คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : [SF] F o r Y o u ♡ - Rude (JARK for RainsounD}
จาร์ค
For RainsounD
Rude
(ไปอ่าน Dark Lover ก่อนก็ดี)
เป็นอีกวันที่มาร์ค ต้วนอารมณ์ดีแบบสุดๆ ก็สองสามวันก่อนที่เผลอไปกระตุกเท้าใส่ผู้ชายหน้าเป็นคนหนึ่งไป
มั่นใจว่าแรงที่ใช้ไปน่ะมันเยอะมาก
แน่นอนอยู่แล้ว
นี่ใครครับ มาร์ค ต้วน อุเทนถวายน่ะรู้จักไหม ก็ตอนโผล่หน้ามาจากหน้าต่างรถเมล์ก็เห็นอีกคนล้มลงกับพื้นแล้วงอตัวซะเหมือนจุกมากมาย
แล้วก็หลังจากวันนั้นมันก็ไม่มานั่งทำตัวปากหมาที่ป้ายรถเมล์ป้ายประจำของเขาอีกเลย
อ้า สบายรูหู
มันคงตัดใจได้แล้วแหละ ก็ดี เขาไม่อยากเผลอเอาไม้ทีฟาดคอใครตาย
“ถึงขั้นเหม่อลอยเช่นนี้ น้องคงคิดถึงพี่ใช่ไหมจ้ะ”
F U C K!!!!
ไอ้ที่มาร์คบอกว่าอารมณ์ดีตะกี้น่ะ ลบไปเถอะนะขอร้อง
—————
แจ๊คสัน หวังหนีไปรักษาแผลใจมา
ไม่สิ
รักษาแผลหลังเดาะนี่แหละ
โดนตีนไปเต็มๆ ตอนนั้นก็ไม่เจ็บเท่าไหร่ พอทิ้งไว้คืนเดียวตื่นขึ้นมาถึงกับระบมแถมไข้ขึ้นปากคอสั่นลุกออกจากเตียงไม่ได้ ใจมันน่ะโบยบินไปหาน้องมาร์คถึงท่าน้ำ เอ้ย ถึงป้ายรถเมล์ป้ายประจำอยู่ทุกวัน แต่สภาพร่างกายไม่เอื้ออำนวย
บอกได้คำเดียวว่า...
รุ่งริ่ง
วันนี้หายเจ็บหายปวดเป็นปลิดทิ้งและเพราะแรงคิดถึงน้องมาร์คทำให้พี่แจ๊คคนนี้ทนไม่ไหว ต้องลากสังขารมาอีกรอบโดยหาได้แคร์สิ่งใดๆ ไม่ว่าจะโดนตีนกลับไปอีก
คนสวยเดินมาในระยะสามสิบเมตร
โอ้ย ความสวยเปร่งประกายเข้าตาเต็มๆ แจ๊คสันจะทำเป็นเมินเสื้อช๊อปสีน้ำเงินเข้มกับไม่ทีที่เสียบอยู่ในเป้ข้างหลังไปละกัน
หัวใจพี่สั่นระรัวเป็นจังหวะทูกึนทูกึนเลิ้บกันเลยทีเดียว
ไม่วายเอ่ยแซวไปซะหน่อย โอ้ย ดูปากแดงๆ นั้นสิครับ ได้ดูดสักทีพี่แจ๊คจะไม่ลืมพระคุณ
“ถ้ากูคิดถึงมึงเมื่อไหร่ ประเทศไทยคงหิมะตก” กระแทกเสียงใส่ยังน่ารักเลยนะเออ แจ๊คสันยกขาที่นั่งไขว้ห้างลงก่อนจะเดินไปยืนใกล้ๆ เอ่อ แบบทิ้งระยะห่างพอสมควร
ไม่ได้ครับ เจ็บแล้วจำคือคำขวัญของแจ๊ค
ความรักไม่ใช่ตัวถ่วงของชีวิตเพราะงั้นถึงน้องมาร์คจะไม่รับรักพี่ในเร็ววันพี่ก็จะสู้ แต่ตีนขนาดสี่สิบกว่าของน้องมาร์คนี่พี่ไม่อยากสู้ด้วยจริงๆ
“เอ้า นี่แสดงยังไม่ดูข่าว ที่เลยหิมะตกแล้วนะครับ ถ้าบ้านน้องมาร์คไม่มีทีวีมาบ้านพี่ก็ได้นะเออ”
“เห็บหมา” บ่นเบาๆ แต่มีหรือเสียงน้องมาร์คพี่จะไม่ได้ยิน
“อะไรนะ? พูดว่ารักพี่เหรอ? แหม เขินจุงเบย” มาร์คขยับปากเบาๆ ว่า พ่อง กลับมา
“ห้ะ อยากเจอพ่อพี่ ได้สิได้ พรุ่งนี้ไปยกน้ำชากันเลยนะ”
“ไอ้แจ๊ค!!!”
“อู้วววว เรียกชื่อกันซะด้วย” หัวใจพี่ซาบซ่านยิ่งนัก
“มึงตายยยยย ย่าห์!!!” ดึงไม้ทีมาจากข้างหลังอย่างเร็วจนคนที่ยืนแซวไม่ทันระวัง ก็นั้นแหละครับ
ไม้ทีหัก!!
แจ๊คไม่เจ็บเท่าไหร่หรอกครับ นี่พูดเลย
—————
“มึงอะไรกับน้องมันนักหนาวะ”
“กูเกลียดแม่ง”
“มึงจะเกลียดอะไรมันนักหนา กูว่ามันก็ดีออก”
“อีดอกใช่ไหม” ได้ยินอิมแจบอมสบถเบาๆ มาร์คขมวดคิ้วมองหน้าคนที่นอนเหมือนตายอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจเฮือก ก็เผลอเอาไม้ทีฟาดหัวมันจนไม้หักเลือดตกยางออก ฟ้าฝนก็เป็นใจส่งตำรวจมาพอดีเลยโดนจับไปโดนปรับมาห้าร้อยตะกี้ ก่อนหน้านั้นก็โทรหาเพื่อนให้ไปช่วยหิ้วไอ้นี่ไปโรงพยาบาลหน่อย ตอนนี้มันก็นอนแห้งอยู่บนเตียงคนไข้อนาถไร้ญาติที่เขายืนยันนักยืนยันหนาว่าจะให้มันนอนที่นี่ห้ามเปิดห้องพิเศษให้มันเด็ดขาด
“กูเป็นผู้ชาย กูไม่ชอบผู้ชายเข้าใจป้ะเจบี กูอี๋”
“เอ้า งั้นมึงก็อี๋กูดิ”
“มันไม่เหมือนกันเว้ย เออแต่ก็นะ ถ้าไอ้สั้นนี่หน้าตาน่ารักเหมือนน้องจูเนียร์ของมึงก็ว่าไปอย่าง”
“ไอ้เหี้ยนี่ลาม” ชกแขนเพื่อนหน้าสวยของตัวเองไปเบาๆ นิสัยใจร้อนนี่ไม่มีใครเกิน ถ้าไอ้คนที่นอนอยู่ปราบพยศได้ก็คงจะดีไม่น้อย แต่ก็คงอีกนานอ่ะ
เคยได้ยินไหมครับ
พี่มาร์คคนแมนน่ะ
นั้นแหละ นิยามเรียกไอ้มาร์คอุเทนถวาย
—————
“ฟื้นแล้วเหรอมึง หลับสบายไหมน่ะ”
“อุ้ย”
“เป็นบ้าอะไร” ทุบมือลงไปบนอกอีกคนเมื่อมันตื่นขึ้นมาเห็นเขาแล้วทำหน้าทำตาเหมือนเห็นผี
“ตกใจครับ ตื่นขึ้นมาเจอน้องมาร์คนี่เป็นบุญชีวิตพี่จริงๆ” คนบนเตียงเอามือทาบอกถอนหายใจออกมาซะโอเว่อร์ “นี่พี่อยู่ที่ไหนครับเนี่ย”
“โรงบาล แล้วก็ไอ้แจ๊ค มึงอายุน้อยกว่ากู อย่ามาลามปามแทนตัวเองว่าพี่”
“รู้ด้วยเหรอว่าพี่อายุน้อยกว่าน้องมาร์ค หูยยยยย พี่แจ๊คสันฟินยิ่งนัก”
“ไอ้!!” พูดไม่ฟังเลยเลิกพูด หลังจากเพื่อนกลับไปเขาก็ยังอุส่านั่งเฝ้ามันจนไอ้เด็กหน้ามึนนี่ฟื้น ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
“แล้วมาเฝ้ากันนี่ เป็นห่วงกันใช่ม้า”
“กูจะทวงเงินค่าปรับห้าร้อยไอ้สัด อย่ามาทำหน้ามึนดิ๊ เห็นแล้วรกลูกตา” มาร์คขมวดคิ้วนิดๆ มองหน้าไอ้คนเจ็บบนเตียงที่ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรจะด่าแค่ไหนก็ยังเอาหน้ามึนๆ เข้าสู้ น่ารำคาญชะมัด
“เป็นแฟนกันดิ เดี๋ยวให้เป็นคนเก็บกระเป๋าตังค์เลย”
“น่าสนใจแฮะ” ยื่นหน้ามายิ้มยียวนใกล้ๆ หน้าของคนตัวหนา ก่อนจะฟาดเพี๊ยะเข้าที่ผ้าก็อตสีขาวบนหน้าผาก
“โอ้ย”
“ฝันไปเถอะมึง”
“ฝันถึงอยู่ทุกคืนครับ หลับตาเห็นหน้าน้องมาร์คพร้อมแฟบๆ ไปด้วยโคตรฟิน”
“ไอ้เหี้ ย ปากหมาแบบนี้มึงคงหายแล้วล่ะ งั้นกูไปแล้ว” เอ่ยคำแรกเน้นๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนโดยไม่รอคำตอบ คว้าเป้ที่สะพายหมิ่นๆ ตรงเก้าอี้มาสะพายหลัง
“อ่าว เดี๋ยวสิครับ อย่าเพิ่งไป น้องมาร์ค คาจีมา!!”
ยกนิ้วกลางขึ้นเป็นคำรักให้คนที่นอนอยู่หนึ่งทีก่อนจะเดินจากมาโดยไม่สนใจเสียงโหยหวนที่ดังตามหลัง
น้องมาร์คจ้ะ
กลับมาก่อน
พี่แจ๊คสันเคยบอกไหมว่าพี่แจ๊คกลัวผี
โรงบาลไรวะเนี่ย ฟหกด่าสว อย่างวังเวง ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ น้องมาร์ค
คา จี มา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
END
สั้นอ่ะ 55555555555555555555555
ต่อจากดาร์คเลิ้บเว่อมาก แฟนเซอร์รอก่อนนะ ยังไม่มีฟีล (อีนี่)
ประกาศอีกครั้ง เราจะนับฟิคจากคนที่ขอมาในตอนที่ 2 เท่านั้นนะคะ
ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือ ซียู.
ความคิดเห็น