รถม้าพระที่นั่งและร้านมิ่งหลี

เนื้อเรื่อง

รถม้าพระที่นั่ง

จะพาไปชมรถม้าพระที่นั่ง ที่พิพิธภัณฑ์รถม้าพระที่นั่ง ติดกับพระตำหนักสวนหงส์ ในพระที่นั่งวิมาน เมฆ

การนำรถม้าเข้ามาใช้ในเมืองไทยมีขึ้นครั้งแรกตอนปลายรัชกาลที่ ๔ นำเข้าจากประเทศยุโรปโดยเฉพาะประเทศอังกฤษ ในสมัย นั้นนำมาใช้เป็นรถม้าพระที่นั่งของในหลวงตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 ท่านทรงใช้สำหรับเสด็จพระราชดำเนินไปยังสถานที่ต่างๆ นอกจากนี้ก็ ยังเป็นพาหนะของขุนนางชั้นสูงด้วย

โรงรถม้าพระที่นั่ง เป็นโรงรถม้าหลวง ที่ได้อัญเชิญรถม้าพระที่นั่งมาจัดแสดงให้ชมถึง 23 องค์ ซึ่งเป็นรถม้าพระที่นั่งที่ใช้กันมา ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 เช่น รถม้าพระที่นั่งเก๋ง, รถม้าพระที่นั่งกึ่งเก๋ง, รถม้าพระที่นั่งเปิดประทุน

ซึ่งม้า และรถม้าพระที่นั่งนี้ เหล่านี้ จะสังกัดกรมพระอัศวราช ที่ก่อตั้งขึ้นสมัยรัชกาลที่ 6 กรมนี้มีหน้าที่จัดหาม้าและรถม้าเพื่อใช้ ในพระราชพิธีต่างๆและใช้เรื่อยมาในทุกรัชกาล จนถึงรัชกาลที่ ๘

ในคราวเสด็จนิวัติพระนครจากประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ถือว่าเป็นการเสด็จโดยขบวนรถม้าพระที่นั่งนี้ เป็นครั้งสุดท้ายของพระมหา กษัตริย์ไทย เพราะหลังจากนั้นมาไม่มีการเสด็จพิธีนี้ให้พสกนิกรได้ชมอีกเลย

แต่ถ้าตอนนี้ใครจะย้อนอดีตไปชมรถม้าพระที่นั่งแบบต่างๆ ที่ทุกวันนี้ ผมว่าในประเทศที่ผลิตเองก็ไม่รู้ว่าจะมีให้ชมหรือเปล่า ...ก็ สามารถไปชมได้ทุกวัน เสียค่าบำรุงพิพิธภัณฑ์นิดหน่อยแต่รับรองว่าคุ้มค่าจริงๆ


ร้านมิ่งหลี

จะพาไปย่ำกรุงที่ย่านศิลปินดัง ที่ร้านมิ่งหลี หน้ามหาวิทยาลัยศิลปากร วังท่าพระ ตรงข้ามพระบรมหาราช วัง

ถ้าเอ่ยชื่อ มิ่งหลี ข้าราชการกระทรวงการคลังรุ่นเก่า หรือนักศึกษาศิลปากรรุ่นเก่า ต้องร้องอ๋อทันทีเป็นฉากในหนังสือและละครทีวี มาหลาย เรื่องแล้วนะครับ ร้านนี้เป็นร้านเก่าแก่ อยู่คู่กับย่านเมืองเก่ามาร้อยกว่าปี ทั้งการตกแต่ง ป้ายร้าน โต๊ะเก้าอี้ เป็นของเก่าแก่ดั้ง เดิมตั้งแต่ตั้งร้าน

ร้านนี้ เป็นจุดนัดพบ ของ ของเหล่านักเขียน ศิลปิน จิตรกร รุ่นใหญ่ๆของประเทศทั้งนั้น ขาประจำร้านนี้ ก็ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ กวีศรีอยุธยา / ถวัลย์ ดัชนีย์ ศิลปินชื่อดัง / ท่านศิลปินแห่งชาติ ’รงค์ วงค์สวรรค์ ผลงานที่เรารู้จักคือ สนิมสร้อย / นักเขียนวรรณกรรม ชื่อดัง เหมืองแร่ อาจิณ ปัญจพรรณ / นักร้องและครูเพลงสง่า อารัมภีร์

ร้านมิ่งหลีนอกจากจะเป็นสถานที่รวมศิลปินทางด้านศิลปะแล้ว อาหารของร้านก็อร่อยอย่าบอกใคร เพราะเป็นอาหารฝรั่งสไตล์ ไหหลำ เมนูที่ขึ้นชื่อก็ หมี่กรอบ ไข่ห่อปู สตูลิ้นวัว แต่ถ้าจะไปกินต้องจองกันนานหน่อยเพราะแค่ขาประจำที่เป็นนักเขียน นักศิลปะก็ เต็มแล้ว

ซึ่งนอกจากอาหารอร่อย บรรยากาศแบบย้อนยุคที่ทางร้านได้อนุรักษ์ไว้อย่างดีแล้ว ถ้าไปเย็นๆยังจะได้เจอกับนักเขียนในดวงใจอีก ด้วย