ซาตานสอนงานรัก

ลำดับตอนที่ #15 : Chapter 8 (100%)

“คุณคิดว่าฉันไม่ใช่คนที่จะยอมรับกฎเกณฑ์ของคุณได้ ใช่ไหม” เธอพูดแทนเขาด้วยคำสำเนียงเย้ยหยัน เขากำลังจะปล่อยให้เธอเคว้งคว้าง ทั้งๆ ที่ไฟราคะที่เขาสุมกำลังคุโชนอยู่ในกายเธอและเขาก็ไม่ต่างกัน สังเกตได้จากความเป็นชายของเขายังแข็งชัน “บางทีฉันก็คิดว่ากฎเกณฑ์ควรมีข้อยกเว้น” เธอเสียดสีเขาด้วยประโยคที่เขาเคยพูด

ใบหน้าบาสเตียนบึ้งตึงหันขวับกลับมาพูดลอดไรฟัน “บางครั้งเธอไม่ควรท้าทายผู้ชาย”

“แล้วมันจะเป็นยังไงคะ ถ้าฉันทำแบบนั้น” เธอเชิดปลายคางขึ้นอย่างอวดดี อย่างรวดเร็วนั้นเขาผลักเธอนอนหงายโถมกายแกร่งลงมาบนกายเธอ แล้วประสานสิบนิ้วเข้ากับมือเธอก่อนดันขึ้นไปเหนือศีรษะ

“มันจะเป็นอย่างที่เธอต้องการให้เป็น หวานใจ” บาสเตียนประกบริมฝีปากลงมาบดขยี้ริมฝีปากอ่อนนุ่มอย่างรุนแรงและหิวโหย

อัญนิกาแอ่นร่างเหมือนคันศรเมื่อรู้สึกเหมือนฟ้าผ่าไปทั่วร่าง มือเรียวเกาะเกี่ยวกับมือเขาขณะจูบตอบและจมลึกไปกับรสชาติของบรั่นดีกับไอร้อน และกลิ่นกายของบุรุษเพศ บาสเตียนแยกต้นขาเธอออกแล้วทรมานเธอด้วยความเป็นชาย ดุดัน ถูไถจนหญิงสาวคลั่งด้วยความต้องการ ไม่มีศักดิ์ศรีหลงเหลือมีแต่ความรวดร้าวอยากให้เขาแทรกเข้าไปสู่กายเธอ

“โอ พระเจ้า ฉันอาจขาดใจตายได้ ถ้าคุณยังไม่เข้ามา”

บาสเตียนครางลึก ไม่คิดว่าจะได้ยินประโยคเชื้อเชิญเช่นนี้ เขาเบียดร่างเข้าแนบชิดเพื่อแสวงหาทางเข้าทันที ร่างกายเธอเปียกชื้น พรักพร้อมทำให้เขาแทรกเข้าไปได้ง่ายขึ้น และอัญนิกายังช่วยหยัดสะโพกขึ้นเพื่อให้เขาแทรกเข้าไปทีละนิ้ว จ้องมองใบหน้าเธอเพื่อหาร่องรอยความเจ็บปวด เธอร้องเสียงแหลมเบาๆ เมื่อเขาผ่านเข้าไปเกือบครึ่งทาง เขาหยุดไม่แน่ใจว่าตนเองรุนแรงไปหรือเปล่า

“เร็วไปใช่ไหม”

“ไม่ ไม่ค่ะ” เธอส่ายศีรษะบนหมอน เสียงเธอเร่งเร้าและเร่าร้อน ร่างกายของเธอรัดรอบเขาด้วยความตื่นตระหนก ในที่สุดเธอก็เป็นของเขา และรู้ดีว่าเขาไม่มีวันต้องการเธออย่างที่เธอปรารถนา

“บอกฉันสิว่าเธอต้องการ” เขาถามเหมือนรู้ใจเธอ

อัญนิกากะพริบตาถี่ๆ ด้วยความมึนงงกับความลึกล้ำในดวงตาสีฟ้าสดใสที่แฝงไว้ด้วยความลับ และความอ่อนโยนอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน

“ฉันต้องการ...” อัญนิกาตัวสั่นด้วยความปรารถนา เมื่อรู้สึกว่าเขาถอยออกไปเล็กน้อย

“เธอต้องการอะไร พิ้งกี้” เสียงของเขาเย้ายวน

ดวงตาเธอแวววาวด้วยความปรารถนาและม่านน้ำตา ความรู้สึกของเธอรุนแรงและอ่านง่าย

“ฉันต้องคุณค่ะ บาสเตียน และต้องการให้คุณต้องการเพียงฉันคนเดียว”

“พระเจ้า!” บาสเตียนหลบสายตาลง

เธอมองเห็นความสับสนลำบากใจบนใบหน้าของเขา บาสเตียนชะงักค้างก้มลงมาจูบเธอ พันลิ้นเขากับลิ้นเธออย่างอ่อนโยน และเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นสบตา เธอก็สูดลมหายใจลึกๆ รอฟัง

“ฉันไม่อาจพูดถึงอนาคต แต่ตอนนี้ทุกอย่างคือเธอ ฉันไม่ต้องการใครและไม่เคยฝันถึงใครนอกจากเธอ พิ้งกี้” เขาโจนจ้วงเข้าไปข้างหน้าทันที กำลังการเคลื่อนไหวทั้งหมดถูกกำหนดโดยร่างกายส่วนกลาง

อัญนิกากรีดร้องเมื่อบาสเตียนแทรกลึกไปจนสุดในกายเธอ ร่างกายเริงร่าเจ็บปวดของเธอเปิดกว้างและยอมรับความเป็นชายไว้ลึกๆ

“ฉันขอโทษ มันแย่มากเลยใช่ไหม” เขากระซิบ บังคับตัวเองให้อยู่นิ่งในกายเธอมากที่สุด มีแววเสียใจอยู่ในน้ำเสียงของเขา รู้สึกว่าตัวเองโหดร้าย เสียงร้องของเธอยังก้องอยู่ในหูของเขา เล็บที่จิกลงบนหลังมือเขาคลายออก เขารู้สึกได้ว่าเธอหายใจเข้าออกลึกๆ ก่อนลืมตาขึ้นมา ใบหน้าเธอเริ่มมีสีสันนิดๆ

“ไม่ ไม่ ฉันโอเค” เธอยิ้มเรียกความมั่นใจเขาคืนมา

“ขอบคุณพระเจ้า” มือแข็งแกร่งที่ประสานมือเธอไว้กดลึกลงไปอีก ขณะที่เขาเริ่มขยับตัวช้าๆ ในทีแรกอย่างสุขุมรอบคอบ ความสามารถพิเศษถึงกลเม็ดเด็ดพรายของเขาถูกนำมาทดสอบ เขาผ่านประสบการณ์มาแล้วนับไม่ถ้วน ความชำนาญของเขาในเรื่องบนเตียงนั้นเป็นเรื่องของพรสวรรค์และทักษะ กระทั่งมือของเธอที่กุมเขาไว้แน่นเริ่มคลายออก จังหวะการหายใจของเธอเริ่มเป็นธรรมชาติ และสุดท้ายเธอหยัดกายรับการบดเบียดของเขา

“บาสเตียน...”

“ดีขึ้นแล้วใช่ไหม” เขาถามอย่างห่วงใย ลมหายใจอบอุ่นของเขากระทบโหนกแก้มของเธอ

“เยี่ยมมาก” เธอพูดหอบๆ เมื่อความเจ็บปวดอันแสนหวานแปรเปลี่ยนเป็นความปรารถนาร่วมกันที่รุนแรง เธอเริ่มทะยานขึ้นรับการตอกตรึงของเขาอย่างเป็นจังหวะ กล้ามเนื้อเกร็งและลมหายใจติดขัดเมื่อความเสียวซ่านเริ่มถาโถม

เธอดึงมือออกจากการเกาะกุม เลื่อนลงไปตามแผ่นหลังของเขาแล้วจิกนิ้วแน่นไว้เหนือบั้นท้าย จนกระทั่งร่างกายระเบิดความสุขอันแสนหวานออกมาเป็นระลอกคลื่น อัญนิกาได้ยินเสียงบาสเตียนครางลึกขณะถึงจุดสุดยอดร่วมกับเธอในวินาทีที่พวกเขาหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน

“พระเจ้า ฉันไม่ได้ป้องกัน” บาสเตียนพ่นลมหายใจแรง หลังจากเขาถอนกายออกมาแล้วชะงักค้างอยู่ในท่านั้น เขาไม่ได้ป้องกัน ไม่เคยสักครั้งที่เขาจะลืมเรื่องสำคัญแบบนี้

“คุณคงไม่โชคร้ายหรอกค่ะ บาสเตียน”

บาสเตียนเห็นความเจ็บปวดในดวงตาเธอและทำให้เขาแทบทนไม่ได้ เขาทิ้งตัวนอนลงพลิกตัวเธอขึ้นมานอนทาบอยู่บนตัวเขาโอบกอดเธอไว้ “มันไม่สำคัญ ฉันหมายถึงมันไม่ใช่เรื่องสำคัญ” เขาพูดซ้ำๆ เหมือนคนสับสน

หญิงสาวหลับตาแน่น แนบแก้มไว้กับแผงอกกว้าง เรือนผมนุ่มสยายปรกหน้า แขนเรียวของเธอโอบรอบตัวเขาไว้ เวลานี้เธอไม่คิดอะไรทั้งนั้นได้แต่ทำใจให้สงบ ยอมรับความจริง มอบกายและใจด้วยความรู้สึกปลอดภัยในอ้อมแขนของเขา เธอผล็อยหลับขณะที่บาสเตียนยังโอบร่างเธอไว้แน่น

ผ่านไปครู่ใหญ่บาสเตียนพยายามขยับพลิกตัวเธอลงบนที่นอนโดยไม่ทำให้เธอตื่น เขาเดินตัวเปลือยเข้าไปทำธุระในห้องน้ำ แล้วออกมาคว้าเสื้อผ้าชุดเดิมสวมใส่ จากนั้นเดินออกไปนั่งดื่มบรั่นดีต่อภายในห้องนั่งเล่น น้ำสีอำพันแก้วแรกในรอบใหม่ไหลผ่านลงคอไปทีเดียวหมดแก้ว ความร้อนวาบของมันทำให้มีสติฉุกคิด

บาสเตียนพยายามคิดด้วยเหตุผลและกฎเกณฑ์เดิม แน่นอนเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นเขาไม่ได้ตกลงกับเธอ ไม่แน่ใจว่ากฎเกณฑ์ของเขายังใช้ได้หรือไม่กับ
อัญนิกา แต่เขาไม่นึกเสียใจอะไร เขาต้องการเธอมาก ที่ผ่านมาเมื่อกี้พิสูจน์ได้แล้วว่าเธอต่างไปจากคนอื่น เธอเป็นของขวัญล้ำค่าสำหรับเขา การที่ร่างเธอเข้ากับเขาและความสุขของเธอทำให้เขาพอใจ เขาชอบมากที่เธอมองสบตาเวลาที่เธอกรีดเล็บลงบนแผ่นหลังเขา กรีดร้องชื่อเขาเมื่อถึงจุดสุดยอด ใบหน้าไร้เดียงสาของเธอเปล่งปลั่ง สวยงาม เขาและเธอไขว่คว้าหากันและกันตลอดเส้นทางแห่งความสุข ความหิวโหย ไม่มีวันเต็มอิ่ม แต่มันไม่ใช่ความสุขทางกายเท่านั้นที่ทำให้เขามีความสุขสุดยอดอย่างรุนแรง มันเป็นความรู้สึกผูกพันอย่างอื่นด้วย อาจเป็นเพราะความเห็นใจที่เธอเหมือนคนหลงทางไร้ญาติ บาสเตียนตกใจที่เขาตระหนักได้ในเรื่องนี้ เขาไม่เคยเห็นใจผู้หญิงคนไหนมาก่อน หลังจากอยู่กับเธอเหมือนหนึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา เขาก็ไม่มั่นใจว่าจะหันหลังได้อีกหรือไม่ จะอยู่บ้านเดียวกับเธอโดยไม่ร่วมรักกับเธอได้หรือไม่

ถึงอย่างไรเขาก็ยังหนักแน่นในความตั้งใจเดิมอยู่ดี มันไม่มีทางเลือกอื่น ชีวิตแต่งงานมีลูกหลานเต็มบ้านไม่เคยมีอยู่ในหัวของเขา อัญนิกาทำให้เขาหวาดกลัวเป็นบ้า แต่ตอนนี้พวกเขาก็ยังมีความสุขร่วมกันได้ เขาคิดว่าอัญนิกายอมรับได้ และเธอรู้ดีว่าเขาไม่สามารถผูกพันกับใครได้ แต่เขาก็ตระหนักว่าความรู้สึกของเขา มันลึกซึ้งกว่าการมีความสัมพันธ์ชั่วครู่ชั่วยาม เขากระดกบรั่นดีตามไปอีกแก้ว แล้วยกมือขึ้นนวดท้ายทอยด้วยความรู้สึกสับสน

เวลาต่อมาอัญนิกาพลิกตัวลืมตาขึ้นมาด้วยความรู้สึกผิดหวังลึกๆ เมื่อพบว่าเธอนอนอยู่เพียงลำพังแทนที่จะอยู่ในอ้อมกอดของเขาหลังผ่านการร่วมรักอย่างสุดหรรษา และเธอก็สรุปได้ว่าเธอเพ้อฝันไปเอง การนอนกอดก่ายอย่างโรแมนติกในอ้อมกอดของกันและกันของคู่รักมีแต่ในเทพนิยายเท่านั้น ความจริงก็คือเธอนอนเดียวดาย บนร่างมีผ้าห่มคลุมอยู่ เธอลุกขึ้นพันร่างด้วยผ้าห่มสีขาว เดินออกไปที่ห้องนั่งเล่นมองดูนาฬิกาตอนนั้นทุ่มกว่าแล้ว บาสเตียนนั่งดื่มบรั่นดี ใบหน้าเกือบเป็นสีแทนเครียดคล้ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ เขาสวมเสื้อยืดกับกางเกงเดนิม โต๊ะอาหารด้านข้างมีภาชนะสีเงินหลายอันปิดคลุมอาหารที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ

“ตื่นแล้วเหรอพิ้งกี้ เธอจะกินอาหารเลยไหม” เขาถามพลางวางแก้วลงเงยหน้าขึ้นสบตาเธอ

“ก็ได้ค่ะ แต่ฉันขอเวลาอาบน้ำสักครู่” เธอตอบเรียบๆ หมุนตัวลากผ้าห่มกลับห้องนอน กระจกบานสูงในห้องน้ำทำให้เธอเห็นร่องรอยแดงช้ำเกือบทั่วตัว หญิงสาวยกมือขึ้นลูบไล้รอยแดง แต่ไม่นึกเสียใจกับการตัดสินใจในครั้งนี้ มันมากเกินกว่าจะเรียกว่าเป็นความผิดพลาด มันรุนแรงลึกล้ำเกินกว่าจะคิดว่าเป็นความสัมพันธ์เพียงชั่วคราว ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด เธอไม่อาจลืมรสสัมผัสของเขาที่เกิดขึ้นในวันนี้ได้เลย

หญิงสาวบังคับตัวเองให้มองสถานการณ์นี้ด้วยใจเป็นกลาง เขาไม่ได้บังคับเธอไม่มีใครบังคับเธอ นอกจากตัวเธอเองและเธอควรจะลืมมันไปซะ แต่มันคงทำได้ยากเมื่อต้นขาเธอยังปวดร้าว กลิ่นอายของการร่วมรักยังเกาะติดอยู่ทั่วผิวกายเธอ อัญนิกายังจำกลิ่นรสชาติของเขาบนลิ้นและลมหายใจ ยังรู้สึกถึงรอยนิ้วมือเขาบนร่างเธอ เธอจะแกล้งเดินหน้าต่อไปแล้วคิดว่าเหตุการณ์เมื่อสองชั่วโมงที่ผ่านมาไม่มีความหมายได้อย่างไร

เธอทำไม่ได้แน่นอน เห็นได้ชัดว่าเธอกับบาสเตียนต้องการกันและกัน เธอเชื่อว่าเขามีความปรารถนาต่อเธอ เรื่องที่เกิดขึ้นมากกว่าเซ็กส์ มันมีความผสมผสานกันระหว่างความปรารถนากับมิตรภาพ มันจะเป็นอย่างไรต่อถ้าเธอจะปิดประตูความสัมพันธ์เพื่อดูท่าทีของเขา บาสเตียนจะต้องการเธออีกไหม เขาจะทำอย่างไร หรือไม่เธออาจจะหัวใจแตกสลายเมื่อเขาเดินหันหลังจากไป

เสียงประตูห้องน้ำเปิดพร้อมกับบาสเตียนที่เดินเข้ามา หญิงสาวผงะยกมือขึ้นปิดบังทรวงอก รีบเดินเข้าไปในคอกอาบน้ำหันหลังให้เขาพลางร้องถาม

“คุณต้องการอะไรคะบาสเตียน ถ้าจะมาตามฉันไปกินอาหารรอสักครู่ค่ะ ฉันขอเวลาห้านาที”

“เปล่า ฉันคิดว่าเราน่าจะอาบน้ำพร้อมกันไปเลย ประหยัดเวลาดี”

เขาตอบสบายๆ ราวกับพวกเขาเป็นสามีภรรยากัน ขณะดึงเสื้อยืดออกทางศีรษะ อัญนิกาเปิดน้ำจากฝักบัวเบนความสนใจจากสิ่งที่เขาบอกแล้วนิ่งไปเป็นครู่ เธอกำลังคิดและวางแผนอยู่ในใจ เธอจะต้องแสร้งไม่สนใจเขา กระทั่งได้ยินเสียงเลื่อนประตูคอกอาบน้ำ เธอกลืนน้ำลาย เนื้อตัวเริ่มแข็งแต่ฝืนยิ้มพูดด้วยเสียงเรียบเรื่อย

“เชิญตามสบายนะ ฉันอาบน้ำเสร็จพอดีเลย”

หญิงสาวเดินผ่านเขาออกมาจากคอกอาบน้ำ หัวใจหล่นวูบเสียหลักไปนิด ที่ไม่ได้ยินเสียงคัดค้านหรือตามออกมา เธอยืนเช็ดตัวลวกๆ ดึงเสื้อคลุมสวมทับแล้วก้าวออกไปจากห้องน้ำ

บาสเตียนยันแขนข้างหนึ่งกับผนังคอกอาบน้ำฟังเสียงประตูปิดลงตามหลังอัญนิกา ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เขารู้โดยสัญชาตญาณว่าสถานการณ์ไม่ปกติ

นรกเอ๊ย เขาควรจะรู้สึกดีที่ผู้หญิงไม่สนใจเขา ไม่คิดผูกพันกับเขานอกจากเรื่องเซ็กส์ แต่แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันเล่า ทำไมเขารู้สึกแย่ที่เธอไม่แยแส ที่เธอทำราวกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นไม่มีความหมายสำหรับเธอเลย

โปรดติดตามต่อเย็นนี้อีกรอบ 18.00 น. ค่ะ

โปรดแซ่บ!!! อีบุ๊ก วางจำหน่ายแล้วทีเมพ 

โปร ราคาเบาๆ 119 บาท 

หมดเขต 22 มิ.ย. 64 ค่ะ

อย่าพลาด

ซาตานสอนงานรัก จันทร์กระจ่าง www.mebmarket.com CEO หนุ่มชื่อก้องแห่งโลกธุรกิจโลจิสติกส์ ผู้ที่มองผู้หญิงเป็นเพียงขนมหวานหลังอาหารสามเวลา ‘บาสเตียน อัลเบลลาร์ด’ ต้องประหลาดใจกับ ‘ข... Get it now