ผีชายแดน - ผีชายแดน นิยาย ผีชายแดน : Dek-D.com - Writer

    ผีชายแดน

    โดย jaroonkhong

    ผี ...มีทั้งผีดุ ผีน่ารัก ผี สร้างสรรค์ เช่นกันกับ ผีชายแดน วิญญาณพเนจร ชดใช้กรรม ผี ตายโหงจากสงครามร่มเกล้า ของนักรบ จุดจบแม้ตายไป ยังมีจิตวิญญาณ ที่เกื้อกูลชาวบ้าน แบ่งปันผลบุญให้ได้ไปจุติใหม่...

    ผู้เข้าชมรวม

    20

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    20

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  29 มิ.ย. 67 / 20:10 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

    เหมืองแพ่สุดเขตแดนสยาม

    ป้ายสุดหรูพวกเราหมู่บ้านชายแดนไทย ลาว อำเภอนาแห้ว จังหวัดไปไม่ถึง งานศึกษากีฏวิทยาชายแดนเริ่มขึ้นตามแผนงาน…ขับรถเลียบฝั่งน้ำเหือง เลี้ยวลดคตงอตามลักษณะภูมิประเทศ มุ่งหน้าขึ้นไปตามสันเขา สมเป็นเมืองทะเลแห่งภูเขาสุดหนาวในสยาม นิยามที่ดึงดูดใจนักนิยมไพร ขึ้นเขาลงเขาสองฝั่งทางเห็วลึกไม่ชวนมองใจหวิว ทหารไทยไปรบสมรภูมิร่มเกล้ารถตกเห็วเสียชีวิตก่อนรุกรบมาแล้ว….

    “ พวกเราอาภัพนัก ทำงานกลางคืนในขณะที่คนอื่นเขานอนกอดเมียที่บ้าน” ลุงกลั่นเปรยออกมาในขณะเดินทาง

    “อาชีพเลี้ยงลูกเลี้ยงเมียหวะกลั่น” ลุงยันต์อัดเข้าให้

    กลางคืนเขาจับสาวแต่เราบ้าจับยุงหัวหน้าอย่าบ้างานนัก สองลุงโอดครวญ

    “กลางคืนมีอะไรดีๆลุง”

    “มีอะไรดีก็มีแต่ ผี แหละ”

    “ยันต์คุณจะตายเพราะยุงนี่แหละเพื่อน”

    " ถึงคราวตายก็จงไปดีมีสุข เห็นมั้ยเมื่อเช้าวันวานสาวน้อยขับรถไปตลาดยังชนกันตายโว้ย เสียดายยังไม่รู้จักรสรัก ฮ้า..ฮ้า…หัวเราะชอบใจ

    “ เห็นด้วยลุงหน้าที่เราศึกษาวิชาการเพื่อรุ่นน้องเขาจะจดจำลุง”

    “จับยุงผ่ายุงโก้ไม่เบานาลุง”

    “มีเงินมีทองใช้กว่าจะสิ้นเดือน ก็ ผีบอกหวยถูกทุกงวดมิใช่หรือครับลุง”

    “ มีกำลังใจก็เพราะเรื่องนี้แแหละครับนาย”

    ความขี่เล่นของคู่หูสองลุงไม่เคยทำให้เหงา จนลืมเส้นทางที่น่ากลัว ในที่สุดถึงเป้าหมายจนได้

    “ปลอดภัยแล้วลุง”

    เรือนพักรับรองที่ดีที่สุดคือวัด ไม่ได้เสียค่าเช่าแต่..มันน่ากลัวนัก วัดป่าไกลบ้านป่าไม้หนาแน่น ที่เผาศพก็อยู่ใกล้ศาลา แล้วก็มีการเผาศพไปวันวานศพสาวสวยกินยาตายเพราะอกหัก…

    “ โยมมากันกี่คน”

    “ ห้าคนครับ” 

    “ที่นอนมีหาเองนะดีแล้วอาตมาจะได้มีเพื่อนคุย”

    “ตามสบายนะไม่มีอะไรดอกโยมใจร่มๆไว้ก็ดีเอง” ปู่ใช้คำโบราณ

    “วิญญาณพเนจรมี ผี ทหาร”

    “เห็นเขามาก็ขอโชคลาภจากเขาชาวบ้านถูกกันทุกงวดโยม”

    “ ทหารที่ตายในสมรภูมิร่มเกล้าก็มาพักที่นี่รอเครื่องบินมารับ”

    “ มีอะไรให้ช่วยเหลือก็บอกไม่ต้องเกรงใจ”

    “ครับผม” สองลุงเข้ากราบขอที่พัก

    " หัวหน้าวันนี้ต้มไก่ตาปู่กันน้องเยี่ยมบ้านเอามาฝากครับ"

    “ทำอย่างไรน้อง”

    ไก่เขาจัดการมาเสร็จแล้ว ต้มน้ำให้เดือดเอาใบตะไคร้มัดตัวเยอะๆ แล้วลงหม้อจนสุกดี นำออกมาทั้งตัว น้ำต้มเอาตับป่นละเอียดลงคลุก ตำพริกสดใส่ เหยาะน้ำปลา น้ำมะนาวนิดๆสุดยอดครับ"

    “ เอาไว้ถวายปู่หนึ่งตัวครับอาหารเช้า”

    เหมือนดังเขาโม้อะหร่อยมากลองทำดูท่านผู้อ่านครับ"

    "ลุงแผนงานวันนี้เราแบ่งกลุ่มปฏิบัติการ ที่ฝั่งลาวสองคน

    ฝั่งเราสองคน ผู้ใหญ่บ้านประสานไว้แล้ว"

    “ ตกลงครับหัวหน้า”

    “ เฝ้าทัพนะครับจะบอก ผี สาวมาเป็นเพื่อน”

    “ตกลงลุง”

    ทีมงานออกปฏิบัติงานตามแผนหกโมงเย็นถึงหกทุ่มแบ่งเป็นรายชั่วโมงเพื่อทราบความหนาแน่นในการที่ยุงเข้ากินเลือดคน…หลังทีมงานจากไปต้องทำใจให้แกร่งเข้าไว้ …

    ประมาณสองทุ่ม สายลมพัดแรงขึ้น ต้นไม้ใหญ่หนาแน่น เสียงหวีดของลมชวนขนลุกจิตอ่อนไหวตัดใจนั่งสมาธิ…

    กลิ่นน้ำหอมอาบศพฟุ้งมาตามลม สุนัขวัดเห่าหอน นกฮูกตาโตบินมามากมายเกาะตามลูกกรงศาลา….

    กลิ่นน้ำหอมยิ่งทวีความรุนแรง เสียงรองเท้าทหารเดินแถวรอบๆศาลาวัด…

    กำหนดจิตมือกุมเหรียญหลวงปู่รอดไว้แน่น เป็นไงเป็นกัน…ทหารยิ่งเดินเข้าใกล้…

    “ แผ่เมตตาลูก” เสียงหลวงปู่แว่วมา

    “พวกเรามาทำงานเพื่อประชาชนเช่นกัน ไม่ได้มาข่มขู่ ดูหมิ่นดูแคลน  หากได้ล่วงเกินทั้ง กาย วาจา ใจ ได้โปรดอโหสิกรรมเถอะทางใครทางมัน”

    สักพักทุกอย่างสงบลงหายใจคล่องรอหกทุ่มทีมงานกลับ มันช้าเหลือเกินเข็มนาฬิกา….

    “ เจอแล้วหรือโยม” หลวงปู่เดินมา

    “ครับ”

    “ เขาทักทายไม่มีพิษมีภัยดอก”

    “ เมื่อวันวานมีโยมขายของตลาดนัดมาขอพัก กลางคืนนอนไม่ได้ เขาไม่เชื่อว่ามี ผี ปู่เลยปล่อยไป”

    “ เขาพากันนั่งจนถึงหกทุ่ม ปู่สงสารจึงลงกุฏิมาหา”

    “โยมไม่หลับไม่นอนเลยหรือ”

    “นอนไม่ได้ครับ”

    “ เป็นอะไร?”

    “พอจะหลับมีทหารมาดึงขาออกจากที่นอนครับ”

    “เมียผมก็นอนไม่ได้เช่นกัน พอจะหลับมีทหารมาจูงมือจะเอาไปเป็นเมีย”

    ทุกคนที่มาพักสามคันรถขาย อาการเหมือนกัน

    “ ปู่บอกให้เขาจุดธูปขอจึงได้หลับนอน”

    " ใหม่ๆนะโยม ศพทหารมากมายรอลำเลียงกลางคืนเป็นตัวตนหัวขาดก็มี เสียงร้องให้อยากกลับบ้านได้ยินกันทั่ว บางวันเดินเข้าหมู่บ้านไปขอข้าวกิน

    “ขอข้าวกินด้วยครับ”

    “ มาจากไหนคะ” ชาวบ้านถาม

    “มาจากร่มเกล้าครับ”

    ชาวบ้านยื่นข้าวให้ พอรับจากมือไปไม่เห็นทั้งๆที่

    ตามองตาม ชาวบ้านกลัว ผี "

    “บางคนใจถึงขอหวยเลย”

    “ ชาวบ้านถูกหวยกันทั่วหน้าโยม”

    “ นั่นใครวิ่งมาโยม”

    “ทีมงานเองครับ”

    สี่ชีวิตทีมงานวิ่งตาตั้งมาถึง ทั้งหอบ ทั้งเหนื่อย…หน้าตาบ่งบอกว่ากลัว

    “ วิ่งทำไม?ลุง”

    “ ผี ครับหัวหน้า”

    " พอพวกผมจับยุงได้เวลาหกทุ่มกำลังเก็บเครื่องมิือ…

    “ ขอไปด้วยลุง" เสียงที่ไม่เคยได้ยินเย็นเข้ากระดูกมองไม่พบตัวเพียงมีเงากำลังเดินมา

    “ ผี” ลุงยันต์วิ่งก่อนใครทุกคนวิ่งตามในขณะที่วิ่ง มีร่างเงาวิ่งออกหน้า

    “ ผีหัวขาด”ก็เลยวิ่งกันใหญ่ครับ"

    “ เขาบอกหวยโยม”

    " ผี หลอกไม่ว่าปู่" ลุงกลั่นแจม

    “ หัวขาดก็เลข o วิ่งก่อนก็เลข เก้า หัว ก็ ห้า สามตัวหละโยมอย่าเชื่อฉันนะล้อเล่น” ฮ้า…ฮ้า…หัวเราะปลอบใจให้หายกลัวผี

    “พากันเข้านอนจะนอนเป็นเพื่อนที่ศาลานี่แหละโยม”

    ทุกคนหลับนอนได้ดี มีแปลกๆประมาณตีสี่ ลุงยันต์ละเมอลุกเดินคิดว่าจะไปทำธุระฉี่  หลวงปู่ชวนเดินตามลุงเขาลงจากศาลาวัดไปนั่งยองๆ ขีดเขียนพื้นดินบ่นพรึมพรำ… ห้า ศูนย์ เก้า"

    เขียนเสร็จก็กลับที่นอนอาการลุงยันต์ปรกติ

    “ ฝันว่าไงลุง” น้องทีมงานถาม

    “ฝันว่าได้ไปเขียนผ้ายันต์กับสาวสวยมันจะเอาไปเป็นผัวหากไม่ไป”

    “ สมน้ำหน้าปากไม่ดีดูถูก ผี ว่าไม่กลัวเห็นวิ่งตาตั้ง” คู่หูกระแซะ

    “ไปดูซีโยม”หลวงปู่บอกไปดูพื้นดินทีลุงขีดเขียน พบว่ามีเลขตามที่คุยกัน ผู้ใหญ่บ้านนำอาหารเข้าวัดถวายพระ ชวนคุยเล่าให้แกฟัง ทุกคนขอฝากเงินแทงหวยกัน หลวงปู่อัดไปทั้งโต๊ดทั้งเต็งสามตัวส่วนลุงยันต์ไม่เชื่อวันหวยออกพอดี….

    หลังอาหารเช้าทุกคนทำหน้าที่ ทีมงานหาช้อนลูกน้ำยุง พื่อวินิจฉัยแยกชนิด ภาระกิจผ่ายุงหาเชื้อโรคดำเนินไปอย่างจิตใจอิ่มเอม ลืมวันหวยออก…..สี่โมงเย็นผู้ใหญ่บ้านตาโตมา…

    “ เต็มตันเลยปู่สามตัวบน”

    ทุกคน เฮ…ยกเว้นลุงยันต์ผู้ละเมอชาวบ้านรวยกันทั่วหน้า สำหรับหลวงปู่ได้ปัจจัยสร้างวัดเป็นแสน…ฮ้า..ฮ้า…ผี หัวขาดให้โชค

    “ จะกลับวันไหนโยม” ปู่ถาม

    “อีกสองวันครับปู่”

    ไทยเลยเรียบง่าย ชอบทำบุญอยู่แล้ว พอได้ลาภลอย จัดผ้าป่าสามัคคีรวมเงินเข้าวัด สมทบทุนสร้างกุฏิให้เจ้าอาวาส แห่ต้นเงินสนุกสนาน เสียงกลองยาวระทึกสาวๆออกรำท่าทางประทับใจ…

    “ อย่างนี้แหละครับชาวบ้านทำงานไปเล่นกันไป หมู่บ้านชายแดนสองฝั่งเหืองมีอะไรแบ่งปัน ลาวกับไทยตัดกันไม่ขาด …มองไปบ้านเขาภูเขาป่าไม้สมบูรณ์ บ้านเราไม่เหลือแล้ว เก็บเห็ด เก็บหน่อไม้ก็ทีบ้านเขาครับ”

    “มีลูกมีเมียหละท่านผู้ใหญ่” ลุงกลั่นถาม

    “ แลกเปลี่ยนกันลุง”

    “ผู้ใหญ่หละครับมีบ้างมั้ย” ฮ้า…ฮ้า…ขำกันอีก 

    หลวงปู่นำอุทิศกุศลให้ไทยทานแก่วิญญาณพเนจร ผี หัวขาดที่ให้ลาภลอยจนจบกระบวนการ…ชาวบ้านเลิกลาจากวัดกลับบ้าน

    “โยมอย่ายึดติดของไม่มีราก มันขึ้นอยู่กับจังหวะจิตที่คิดเอง เออ เอง บางครั้งมันตรงอย่าหลงงมงายนะ ก็ว่าไปตามเพลง เข้าเมืองหลิ่วก็หลิ่วตาตามเขาเท่านั้นเอง พอดีขีวิตมันเฮงเองนะ”

    “กลับไปแล้วคิดถึงปู่บ้างว่างก็มาเที่ยวกัน หมู่บ้านชายแดนยินดีต้อนรับเสมอโยม”

    “ ปู่ครับ ถ้ามีเลขเด็ดบอกผมไปตามหมายเลขนี้นะครับ”หมายเลขโทรศัพท์มือถือ

    กราบลาหลวงปู่มุ่งสู่งานตามแผนที่บ้านน้ำผักที่ทหารยึดคืนมาได้จากพี่น้องลาวเพราะเขามายึดพื้นที่ฝั่งไทยเอาไว้ การต่อสู้บ้านถูกเผา ลาวถอยกลับ เพื่อเป็นการป้องกันฝ่ายไทยจัดเป็นหมู่บ้านกันชน..

    เส้นทางผ่านป่าดงดิบอุดมสมบูรณ์ด้วยแมกไม้นาๆ ชนิด มะค่าโมง

    พยูง เต็งรัง ตะแบกลำต้นคนโอบไม่รอบ ถนนอัดด้วยดินผสมปูนพอไปได้ ตชด. ดูแลด้านการศึกษา….

    ฝั่งเหืองด้านลาว ภูเขาสูงชันไม่มีหมู่บ้าน ป่าไม้เขียวชะอุ่ม ฝูงนก บินบนยอดสุมพุ่มไม้ น้ำใสไหลตลอดฤดูกาล ต้นผักหวานตามริมฝั่งหนาแน่น ในน้ำมีปลาในป่ามีสัตว์ทุกชนิดรถเดินทางเป็นต้องหยุดซื้อของป่าตามจุด สะสมอาหารสามวันตามแผนงาน

    “ผักหวานขายอย่างไรครับ”

    “ กองละห้าบาทค่ะ”

    “ นกตัวละเท่าไรครับ”

    “ สิบบาทค่ะ”

    ลุงๆซื้อหาอย่างคนมีเงินเพระรวยจาก ผี ที่

    เหมืองแพ่มา ทีมงานเข้าพักที่บ้าน อสม.

    ลุงกลั่นมีเงินแสดงตัวคุ้ยเคยกับ อสม.เพราะเข้าศึกษาทุกปี 

    “ เจอกันอีกแล้วลุง” อสม. ถามตรงประเด็น

    “ สาวนั้นยังอยู่ที่เดิมมั้ยพ่อ ดำ”

    “ อยู่ลุงทำอะไร คุยอะไรเขาบ่นถึงทุกวัน”

    “ เมียน้อย อย่าพูดมาก ดำ”

    “ฝากเงินให้เขาด้วยถูกหวยที่เหมืองแพ่มา”

    “อย่าบอกยันต์นะมันจะไปบอกยายที่บ้าน”

    “ ขอค่าปิดปากลุง”

    “ให้อยูแล้วเงินเทวดา ดำ”

    ดำ ทำตามลุงฝากเดินทางไปหาสาว “คำปุ้ย”

    “ คำ มีคนฝากเงินมาให้”

    “ใคร?น้อใจดี ”

    “ลุงกลั่น”

    “ขอบคุณค่ะ ดำ เขามาหรือ”

    “ มาถึงแล้วคงคิดถึงคำปุ้ยมากฝากเงินมาให้”

    “ เท่าไรหละคำปุ้ย”

    “สามพัน ดำ”

    “ค่านายหน้าหละ พูดเล่นดีใจด้วยที่เขามีความจริงใจ”

    “คำปุ้ย ก็ มีอะไรดีนะมีชายรัก”

    “ ฝากบอกให้เขามาหาปุ้ยนะมีเรื่องปรึกษา”

    ดำ อสม. บริการทุกอย่าง สุขภาพ ชาวบ้าน งานอืนๆที่ร้องขอเพราะไม่มีเมียให้เปลืองสมองแต่ก็แอบรักปุ้ยอยู่ไม่จาง…

    “ ลุง ปุ้ยบอกไปหาครับ”

    ลุงกลั่นรีบเดินทางไปบ้านทีคิดถึง เจอคนที่รักยืนคอย

    “ พี่..ปุ้ยวิ่งโอบเอว.. ”คิดถึงค่ะ"

    “เช่นกันปุ้ย”

    สองใจรักจูงแขนเข้าในห้องตามประสาใจนานๆได้เจอกัน การแอบอิงทำรักเกิดขึ้นให้สาแก่ใจในกลางวัน หารู้ไม่ว่า ดำ แอบดู…

    ชาวบ้านป่าไฟฟ้ายังไม่มีกันดานมากที่สุดไม่มีใครสนใจใคร นอกจาก ดำ ที่หลงรักปุ้ยแต่เจียมใจ

    ถ้ำมองที่ ดำ แอบดูอยู่ตรงเตียงนอน ร่างสาวปุ้ย เปลือยโป๊ ผิวขาวถูกกอดรัดฟัดเหวี่ยงตามอารมณ์ หยิน หยาง เมื่อเจอกัน เสียงครางเสียงกระเส่า พลอดรักมันกินใจ ดำ จนสะท้านทั้งตัว เกิดอารมณ์ร่วมจนตัวชา คนข้างบ้านผ่านมาพบเลยถามขึ้น

    “ทำอะไร ดำ”

    เสียงเรียกได้ยินถึงหูปุ้ยกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มในการทำรัก..ตกใจร้องขึ้นเอะอะ “ ใคร”ผ้าถุงกระโจมอกออกมาดู พบ ดำ กำลังตกใจ…

    “ ดำ ทำอะไร?”

    “แมลงปล่องต่อย ปุ้ย”ข้อแก้ตัวน้ำขุ่นๆ ปุ้ยหัวเราะในความซื่อของดำทั้งสงสารเพื่อนบ้านที่คอยเอาใจ ดำ ถอนตัวออกไปหนุ่มสาววัยทองออกจากห้องด้วยเหงื่อโทรมกายจากแรงรัก

    “ปุ้ย ดำ แอบดูแน่นอน”

    “ช่างเถอะไม่เป็นไร ให้ดำอายุยืนเถอะ”

    “คนเขาว่า หากได้ดูคนทำรักกันจะอายุยืนไง?”

    “ พี่ ปุ้ย ท้องแล้วนะพี่ต้องรับผิดชอบ”

    “กี่เดือนแล้วปุ้ย”

    “สามเดือนแล้ว”

    “บอกใครหรือยังปุ้ย”

    “ยัง”

    ได้ข่าวการท้องกลั่นปวดหัวเสียแล้วกลัวเมียรู้จัก กรรมน้อกูรำพันกับตนเองยิ่งปุ้ยไปไปบวงสรวงผีบ้านผีเรือนไว้ ยิ่งกลัวหัวหดเพราะเคยเจอมาแล้วการลงโทษ ผี ป่า ผีเรือน หลังเที่ยงคืน…การศึกษางานสิ้นสุดลงกลับมาถึงที่พัก ปุ้ยนั่งรอก่อนแล้ว….

    “ พี่ไปบ้านมีคนรอพบอยู่”

    การเจรจาเกิดขึ้นในเรื่องผิดผี แอบกินไข่แดงก่อนแต่ง ปุ้ยนำญาติผู้ใหญ่รอพบการรับผิดชอบ ปุ้ยเรียกสินสอดหนึ่งหมื่นบาทตกลงกันได้ส่งตัวเข้าห้องเมื่อวางเงินจนถึงเช้า

    “ไปไหนมาลุง” น้องทีมงานถาม

    “ไปเอาเมียมา”

    “เสียเงินหมื่นเลยน้องความจองหองพาเพลิน เงินเทวดาให้หายไปเพราะสาวลาว”

    “บอกแล้วบ่อฟังอย่ามานั่งเสียใจ” น้องทีมงานอัดเข้าให้

    “ไม่มีเรื่องฟ้องร้องดีแล้วไอ้น้อง”

    “กูทำงานจับยุงได้เมีย เงินเดือนแบ่งจ่ายสองทางกูจะโกหกยาย

    อย่างไรยันต์”

    “สารภาพบาปสิ้นเรื่อง” ลุงยันต์อวยพร

    “เงิน ผี เหมืองแพ่ให้มา แต่หนูปุ้ยเอาไปกินสมน้ำหน้ามึงหมักหัวล้าน"ลุงกลั่นด่าตนเอง"

    “ผี ตัวจริงหัวหน้า”

    “อะไรลุง”

    “ผี ใต้ท้องน้อยแหละครับมันหลอก มันหลอนแทนที่จะมีเงินใส่มือเมียที่บ้าน…มีแต่จานจะบินใส่หัวล้านครับ”

    การงานเดินตามแผน ชายแดนห้วยน้ำผักยังมียุงพาหะนำโรคหนาแน่นนะลุง"

    แผนเด็ดดอกไม้ลาวลุงกลั่นนึกว่าแน่ ที่แย่ที่สุดคือเป็นแผนของสาวคำปุ้ยร่วมกันทำเงินมาจนชิน มีชายหลายคนตกหลุมที่วางไว้…ฮ้า..ฮ้า…

    “ลุง เสียทีเขาแล้วนั่นคืออาชีพที่ชำนาญของสาวปุ้ยเขาหละลุง เขาผ่านชีวิตมาอย่างเขี่ยวชาญทำไม?ไม่ถามผมก่อน”

    น้องครูตำรวจตะเวนชายแดนให้รางวัล

    “หัวหน้าครับที่เหมืองแพ่โดน ผี หลอกแต่ได้เงิน ห้วยน้ำผักโดนคนหลอกแต่เสีย…เงินครับ”

    “ได้ยินเขาเล่าขานบ้างลุง”

    “ว่าไงครับ” โลภข้าวพี โลภสตรี จ่อย"

    “ภาษาถิ่นลุง พี หมายถึงอ้วนอุดมสมบูรณ์ จ่อย หมายถึง ซูบ ผอม เปลืองตัวหมดเงินหมดทองเหมือนลุงนี่แหละ”

    “เจ็บแล้วจำลุง”

    “ครับ”

    แผนปฏิบัติงานประจำเดือนสิ้นสุดลงรอเรื่องใหม่จะตามมาสู่สายตาผู้อ่านนะครับ …ผีชายแดน คนชายแดน เขาก็คนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาทุกอย่าง จากนาแห้วลัดเลาะตามน้้ำเหือง ช่องทางผ่านธรรมชาติมากมาย สินค้าทุกชนิดควบคุมยาก สัตว์ป่า ยาเสพติด…อื่นๆเป็นธุระกิจยังชีพชายแดนอาวุธ ปืนของเถื่อนหาได้ง่าย

    การค้า ปู ปลา ตามลำน้ำวางขายตามตลาดนัดทุกวัน ขายดิบขายดีผันเงินสู่ชนบทให้มีเรี่ยวแรง ยืนหยัดในสังคมอย่ามัวเพลินกับในเมือง โอกาสเท่านั้นชาวบ้านต้องการ…..

    พบกับหลวงปู่ผี และเจ้าแม่ตะเคียนทองเร็วๆนี้….

     

     

     

     

     

     

    "

     

     

    นิยายแฟร์ 2024
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×