นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
Sherlock's Mind Palace | Sherlock BBC [Sherlock Holmes x John Watson x Greg Lestrade]
ผมอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับเชอร์ล็อค ผมอยากรู้จักตัวตนของเชอร์ล็อคให้มากกว่านี้ โดยเฉพาะเรื่องความสามารถพิเศษที่เขามี 'พระราชวังแห่งจิตใจ' มันคืออะไรกันแน่ นั่นเพราะผมรู้สึกผูกพันและรักเชอร์ล็อคมาก
ผู้เข้าชมรวม
82
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
82
หมวด : สืบสวน
อัปเดตล่าสุด : 16 พ.ย. 67 / 22:10 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นัแส
--------------------------------------------------
ฟิ … พระราวัแห่ิใอเอร์ล็อ
นัแส … เอร์ล็อ โฮล์มส์ x อห์น วัสัน x เร เลสเร
--------------------------------------------------
่วบ่ายผมแวะไปหาเรที่ ‘ส็อแลน์ยาร์’ ผมเินึ้นบันไอสถานีำรวและเินเ้าไปภายในอาารสำนัาน วันนี้เป็นวันเสาร์ แ่เ้าหน้าที่ำรวอส็อแลน์ยาร์ยัมาทำานเหมือนทุวัน เร็เ่นัน เพราะเาเป็นเ้าหน้าที่สืบสวนสอบสวนีารรมมามายที่เอร์ล็อเ้าไปไีและเรียว่าเ้าไปพัวพัน้วย ถึแม้ผมะไม่อบและไม่เห็น้วยที่เอร์ล็อ้อเ้าไปเสี่ยอันรายแบบนั้น็าม
แ่ที่ผมมาหาเรวันนี้ ไม่ไ้เี่ยวับีที่เอร์ล็อเ้าไปสืบสวนในที่เิเหุ แ่มีบาอย่าที่ผมอยารู้
ผมหวัว่าเระ่วยผมไ้นะ
แน่นอนว่าผมรู้ว่าห้อทำานอเรไปทาไหนและอยู่ที่ั้นอะไร แน่นอนว่าระหว่าทาผมเอแอนเอร์สันที่สวมุป้อันเื้อโรสีฟ้าที่ล้ายับุันฝน้วย ผมหันไปมอแอนเอร์สันที่มอมาที่ผม้วยวามสสัย แ่ผมไม่ไ้ทัทายเา ผมเลือที่ะเินผ่านและไม่สนใ นในที่สุผม็มาถึที่หน้าห้อทำานส่วนัวอเร ผมใ้ไม้เท้าเาะประูสามรั้่อนบิลอนประูเ้าไป
“ไ ! อห์น วันนี้วันเสาร์นะ ลมอะไรหอบุมาที่นี่ล่ะ” เรเอ่ยทัทายผมพร้อมรอยยิ้ม ในะที่นั่หลัรบนเ้าอี้พนัสูที่ทำาเบาะหนัสีำสนิทเป็นมันเา “นั่ล่อนสิอห์น ุอยาื่มอะไรไหม าหรือาแฟี”
“อบุเร เอ่อ … ผม …” อยู่ี ๆ ผม็พูะุะัะอย่าั้น เพราะอนนี้ผมรู้สึัวลและเป็นห่วเอร์ล็ออยู่ อนนี้เอร์ล็อะเป็นยัไบ้านะ เพราะอนที่ผมแอบเอร์ล็อออมา ผมไม่ไ้บอเาว่าะไปไหน
“อห์น … ไ้ยินผมไหม” และูเหมือนอยู่ี ๆ ผม็นั่เหม่อไป
“ฮะ … เอ่อ … า … ผมอา … อบุเร”
“โอเ … อห์น” ผมมออห์นที่อยู่ ๆ ็เหม่อลอย้วยวามเป็นห่ว “ผมะาให้ มีเอิร์ลเรย์ับาิลิ”
“เอ่อ … เอิร์ลเรย์ … ผสมนม” ผมยัพูะุะัอยู่ “ุอบื่มาหรือาแฟเร”
ัวผมที่ยืนาเอิร์ลเรย์ผสมนมอยู่ในรัวให้อห์น็หันมาพร้อมส่ยิ้มให้อห์น “ไ้ทั้สออย่า”
ผมรู้สึแปลใที่อห์นถามำถามแบบนี้ับผม แ่มันลับทำให้ผมมีวามสุมาอย่าที่ไม่เยรู้สึมา่อน ผมไม่รู้ว่าผมเริ่มอบอห์นั้แ่เมื่อไร แ่รู้ัวอีทีลับลายเป็นว่าผมไม่เพียแ่อบอห์น แ่ลับหลรัอห์นอย่าถอนัวไม่ึ้นะ้วย
ผมแล้ทำเป็น่วนอยู่ับารา แล้ทำเป็นว่าัวเอไม่ถนัในาราเท่าไร แ่ยัไผม็เป็นนอัฤษ เรื่อาราื่มเป็นเรื่อ่ายสำหรับผมอยู่แล้ว แ่ผมแ่อยาถ่วเวลาเพื่อมออห์นที่อนนี้นั่ระแอมในลำอ มือทั้สอ้าำหัวไม้เท้าทรโ้แน่น พลาวาสายาไปรอบห้อทำานส่วนัวอผม
ระแวระวััว ไม่ไว้ใใร่าย ๆ และูเหมือนว่าเามอห้อทำานอผม้วยวามสนใ
อห์น วัสัน … อห์นที่น่ารัและามอผม ุสนให้อทำานอผมอย่านั้นหรือ
และถ้าผมไม่ไ้ิไปเอ ผมอบนะเวลาที่อห์นสนใทุอย่าในห้อทำานอผม
และผมอยาให้อห์นหันมาสนใผม้วย ผม้อารให้อห์นสนใผม เื่อใผม ห่วใยและรัผม
แ่ทำไมผมถึไม่ไ้รับวามรู้สึนั้นาอห์น ทำไมถึเป็นเอร์ล็อที่อห์นรัและเื่อใมาที่สุ
ทำไมัน ทำไมอห์น ทำไมุถึรัและเื่อใเอร์ล็อมานานี้ ทำไมถึไม่เป็นผมที่อห์นรั
ผมอบมออห์นที่เป็นแบบนี้ อห์นที่ระแวระวััวและไม่ไว้ใใร่าย ๆ แ่็มีวามน่ารัอยู่ในัว ผมิเสมอว่าอห์นมีเสน่ห์มา เสน่ห์บาอย่าในัวเาึูผมอย่าแร โยเพาะทรผมที่เรียบแปล้บนศีรษะ และวาสีน้ำเินเ้มแสนสวยออห์น รวมถึใบหน้าทีู่มีอายุออห์น ทุอย่าูเพอร์เฟไปหมสำหรับผม
อห์นามมา อห์นามมาเหลือเิน ามมาเสียนผมอยาให้อห์นเป็นอผมอนนี้เลย
เป็นอผม ไม่ใ่เอร์ล็อ อห์น้อรัผมและเป็นอผมนนี้นเียวเท่านั้น ้อไม่ใ่เอร์ล็อ
ไม่สิ ที่ริ้อพูว่า้อไม่ใ่เอร์ล็อที่เป็นออห์น ้อไม่ใ่เอร์ล็อที่ไ้ทุอย่าออห์นไป
นั่นรวมถึร่าายและหัวใออห์น้วย ไม่ใ่เพียวามรัมามายและวามไว้เนื้อเื่อใ
ผมเินออมาาในรัว พร้อมับถ้วยาเอิร์ลเรย์ผสมนมที่มีานทรลมรอไว้ใ้้นถ้วย และแ้วาแฟทรสูอผม
“อโทษที่้านะอห์น าเอิร์ลเรย์ผสมนมอุ” ผมวาถ้วยาลรหน้าอห์นพร้อมส่ยิ้มเป็นมิรให้เา
“โอ้ ! … อบุนะเร” ผมอบุเรทันทีอนที่ผมหันมามอถ้วยาที่เรวารหน้าผม ่อนยึ้นื่ม “แล้วุไม่ื่มาหรือเร”
“เอ่อ … ไม่” ผมบออห์น “่วนี้ผมไม่่อยไ้นอน เลยื่มาแฟ” ผมนั่ที่เ้าอี้ทำานและื่มาแฟพร้อมอห์น
“ทำาน” ผมพูึ้น “ยุ่เรื่อีารรมหรือเร”
“ทำไมุถึรู้ล่ะอห์น” ผมพู้วยวามแปลใ่อนะนึไ้ “อ้อ ! … เอร์ล็อบอุเรื่อผมล่ะสิ”
ผลงานอื่นๆ ของ jasonlucius3355 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ jasonlucius3355
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น