คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ท้อง
“ห๊าววว”
“เหม็นปาก!”
“ไหน เหม็นจริงเหรอ ห๊า ห๊า ห๊า”
“อี๋ไปไกลๆ เลย!”
“ฮ่าๆๆๆ” เสียงหยอกล้อหัวเราะดังลั่นออกมาจากห้องนอนของมินจุน ลูกน้องที่ยืนเฝ้ายามตามบ้านคุ้นชินกับเสียงพวกนี้ดี ถึงแม่มันจะไม่เข้ากับสถานที่อันสุขุมนุ่มลึกอย่างบ้านหัวหน้าแก๊งมาเฟียสักเท่าไร แต่พวกเขาก็มีความสุขที่ได้เห็นนายของพวกเขามีความสุข
“ยังไม่หายโกรธอีกเหรอออออ ตัวเองงงง” มินจุนพูดเสียงยานคางก่อนจะขยับร่างกายเข้าไปใกล้พร้อมกับกอดร่างเล็กที่ทำหน้าอูมๆนั่งพิงหัวเตียงอยู่
“...”
“เค้าสัญญาจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว นะๆ ๆๆ” ร่างสูงพูดเสียงออดเสียงอ้อนแล้วยื่นนิ้วก้อยไปที่หน้าอูยอง
“ทำอะไร”
“สัญญาไง เค้าสัญญาจะไม่ทำ จะไม่ไปมีคนอื่นอีกแล้วเค้าสัญญา ถ้าไม่ทำตามสัญญานะ เค้าขอให้ฟ้าผ่าตายเลยเอา!”
“ไม่เอาอ่ะ” อูยองพูดเสียงเหวี่ยง
“ทำไม กลัวเขาตายเหรอ”
“ป่าว เอารถชนตายดีกว่าทรมานกว่ากันเยอะฮ่าๆๆๆ” มินจุนถึงกับหน้าเหวอ
“ใจร้าย ระวังเห๊อออ ไม่มีเค้าแล้วจะเหงา ชริ!” มินจุนเบือนหน้าหนี
“แล้วไง ผมยังหนุ่มยังแน่นหาผัวใหม่ได้เป็นร้อย”
“โหยแรงงงงง!!!” ร่างสูงหน้าซีดเผือด เมื่อกี้ว่าไงนะแฟนตัวเองบอกว่าจะมีผัวใหม่เป็นร้อย ให้ตายเหอะ! “มาๆ เค้าสัญญาจริงๆนะ” อูยองทำท่าทีลังเล เขาไม่สามารถอ่านความคิดของความอ่านของอีกฝ่ายได้เลย มันไม่แปลกหรอกที่หัวหน้าแก๊งมาเฟียอย่างมินจุนจะมีผู้หญิงมาพัวพันนับไม่ถ้วน แล้วมันก็ไม่แปลกหรอกที่เขาจะหึงและพร้อมจะถอยออกมา
“ผมคิมมินจุน ผมขอสัญญาว่าจะไม่นอกใจแฟนผมคนนี้อย่างแน่นอน และผมก็จะรักคุณตลอดไป” มินจุนเห็นสีหน้าอันลังเลของตัวเล็กก็พอจะเดาออกว่าคิดอะไรอยู่ เขาจึงพูดให้หนักแน่นและจริงใจกว่าเดิมพร้อมกับยิ้มให้กับตัวเล็ก
“ผมจางอูยอง ก็จะสัญญาว่าจะคุณรักตลอดไปเหมือนกัน”
ทั้งคู่เกี่ยวก้อยสัญญากันไปพร้อมๆ กับมอบความรักผ่านการกอดที่แสนอบอุ่น ที่พวกเขาไม่รู้ว่าจะเป็นแบบนี้ได้อีกนานเท่าไร ความสุขแบบนี้จะหาได้อีกที่ไหน แล้วมันจะจางหายไปเมื่อไร
“ขอนอนต่อนะ” ร่างสูงพูดขึ้นก่อนจะขอนอนต่อบนตักของตัวเล็ก โดยตัวเล็กเองก็ไม่ขัดขืนแต่อย่างใด
ครืดดด ! ครืดดด! ครืดดด!
“คุณมินจุน โทรศัพท์อ่ะ” อูยองสะกิดคนที่นอนบนตัก
“ใครอ่ะ”
“คุณแทคยอน ลุกขึ้นมารับสิ!!” ตัวเล็กบ่น
“รับให้หน่อยสิ นายรับก็เหมือนฉันรับแหละ” อูยองไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับคนที่หนุนตักของเขาสักเท่าไรจึงกดรับสายเพื่อคุยแทน “สวัสดีครับ อูยองพูดครับ” เมื่อคนตัวเล็กพูดปลายสายก็พอจะรู้ว่ามินจุนอยู่ใกล้ๆ
[เอ่อ…มินจุนมันยังไม่ตื่นเหรออูยอง]
“เอ่อ ครับ” ตัวเล็กก้มมองดูหน้าของคนที่หลับตาพริ้มอยู่บนตักเขาก่อนจะตอบ
[บอกมันให้หน่อยสิว่า โฆษณาตัวที่จะให้นิคคุณถ่ายนะ คุณเขาขอยกเลิกนะ ช่วยบอกมันให้หน่อยนะตัวเล็ก]
“เอ่อ….ได้ครับผมจะบอกให้ แต่อย่าเรียกผมว่าตัวเล็กสิครับ”
[ฮ่าๆ ฝากด้วยนะตัวเล็ก ขอบใจ บาย]
“ครับ สวัสดีครับ”
ตัวเล็กดูจะไม่ค่อยชอบกับฉายา ‘ตัวเล็ก’ สักเท่าไรแถมทำหน้ามุ่ยใส่โทรศัพท์อีก นี่ถ้าไม่ใช่แฟนพี่คุณนะ พ่อจะด่าให้
“มันว่าไงเหรอ?” คนที่หลับตาพริ้มถามขึ้นทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่
“เอ่ออ...คุณแทคยอนบอกว่า พี่คุณยกเลิกโฆษณาตัวที่คุณจะให้ถ่ายนะ”
“ห๊ะ! ว่าไงนะ! บ้ารึป่าว! บ้าๆๆ แล้วจะหาใครอ่ะ เห่ย ไม่ๆๆๆ!!!” จากที่หลับตาพริ้มอยู่ก็ลุกผึงขึ้นมานั่งแล้วก็บ่นๆๆ โวยวายจนคนตัวเล็กทำไรไม่ถูก “โฆษณาจะถ่ายพรุ่งนี้ มายกเลิกวันนี้เนี่ยนะ ไอ้แทคเอ๊ย!” เจ้าตัวบ่นๆๆ แล้วก็ลุกเข้าห้องน้ำไปสะดื้อๆ
“อะไรของเขาวะ” อูยองนั่งมองปฏิกิริยาของอีกคนก็งงงวยเป็นที่สุดถึงจะรู้จักมักคุ้นกันเป็นปีเขาก็ยังไม่ชินกับนิสัยแปลกๆ บ้าๆ บอๆ ของร่างสูงสักเท่าไร
ครืดดด ! ครืดดด! ครืดดด!
อูยองรีบหยิบโทรศัพท์แล้ววิ่งไปเคาะประตูห้องน้ำที่ร่างสูงกำลังอาบน้ำอยู่ เพราะอยู่ๆ ก็มีสายเข้ามาอีกสายแถมไม่ขึ้นชื่ออีกต่างหาก อาจจะเป็นคนสำคัญก็ได้ใครจะไปรู้
“คุณมินจุนโทรศัพท์!!!” อูยองตะโกนเสียงดังแข่งกับเสียงน้ำที่ไหลออกจากฝักบัว
“ใคร!”
“ไม่รู้อ่ะ ไม่ขึ้นชื่อ มีแต่เบอร์”
“ไม่ต้องรับ!”
แอ๊ดดดดดดดดดด
“มาอาบน้ำด้วยกันมา!” ไม่ถึงวินาทีร่างสูงก็แก้ผ้าโทงๆ เดินมาเปิดประตูกระชากตัวเล็กเข้าไปอาบน้ำด้วยจนทำให้โทรศัพท์หลุดมือไป
“อ๊ากกกกกกก! ไม่อาวววววววว!!”
ในรถสปอร์ตคันหรูที่ดูเหมือนว่าจะมีมดไต่ไปมาทั้งนอกรถและในตัวรถ จะเพราะอะไรล่ะก็ความหวานที่มีของคนเจ้าของรถกับคนข้างๆ นะสิ ตลอดทางที่ขับมาก็เอาแต่จับมือกันตลอดทาง น่าอิจฉาเป็นที่สุด ตอนนี้ตัวรถได้มาจอดอยู่ที่หน้าร้านกาแฟเบเกอรี่ของอีกคนที่หุ้นกับดาราดัง
“เป็นถึงเจ้าของร้านกาแฟ ยังจะให้เงินเหมือนยาจกอีกนะเราอะ” ร่างสูงบ่น
“ก็เครื่องบด กับเครื่องชงกาแฟที่ร้านพังนี่ เดือนนี้มันก็เลยเกินงบ ก็เลยอยากประหยัด” ตัวเล็กพูดเสียงเบา
“เอาเหอะๆ จุ๊บ” ร่างสูงขโมยหอมแก้มฟอดใหญ่จากตัวเล็กที่ตอนนี้หน้าแดงเถือกไปหมด
“…”
“เออ อย่าลืมล่ะสืบมาว่าทำไมคุณนิคคุณถึงยกเลิกงานโฆษณา”ร่างสูงพูดส่งท้ายก่อนที่ตัวเล็กกำลังจะลงจากรถ
“เผือกจริงคุณ” ตัวเล็กบ่น
“เผือก?! เผือกอะไร?! (O_o)”
“เสือกไง! โง่จริงผัวใครวะ!” อูยองทิ้งท้ายก่อนจะปิดประตูรถแล้วเดินเข้าร้านไป ทำเอาอีกคนเงิบจนสมองประมวลผลอะไรไม่ถูก
“เอาวะยังไงกูก็ได้เป็นผัวอยู่ ฮ่าๆๆๆ” ร่างสูงหัวเราะตัวเองอยู่ในรถ อยู่ๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่ามันคือเบอร์ที่โทรมาเมื่อตอนเช้าตอนที่เขาอาบน้ำอยู่ สงสัยต้องมีธุระสำคัญจึงกดรับไป
“สวัสดีครับ คิมมินจุนพูดครับ” เมื่อรับสายสีหน้าที่ดูจริงจังปนตกใจปรากฏขึ้นที่ใบหน้าของร่างสูงทันที “ได้สิ ว่าแต่ที่ไหนละ”
“พี่คุณณณณณณณ!!!”
“อ่าว มาแล้วเหรอ มาดูนี่สิเครื่องบดกับเครื่องชงใหม่มาแล้ว” ร่างบางกวักมาให้คนที่มาใหม่เดินเข้ามาใกล้ๆ “เป็นไง พี่ว่ามันดีกว่าเครื่องเก่าอีกนะ”
“ครับ ผมก็ว่างั้น ^^” อูยองพยักหน้า “เอ่อ พี่ครับคุณมินจุนเขาฝากมาถามอ่ะ พี่ยกเลิกงานโฆษณาทำไมอ่า” นิคคุณยิ้มบางตอบกลับก่อนจะจูงมือน้องรักมานั่งคุยอีกมุมหนึ่งของร้านปล่อยให้พวกพนักงานทำงานต่อไป
“คุณแทคยอนไม่อยากให้พี่ทำเหรอ ตัวโฆษณามันโป๊เหรอ!” ตัวเล็กถามอย่างสงสัย เพราะโฆษณาที่มินจุนทำมันก็จะเอ็กซ์ๆ ทั้งนั้น น่าหมันไส้จริงๆ
“ป่าวหรอกพี่ไม่อยากทำเอง” นิคคุณตอบยิ้มๆ ก่อนจะจิบกาแฟที่ถือติดมือมาด้วย
“พี่คุณ” ตัวเล็กยื่นไปหยิบมือของอีกฝ่ายมากุมไว้บนโต๊ะ “พี่มีอะไรบอกผมสิ ผมพอจะช่วยได้หรือป่าว”
“น้องพี่นี่นิสัยดีจริงๆ” ร่างบางพูดพร้อมกับลูบหัวของอูยองเบาๆ
“ว่าแต่มีอะไรละครับ”
“……….แทคยอน แทคยอนเขาจะไปอยู่ที่อเมริกานะ” ร่างบางตอบยิ้มๆ แต่สายตาก็ก้มไปมองที่แก้วกาแฟอย่างเศร้าสร้อย
“อะไรกันเพิ่งกลับมาจะไปอีกแล้วเหรอ!” ตัวเล็กทำท่าไม่พอใจ
“แทคเขาจะไปเรียนต่อโทนะ”
“แล้วจะไปเมื่อไรละครับ”
“อาทิตย์นหน้า”
“ห๊า! บ้าไปแล้ว ไวปานวอก!” อูยองบ่นอุบอิบ แต่นิคคุณกลับยิ้มเล็กที่เห็นอูยองบ่น
“มันเป็นโครงการของนิติวิทยาศาสตร์ที่อเมริกาน่ะ แทคเขาอยากทำงานตรงนั้นมาตลอด” นิคคุณพูดไปยิ้มไป
“วู๊ ตอนนี้ก็เป็นรอง ผอ.ที่โรงพยาบาลอยู่ไม่ใช่รึไง กลัวอดตายรึไงเนี่ย ทำงานๆๆๆ อยู่นั่นละ” ตัวเล็กบ่นอุบอิบอีกรอบ ไม่รู้ไปติดนิสัยแบบนี้จากใครมา “ก็เลยจะไปเที่ยวกันใช่ป่ะ” ร่างบางพยักหน้าตอบกลับคนตัวเล็ก
“พี่!”
“หืมมม!”
“ไปอยู่ด้วยกันเลยดิ๊ ถ้าผมนะ ผมจะย้ายไปทุกที่เลย มึงไปไหน กูไปด้วยไรเงี๊ย! จัดไปๆๆๆๆ!!”
“เจ้าเด็กบ้า! ฮ่าๆๆ” ร่างบางหัวเราะกับกิริยาท่าทางของตัวเล็กที่พูดไปทำท่าประหลาดๆ ไป ทำไมเขาจะไม่อยากไปอยู่ด้วยล่ะ เขาอยากอยู่ทุกๆ ที่ที่แทคยอนอยู่ เขาเองก็ดีใจและอยากให้แทคยอนไปอเมริกาจากใจจริง แต่มันก็ทำใจยากเหมือนกันที่คนรักกันจะห่างกันหลายปี บอกตรงๆ เขายังทำใจไม่ได้
“ดี! ดี! อย่างนั้นแหละ ดีมาก!” ร่างหนานั่งบนโซฟาสีขาวสะอาดตัวโปรดพร้อมกับพูดเชยชมกับคนบนเวทีที่โยกย้ายไปมาอย่างมีความสุข
“เห่ยทำไรนะ! กลางวันแสกๆ!” ร่างสูงเดินเข้ามาในคลับที่ยังไม่เปิดแต่กลับมีนักเต้นจ้ำบ่ะโชว์อยู่พูดขึ้น ก่อนจะมานั่งใกล้ๆ กับร่างหนา
“แกนั่นละเข้ามาทำไม ร้านยังไม่เปิด” ร่างหนาตอบกลับ
“ช่างเหอะ แล้วแกจะให้แฟนแกเต้นโชว์แขกรึไงนั่นนะ” ร่างสูงพูดทำปากชี้ไปทางที่อีกคนกำลังเดินลงมาจากเวที
“โชว์คง โชว์แขกอะไรกันครับคุณแทคยอน ผมก็แค่ฝึกไว้ ^^” คนตาหยีเดินมานั่งข้างๆ ร่างหนา ก่อนจะยิ้มบางให้
“ฝึก?! ฮ่าๆ คุณจุนโฮครับอย่าทำอะไรแผลงๆ กับมันนะครับ น่ากลัว” แทคยอนพูดไปหัวเราะไป เขาพอจะเดาออกว่าคนตาหยีหมายความว่ายังไง ไอ้ชานซองมันคงจะให้จุนโฮฝึกเต้นยั่วให้มันดูแหงมๆ
“ว่าแต่มาหาฉันมีไร มาแต่เช้าเชียว” ร่างหนาถามพร้อมกับซดไวน์ไปด้วย
“หึ จะมาบอกว่า ฉันจะไม่อยู่แล้ว” แทคยอนหยิบลูกอมที่อยู่บนโต๊ะรับแขกขึ้นมาอมก่อนจะพูดต่อ “ฉันจะไปเรียนต่อโทที่อเมริกานะ”
“ห๊ะ!!x2”
สภาพอากาศของวันนี้แปรปรวนสุดๆ เมื่อเช้ายังอากาศแจ่มใสแดดออก แต่ตอนนี้กลับมีเมฆมาก แถมฝนตกหนักจนไม่มีทีท่าว่าจะหยุดอีกด้วย ร่างสูงเดินเข้าไปในร้านอาหารอิตาเลี่ยนที่มีหญิงสาวอีกคนนั่งรอเขาอยู่ สีหน้าของเธอเหมือนกับสภาพอากาศตอนนี้จริงๆ หน้าตาของเธอดูสร้อยเศร้าและไม่อยากจะทำอะไรอีกต่อไปแล้ว
“ขอบคุณที่มานะคะพี่” หญิงสาวยิ้มบางให้คนที่มาใหม่
“อืมม”
“ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว ฉันไม่อาจปิดบังคนอื่นได้อีกแล้ว” หญิงสาวหน้าตาซีดเซียวราวกับว่าชีวิตนี้เธอแบกความทุกข์มาทั้งชีวิตหรือไม่ก็แบกโลกทั้งใบไว้คนเดียว แต่ร่างสูงก็คว้ามือขอเธอมากุมอย่างอ่อนโยน
“ไม่ว่าจะยังไง พี่จะขอรับผิดชอบเธอเอง ไม่ต้องห่วงเฟย”
“พี่มินจุน” เธอพูดชื่อของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา เธอรู้สึกละอายกับคนตรงหน้าเป็นที่สุด
“พี่จะรับผิดชอบเธอกับลูกในท้องเธอเอง ไม่ต้องห่วงนะ” เสียงละมุนที่แสนอบอุ่นและมือที่กอบกุมมือของเธออยู่มันช่างอบอุ่นเป็นที่สุด เธอไม่ได้รับความอบอุ่นจากมือนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ ทุกครั้งที่เธอมองหน้าอีกฝ่ายทำให้นึกถึงวันวานที่ลึกซึ้งจนลืมไม่ลง เธอและลูกจะมีครอบครับที่อบอุ่นสักทีใช่ไหม…….
เหยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เกิดอันใดขึ้น ปู่ๆ ปู่ ไปไข่ทิ้งไว้ตอนไหนนนนนนนนน แล้วด้งเค้าล่ะจะเอาไปไว้ที่ไหน ปู่ใจร้ายยยยยยย ไหนสัญญาแล้ววไง เหอะ!
แล้วแทคคุณละ เหยยยยยยยย!!!!
ติดตามกันต่อไปนะเจ้าค่ะ
อย่าลืมติชม คอมเมนต์ได้ทางด้านล่างนี้ ขอบคุณที่อ่านและเป็นกำลังใจนะเจ้าค่ะ จุ๊บๆ!
ความคิดเห็น