ที่เค้าจากตัวเองไปไม่ใช่เค้าไม่รักตัวเองนะ...ตัวเองต้องดูแลตัวเองให้ดี..อย่าลืมทานข้าว...อย่าลืมอ่านหนังสือนะ...รักพ่อแม่ให้มาก ๆๆ
เค้าจะไม่ไปไหนหรอก..ตัวเองไม่ต้องห่วงเค้านะ...เค้าจะอยู่ใกล้ ๆๆ ตัวเองตลอดเวลา...เพียงแต่ตัวเองจะมองไม่เห็นเค้าเท่านั้น...
เค้าไม่เคยลืมนะ..คำบอกรักที่ตัวเองบอกเค้า....สถานที่ที่เราเจอกันครั้งแรก....ต้นไม้ของเรา...เพลงของเราสองคน...เค้ายังจำขึ้นใจตลอดเวลา...เพียงแต่เค้าคงไม่มีโอกาสได้ไปที่นั้นแล้ว...ไม่มีโอกาสฟังเพลงของเรา...ไม่มีโอกาสไปสลักคำว่ารักที่เราเคยทำร่วมกันมา..
เค้าจะต้องเดินทางไปไกลแล้ว...ตัวเองอย่าลืมเค้านะ...ตัวเองตัองรักเค้ามาก ๆๆ นะ...หลังจากที่เค้าไปจากตัวเองแล้ว..ตัวเองต้องหาคนที่ดีกว่าเค้ามาเป็นแฟนให้ได้นะ...คนที่รักตัวเอง...คนที่พร้อมจะทำให้ตัวเองทุกอย่าง...ตัวเองจะรักเขาคนนั้นเค้าก็ไม่ว่า...
แต่ตัวเองห้ามลืมเค้านะ.....ตัวเองห้ามลืมเค้าเป็นอันขาด...ตัวเองต้องมีเค้าอยู่ในหัวใจของตัวเองนะ...ตัวเองต้องคิดถึงเค้าบางน่ะ...ตัวเองต้องรักเค้านะ....เค้ารักตัวเองมากนะ....รักมากว่าชีวิตของเค้า...เค้าไม่เคยคิดที่จะให้ตัวเองจากเค้าไป...ชีวิตของเค้า...เค้าคงจะไม่ได้ฟังเพลงที่ตัวเองร้องอีกแล้ว....
ผมร้องไห้ไม่หยุดหลังจากที่ผมพบกับจดหมายนี้...ผมเรียบไปพบเธอที่โรงพยาบาล....ผมพบเธอแล้วเธอกำลังจะหลับๆๆๆผมห้ามไม่ให้เธอหลับ...ผมตะโกนออกไปว่า....ผมรักเธอ....ผมรักเธอ....โปรดอย่าจากผมไป...ได้โปรด...
ผมจะยังคงรักเธอเสมอ....เธอจะอยู่ในหัวใจของผมตลอดเวลา....ทุกลมหายใจของผมจะมีเพียงแต่เธอ...เธออันเป็นที่รักของผมผู้เดียว....ผมมาหาเธอทุกวันที่หลุมฝังศพของเธอ...ร้องเพลงของเราให้เธอฟัง...พูดคุยกับเธอ...และผมจะทำอย่างนี้เสมอ...จนกว่าผมจะหมดลมหายใจสุท้ายในชีวิต.....ชีวิตของผมจะมีเพื่อเธอคนเดียว....
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น