์กร Sister of science สาขาประเทศไทย ในฐานะ สายสืบ"

    รีเซ็ตนึกอยู่นานก่อนตอบไปว่า
    "ครับ ได้ครับ"

    แล้วเขาก็บอกมันไป

    .....................................................

    เวลาหนึ่งทุ่ม ที่กรุงเทพ ณ บ้านรีเซ็ต

    เรเดียมมาส่งรีเซ็ต

    "พวกนั้นคงไม่มาหาเธอสักพักน่ะ" เรเดียมบอก "มีอะไรก็เรียกฉันได้น่ะ"

    "ครับ"

    "ลาก่อนน่ะ ขอให้โชคดีน่ะ"

    แล้วเรเดียมก็เดินจากไป

    รีเซ็ตกลับไปที่ห้องนอน

    และหยิบหนังสือ มโนทัศน์แห่งอนาคต

    แล้วก็อมยิ้มขึ้นมาพร้อมกับความคิดว่า

    "มันไม่ใช่อนาคตอีกต่อไป มันคือความจริง"
    TBC
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×