ตัวตนในความว่างเปล่า

ข้อมูลเบื้องต้น

แต่งเอง ตอนเมาๆไม่เอาของใคร สุรายาอี พี้ไอซ์ เสพสูดดูดใส่ได้อารมย์ศิลป์เด้อพี่น้อง

เนื้อเรื่อง

จะคร่ำครวญเรียกร้องกู่ก้องกึก

จิตสำนึกขาดห้วงล่วงเวหา

จิกฉีกปลีกแยกแหกกายา

ที่คงเหลือเผื่อเวลาหาใจตน


 แม้.......
แม้แสนรักแต่มิอาจอยู่ใกล้
แม้ต้องการได้ใจ ก็มิอาจครอบครอง
แม้ต้องการมีแค่เราสอง ก็มิอาจหมายปองครองใจได้
แม้ถึงสุดท้ายต้องการจากไป ก็มิอาจทำใจให้ลืมเลือน


ประตูสู่ทางตัน

จงมุ่งเข้าสู่หนทางอันหาญกล้า
จงฟันฝ่าแม้ไซร้จะประจักษ์ถึงขวากหนาม
จงตะลุยแม้สุดขอบนฤพาน
จงตะบันแม้ภัยพาลมาราญรอน
จงองอาจแม้ลูกศรมาทุกทิศ
จงอุทิศแม้ไม่เห็นซึ่งคำถาม
จงยืนหยัดแม้น้ำตาหลั่งนองธาร
แล้วจะพบสลักดาลผ่านประตู

สำเนียงแห่งอสูร

กรีดร้องคร่ำครวญสรวลสม
อารมย์คลุ้มคลั่งหลั่งหา
หยิกฉีกแยกเนื้อมายา
โศกาอาดูรย์สูญอินทรีย์
ไร้รูปไร้รสหมดจริต
ดวงจิตเอวังสังขาร
หลุดไหลฝักใฝ่จริตมาร
แม้ขอบเขตนฤพานมิพานเจอ