~ จันทร์กระจ่างฟ้า ~

 คืนที่ข้าได้พบท่านจันทร์นั้นกระจ่างฟ้า

แสงนวลลออตาเคลียตามร่าง

ท่านบุรุษผู้งดงามน่าหลงใหล

ราวกับว่าเป็นแค่เพียงภาพฝันไป

แต่ข้านั้นกลับจำขึ้นใจมิลืมเลือน

ท่านประทับตราความคะนึงหาลงที่ข้า

จนข้านั้นมิอาจจะขัดขืนหรือหลบหนีได้เลย

ใจข้ามันยังคงเอาแต่รื้อฟื้น

ภาพวันคืนที่เราได้พบกัน

แม้พรหมห์มิได้ลิขิตให้เรานั้นคู่กัน

แต่ใจข้านั้นมันยังคงดื้อดึง

ยอมแล้วสิ้น ทุกวิถีทาง

เพื่อให้ข้าเป็นดังจันทร์กระจ่าง

คอยห่วงหา ปลอบโยนยามท่านทุกข์ใจ