ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {Fic exo} Belong to you : Krisyeol

    ลำดับตอนที่ #24 : Special Part 1 : Game

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 781
      1
      13 พ.ย. 58





    Special Part 1
    - Game -

             

                คฤหาสน์หลังใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่บนที่ดินอันกว้างขว้างพอสำหรับสนามกอล์ฟขนาดย่อม บ่อน้ำธรรมชาติ สระว่ายน้ำ สนามบาส ที่จอดรถมากกว่า 10 คัน และอื่นๆรวมเกือบร้อยไร่ แต่ทุกตารางนิ้วของพื้นที่มีระบบรักษาความปลอดภัยที่แน่นหนาโดยเฉพาะตัวคฤหาสน์เพราะนี่คือบ้านเจ้าพ่อใหญ่แห่งกวางโจว

     

    คริสตัดสินใจพาชานยอลมาบ้านหลักของเขาเพื่อทำความรู้จักครอบครัวของเขาทั้งหมด ด้วยความที่ชานยอลเป็นเด็กน่ารักทุกอย่างจึงราบรื่นโดยเฉพาะซื่อซุนที่ดูจะชื่นชอบคนรักของเขาเป็นพิเศษ แถมเข้ากันได้อย่างเป็นปี่เป็นขลุ่ย

     

    “ไอ้ตี๋พูดมากจังวะปล่อยชานยอลไปพักผ่อนบ้าง” หน้าคมแย้งขึ้นมาระหว่างบทสนทนาของชานยอลกับไอ้ตี๋เพราะตั้งแต่สนามบินจนถึงบ้าน อู๋ซื่อซุนก็ชวนคนรักเขาคุยไม่หยุดเลย

    “ทำไมเมียพี่น่ารักจังอ่ะ ผมจะหาให้ได้แบบนี้บ้าง!” คริสผลักหัวน้องคนเล็กที่เอาหน้าไปซบกับแขนชานยอล

    “กลัวว่าหน้าตี๋ๆอย่างเอ็งจะได้ผัวแทนว่ะไอ้น้องชาย” ซื่อซุนหน้าบูดบึ้งทันทีที่ได้ยินแบบนั้น น้องเล็กเดินตบอกด้วยความมาดแมนแต่คริสกลับรู้สึกเหมือนแมวพยายามเป็นเสือมากกว่า

    “ลูกผู้ชายอกสามศอกอย่างผมจะไม่ยอมเสียประตูหลังให้ใครเด็ดขาด!

    “หึ.. แล้วจะคอยดู” ร่างสูงหัวเราะเยาะน้องชายก่อนจะพาชานยอลไปพักผ่อนเพราะพวกเขาเพิ่งลงจากเครื่องได้ไม่นาน ลู่หานกับมินซอกที่ตัดสินใจกลับมาพร้อมกันก็แยกไปบ้านของตัวเองเรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้พวกเขาถึงจะมารวมตัวเพื่อนฝูงของตระกูลเพื่อแสดงความยินดีกับสองคู่ที่เข้าวิวาห์พร้อมกันไป งานใหญ่แน่เพราะงั้นคืนนี้ขอพักผ่อนก่อนก็แล้วกัน

     

    คริสพาชานยอลมาที่บ้านเล็กอีกหลังที่แยกตัวออกมา บ้านสไตล์ยุไรปที่ก่อด้วยอิฐ มีเตาผิง และบาร์เล็กๆ คริสมักจะมาขลุกตัวอยู่ที่นี่มากกว่าบ้านใหญ่เพราะมันเงียบสงบ แถมยังอยู่ใกล้บ่อน้ำ เขาชอบที่จะตื่นมาดื่มกาแฟพร้อมกับนั่งมองความเป็นไปของธรรมชาติ ยิ่งตอนนี้เป็นหน้าหนาว กาแฟร้อนๆกับอากาศบริสุทธิ์เป็นอะไรที่เขาหลงรักที่สุด และอีกอย่างที่ทำให้เขาหลงรักฤดูหนาวแบบถอนตัวไม่ขึ้นก็เพราะร่างนุ่มนิ่มที่ขยับเข้ามาซุกที่อกหาความอบอุ่นจากเขานี่แหละ ความหนาวทำให้เรากอดกันมากขึ้น อี้ฝานชอบที่จะกอดชานยอลเหมือนกับชานยอลที่ชอบอยู่ในอ้อมกอดของอู๋อี้ฝาน

     

    หลงรักฤดูหนาวยังไม่เท่าหลงรักปาร์คชานยอลเลย

    J

     

     

     

     

    ------------------ Belong to you ----------------

     

     

     

                    คริสและชานยอลตื่นขึ้นมาในช่วงสายๆของวัน ทั้งสองออกไปทำกิจกรรมต่างๆที่คริสได้วางแผนไว้ก่อนจะถึงงานปาร์ตี้ในช่วงเย็น พื้นที่กว้างขวางในคฤหาสน์ตะกูลอู๋ผ่านสายตาของปาร์คชานยอลหมดทุกที่โดยมีอู๋อี้ฝานเป็นคนพาทัวร์ตั้งแต่สนามกอล์ฟด้านหลังยันโรงจอดรถด้านหน้า ความสวยงามของที่นี่ทำเอาคนหน้าหวานยิ้มไม่หุบ เอ่ยปากว่าชอบไม่รู้ตั้งกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

     

                    พอตกบ่ายพวกเขาก็กลับที่พักเพื่ออาบน้ำแต่งตัวไปปาร์ตี้ที่จะเริ่มตอนสี่โมงเย็น คริสอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวสวมทับด้วยแจ็คเก็ตสีเทาและกางเกงยีนส์สีซีดนั่งมองชานยอลที่กำลังวิ่งวุ่นหาเสื้อผ้าสีเทาให้เข้ากับธีมในวันนี้ ไม่นานร่างโปร่งก็เดินออกมาจากห้องแต่งตัวในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวสวมทับด้วยเสื้อไหมพรมทักสีเทาและกางเกงยีนส์สีขาว ผมหน้าม้าถูกปล่อยปรกใบหน้าขาวใสขับให้ใบหน้าน่ารักนั่นดูหวานขึ้นจนคริสอยากจะเดินไปฟัดแก้มนุ่มนิ่มให้สมใจ ร่างสูงเดินเข้าไปซ้อนหลังชานยอลที่กำลังส่องกระจกเช็คความเรียบร้อบตัวเอง

                    “น่ารัก” หน้าคมเอ่ยขึ้น ภาพพวกเขาผ่านกระจกตรงหน้านั้นเหมือนใส่ชุดคู่กันไม่มีผิดเพี้ยน

                    “ผมก็แต่งแนวนี้ทุกวันอ่ะ”

                    “ก็น่ารักทุกวัน” จมูกโด่งฉกฉวยหอมแก้มขาวด้วยความหมั่นเขี้ยวจนชานยอลหดคอหนีเพราะจั๊กจี้ ให้ตาย.. อยู่ใกล้อี้ฝานทีไรเป็นต้องเปลืองตัวทุกทีสิหน่า

     

                   

     

     

     

                    เวลาล่วงเลยไปจนหกโมงเย็น บรรยากาศงานก็คึกคักขึ้นตามลำดับเพราะแขกเริ่มมากันเยอะแล้ว ความจริงมันออกจะเป็นงานรวมเพื่อนฝูงของตระกูลอู๋เสียมากกว่า พวกเขาก็เป็นเพียงหัวข้อหลักที่ทำให้ทุกคนมารวมตัวหลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานก็เท่านั้น ชานยอลได้รู้จักคนใหญ่คนโตหลายต่อหลายคนที่เดินเข้ามาทักทายคริส คุยเพียงไม่นานพวกเขาก็เดินออกไปสนุกกับเพื่อนเสียมากกว่า

     

    เมื่อเริ่มเมื่อยล้าทั้งคู่คริสและลู่หานจึงพากันมานั่งพักในโซนบาร์ของงานเพราะคนไม่เยอะเท่าไหร่นัก พวกเขาสั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์คนละอย่างขณะนั่งคุยกัน

    “เดี๋ยวผมไปเข้าห้องน้ำแปบนึงนะครับ” ชานยอลบอกคริสที่นั่งอยู่ข้างๆ มินซอกที่นั่งอยู่อีกข้างของชานยอลได้ยินจึงขอไปด้วย ทั้งสองลุกเดินออกไปพร้อมๆกับลู่หานที่ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ ได้โอกาสแล้ว!

    “ฝานฝาน..” คนหน้าสวยขยับเก้าอี้เข้าไปใกล้ร่างสูง

    “มีอะไร ทำไมต้องทำลับๆล่อๆด้วย?” คริสสงสัยกับท่าทีแปลกๆของอีกคน

    “มีเกมส์มาให้เล่น” ลู่หานยกระเป๋าหนังที่เหมือนเอาไว้ใส่เงินล้านในหนังขึ้นมาวางบนโต๊ะแล้วเลื่อนมันไปตรงหน้าอี้ฝาน

    “หวังว่าจะไม่ทำให้ผิดหวัง” ใบหน้าคมยกยิ้ม อะไรก็ตามที่ใส่กระเป๋าแบบนี้มามันย่อมเด็ดทั้งนั้น..

    “ล้านเปอร์เซ็นต์ว่าเก้อต้องชอบ” ลู่หานเดาะลิ้นอย่างภาคภูมิใจกับเกมส์ที่ได้ส่งต่อให้อีกคนได้เล่นหลังจากที่เขาเล่นไปเรียบร้อยแล้ว มีของดีก็อยากแนะนำเป็นธรรมดา

     

    คริสเปิดกระเป๋าข้างในปรากฏอุปกรณ์ที่คล้ายกับเกมส์เศรษฐีทั่วๆไป แต่รูปทรงและวัสดุที่นำมาทำนั้นต่างระดับกันมากนัก มือใหญ่หยิบแผ่นกระดานที่เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในเกมส์ขึ้นมาเปิดดู เมื่ออ่านตามช่องต่างๆยามที่ผู้เล่นไปตกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์กว่าลู่หานล้านเท่าก็ถูกยกขึ้น

     

    หึ... น่าสนุก สงสัยต้องรีบเริ่มเกมส์เร็วๆนี้

     

    “ขอบคุณที่ส่งต่อความหรรษานี้”

     

     

     

    งานปาร์ตี้จบลงเมื่อเวลาห้าทุ่ม ทุกคนต่างแยกย้ายกันไป คริสพาชานยอลกลับมาที่บ้านหลังเล็กที่เดิม ร่างโปร่งทิ้งตัวซุกโซฟาขนสัตว์เพราะอุณหภูมิที่ลดลง อากาศด้านนอกหนาวจนหายใจออกเป็นไอ คริสวางกระเป๋าหนังลงบนโต๊ะไม้หน้าโซฟาก่อนจะเดินไปจุดเตาผิงเพื่อสร้างความอบอุ่นภายในบ้าน

     

    “กระเป๋าอะไรหรอครับ?” ชานยอลเห็นคริสหิ้วไปมาตั้งแต่อยู่ในงานแต่ก็ไม่ได้เอ่ยถามจนมันมาตั้งอยู่ตรงหน้า

    “เกมส์ที่ฉันจะชวนนายเล่นคืนนี้น่ะ” หน้าคมเดินกลับมาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆร่างโปร่งที่ขยับเข้ามาซุกตัวหาความอบอุ่นจากเขา

    “หือ.. เกมส์อะไรครับ?” มือขาวเอื้อมหมายจะยกกระเป๋ามาเปิดดูแต่คริสกลับแย่งงมันมาถือไว้กับตัวเสียก่อน

    “ตกลงกับฉันก่อนว่าจะเล่น”

    “แต่ผมยังไม่รู้เลยนะว่ามันคือเกมส์อะไร”

    “เป็นเกมส์ที่ฉันจะใช้เล่นกับนายคนเดียว..” มือใหญ่ลูบแก้มซับสีชมพูระเรื่อจากฤทธิ์แอลกอออ์ขณะที่ดวงตากลมช้อนมองเขาด้วยความสงสัย

    “.....”

    “เล่นกับฉันเถอะนะ” นิ้วยาวเกลี่ยแก้มนิ่มพร้อมน้ำเสียงออดอ้อนจนชานยอลต้องครุ่นคิดด้วยความชั่งใจ

    “...ก็ได้ ผมยอมเล่นด้วยก็ได้” ทันทีที่ตอบตกลงคริสก็แย้มยิ้มหวานที่ชานยอลรู้สึกว่ามันอันตรายอย่างบอกไม่ถูก นี่เขากำลังตัดสินใจผิดพลาดไปรึป่าวนะ...

    “งั้นนายช่วยไปหยิบไวน์ที่ดีที่สุดตรงบาร์ มันจะอยู่ขวามือสุดของชั้นไวน์มาให้หน่อยเดี๋ยวฉันจะเตรียมเกมส์รอ”

    “ครับ” ชานยอลลุกขึ้นกำลังจะเดินไป

    “อ้อ.. อย่าลืมแก้วไวน์สองใบนะครับ” หน้าหวานพยักรับแล้วเดินไปตามที่อีกคนบอก คริสถดตัวลงมานั่งบนพื้นพรมขนสัตว์ด้านล่างก่อนจะเปิดกระเป๋าหยิบอุปกรณ์เกมส์ที่มีเพียงหมากสำหรับเดินสองตัว ลูกเต๋าหนึ่งลูก และกระดานหนึ่งแผ่น  มันคล้ายกับเกมส์เศรษฐีแต่ไม่มีธนบัตรให้เสียเมื่อเดินไปตกโฉนดที่ดินของใครซึ่งนั่นหมายความว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่ถอยลูกเต๋าไปตกช่องไหน ผู้เล่นก็จะต้องทำตามคำสั่งในช่องนั้นๆ ...นี่แหละที่ทำให้เกมส์มันสนุก

     

    ชานยอลเดินกลับมาพร้อมกับสิ่งที่คริสเอ่ยขอ เกมส์ที่อยู่ปรากฏตรงหน้าทำให้เขาแปลกใจไม่น้อย ลางสังหรณ์มันเริ่มตะหงิดๆ คริสรับขวดไวน์มาเปิดก่อนจะเทลงในแก้วแล้วส่งให้ชานยอล

    “เชียร์” หน้าคมส่งแก้วมาชนท่าทางมีความสุขเหลือเกิน ชานยอลยกดื่มเพียงเล็กน้อยเพราะกำลังให้ความสนใจกับกระดานที่ยังคงพับปิดไว้

    “สรุปแล้วมันเป็นเกมส์อะไรหรอครับ?”

    “เปิดดูสิ” ชานยอลหยิบกระดานมากางออกอย่างว่าง่าย

    “นี่มัน...!

    “ไม่มีการเปลี่ยนใจแล้วนะ” คริสกระตุกยิ้มเพราะเห็นดวงตากลมที่เบิกขึ้นหลังจากเปิดอ่านคำสั่งต่างๆในกระดาน





     

    ถอดเสื้อออกหนึ่งตัว

                แถบคำสั่งที่ยังซอฟๆอุ่นเครื่องในช่องแรกๆ


     

    ถอดกางเกงของคู่ต่อสู้

     เริ่มเพิ่มระดับความรุนแรงมากขึ้นในแถบหลังช่องสิบขึ้นไป


     

    นั่งกางขาออกให้เป็นรูปตัวเอ็มในขณะเล่น

     และนี่คือความรุนแรงในช่องที่ยี่สิบถึงยี่สิบเก้า


     

    ล้มละลาย

    คือความน่ากลัวที่สุดในช่องที่สามสิบถึงสามสิบเก้าเพราะผู้ชนะสามารถสั่งให้คนแพ้ทำอะไรก็ได้หนึ่งอย่าง

     
     

    แล้วคุณคิดว่าคนอันตรายอย่างอู๋อี้ฝานจะสั่งอะไร...



     

    นอกจากความพิสดารของคำสั่งแล้วมันยังมีช่องโบนัสในแถบช่องสิบถึงสิบเก้าและช่องสามสิบถึงสามสิบเก้าโดยมีข้อจำกัดคือต้องเกี่ยวข้องกับการเล่นเกมส์เท่านั้น แล้วการที่อี้ฝานบอกให้ไปเอาไวน์เพราะมันเกี่ยวข้องกับการเล่นอีกด้วย ช่องตามมุมที่ในเกมส์เศรษฐีที่เป็นคุกหรือกลับไปจุดเริ่มต้นเทือกๆนั้นในเกมส์นี้คือการดื่มให้หมดแก้ว... 

     

     

    “นี่มันเกมส์บ้าอะไร!?” ปาร์คชานยอลสบถเมื่อรับรู้ถึงแผนการชั่วร้ายของอี้ฝาน อยากจะงาบเขาแบบตื่นเต้นด้วยการเล่นเกมส์พิลึกพิลั่นนี่สินะ

    “ไม่เอาหน่าเมีย เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง” คิ้วหนายักขึ้นกวนอารมณ์คนมอง

    “พี่นี่มันบ้ากามสุดๆเลย!” ชานยอลฟึดฟัดด้วยความไม่สบอารมณ์ แต่ถึงอย่างนั้นแก้มสีชมพูด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์กลับขึ้นสีแดงแจ๋ด้วยความเขินอาย

    “แต่นายก็ชอบไม่ใช่หรอ..” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของอี้ฝานมันทำให้ชานยอลอยากจะเข้าไปบีบคอด้วยความหมั่นไส้

    “ค..คิดไปเอง!” หน้าหวานเห่อแดงยิ่งกว่าลูกตำลึงสุกเสียอีก

    “ไหนๆก็ห้ามเปลี่ยนใจแล้ว ทอยลูกเต๋าเลยครับที่รัก..”





     

    ปาร์คชานยอลอยากจะบ้าตาย!!

     



     

    ...........................................................................................................


     

    จะตลกมั้ยถ้าเราจะบอกว่า...

    เราแต่งสเปเชียลยาว 3 ตอน..

    ไม่ได้ตั้งใจให้ยาวแค่แต่งไปแต่งมารู้ตัวอีกทีก็ 13 หน้าเข้าไปแล้ว

    ตอนนี้มันก็แค่น้ำจิ้ม เหลืออีก 2 ตอนนะ 5555555

    สเปเชียลเอาใจคนกาม ไม่มีสาระอะไรนอกจากกามและกาม

    แล้วมาดูกันว่าพวกเขาจะเล่นเกมส์กันมัน(?)ขนาดไหน

     

    อยู่ด้วยกันไปนานๆเลยนะ

     

    แล้วตอนหน้ามาเล่นเกมส์กัน 




    รัก
    มาก



    #ฟิคของคุณ

    เล่นแท็กให้หน่อยเก๊าอยากอ่านอ่ะตัวเอง จุ๊บๆ

     

     

     

     

     

    T H E M E
    ◈ B L & W H ◈
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×