รักครั้งแรกคนเซ่อซ่า

เนื้อเรื่อง

     "เฮ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ         ตื่นได้แล้วไอ้ลูกบ้า  แกไปเรียนสายมันทุกวันไม่คิดจะตื่นเช้าบ้างหรือยังไง"  เช้าวันใหม่กับเสียงเดิมๆที่ผมได้ยินจนชินหู เป็นเสียงยายแก่ที่เลี้ยงดูผมมาผมไม่เคยคิดจะขอบคุณเค้าเลยซักครั้งที่ปลุกผม   เสียงนั้นกลับทำให้ผมรำคาญยิ่งนัก ผมอาบน้ำแล้วก็ไปโรงเรียนอย่างรีบร้อนเหมือนทุกวัน  ผมต้องขึ้นรถเมล์ไปโรงเรียนทุกเช้า แต่วันนี้เพลียมากผมกลับหลับบนรถเมลซะนี่

              "นี่ๆๆๆ"  เสียงสะกิดที่ผมไม่คุ้นหู   "เฮ้ย   ปลุกทำไมเนี่ยคนจะหลับจะ..........."  ผมกำลังจะว่าพอดี    แต่สายตาที่เธอมองผมมันอ่อนโยนจนทำให้ผมไม่สามารถเอ่ยปากต่อได้  เธอนั่งลงข้างๆผมแต่แล้วก็สายแล้วนี่หว่ารถยังติดอยู่ผมเลยรีบกระโดดลงจากรถวิ่งเข้าโรงเรียนเกือบไม่ทันแนะแหะๆๆ

           "เฮ้อ เหนื่อยฉิบเป๋งเลย"  "มาสายอีกแล้วเหรอยุงอัน  ครูไม่รู้จะพูดกะเธอยังไงดีนะเนี่ย ไปนั่งที่ให้เรียบร้อย  ไป"  เสียงสวรรค์ที่มาโปรดผมทุกวันไม่เคยให้ผมสบายใจได้ซักวันเสียงอาจารย์ ยองฮีอาจาร์ประจำชั้นของผม  ผมเรื่อมรู้สึกงัวเงียกับอาการง่วงที่ยังติดค้างอยู่บนรถเมล์แล้วผมก็ZZZZZ

          โป๊กๆๆๆ   เสียงของอาจาร์ย์ยองฮี  ที่เขกะโหลกหนาๆของผมให้ผมตื่นขึ้นมา  "เอาล่ะยุอันนี่นักเรียนใหม่ของเรา   เค้าจะมานั่งที่ข้างๆเธอดูแลเค้าด้วยนะ"  สายตาผมกวาดไปเจอ -0- ยัยที่เจอเมื่อเช้านี่หว่า  "แมร่งอะไรโลกจะกลมขนาดนั้นวะเนี่ย"    

         "สวัสดีฉันชื่อ  ลี  ยอง  เธอชื่ออะไรเหรอ  "    ผมทำไม่ได้ยินและไม่สนใจในตัวเธอนัก แต่เธอก็ถามผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า  "เฮ้อ           ฉันชื่อยุงอัน  "  ประโยคที่เราพูดด้วยกันจบเพียงเท่านี้สำหรับวันแรก

ผมขอจบความรักครั้งแรกของยุง  อัน  ไว้แค่นี้ก่อนนะคับยังไงก็ติดตามต่อได้ถ้ามีคนสนใจมากๆๆแล้วผมจะเขียนต่อให้จบเลยนะครับไม่ต้องห่วงครับ